Analiza progu rentowności w hotelarstwie i gastronomii Marcin Kowalewski * Wykład przygotowany w oparciu o E. Nowak „Rachunkowość zarządcza” Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 2001 Podział kosztów całkowitych na koszty zmienne i koszty stałe Cechą charakteryzującą rachunek kosztów zmiennych jest podział kosztów na stałe i zmienne, czyli ze względu na wrażliwość na zmiany skali działalności jednostki. Przyjmuje się, że koszty zmienne to koszty, których poziom zależy od wielkości produkcji (np. liczby świadczonych usług, zaś koszty stałe są niezależne od tych wielkości. Analiza progu rentowności Analiza progu rentowności (inaczej analiza CVP) jest instrumentem rachunkowości zarządczej, który bada relacje pomiędzy wielkością produkcji a zmianami kosztów, przychodów i wyniku finansowego. Próg rentowności (inaczej nazywany punktem lub progiem krytycznym, Break Even Point ) to taka wielkość produkcji (liczba usług), w przypadku której przychody uzyskane z ich sprzedaży równają się kosztom całkowitym, czyli wynik finansowy wynosi dokładnie zero. Założenia analizy progu rentowności: • • • • • analiza progu rentowności dotyczy krótkiego okresu (czyli np. poszczególne obliczenia będą przeprowadzane dla kolejnych miesięcy roku obrotowego), zmienne nie wykorzystywane w tej analizie są z założenia stałe analiza ta dotyczy tzw. „normalnych zdolności produkcyjnych”, czyli zakłada się, że liczba pracowników, stanowisk, urządzeń (mająca realny wpływ na możliwość zwiększenia lub zmniejszenia liczby wykonywanych usług lub przyjmowanych klientów) nie będzie się w badanym okresie zmieniała, wielkość produkcji jest równa wielkości sprzedaży ceny usług w badanym okresie są stałe i nie ulegają zmianom, S, K [zł] S strefa zysku K S Kz S0 Ks 0 Q0 Q [liczba usług] Wzór na próg rentowności ilościowy: Ks Q0 = p - kz gdzie: p – cena sprzedaży usługi (np. nocleg w hotelu), kz – jednostkowy koszt zmienny usługi, Ks – koszty stałe danego przedsiębiorstwa, Wzór na próg wartościowy S0 = Q0 * p