Specsheet Template CE

Monoclonal Mouse
Anti-Human
CD79
Clone JCB117
Nr kat. M 7050
Wydanie 19.12.02
Przeznaczenie
Do diagnostyki in vitro.
Monoclonal Mouse Anti-Human CD79, Clone JCB117 jest monoklonalnym mysim przeciwciałem przeciwko
antygenowi CD79α, przeznaczonym do użycia w immunocytochemii. Przeciwciało znakuje limfocyty B i jest
użytecznym narzędziem do identyfikacji nowotworów wywodzących się z limfocytów B w każdym etapie
dojrzewania (1). W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić wyniki testów z panelem przeciwciał. Wyniki
powinny być interpretowane przez wykwalifikowanego patologa w kontekście historii choroby pacjenta i
wyników innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
Ig-, mb-1 (2).
Wprowadzenie
CD79 jest transbłonowym białkiem heterodimerycznym zawierającym mostek dwusiarczkowy, o masie
cząsteczkowej 82–95 kDa. Należy do nadrodziny immunoglobulin. Składa się z dwóch glikoprotein: CD79α o
masie cząsteczkowej 40–45 kDa oraz CD79β o masie cząsteczkowej 37 kDa. CD79 jest niekowalencyjnie
związane z powierzchniowymi Ig, tworząc kompleks receptora limfocyta B, niezbędny do rozpoznawania
antygenów. CD79 jest konieczne do skutecznej ekspresji receptora limfocyta B na powierzchni komórki. Jest
także potrzebne w procesie przekazywania sygnału do cytoplazmy po przyłączeniu antygenu do
powierzchniowej Ig. Cytoplazmatyczny odcinek białek CD79α i CD79β zawiera kilka kinaz. Sygnały w postaci
fosforylacji katalizowanych przez te kinazy powodują aktywację limfocyta B, jego różnicowanie oraz, w
niektórych przypadkach, apoptozę (2-4).
Ekspresja CD79 jest w dużym stopniu ograniczona do limfocytów linii B, ale koekspresja CD79α razem z CD3
zachodzi na pewnym odsetku limfoblastów białaczek/chłoniaków T-komórkowych (5). Ekspresja łancuchów
białkowych w cytoplazmie (CyCD79) zachodzi już w prekursorach limfocytów B. Ekspresja CD79 na
powierzchni komórki rozpoczyna się na etapie prolimfocyta B i utrzymuje się przez cały okres różnicowania się
komórek B. W limfocytach B strefy płaszcza grudki chłonnej zachodzi intensywniejsza ekspresja białka CD79α,
niż w komórkach B centrów rozrodczych, co sugeruje, że aktywacja dojrzałych limfocytów B obniża ekspresję
CD79. Ekspresja CD79 ustaje w przybliżeniu w momencie wystąpienia różnicowania w komórkę plazmatyczną
– tylko pewien odsetek plazmocytów zawiera CD79 (2, 4).
Odczynnik dostarczany
Monoklonalne przeciwciało mysie w formie płynnej jako nadsącz hodowli komórkowej, przedializowane wobec
0,05 mol/L soli fizjologicznej buforowanej TRIS-em (Tris/HCl) o pH 7,2 i zawierające 15 mmol/L NaN3.
Klon: JCB117 (1). Izotyp: IgG1, kappa.
Stężenie mysich przeciwciał IgG: zob. etykieta na fiolce.
Immunogen
Białko rekombinowane zawierające część odcinka zewnątrzkomórkowego ludzkiej glikoproteiny CD79α (1).
Swoistość
Przeciwciało zostało scharakteryzowane jako anty-CD79α na konferencji Sixth International Workshop and
Conference on Human Leucocyte Differentiation Antigens, która odbyła się w Kobe w 1996 r. (4).
W badaniu metodą Western blotu lizatu limfocytów B Ramos przeciwciało znakuje w środowisku redukującym
pasmo odpowiadające białku CD79α, natomiast w środowisku nieredukującym – pasmo odpowiadające
dimerowi CD79αβ (1).
W analizie SDS-PAGE immunoprecypitatów utworzonych pomiędzy przeciwciałem, a lizatem limfocytów B
Ramos poddanych łagodnej denaturacji i redukcji stwierdzono słabą reakcję z białkiem o masie 43 kDa
odpowiadającym CD79α.
Przeciwciało testowano metodą cytometrii przepływowej wobec linii normalnych limfocytów B krwi obwodowej
oraz linii dojrzałych i niedojrzałych limfocytów B (Ramos, Raji i NALM-1) z wynikiem niezmiennie negatywnym,
co wskazuje, że rozpoznawany epitop na żywych komórkach jest nieobecny bądź niedostępny. Jednakże
przeciwciało swoiście znakuje komórki B w parafinowych skrawkach tkankowych (4).
Środki ostrożności
1. Jedynie do użytku przez osoby przygotowane zawodowo.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), odczynnik chemiczny silnie toksyczny w czystej postaci. W stężeniu
obecnym w produkcie, chociaż nie klasyfikowanym jako niebezpieczne, azydek sodu może reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, tworząc silnie wybuchowe pochodne lub azydki tych
metali. Przy usuwaniu odpadów przepłukać spływ dużą ilością wody, aby uniknąć tworzenia się azydków.
3. Jak w przypadku każdego materiału biologicznego, należy stosować odpowiednie procedury.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2-8 °C. Nie używać po upływie daty ważności wskazanej na opakowaniu. Jeśli
produkt był przechowywany w warunkach innych niż wskazane, użytkownik musi sprawdzić jakość produktu.
Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu, dlatego równocześnie z próbkami badanymi
powinno się oznaczać wiarygodną kontrolę dodatnią i ujemną. Jeżeli uzyskuje się nieoczekiwane wyniki bez
zmiany procedur laboratoryjnych i można podejrzewać, że dzieje się to z winy przeciwciała, należy
skontaktować się z serwisem technicznym firmy Dako.
Przygotowanie próbki
Skrawki parafinowe: Przeciwciało można stosować do oznaczania skrawków parafinowych preparatów
tkankowych utrwalonych w formalinie, utrwalaczach B5, Bouin lub aldehydzie octowym (1). Wymagane jest
wstępne odsłonięcie epitopów poprzez ogrzewanie. W przypadku tkanek utrwalanych w formalinie najlepsze
wyniki uzyskuje się stosując Dako Target Retrieval Solution, High pH, nr kat. S 3308 lub bufor Tris 10 mmol/L z
1 mmol/L EDTA o pH 9,0. Trochę gorsze wyniki osiąga się stosując Dako Target Retrieval Solution, nr kat.
(113782-002)
M 7050/PL/CE/19.12.02 p. 1/3
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
S 1700 lub 10 mmol/L bufor cytrynianowy o pH 6,0. Stwierdzono, że wstępne nadtrawianie tkanek proteinazą K
jest nieskuteczne. Skrawki tkankowe nie powinny wysychać podczas trawienia ani podczas barwienia.
Skrawki mrożone i preparaty komórkowe: Przeciwciało można stosować do znakowania skrawków mrożonych
utrwalonych w acetonie.
Procedura barwienia
Rozcieńczanie: Monoclonal Mouse Anti-Human CD79α, nr kat. M 7050, stosuje się w rozcieńczeniach w
zakresie 1:25-1:50 przy wykorzystaniu skrawków parafinowych ludzkiego migdałka utrwalanych formaliną,
przeprowadzając termiczne odsłanianie epitopów w roztworze Dako Target Retrieval Solution, High pH, nr kat.
S 3308 przez 20 minut oraz inkubując preparat przez 30 minut w temperaturze pokojowej z pierwszym
przeciwciałem. Ponieważ optymalne warunki procedury zależą od zastosowanych próbek oraz metod ich
przygotowania, powinny one być wyznaczone indywidualnie przez każde laboratorium. Jako kontrolę ujemną
zaleca się preparat Dako Mouse IgG1, nr kat. X 0931, rozcieńczony do tego samego stężenia mysich
przeciwciał IgG, co pierwsze przeciwciało. Jeśli nie stwierdzono, że rozcieńczone przeciwciała oraz kontrola
ujemna w trakcie wykorzystywanej procedury barwienia zachowują trwałość, zaleca się, by odczynniki te
rozcieńczać natychmiast przed użyciem lub rozcieńczać w Dako Antibody Diluent, nr kat. S 0809.
Jednocześnie z próbkami pacjenta należy inkubować kontrole dodatnie i ujemne.
Wizualizacja: Zaleca się stosowanie zestawu DAKO LSAB™+/HRP, nr kat. K 0679 oraz zestawów DAKO
EnVision™+/HRP, n-ry kat. K 4004 i K 4006. Do oznaczania skrawków mrożonych i preparatów komórkowych,
gdy występuje problem z wybarwianiem przez endogenną peroksydazę, wskazanym zamiennikiem jest zestaw
Dako APAAP, nr kat. K 0670. Procedura wykonania jest opisana w każdym z zestawów.
Ograniczenia swoiste
dla produktu
Z przypadków 149 T-komórkowej białaczki/chłoniaka limfoblastycznego 10% wykazało wystarczająco
intensywne znakowanie CD79α przeciwciałem (ponad 90% dodatnich komórek), aby stanowiło to problem
diagnostyczny w różnicowaniu pomiędzy nowotworami B- i T-komórkowymi. Jednakże wszystkie nowotwory
T-komórkowe były dodatnie względem markera limfocytów T – CD3, natomiast żaden z 68 przypadków
białaczki/chłoniaka limfoblastycznego z komórek B nie wykazywał wyniku dodatniego względem CD3 (5).
Charakterystyka wyników
Komórki znakowane przeciwciałem wykazują barwienie typu błonowego i/lub cytoplazmatycznego.
Normalne tkanki: Prawidłowe komórki plazmatyczne w próbkach tkanki wykazują silnie dodatnią reakcję z
przeciwciałem (1). W migdałku przeciwciało silnie znakuje limfocyty B w centrum rozrodczym i strefie płaszcza oraz
komórki B obecne w obszarach limfocytów T.
Tkanki patologiczne: Przeciwciało znakowało wszystkie z 331 nowotworów z limfocytów B, w tym 41
chłoniaków/białaczek limfoblastycznych, 28 – małych limfocytowych, 36 – limfoplazmocytoidalnych, 17 z
komórek płaszcza, 53 grudkowych, 29 typu MALT, 95 olbrzymiokomórkowych oraz 7 chłoniaków Burkitta.
Oprócz tego dodatni wynik z przeciwciałem wykazywało 15/15 białaczek włochatokomórkowych, 13/15
B-komórkowych anaplastycznych chłoniaków olbrzymiokomórkowych oraz 10/20 szpiczaków. W tym samym
badaniu 98 nowotworów T-komórkowych oraz nielimfoidalnych dało wynik ujemny z przeciwciałem, w tym 9
T-komórkowych chłoniaków/białaczek, 10 ziarniniaków grzybiastych, 32 obwodowych chłoniaków
T-komórkowych, 8 angioblastycznych chłoniaków T-komórkowych, 11 T-komórkowych anaplastycznych
chłoniaków olbrzymiokomórkowych oraz 28 ostrych białaczek szpikowych (1). Dwa późniejsze badania (5, 6)
stwierdziły dodatnią reakcję z nowotworami T-komórkowymi. Tak więc, spośród 149 przypadków T-komórkowej
białaczki/chłoniaka limfoblastycznego 14 wykazało, zgodnie z oznaczeniem przeciwciałem, ekspresję CD79α
na ponad 90% komórek blastycznych. W 55 przypadkach dodatni wynik stwierdzono w 10-90% komórek
blastycznych (5). Poza tym, w 4/94 przypadkach jelitowych chłoniaków z limfocytów T o typie enteropatii oraz
1/11 chłoniaków jamy nosowej z komórek NK/T CD3+ większość komórek guza było oznakowane przez
przeciwciało (6).
Piśmiennictwo
1. Mason DY, Cordell JL, Brown MH, Borst J, Jones M, Pulford K, et al. CD79a: a novel marker for B-cell
neoplasms in routinely processed tissue samples. Blood 1995;86:1453-9.
2. Comans-Bitter WM, De Bruin-Versteeg S, Broe MK, De Groot R, De Vries E, Van Dongen JJM. BC20.1.
CD79 workshop: intracellular CD79 expression in precursor B cells tested with the CD79 panel of
monoclonal antibodies. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM, Mason DY, Miyasaka
M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th
International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland
Publishing Inc.; 1997. p. 182-4.
3. Nakamura T. CD guide. CD79 and CD79. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM,
Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings
of the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London:
Garland Publishing Inc.; 1997. p. 1172.
4. Nakamura T. BC20. CD79 workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert
SM, Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens.
Proceedings of the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York,
London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 180-2.
5. Pilozzi E, Pulford K, Jones M, Müller-Hermelink H-K, Falini B, Ralfkiaer E, et al. Co-expression of CD79a
(JBC117) and CD3 by lymphoblastic lymphoma. J Pathol 1998;186:140-3.
6. Blakolmer K, Vesely M, Kummer JA, Jurecka W, Mannhalter C, Chott A. Immunoreactivity of B-cell
markers (CD79a, L26) in rare cases of extranodal cytotoxic peripheral T- (NK/T-) cell lymphomas. Mod
Pathol 2000;13:766-72.
(113782-002)
M 7050/PL/CE/19.12.02 p. 2/3
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
Objaśnienie symboli
(113782-002)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Numer serii
Sprawdź w instrukcji
stosowania
Zużyć przed
Producent
M 7050/PL/CE/19.12.02 p. 3/3
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17