Informacje na temat różyczki

Informacje na temat różyczki
Różyczka jest chorobą zakaźną,
wywoływaną przez wirus różyczki, który
charakteryzuje się wysoką zakaźnością.
Jak dochodzi do zakażenia?
Źródłem zakażenia jest chory na różyczkę człowiek. Do zakażenia dochodzi droga
kropelkową (wraz z powietrzem), w przypadku zakażeń wrodzonych przez łożysko.
Jak przebiega?
U dzieci choroba najczęściej przebiega łagodnie, a u około 25% do 50% zakażenie jest
bezobjawowe. Cięższy przebieg choroby zdarza się u dorosłych, a istotny problem stanowią
zakażenia wirusem różyczki w czasie życia płodowego. U kobiet ciężarnych, wrażliwych na
zakażenie (nieuodpornionych) wirus może zakazić płód, prowadząc do jego obumarcia lub
do jego licznych wad rozwojowych (czytaj dalej).
Rodzaje :

nabyta

wrodzona
Czym jest różyczka wrodzona?
Różyczka wrodzona powstaje na skutek zakażenia matki wirusami różyczki. Przedostają się
one do płodu przez łożysko. Wystąpienie poważnych powikłań w przebiegu ciąży jest tym
większe im wcześniej doszło do zachorowania. Zakażenie w pierwszym trymestrze ciąży
często prowadzi do obumarcia płodu i/lub poronienia, zaś w późniejszym okresie do
wystąpienia wielu wad wrodzonych min:

zmiany w obrębie oczu,

zaburzenia neurologiczne- uszkodzenie mózgu, małogłowie, zapalenie opon
mózgowo-rdzeniowych, upośledzenie rozwoju umysłowego;

wady serca,

głuchota,

upośledzony rozwój psycho- ruchowy,

zapalenie narządów wewnętrznych: wątroby, śledziony, nerek,

skazę małopłytkową i zmiany skórne o charakterze plamicy.
Jak objawia się różyczka nabyta?
O różyczce nabytej mówi się, jeśli do zakażenia wirusem dochodzi u dziecka lub osoby
dorosłej.
Początkowe objawy:

złe samopoczucie,

utrata apetytu

gorączka,

zapalenie gardła i spojówek,
Następnie...

bolesne powiększenie węzłów chłonnych za uszami, w tylnej części szyi i karkowych,

plamista lub plamisto-grudkowa wysypka. Pierwsze różowe plamki pojawiają się na
twarzy, najczęściej za uszami, następnie na tułowiu, a po 1-2 dniach plamki występują
na kończynach. Czasem zmianom skórnym towarzyszy swędzenie. Czerwone plamki
mogą występować również na podniebieniu miękkim i błonach śluzowych jamy ustnej.
Wysypka znika po 2-3 dniach bez pozostawienia przebarwień. Może wystąpić
nieznaczne łuszczenie się skóry.
Kiedy jest zakaźna?
Wirusy są wydzielane przez zakażone osoby w czasie od 7 dni przed do 14 dni po
wystąpieniu wysypki.
Jaka jest liczba zachorowań w Polsce?
Dane z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego wskazują, że od początku 2013 roku do
końca maja liczba podejrzeń zachorowań na różyczkę wyniosła ponad 32 tysiące. Jest to ok.
10 krotny wzrost w porównaniu z tym samym okresem roku ubiegłego. Wspomnieć należy iż
podejrzenie zachorowań oparte jest wyłącznie na badaniu klinicznym przeprowadzonym
przez lekarza. Tylko ok. 0,1 % z wszystkich zgłoszonych przypadków zachorowań jest
potwierdzonych laboratoryjnie.
Kto najczęściej choruje?
W obecnej sytuacji epidemiologicznej ok. 70% zachorowań dotyczy młodych mężczyzn
w wieku 15-19 lat oraz 20-24 lata. Prawdopodobnie jest to następstwem tego, że osoby te
w dzieciństwie nie otrzymały szczepienia przeciw różyczce. Przed wprowadzeniem
szczepień do Programu Szczepień Ochronnych, w latach 1989-2003 szczepienia przeciw
różyczce obejmowały tylko dziewczęta w wieku 13 lat. Po wprowadzeniu szczepienia
przeciw odrze, śwince i różyczce w 2004 roku, szczepieniem objęte są wszystkie dzieci bez
względu na płeć. Obecnie, po 8 latach powszechnych szczepień, obejmujących dzieci w
wieku 12-15 miesięcy i 10 lat, większość dzieci jest uodporniona.
Czy kobiety są bezpieczne?
Mimo iż zachorowania dotyczą głównie mężczyzn nie oznacza to, że kobiety nie mogą
zachorować. Istnieje możliwość zakażenia się od mężczyzn. Ostrożne muszą być zwłaszcza
kobiety, które nie chorowały w dzieciństwie na różyczkę lub nie były szczepione dwoma
dawkami
szczepionki.
Warto
rozważyć
możliwość
poddania
się
szczepieniu
lub
przeprowadzenia badania serologicznego celem określenia poziomu przeciwciał dla wirusa
różyczki szczególnie przed planowaną ciążą.
Kiedy szczepić?
Szczepienia przeciw różyczce ujęte są w Programie Szczepień Ochronnych. Wykonuje się
je skojarzoną szczepionką przeciw odrze, śwince i różyczce.
Wyróżnia się szczepienia:

obowiązkowe – dla dzieci (finansowane z budżetu Ministra Zdrowia)
Schemat szczepienia obowiązkowego obejmuje podanie szczepienia:
 podstawowego w 13-14 miesiącu życia
 uzupełniającego w wieku 10 lat
Dzieciom powyżej 10 roku życia, które
nie otrzymały dwóch dawek szczepionki
przeciw odrze, śwince i różyczce należy
systematycznie
uzupełnić
brakującą
dawkę szczepionki, nie później niż do
ukończenia 19 roku życia. Dotyczy to
dzieci urodzonych po 31 grudnia 1996 r.

zalecane (nie finansowane z budżetu Ministra Zdrowia) osobom:
 nieszczepionym
przeciw
odrze,
śwince
i
różyczce
w
ramach
szczepień
obowiązkowych, podaje się dwie dawki szczepionki w odstępie co najmniej 4 tygodni,

młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola,
szkoły, szpitale, przychodnie) dla zapobiegania różyczce wrodzonej szczególnie
nieszczepionym w 13 roku życia lub, jeżeli od szczepienia podstawowego w 13 roku
życia minęło więcej niż 10 lat.
Nie zaleca się podawania szczepionki w okresie ciąży, a przez 1 miesiąc po
szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę.
Źródło:

www.rozyczka.com.pl

www.pzh.gov.pl

www.szczepienia.pzh.gov.pl

„Choroby zakaźne i pasożytnicze” Wiesław Magdzik

http://www.gis.gov.pl/dep/?lang=pl&dep=13&id=47
Sporządziła: Anna Kolasa