załącznik nr 5 - Państwowa Wyższa Szkoła Wschodnioeuropejska w

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA WSCHODNIOEUROPEJSKA W PRZEMYŚLU
KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA
NAZWA MODUŁU KSZTAŁCENIA: PROFILAKTYKA SPOŁECZNA
KOD: M_85
ROK AKADEMICKI: 2014/2015
KIERUNEK STUDIÓW: SOCJOLOGIA
JEDNOSTKA PROWADZĄCA STUDIA: INSTYTUT SOJCOLOGII
I. Moduł kształcenia i jego usytuowanie w systemie studiów
1. PROFIL STUDIÓW
ogólnoakademicki
2. POZIOM KSZTAŁCENIA
studia pierwszego stopnia
3. FORMA PROWADZENIA STUDIÓW
stacjonarne
4. STATUS MODUŁU
obowiązkowy
5. KATEGORIA MODUŁU
kształcenia kierunkowego
6. USYTUOWANIE MODUŁU W PLANIE STUDIÓW
semestr IV
7. JĘZYK WYKŁADOWY
polski
8. LICZBA PUNKTÓW ECTS PRZYPISANA MODUŁOWI
11. KOORDYNATOR MODUŁU
3
Wykład – 15 godz.
Ćwiczenia – 15 godz.
Egzamin
Zaliczenie
dr Grzegorz Kubiński
12. PROWADZĄCY MODUŁ
dr Grzegorz Kubiński
9. FORMA I WYMIAR ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH
10. FORMA ZAKOŃCZENIA ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH
II. Modułowe efekty kształcenia z odniesieniem do kierunku i obszaru efektów kształcenia
Kod
modułowe
efekty
kształcenia
1
W_01
W_02
Opis efektów kształcenia dla modułu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
obszarowych
efektów
kształcenia
2
3
4
K_W01
S1A_W01
ma podstawową wiedzę w zakresie nauk społecznych i
rozumie istotę socjologii jako o nauki społecznej, jej miejsce
w systemie nauk oraz relacje z innymi naukami
Identyfikuje zjawiska patologii społecznych, zna rodzaje i
sposoby profilaktyki negatywnych zjawisk społecznych oraz
metody resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie.
ma podstawową wiedzę socjologiczną o różnych rodzajach
struktur i instytucji społecznych, w szczególności ich
K_W02
istotnych elementach i ich wzajemnych relacjach
Streszcza podstawowe metody i techniki profilaktyki i
S1A_W02
resocjalizacji, zarówno tradycyjne jak i alternatywne.
W_03
ma podstawową wiedzę o rodzajach więzi społecznych i
rządzących nimi prawidłowościach, rozumie społeczną
naturę relacji łączących jednostki, grupy i instytucje
społeczne
Tłumaczy elementarną wiedzę z zakresu funkcjonowania
człowieka w sytuacji trudnej oraz wiedzę z zakresu pomocy w
sytuacjach trudnych.
W_04
ma podstawową wiedzę o człowieku jako podmiocie
konstytuującym rzeczywistość społeczną, rozumie znaczenie
struktur społecznych w budowaniu społecznej tożsamości
jednostki, posiada podstawową wiedzę na temat
mechanizmów dynamiki struktur społecznych oraz
obustronnych zależności między jednostką a grupą
U_01
potrafi prawidłowo rejestrować i interpretować zjawiska
społeczne (kulturowe, gospodarcze, polityczne) przy pomocy
pojęć i teorii socjologicznych w oparciu o zasady metodologii
U_02
wykorzystuje zdobytą wiedzę do formułowania sądów na
temat ludzkiego działania oraz przewidywania jego
społecznych konsekwencji
U_03
Opisuje przemiany w strukturze społecznej mające wpływ na
jakość życia młodzieży i zmiany w zakresie ich problemów
społecznych; posiada wiedzę na temat funkcjonowania
młodzieży w mikrostrukturze społecznej (w szczególności
rodzinie, środowisku lokalnym).
Potrafi dobrać metody i techniki pracy odpowiadające
problemom klientów
Przygotowuje i realizuje odpowiedni program profilaktyczny
w odniesieniu do danego problemu społecznego
posiada umiejętność przygotowania prostych wystąpień
ustnych
w języku polskim oraz rozumienia wystąpień
w języku angielskim, w zakresie socjologii dotyczących
zagadnień szczegółowych,
z wykorzystaniem
podstawowych ujęć teoretycznych, a także zróżnicowanych
źródeł
K_W04
S1A_W04
K_W05
S1A_W05
S1A_U01
K_U01
K_U06
S1A_U06
K_U10
S1A_U10
K_K01
S1A_K02
Diagnozuje i analizuje przyczyny, przebieg dysfunkcji i kwestii
społecznych związanych z młodzieżą.
K_01
K_02
potrafi skutecznie komunikować się z otoczeniem
społecznym, współdziałać w grupie, pracować w zespole
zadaniowym przyjmując w nich różne role
Posiada krytycyzm we wdrażaniu swojej wiedzy i umiejętności
dla efektywnej i skutecznej pracy z jednostką, grupą i
środowiskiem lokalnym.
prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy zawodowe,
cechuje go wrażliwość etyczna, odpowiedzialność i
zainteresowanie problematyką społeczną
Dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali
umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju
i kształcenia
S1A_K04
K_K04
III. Treści kształcenia – oddzielnie dla każdej formy zajęć dydaktycznych
(W – wykład; C - ćwiczenia; K – konwersatorium; L - laboratorium; PR – projekt, PKZ - praktyka zawodowa; WT – Warsztat)
Kod
form zajęć
TREŚCI MERYTORYCZNE
dydaktycznych
W1.
Wstęp. Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie Studentów z wymaganiami kursu.
Wymiar profilaktyczny działania pedagoga społecznego.
W2.
Profilaktyka i środki probacyjne w praktyce resocjalizacyjnej.
W3.
Analiza metod
stosowanych w profilaktyce i resocjalizacji osób
W4.
niedostosowanych społecznie.
Współczesne modele pracy profilaktycznej.
W5.
Współczesne systemy resocjalizacyjne.
W6.
Współczesne teorie niedostosowania społecznego i dewiacji.
W7.
Funkcjonowanie jednostki dewiacyjnej w systemie opieki
W8.
stacjonarnej,instytucjonalnej.
Strategie wykorzystywane w praktyce profilaktycznej.
W9.
Praca i wsparcie systemu rodzinnego pacjenta –potencjały i ograniczenia
W10.
C1.
Wstęp. Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie Studentów z wymaganiami kursu.
Analiza i dyskusja nad zadanymi tekstami.
C2
RAZEM
LICZBA GODZIN
1
1
1
2
2
2
2
2
1
1
1
14
30
IV. Literatura obowiązująca do zaliczenia modułu
1. Kozak S., Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka. Difin, Warszawa 2007
2. Margasiński A., Zajęcka B. (red.), Psychopatologia i psychoprofilaktyka. Impuls, Kraków 2000
3. Szpringer M., Profilaktyka społeczna. Rodzina – szkoła – środowisko lokalne. WAŚ, Kielce 2004
4. Bębas S. (red.), Wybrane problemy profilaktyki i resocjalizacji. WSH, Radom 2011
5. Michel M. (red.), Streetworking. Aspekty teoretyczne I praktyczne. WUJ, Kraków 2011
6. Urban B., Stanik J.M. (red.), Resocjalizacja: teoria i praktyka pedagogiczna. T. 1 oraz T. 2, PWN,
Warszawa 2008
7. Rękas A., Sroka T. (red.), Czy tylko są rozstrzygnie w sporze? Mediacja i sądownictwo polubowne.
MS, Warszawa 2011
8. Pawlas-Czyż S. (red.), Praca socjalna wobec współczesnych problemów społecznych. Akapit, Toruń
2007
9. Geldard K., Geldard D., Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi. Przewodnik dla
psychologów, pedagogów i pracowników socjalnych. GWP, Gdańsk 2005
10. Kartowicz E. (red.) Koncepcje i praktyka działania społecznego w pracy socjalnej, Wyd.
Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego, Olsztyn 2011