Orientacje cenowe 1. Popytowa. 2. Kosztowa. 3. Konkurencyjna. W praktyce przedsiębiorstwa rzadko ustalają ceny wyłącznie na podstawie jednej orientacji. Przeważnie łączą ze sobą przedstawione orientacje (np. kosztową z konkurencyjną). Popytowa orientacja cenowa 1. Punktem wyjścia jest istniejący popyt. 2. Podstawowym zadaniem jest określenie, w jakiej ilości przy danej cenie nabywcy są skłonni kupić produkt. 3. Do ustalenia cen stosuje się: a) technikę popyt minus (na podstawie ceny dla ostatecznego nabywcy wyznaczonej w badaniach popytu oblicza się maksymalny koszt jaki może ponieść przedsiębiorstwo); b) technikę dynamicznej analizy progu rentowności (na podstawie różnych poziomów cen oraz wielkości sprzedaży przy każdym poziomie określa się możliwy do osiągnięcia zysk, który stanowi kryterium wyboru). Kosztowa orientacja cenowa 1. W skład ceny wchodzą: koszt wytworzenia; zysk. 2. Do ustalenia cen stosuje się: a) technikę koszt plus (cena jest sumą kosztów oraz narzutu określanego jako pewien procent kosztu); b) technikę koszt plus opłata (narzut określony jest jako stała opłata - jednakowa dla wszystkich produktów); c) technikę progu rentowności (wyznacza się liczbę produktów, którą przedsiębiorstwo musi sprzedać, aby pokryć wszystkie koszty i osiągnąć założony zysk). Konkurencyjna orientacja cenowa 1. Punktem wyjścia są ceny podobnych produktów oferowanych przez konkurentów. 2. Przedsiębiorstwo powinno uwzględniać: występowanie segmentów rynku o zróżnicowanej elastyczności popytu; istnienie na rynku lidera zdolnego do narzucenia określonego poziomu cen; postrzeganie przez klientów jakości produktu w relacji do produktów konkurentów. Podstawowe strategie cenowe 1. Strategia zbierania śmietanki z rynku (skimming): dotyczy nowości lub najbardziej poszukiwanych wersji produktów; polega na stosowaniu możliwie najwyższych cen w krótkim okresie; jest adresowana do nabywców wyrobów markowych mało wrażliwych na cenę. 2. Strategia cen prestiżowych: dotyczy produktów o wysokiej jakości i prestiżu; polega na stosowaniu wysokich cen we wszystkich fazach cyklu życia produktu i na utrzymywaniu bardzo dobrego wizerunku firmy. 3. Strategia cenowej penetracji rynku: dotyczy produktów o wysokiej elastyczności cenowej popytu; polega na stosowaniu niskich cen w celu zwiększenia popytu i uzyskanie efektu ekonomii skali; jej stosowanie może wywołać odwet ze strony konkurentów, który będzie tym mniej niebezpieczny im wyższej jakości na tle konkurencyjnych będzie nasz produkt. 4. Strategia ekspansywnego kształtowania cen: dotyczy produktów o bardzo wysokiej elastyczności cenowej popytu; polega na stosowaniu bardzo niskich cen w celu rozszerzenia istniejących lub wejścia na nowe rynki. 5. Strategia prewencyjnego kształtowania cen: dotyczy sytuacji, w których przedsiębiorstwa dążą do opóźnienia wejścia konkurentów; polega na stosowaniu niskich cen w celu osiągnięcia znacznego udziału w rynku, rozpowszechnienia pionierskiej marki oraz zmiennych kosztów jednostkowych dzięki ekonomii skali. 6. Strategia cen eliminujących konkurentów: dotyczy sytuacji, w których chce się zaszkodzić konkurentom; polega na stosowaniu niskich cen w celu zniszczenia konkurentów nawet przy ponoszeniu strat; po wyeliminowaniu konkurentów ceny są podnoszone do poziomu zapewniającego zysku. Ceny a jakość Z powodu wrażliwości nabywców na relacje jakość - cena wyróżnia się 2 skrajne grupy konsumentów: 1) nabywców markowych; 2) nabywców cenowych. Ad. 1) - kierują się głównie jakością, poziomem obsługi i opinią, jaką ma marka produktu lub firma; - są skłonni ponieść wysoką cenę, żeby zaspokoić swoje potrzeby. Ad. 2) - kierują się głównie cenową atrakcyjnością oferty; - są skłonni zrezygnować z wymagań jakościowych oraz prestiżu związanego z marką. Dyskonta cenowe Cel: zachęcenie pośredników handlowych do zakupu i lojalności. Rodzaje: 1. Ilościowe: a) nieskumulowane (dotyczące jednorazowej transakcji); b) skumulowane (dotyczące transakcji w określonym czasie). 2. Sezonowe. 3. Promocyjne (jako rekompensata za działania promocyjne): a) bezwarunkowe (są obniżką cen towarów lub dodatkową ich ilością); b) warunkowe (są zwrotem częściowym lub pełnym wydatków na promocję). 4. Gotówkowe (premiowanie szybko płacących).