Monoclonal Mouse Anti-Human CD68 Klon PG-M1 Nr kat. M 0876 Wydanie 17.12.02 Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Monoclonal Mouse Anti-Human CD68, klon PG-M1, jest przeznaczone do użytku w immunocytochemii. Przeciwciało znakuje makrofagi i jest użyteczne do identyfikacji ostrych białaczek szpikowych typu M4 (mielomonocytarna) i M5 (monocytarna) oraz mięsaka histiocytarnego (1). Identyfikacja różnicowa jest wspomagana wynikami z panelu przeciwciał. Interpretacja wyników musi być dokonana przez wykwalifikowanego patologa, w kontekście wywiadu chorobowego pacjenta i innych badań diagnostycznych. Wprowadzenie CD68 jest silnie glikolizowaną, lizosomalną proteiną błonową o Mr 110 000. Białko CD68 należy do rodziny glikoprotein lizosomalnych (LPG)/plazmatyczne białka przechodzące przez błonę, które biorą udział w procesie endocytozy i/lub przemieszczaniu lizosomów. CD68 wykazuje silną ekspresję w ziarnistościach cytoplazmatycznych a słaba na powierzchni makrofagów, monocytów, granulocytów obojętnochłonnych, granulocytów zasadochłonnych i komórek NK. Dodatkowo, ekspresję antygenu CD68 wykazuje około 40% limfocytów B w krwi obwodowej i słabą ekspresję w 50% przypadków ostrej białaczki limfocytowej B-komórkowej (B-ALL). CD68 można również znaleźć w cytoplazmie tkanek niehematopoetycznych szczególnie wątroby, kłębuszków i kanalików nerkowych (2). Jak wiele innych antygenów leukocytarnych CD, molekuła CD68 jest antygenowo bardzo heterogenna i różne przeciwciała przeciwko CD68 wykazują różnorodną reaktywność komórkową (3). Odczynnik dostarczony Monoklonalne mysie przeciwciało dostarczone w postaci ciekłej jako supernatant hodowli komórkowych zdializowanej 0.05 mol/L Tris/HCL, pH 7.2 i zawierającej 15mmol/L NaN3. . Klon: PG-M1 (3). Izotyp: IgG3, kappa. Stężenie mysich IgG: Patrz etykieta na fiolce. Immunogen Preparat ludzkich jednojądrzastych komórek ze śledziony zawierający ponad 80% komórek Gauchera (3). Swoistość Przeciwciało zostało oznaczone jako anty-CD68 na Piątych Międzynarodowych Warsztatach i Konferencji: Ludzkie antygeny różnicowania leukocytów (International Workshops and Conferences on Leucocyte Differentiation Antigens) w Bostonie w 1993r (4). Przeciwciało znakuje komórki COS-1 i WOP transfekowane CD68 cDNA. Inaczej niż inne przeciwciała CD68 które znakują zarówno makrofagi i komórki szpikowe, przeciwciało PG-M1 wykrywa epitopy antygenu CD68 odporne na środki utrwalające, występujące tylko na makrofagach (3). Środki ostrożności 1. Do stosowania przez osoby przygotowane zawodowo. 2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji. 3. Jak w przypadku każdego materiału biologicznego należy stosować odpowiednie procedury obchodzenia się z nim. Przechowywanie Przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze 2-8 C. Nie używać po upływie daty ważności podanej na fiolce. Jeżeli odczynniki przechowywane były w innych warunkach niż wymagane użytkownik musi sprawdzić ich stan. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność tego produktu, dlatego dodatnie i ujemne kontrole powinny być oznaczone równocześnie z próbkami pobranymi od pacjenta. Jeżeli zaobserwuje się nieoczekiwane barwienie, którego nie można wyjaśnić odchyleniami w procedurach laboratoryjnych i podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy skontaktować się z serwisem technicznym producenta. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe: Przeciwciało może być używane do barwienia skrawków tkanki zatopionych w parafinie i utrwalonych w formalinie, środkach utrwalających Bouina lub B5 (3). Zalecane jest wstępne przygotowanie tkanek z użyciem chymotrypsyny, trypsyny, pepsyny, pronazy (3), proteinazy K lub przy pomocy metody odsłoniecia epitopu przez ogrzewanie. Do indukowanego temperaturą odsłonięcia epitopu tkanek utrwalonych w formalinie optymalne rezultaty uzyskuje się przy użyciu Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S 1700, Dako Target Retrieval Solution, High pH, nr kat. S 3308, lub 10 mmol/L buforu Tris, 1 mmol/L EDTA, pH 9.0. Słabsze wyniki uzyskuje się przy użyciu buforu cytrynianowego 10 mmol/L pH 6.0. Wycinki tkanki nie mogą wyschnąć podczas przygotowania ani podczas następującej po nim procedurze barwienia immunocytochemicznego. Zamrożone wycinki i preparaty komórkowe: Przeciwciało może być użyte do znakowania zamrożonych skrawków utrwalonych acetonem, chociaż barwienie jest nieznacznie słabsze w porównaniu do znakowania skrawków zatopionych w parafinie (3, 4) i preparatów komórkowych (3). (108420-002) M 0876/PL/CE/17.12.02 str. 1/2 Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17 Procedura barwienia Rozcieńczenie: Monoclonal Mouse Anti-Human CD68, nr kat. M 0876, może być użyte w zakresie rozcieńczeń 1:50- 1-100 w przypadku badania utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie wycinków ludzkiego migdałka i przy użyciu odzyskiwania determinanty antygenowej wywołanej 20 minutowym ogrzewaniem w Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S 1700, i 30 minutowej inkubacji z pierwszym przeciwciałem w temperaturze pokojowej. Optymalne warunki mogą różnić się w zależności od badanego materiału i metody przygotowania i powinny być ustalone przez każde laboratorium. Jeżeli nie ustalono stabilności rozcieńczonego przeciwciała i kontroli negatywnej w aktualnej procedurze barwienia, zaleca się rozcieńczyć te odczynniki tuż przed użyciem lub rozcieńczyć w Dako Antibody Diluent, nr kat. S 0809. Pozytywne i negatywne kontrole powinny być użyte równocześnie z próbkami badanymi. Wizualizacja: Zalecane są zestawy DAKO LSAB™+/HRP, nr kat. K 0679, i DAKO EnVision™+/HRP, nr kat .K 4004 i K 4006. Zestaw Dako APAAP nr kat. K 0670 jest dobrym zamiennikiem jeśli chodzi o barwienie endogennej peroksydazy w zamrożonych wycinkach i preparatach komórkowych. Należy postępować zgodnie z procedurą załączoną do wybranego zestawu uwidaczniania. Automatyzacja: Przeciwciało nadaje się bardzo dobrze do barwienia immunocytochemicznego przy użyciu automatycznych urządzeń barwiących takich jak Dako Autostainer. Ograniczenia produktu Przeciwciało PG-M1 znakuje niektóre niehematopoetyczne nowotwory złośliwe, szczególnie ok. 10% czerniaka złośliwego (3), dlatego diagnoza mięsaka histiocytarnego powinna być zawsze poparta dodatnim barwieniem komórek nowotworowych co najmniej jednym innym markerem znakującym tylko makrofagi (np. przy użyciu Dako nr kat. M 0794, CD163, klon Ber-MAC3) i/lub powszechnego antygenu leukocytarnego i ujemnym dla antygenów nabłonkowych i związanych z czerniakiem (1). Charakterystyka wyników Komórki linii monocytarno/makrofagowej znakowane przez to przeciwciało wykazują cytoplazmatyczny wzór barwienia, czasami pokazując wzór rozproszony lub ziarnisty. Tkanki prawidłowe: W prawidłowej krwi obwodowej tylko monocyty są znakowane przez to przeciwciało. W szerokim zakresie testowanych tkanek, wszystkie makrofagi zostały oznakowane. Również osteoklasty w szpiku kostnym były dodatnie, podczas gdy granulocyty i prekursory szpikowe były konsekwentnie ujemne. Zaobserwowano słabe znakowanie niektórych megakariocytów w ok. 20% przypadków. Dodatkowo wśród prawidłowych komórek, tylko komórki Kuppfer’a w wątrobie, mastocyty i komórki maziówkowe były znakowane przez to przeciwciało (3). Tkanki nieprawidłowe: Wśród 431 nowotworów systemu limfohemopoetycznego, reaktywność z przeciwciałem była ograniczona do ostrych białaczek szpikowych typu M4 i M5, prawdziwego mięsaka histiocytarnego i mastocytozy. Konsekwentnie ujemne były ostre białaczki szpikowe typu M2, M3 i M4, złośliwe chłoniaki nieziarnicze B- i Tkomórkowe, chłoniaki ziarnicze, ostre białaczki limfocytowe i przewlekła białaczka szpikowa. Większość z 370 nowotworów niehematopoetycznych była ujemna, z wyjątkiem 15/15 przypadków guza Abrikosowa, 6/13 przypadków raka jasnokomórkowego nerek, 4/10 glejaków, 10/18 oponiaków, i 5/50 czerniaków złośliwych i jak oczekiwano, 2/2 przypadków olbrzymiokomórkowych nowotworów kości i 7/7 przypadków żółtakoziarniniaków (3). Piśmiennictwo 1. Falini B, Flenghi L, Pileri S, Stein H, Dürkop H, Pasqualucci L, et al. M15.1. PG-M1 a new mAb directed against a fixative-resistant, macrophage-restricted epitope of the CD68 molecule. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein H, et al., editors. Leukocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th International Workshop and Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1989. p. 928-30. 2. Goyert SM. MC12. CD68 workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM, Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 1015-6. 3. Falini B, Flenghi L, Pileri S, Gambacorta M, Bigerna B, Durkop H, et al. PG-M1: A new monoclonal antibody directed against a fixative-resistant epitope on the macrophage-restricted form of the CD68 molecule. Am J Pathol 1993;142:1359-72. 4. Cordell JL, Falini B, Flenghi L, Jones DB, Pileri S, Radzun HJ, et al. M15. CD68 cluster workshop report. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein H, et al., editors. Leukocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th International Workshop and Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1989. p. 925-7. Objaśnienia symboli (108420-002) Numer katalogowy Temperatura przechowywania Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro Numer serii Sprawdź w instrukcji stosowania Zużyć przed Producent M 0876/PL/CE/17.12.02 str. 2/2 Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17