Załącznik nr 1 do Ogłoszenia Program w zakresie profilaktyki zakażeń wywołanych pneumokokami wśród dzieci powyżej 23. miesiąca życia, uczęszczających do miejskich żłobków i placówek wpisanych do rejestru żłobków i klubów dziecięcych funkcjonujących na terenie miasta Poznania Program opracowany przez Urząd Miasta Poznania, Wydział Zdrowia i Spraw Społecznych 1. OPIS PROBLEMU ZDROWOTNEGO Wstęp Zakażenia pneumokokowe występują powszechnie na całym świecie. Inwazyjna choroba pneumokokowa (IChP) stanowi poważny problem epidemiologiczny. W ostatnich latach pojawiła się możliwość ograniczenia liczby tych zakażeń poprzez stosowanie koniugowanych szczepionek przeciwpneumokokowych (PCV). Wysoki koszt szczepień jest jednak jedną z przyczyn odsuwania w czasie decyzji o wprowadzeniu ich do Kalendarza szczepień ochronnych (KSO) obowiązkowych dla wszystkich dzieci. Etiologia Zakażenia wywołane przez Streptococcus pneumoniae (dwoinki zapalenia płuc, pneumokoki) to główna przyczyna zachorowalności i śmiertelności na świecie. Wg WHO w 2005 roku bakteria była przyczyną około 1 600 000 zgonów na świecie w tym około 700 000 do 1 000 000 wśród dzieci poniżej 5 roku życia. Głównym czynnikiem wpływającym na zmienność bakterii jest otoczka wielocukrowa, której właściwości antygenowe i budowa są przedmiotem badań, gdyż przeciwciała przeciw wielocukrom zawartym w otoczce nadają odporność na zakażenia serotypami pneumokoków zawartych w szczepionkach. Wyróżnia się ponad 90 typów serologicznych pneumokoków, co uniemożliwia stworzenie jednej szczepionki przeciw zakażeniom przez nie wywołanym. Odpowiednie monitorowanie (prowadzone głównie w Stanach Zjednoczonych) wykazały, że za około 80% zakażeń inwazyjnych, szczególnie u dzieci poniżej 5 roku życia, odpowiadały izolaty siedmiu serotypów co pozwoliło wstępnie na stworzenie 7-walentnej szczepionki koniugowanej (PCV7). Poszerzanie szczepionki o kolejne antygeny serotypów pozwoliły na stworzenie kolejnych rodzajów: 10-walentnej (PCV10), 13-walentnej (PCV13) oraz 23-walentnej polisacharydowej (PPSV23). Epidemiologia w różnych regionach świata stale i dynamicznie się zmienia, co wymaga ciągłego monitorowania inwazyjnych zakażeń pneumokokowych1,2. Powikłania Zakażenie pneumokokami wywołuje poważne zachorowania prowadzące nawet do zgonu. Ciężkie zakażenie bakteriami jest następstwem ich rozsiewu drogą krwi lub penetracji do układu nerwowego. Zakażenie jest niebezpieczne w szczególności wśród niemowląt, małych dzieci, osób starszych 1 Zapobieganie inwazyjnej chorobie pneumokokowej u dorosłych i zasady stosowania 23-walentnej szczepionki polisacharydowej w grupach ryzyka. Aktualne wytyczne Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień (ACIP). Mrukowicz J., Hryniewicz W.; Medycyna Praktyczna (wydanie specjalne - zakażenia1/2011) 2 Inwazyjna choroba pneumokokowa w Polsce w roku 2010. Skoczyńska A., Kuch A., Gołębiewska A., Waśko I, Ronkiewicz P, Markowska M, Hryniewicz W; Polski Merkuriusz Lekarski, 2011, Tom XXXI, Nr 182, 80-85. i osób w każdym wieku z dodatkowymi czynnikami ryzyka wynikającymi ze stanu ich zdrowia (niektóre choroby przewlekłe, wady np. osoby immunokompetentne, z niedoborami odporności czy anatomicznym lub czynnościowym brakiem śledziony). Bakteria kolonizuje błonę śluzową górnych dróg oddechowych przez co może wywołać: uogólnione, inwazyjne zakażenia w tym przebiegające jako bakteriemia, posocznica czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia płuc i inne infekcyjne zapalenia dolnych dróg oddechowych jak również infekcyjne zapalenia górnych dróg oddechowych w tym zapalenia ucha środkowego i zatok przynosowych. Zakażenie pneumokokiem rozpoczyna się często od zapalenia ucha środkowego lub innej pozornie niegroźnej infekcji. Choroba może nagle przerodzić się w postać inwazyjną (np. sepsa czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) i od tego momentu rozwija się już bardzo szybko prowadząc w ciągu kilku godzin nawet do śmierci3. U dzieci, które uda się wyleczyć, obserwuje się trwałe następstwa przebytego zakażenia, tj: uszkodzenia układu nerwowego, upośledzenia umysłowe, zaburzenia słuchu czy napady padaczkowe4. Epidemiologia W Polsce sytuacja epidemiologiczna IChP jest coraz lepiej rozpoznawana dzięki bardzo wzmożonej i rozwijającej się aktywności Krajowego Ośrodka Referencyjnego, którego ostatnie dane (z 2010 roku, niepublikowane) pokazują, że zapadalność na IChP u dzieci poniżej 2 r.ż. średnio wynosi 5/100 000, a u dorosłych powyżej 60 r.ż. 1,6/100 000. Niepotwierdzona jest jednak dokładność wyników (mogą być znacznie zaniżone), gdyż w niektórych województwach analiza oparta jest na niezbyt dużej liczbie przypadków. Dane te jednak są coraz bardziej wiarygodne i zbliżają się stopniowo do danych monitorowanych w innych krajach europejskich i Ameryki Północnej5,6. Profilaktyka Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniom pneumokokami i ich powikłaniom jest zastosowanie szczepionki. Szczepienia przeciwpneumokokowe zalecane są głównie ze wskazań klinicznych oraz epidemiologicznych. Według wytycznych różnych organizacji (m.in. WHO oraz ACIP – Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień) w większości rekomendowane są szczepienia niemowląt, małych dzieci, osób starszych po 65 r.ż oraz osób w każdym wieku, które ze względu na stan zdrowia są szczególnie narażone na ciężkie zakażenia pneumokokowe. W Polsce szczepienia przeciwpneumokokowe są zawarte w Programie Szczepień Ochronnych na rok 2012 jako szczepienia zalecane, szczególnie: szczepionka nieskoniugowana (polisacharydowa): 3 Zakażenia pneumokokowe. Durbin W. Pediatria po dyplomie, 2006, 3-9. Szczepienia ochronne w profilaktyce zakażeń wywołanych przez Streptococcus pneumoniae. Chrobak-Górna K, Przewodnik Lekarza, 2004, 9, 90-93. 5 Zapobieganie inwazyjnej chorobie pneumokokowej u dorosłych i zasady stosowania 23-walentnej szczepionki polisacharydowej w grupach ryzyka. Aktualne wytyczne Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień (ACIP). Mrukowicz J., Hryniewicz W.; Medycyna Praktyczna (wydanie specjalne - zakażenia1/2011) 6 Inwazyjna choroba pneumokokowa w Polsce w roku 2010. Skoczyńska A., Kuch A., Gołębiewska A., Waśko I, Ronkiewicz P, Markowska M, Hryniewicz W; Polski Merkuriusz Lekarski, 2011, Tom XXXI, Nr 182, 80-85. 4 2 o osobom w wieku powyżej 65 r.ż.; o dzieciom powyżej 2 roku życia oraz dorosłym z grup ryzyka (w tym chorującym na przewlekłe choroby serca, płuc, cukrzycę, chorobę alkoholową, nabyte zaburzenia odporności, osobom po splenektomii) – dawkowanie wg. wskazań producenta; szczepionka koniugowana: o dzieciom w wieku od 2 miesiąca życia do 5 roku życia; o dzieciom w wieku od 2 miesiąca życia do 5 roku życia z grup ryzyka np. uczęszczających do żłobka, przedszkola lub z chorobami przewlekłymi, w tym zaburzenia odporności – dawkowanie wg. wskazań producenta.7 Populacja Miasto Poznań zamieszkuje około 10 800 dzieci pomiędzy 2 i 3 rokiem życia8, natomiast do żłobków miejskich i żłobków i placówek wpisanych do rejestru żłobków i klubów dziecięcych funkcjonujących na terenie miasta Poznania uczęszcza około 600 dzieci z podanego przedziału wiekowego. Szczepienia przeciwko pneumokokom finansowane z budżetu Miasta skierowane do podopiecznych jednostek, dla których Miasto Poznań jest organem prowadzącym, są realizowane od 2006 roku. W ciągu 6 lat (od 2006 do 2011 roku) na ww. świadczenia przeznaczono z budżetu Miasta ponad 625 000,00 zł wykonując 2272 szczepienia. Akcja szczepień spotyka się z bardzo dużym zainteresowaniem, dlatego też w budżecie Miasta w 2012 roku zabezpieczono środki finansowe na objęcie działaniami profilaktycznymi wszystkich chętnych. 2. CELE PROGRAMU: Głównym celem Programu jest obniżenie liczby zachorowań i zgonów wywołanych zakażeniami pneumokokami wśród osób należących do grup ryzyka. Cele szczegółowe: - obniżenie liczby zakażeń pneumokokowych wśród dzieci uczęszczających do poznańskich żłobków i klubów dziecięcych, - obniżenie liczby powikłań wśród dzieci objętych szczepieniem, spowodowanych zakażeniem pneumokokami, - obniżenie liczby zgonów spowodowanych zakażeniami pneumokokami, - zmniejszenie niekorzystnych wpływów społecznych w wymiarze zdrowotnym, - wzrost świadomości społeczeństwa (szczególnie rodziców/opiekunów prawnych dzieci) o powadze problemu zakażeń pneumokokami ze względu na późniejsze powikłania, - zwiększenie dostępności do szczepień niefinansowanych przez NFZ dla osób o niższym statusie ekonomicznym, należących do grupy społecznej objętej Programem. 7 8 Program Szczepień ochronnych na rok 2012 jako załącznik do Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego z 26 października 2011. (poz.71) wg danych z GUS – stan na dzień 31 grudnia 2010 r. 3 Oczekiwane efekty: - zmniejszenie liczby zachorowań wywołanych pneumokokami i powikłań oraz liczby osób hospitalizowanych z powodu zakażenia Streptococcus pneumoniae, rejestrowanych przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, pediatrów i szpitale w Poznaniu, - wzrost dostępności do świadczeń zdrowotnych z zakresu profilaktyki zakażeń pneumokokowych dla osób o niskim statusie ekonomicznym, - wzrost świadomości beneficjentów poprzez odpowiednie działania informacyjne kształtujące kompleksowe postrzeganie zagrożeń spowodowanych bakteriami, - możliwość oceny stanu wiedzy rodziców/opiekunów prawnych dzieci objętych Programem nt. zakażeń pneumokokowych.. 3. ADRESACI PROGRAMU Adresatami Programu są: dzieci powyżej 23. miesiąca życia, uczęszczające do miejskich żłobków i placówek wpisanych do rejestru żłobków i klubów dziecięcych funkcjonujących na terenie Miasta Poznania (dokładna lista adresatów zostanie przedstawiona Realizatorowi po rozstrzygnięciu konkursu) 4. ORGANIZACJA PROGRAMU Lp. Zadanie listopad grudzień X X X X Informowanie beneficjentów o Programie1) 1. 2. (ogłoszenia o Programie w prasie lokalnej, radiu, telewizji, na stronie www Realizatora, na stronie www Miasta Poznania, w placówkach, do których uczęszczają dzieci objęte Programem) Działania informacyjno – edukacyjne w zakresie zapobiegania zakażeniom pneumokokowym i ich powikłaniom (np. ulotki, plakaty, edukacja bezpośrednia uczestników Programu) 3. Wybór Realizatora2) Programu X 4. Realizacja szczepień3) X 5. Raport końcowy4) (rejestracja, badania lekarskie, podanie szczepionki) X X 1) Za realizację zadania odpowiedzialny jest Realizator we współpracy z Wydziałem Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Poznania. 4 2) Realizator szczepień zostanie wyłoniony w drodze konkursu ofert przeprowadzonego na podstawie art. 48 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.), art. 114 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2011 r. Nr 112, poz.654 ze zm.) oraz zarządzenia Nr 300/2012/P Prezydenta Miasta Poznania z 9 maja 2012 roku w sprawie Planu Programów Zdrowotnych przyjętych do realizacji w 2012 r. Kwalifikacje osób działających w imieniu Realizatora powinny być potwierdzone kopią odpowiednich dokumentów: - lekarze – kopia dokumentu potwierdzającego prawo wykonywania zawodu - pielęgniarki – kopia dokumentu potwierdzającego prawo wykonywania zawodu oraz kopia dokumentu potwierdzającego ukończenie kursu szczepień (uprawniającego do wykonywania szczepień) 3) Realizacja szczepień: a. Zasady rejestracji - aby przystąpić do Programu należy: b. zgłosić chęć zaszczepienia w placówce do której uczęszcza dziecko Miejsca udzielania świadczeń: dzieci uczęszczające do miejskich żłobków i placówek wpisanych do rejestru żłobków i klubów dziecięcych funkcjonujących na terenie Miasta Poznania powinny zostać zaszczepione na terenie placówki do której uczęszczają, w terminie ustalonym z kierownikiem danej placówki. c. Każde podanie szczepionki powinno być poprzedzone badaniem lekarskim, na podstawie którego odbywa się kwalifikacja do szczepienia. d. Szczepienia wykonuje lekarz bądź uprawniona pielęgniarka. Do szczepień Realizator powinien używać koniugowanej szczepionki 13-walentnej w dawce jednorazowej dostępnej na polskim rynku. Aby zapewnić bezpieczeństwo beneficjentów zespół przeprowadzający szczepienia powinien być wyposażony w zestaw przeciwwstrząsowy. 4) Raport końcowy powinien zawierać wyniki oceny zgłaszalności (pkt. 6a), oceny poziomu wiedzy rodziców/opiekunów prawnych dzieci (pkt. 6b) oraz oceny zasadności realizacji Programu (pkt 6c). Raport końcowy należy dołączyć do sprawozdania końcowego z realizacji Programu. 5. KOSZTY Na realizację Programu zaplanowano kwotę w wysokości maksymalnej 200 000,00 zł 6. MONITOROWANIE I EWALUACJA a) ocena zgłaszalności do Programu 5 Przygotowana na podstawie Rejestru prowadzonego przez Realizatora, który powinien być sporządzony w formie elektronicznej i zawierać takie informacje jak: numer PESEL dziecka, datę wykonania szczepienia oraz nazwę placówki do której uczęszcza dziecko. Rejestr należy załączyć do sprawozdania końcowego z realizacji Programu. b) ocena poziomu wiedzy nt. zakażeń wywołanych pneumokokami Przeprowadzona na podstawie ankiety (wzór opracowuje Realizator i załącza do Oferty – Miasto Poznań zastrzega sobie prawo do modyfikacji ankiety) Badanie ankietowe powinno zostać przeprowadzone na grupie rodziców beneficjentów stanowiącej co najmniej 50% ogólnej liczby adresatów Programu). c) ocena zasadności realizowanego Programu Przeprowadzona na podstawie ankiety (wzór opracowuje Realizator i załącza do Oferty – Miasto Poznań zastrzega sobie prawo do modyfikacji ankiety) Badanie ankietowe powinno zostać przeprowadzone na grupie rodziców beneficjentów stanowiącej co najmniej 50% ogólnej liczby adresatów Programu). Do przeprowadzenia oceny zawartej w punktach 6 b) oraz 6 c) wskazane jest przygotowanie wspólnej ankiety – Miasto Poznań zastrzega sobie prawo do modyfikacji ankiety. 7. OKRES REALIZACJI PROGRAMU listopad- grudzień 2012 r. 6