Próg rentowności (ang. BEP - Break Even Point) – wskazuje kiedy przychody ze sprzedaży pokrywają się z poniesionymi kosztami stałymi i zmiennymi. W punkcie rentowności firma nie generuje ani zysków ani strat czyli, że wynik finansowy jest na poziomie zero. Inaczej mówiąc próg rentowności bada powiązania pomiędzy nakładami i przewidywanymi przychodami dla różnych poziomów wykorzystania mocy produkcyjnej. Jest to punkt wyrównania przychodów ze sprzedaży z kosztami produkcji. Zwiększenie produkcji powyżej progu rentowności przynosi zysk, natomiast zmniejszenie stratę. Próg rentowności wyznaczany jest przy założeniu podziału wszystkich ponoszonych kosztów na koszty stałe i zmienne. Do kosztów stałych zaliczamy np.: amortyzację, koszty administracyjne, czynsze itp. Koszty stałe nie zależą od wielkości produkcji, mimo to kwota kosztów może się zmieniać na skutek zmiany czynników takich jak: stawka czynszu, podatku od nieruchomości, oprocentowania kredytów bankowych itp. Koszty zmienne zależą wprost proporcjonalnie od wielkości produkcji. Do kosztów zmiennych zaliczamy koszt: surowców, materiałów bezpośrednich, energii. Próg rentowności może być obliczona przy zastosowaniu poniższego wzoru: Pr = Ks (Cj − Kzj) Próg rentowności może być ilościowy (wzkazuje ile sztuk produktu trzeba sprzedać), lub wartościowy (określa jaką wartość musi osiągnąć sprzedaż). Przykładowy wykres Pr