FLEX Monoclonal Mouse Anti-Vimentin Klon V9 Ready-to

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Vimentin
Klon V9
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR630
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Vimentin, klon V9, Ready-to-Use, (Link), jest przeznaczone do
stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Są one przydatne w identyfikacji komórek
pochodzenia mezenchymalnego w tkankach prawidłowych i nowotworowych, a takŜe w diagnozowaniu guzów.
Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z
wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z
uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Streszczenie
i informacje ogólne
Wimentyna to białko filamentów pośrednich (IF) o masie 57 kDa — stanowi część cytoszkieletu komórek
kręgowców. Białka IF tworzą pięć klas* i dziewięć grup, a wimentyna naleŜy do klasy III, wykazując wysoki stopień
swoistości dla komórek pochodzenia mezenchymalnego. Początkowo uwaŜano, Ŝe swoistość względem typów
komórek, charakterystyczna dla kaŜdego z podtypów białek IF, została zachowana dla komórek prawidłowych jak i
złośliwych, dlatego białka IF były traktowane jak istotne znaczniki histogenezy. Wykazano jednoczesną ekspresja
filamentów pośrednich, w szczególności wimentyny i cytokeratyny w róŜnych komórkach i tkankach prawidłowych i
zmienionych nowotworowy — dlatego podczas róŜnicowego diagnozowania nowotworów wymagane jest
zastosowanie panelu przeciwciał (2).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem,
3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i roztwór NaN3 o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: V9 Izotyp: Ig1, kappa.
Immunogen
Oczyszczona wimentyna z soczewki oka wieprzowego (3).
Swoistość
W testach Western blot oczyszczonej wimentyny wieprzowej przeciwciało znakuje pojedynczy prąŜek o masie
57 kDa, co odpowiada wimentynie W przypadku wyciągów z całych komórek wykazujących ekspresję wimentyny i
proteiny kwaśnej wypustek komórek glejowych (GFAP), a takŜe wimentyny i desminy, przeciwciało znakuje prąŜek
57 kDa odpowiadający wimentynie. PowyŜsze badania wykazują bezpośrednio, Ŝe przeciwciało nie reaguje z
dwoma białkami IF, które są najbliŜej spokrewnione z wimentyną. tj. desminą i GFAP (3).
W immunocytochemii przeciwciało znakuje ludzkie komórki z linii IMR90, RD, glejaka i HeLa, które wykazują
ekspresję wimentyny (3).
Środki ostroŜności
1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub
miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy
usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się
azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź
oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu. JeŜeli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik
powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Z tego
względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
Przygotowanie
próbek i materiały
dodatkowe
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
(117328-002)
Dako Denmark A/S
IR630/PL/MNI/2009.12.04 s. 1/2
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x)
(nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer Link
wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200 µL lub
2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników
przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym
systemie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury
inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału oraz sposobów jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie
wybarwienia innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision
FLEX+ mogą zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy
skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie
zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części
„Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision FLEX Hematoxylin (Link) (nr kat. K8008).
Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki i wątrobę,
natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak
opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative
Control, Mouse (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja odczynu
Przeciwciała dają odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: Przeciwciało barwi większość ludzkich komórek mezenchymalnych, między innymi fibrocyty,
komórki tłuszczowe, komórki mięśni gładkich, komórki śródbłonka naczyniowego, astrocyty, komórki Schwanna
nerwów obwodowych, makrofagi (łącznie z komórkami Browicza-Kupffera), a takŜe komórki mięśniowo-nabłonkowe
gruczołów potowych i ślinowych oraz komórki sutka, które wykazują silny odczyn. Odczyn dodani, o zróŜnicowanym
nasileniu i rozkładzie, wykazują równieŜ komórki nabłonka pęcherzykowego w tarczycy, korze nadnerczy, nabłonku
dystalnych kanalików nerkowych oraz komórki mezangialne i śródbłonkowe kłębuszków nerkowych i komórki
zrazików trzustkowych (1, 3). W oku ludzkim przeciwciało znakuje barwnikowy nabłonek w przedniej i tylnej części
tęczówki, łącznie z odcinkiem mięśniowym (dilator pupillae) przedniej części nabłonka, a takŜe niebarwnikowy i
barwnikowy nabłonek ciałka rzęskowego (4). W nabłonku rzęskowym stwierdzono jednoczesną ekspresję wimentyny
i cytokeratyny (4). Przeciwciało nie barwi komórek mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego, naskórka, nabłonka
płaskiego błony śluzowej, nabłonka dróg moczowych, nabłonka jelita grubego i przewodu pokarmowego, komórek
glejowych, a takŜe neuronów (1, 3).
Tkanki nieprawidłowe: Przeciwciało barwi mięsaki (17/20), czerniaki (16/18), oponiaki (4/4) i nerwiaki osłonki
(3/3) — barwi jedyny filament pośredni obecny w tych nowotworach. Ponadto stwierdzono zróŜnicowane barwienie
(10–57%) raków, raków neuroendokrynnych, nerwiaków niedojrzałych, grasiczaków i międzybłoniaków. W tych
rakach — z wyjątkiem nerwiaków niedojrzałych — stwierdzono jednoczesną ekspresję wimentyny. Wśród raków
gruczołowych przeciwciało barwi ponad 50% raków brodawkowatych tarczycy, raków nerek, endometrium, jajników i
płuc. W komórkach tych raków stwierdzono jednoczesną ekspresję keratyn i wimentyny (1).
Piśmiennictwo
1. Azumi N, Battifora H. The distribution of vimentin and keratin in epithelial and nonepithelial neoplasms. Am J Clin
Pathol 1987;88:286–96.
2. Herrmann H, Aebi U. Intermediate filaments and their associates: multi-talented structural elements specifying
cytoarchitecture and cytodynamics. Curr Opin Cell Biol 2000;12:79–90.
3. Osborn M, Debus E, Weber K. Monoclonal antibodies specific for vimentin. Eur J Cell Biol 1984;34:137–43.
4. Kivelä T, Fuchs U, Tarkkanen A. Cytoskeleton in neuroectodermally derived epithelial and muscle cells of the human
iris and ciliary body. J Histochem Cytochem 1992;40:1517–26.
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(117328-002)
Dako Denmark A/S
IR630/PL/MNI/2009.12.04 s. 2/2
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17