Niewydolność Krążenia. Wstrząs. Wspomaganie układu krążenia Paweł Robak VI rok WL 1 Monitorowanie ukł. krążenia ONS Wstrząs Leki stosowane w niewydolności krążenia Metody mechaniczne Definicja niewydolności krążenia Niewydolność krążenia: stan, w którym rzut serca nie jest w stanie zapewnić wystarczającego dowozu krwi do tkanek – Pochodzenia sercowego-niewydolność serca – Pochodzenia obwodowego Monitorowanie funkcji układu krążenia Pomiar ciśnienia krwi Pomiar OCŻ Cewnik Swana-Ganza PiCCO LiDCO NICO USG Doppler Echokardiografia Pomiar ciśnienia krwi Metody pośrednie: osłuchowa, oscylometryczna – Mniej dokładne niż pomiar „krwawy” – Bardzo często źle dobrane mankiety[1] – Tendencja do zaniżania wartości sBP w stanach związanych z niskim przepływem krwi [1] Pomiar ciśnienia krwi Metoda oscylometryczna – Rejestracja oscylacji ciśnienia w mankiecie powodowanych przez przepływającą krew – W porównaniu z metodą osłuchową- zawyża sBP, zaniża dBP, ale bardziej adekwatnie ocenia MAP – Popularna na salach operacyjnych i w SOR Pomiar ciśnienia krwi Metoda bezpośrednia: – Kaniula wprowadzona do tętnicy, połączona z przetwornikiem przekształcającym zmiany ciśnienia na sygnał elektryczny analizowany przez komputer – Pozwala na ciągły pomiar w czasie rzeczywistym Pomiar ciśnienia krwi Metoda bezpośrednia: – Najdokładniejsza, preferowana u chorych niestabilnych hemodynamicznie i zagrożonych niestabilnością hemodynamiczną, wymagających wlewu katecholamin, wielokrotnego pobierania gazometrii, przy zabiegach operacyjnych związanych z dużymi wahaniami BP Pomiar ciśnienia krwi Metoda bezpośrednia: – Przeciwwskazania: zakażenie miejsca wkłucia, dodatni test Allena, zaburzenia krzepnięcia, bliskość przetoki tętniczo-żylnej, należy unikać kaniulacji syntetycznych graftów. – Możliwe powikłania: zator, zakrzepica, krwotok, niedokrwienie dystalnych części kończyny, krwiak, tętniak rzekomy, przetoka tętniczo-żylna, zakażenie, martwica skóry, uszkodzenie pobliskich nerwów Pomiar OCŻ Wykonywany przy użyciu kontaktu centralnego lub przez proksymalny port cewnika Swana-Ganza Ocenia obciążenie wstępne prawego serca Norma: 2-12 mmHg Podczas pomiaru pacjent musi leżeć płasko na plecach Zmiany ciśnienia w klatce piersiowej podczas oddychania, oraz PEEP mogą zaburzać pomiar Powikłania:zakażenie, zatorowość płucna, odma, krwiak opłucnej, krwawienie, zaburzenia rytmu, przebicie ściany serca, omyłkowe nakłucie tętnicy Cewnik Swana-Ganza Uważany za „złoty standard” pomiarów hemodynamicznych Wprowadzany do prawego serca przez śluzę naczyniową w ż. szyjnej wewn. lub podobojczykowej Daje ogromne możliwości diagnostyczne, jednak często jest uzywany w niewłaściwy sposób Cewnik Swana-Ganza Pozwala na pomiar – OCŻ – PCWP – Ciśnienia w prawej komorze i t. płucnej – Rzutu serca/CI – SV\SVI – RVEF – RVEDV – RVSWI – – – – – – – LVSWI PVRI SVRI SvO2 DO2 VO2 O2ER Cewnik Swana-Ganza PCWP-ciśnienie zaklinowania – Jest podstawą do obliczania LVSWI, PVRI – Przyjmuje się, że odpowiada ciśnieniu w lewym przedsionku, czyli opisuje obciążenie wstępne lewego serca, ale: – Jeśli ciśnienie w pęchcerzykach płucnych>ciśnienia we włośniczkach płucnych, PCWP odpowiada ciśnieniu pęcherzykowemu, dlatego tylko jeśli cewnik znajduje się w strefie 3 płuca PCWP odpowiada LAP Cewnik Swana-Ganza PCWP-ciśnienie zaklinowania – Niedomyklaność aortalna, spadek podatności LK i niewydolność oddechowa obniżają wartość pomiaru, jako odpowiednika obciążenia wstępnego lewej komory – PCWP nie odpowiada ciśnieniu hydrostatycznemu we włośniczkach płucnych, ze względu na stosunkowo duży opór żył płucnych – PCWP nie jest też wiarygodnym sposobem różnicowania kardiogennego i niekardiogennego obrzęku płuc Cewnik Swana-Ganza Pomiar rzutu serca metodą termodylucji – Rozcieńczenie bolusów zimnego NaCl podawanych do proksymalnego portu – Włókno termiczne podgrzewające krew pozwala na ciągły pomiar CO – Na podstawie zmian temperatury krwi powstaje krzywa rozcieńczania – Im mniejsze pole pod krzywą, tym większy rzut serca Cewnik Swana-Ganza Parametry oceniające transport tlenu: – Dowóz tlenu(DO2): Wyliczany na podstawie CI, SaO2, Hb; określa, zdolność krwi tętniczej do przenoszenia tlenu – Saturacja mieszanej krwi żylnej (SvO2):Wysycenie tlenem krwi w tętnicy płucnej; Jest miarą wykorzystania tlenu i utlenowania tkanek; pośrednie źródło informacji o zmianach rzutu serca; niemiarodajne w sepsie; prawidłowo ok. 70% – Zużycie tlenu(VO2):Szybkość, z jaką tlen przechodzi z naczyń włosowatych do tkanek; – Współczynnik ekstrakcji tlenu: Wyrażony w procentach stosunek VO2 do DO2; rośnie przy obniżeniu rzutu serca i w stanie hipoksji Cewnik Swana-Ganza Powikłania: – – – – – – Zaburzenia rytmu Zakażenie cewnika Perforacja komory, tętnicy płucnej Pęknięcie tętnicy płucnej Zapętlenie cewnika Niedomykalność zastawek Przeciwwskazania: – Kliniczne objawy zaburzeń hemostazy (DIC) – Dzeci – Niebezpieczne zaburzenia rytmu(blok AV III st., pobudzenia R na T) PiCCO Połączenie termodylucji przezpłucnej z analizą konturu krzywej ciśnienia tętna Termodylucja przezpłucna:bolus zimnego płynu podany do KC powoduje zmianę temperatury krwi rejestrowaną przez specjalny cewnik tętniczy (najlepiej w t. udowej); kalibracja pomiaru za pomocą krzywej ciśnienia tętna Ocenia: rzut serca, EVLW, opór systemowy obciążenie wstępne (GEDV) LiDCO Metoda podobna do PiCCO Zamiast termodylucji kalibracja polega na dożylnym podaniu izotonicznego roztworu LiCl (0.002-0.004 mmol/kg) Linia tętnicza jest połączona z elektrodą mierzącą zmiany stężenia jonów litu w czasie Na podstawie krzywej stężenia jonów w czasie i wielkości dawki obliczany jest rzut serca NICO Ocena rzutu serca, SV i SVR na podstawie zmian szybkości eliminacji CO2 i EtCO2 po zamknięciu układu oddechowego Całkowicie nieinwazyjna, wymaga jedynie intubacji pacjenta Nie zawsze zgodna z wynikami uzyskanymi metodą termodylucji USG Doppler Przeztchawiczy-miniaturowa sonda połączona z rurką intubacyjnąobliczanie CO na podstawie prędkości przepływu krwi w aorcie wstepujacej Nadmostkowy-sonda umieszczana na skórze we wcięciu nadmostkowym; pomiar prędkości przepływu w aorcie wstępującej Przezprzełykowy-aorta zstepująca Echokardiografia Uwidocznienie ruchu ścian serca Wyznaczenie EF Pomiar prędkości przepływu przez zastawki Ostra Niewydolność Serca Stan, w którym w wyniku zaburzenia czynności serca dochodzi do zmniejszenia jego pojemności minutowej w stosunku do metabolicznego zapotrzebowania tkanek, lub jest ona utrzymywana dzięki zwiększonemu ciśnieniu napełniania Przyczyny: – OZW i jego mechaniczne powikłania – Przełom nadciśnieniowy – Nadciśnienie płucne – Zaostrzenie lub końcowe stadium PNS – Zaburzenia rytmu – Ostre uszkodzenie zastawek, – dysfunkcja sztucznej zastawki – – – – – – – – – – Tamponada Rozwarstwienie aorty Zakrzepica i guzy jam serca Zatorowość płucna, Odma prężna Myocarditis IZW Guz chromochłonny Przewodnienie Zespół dużego rzutu Ostra Niewydolność Serca Postaci kliniczne wg ESC – Nasilenie lub dekompensacja PNS-obj. zastoju w krążeniu dużym i płucnym – Obrzęk płuc – ONS z wysokim ciśnieniem-objawom ONS towarzyszy wysokie ciśnienie krwi, czynność skurczowa LK zachowana, aktywacja ukł. współczulnego, tachykardia i skurcz naczyń, często obrzęk płuc bez zastoju w krążeniu dużym – Wstrząs kardiogenny-gdy wskutek ONS dochodzi do hipoperfuzji tkanek. – Izolowana prawostronna ONS-zespół małego rzutu bez obrzęku płuc, zwiększone wypełnienie żż. szyjnych, może wystąpić powiększenie wątroby – ONS w przebiegu OZW Ostra Niewydolność Serca Klasyfikacja Forrestera Ostra Niewydolność Serca Różnicowanie kardiogennego i niekardiogennego obrzęku płuc Ostra Niewydolność Serca Postępowanie-algorytm wg ESC Ostra Niewydolność Serca Postępowanie: – Nasilenie lub deokmpensacja PNS NTG iv Diuretyki- zwiększenie dawki u osób przyjmujących przewlekle lub z upośledzoną czynnością nerek Leki inotropowe: w razie hipotensji z objawami hipoperfuzji – Obrzęk płuc Morfina NTG przy prawidłowym lub podwyższonym BP Diuretyki-jeśli jest przewodnienie Leki inotropowe-j.w Jeśli jest konieczność-wentylacja mechaniczna Ostra Niewydolność Serca Postępowanie: – ONS z wysokim ciśnieniem tętniczym NTG iv Diuretyki- jeśli występuje przewodnienie lub obrzęk płuc – Izolowana prawostronna ONS Utrzymywanie obciążenia wstępnego PK Unikanie diuretyków i NTG Ostrożne przetaczanie płynów Dopamina w inotropowej dawce – OZW Zabieg rewaskularyzacyjny Operacyjne leczenie powikłań Wstrząs Stan bezp. zagrożenia życia charakteryzujący się uogólnioną hipoperfuzją powodującą niedotlenienie tkanek. Najczęściej towarzyszy mu obniżenie BP, które może być prawidłowe, a nawet podwyższone w jego początkowej fazie. Wstrząs Oligowolemiczny-spowodowany zmniejszeniem objętości krwi – Krwotoczny-utrata krwi pełnej – Utrata objętości osocza: Przechodzenie do zmiażdżonych tkanek-uraz Utrata z powierzchni skóry:oparzenia, z. Lyella, z. StevensaJohnsona, złuszczające zapalenie skóry Odowodnienie-zbyt mała podaż płynów, biegunka, diureza osmotyczna, niedobór mineralokortykoidów, goraczka, hipertermia Ucieczka płynu do 3 przestrzeni-niedrożność jelit, wodobrzusze Ucieczka płynu z naczyń we wstrząsie septycznym i anafilaktycznym Wstrząs Dystrybucyjny-roszerzenie naczyń i spadek oporu=>zwiększenie ilości krwi w naczyniach pojemnościowych(żyły, włośniczki)=>spadek efektywnej wolemii, przy zachowanej, lub nawet zwiększonej objętości całkowitej krwi – Septyczny – Anafilaktyczny – Neurogenny: rdzeniowy; urazy, udary, obrzęk mózgu; w reakcji na ból – Hormonalny: Ostra niewydolność nadnerczy, przełom tarczycowy, śpiączka hipometaboliczna Wstrząs Kardiogenny-zmniejszenie rzutu serca związane albo z zaburzeniami jego czynności, albo ze zmianami w dużych naczyniach – sBP <90mmHg lub spadek MAP o >30mmHg w stosunku do wartości wyjściowej – Oliguria lub anuria – Szybko rozwijające się objawy hipoperfuzji i obrzęku płuc Wstrząs oligowolemiczny Ilość krwi : K-60ml/kg, M-66 ml/kg Klasyfikacja hipowolemii wg ACS: – Klasa I-utrata ≤15% objętości krwi krążącej. Jest kompensowana przez przesunięcie płynu śródmiąższowego do włośniczek. Zwykle brak lub minimalne zmiany parametrów fizjologicznych. Może być niepokój – Klasa II-utrata 15-30%. Aktywacja układu współczulnego powoduje obkurczenie naczyń, utrzymując ciśnienie i perfuzję ważnych życiowo organów. Może dojść do upośledzenia przepływu trzewnego i spadku diurezy do 20-30 ml/h. HR>100/min, hipotonia ortostatyczna, wzrost dBP w pozycji leżącej, RR 20-30/min, opóźnienie nawrotu włośniczkowego, bladość, pobudzenie Wstrząs oligowolemiczny Klasyfikacja hipowolemii wg ACS: – Klasa III-utrata 30-40%(Wstrząs odwracalny). Dochodzi do spadku BP i perfuzji ważnych życiowo narządów, w miarę postępu hipowolemii dochodzi do wyczerpania się odpowiedzi współczulnej. Diureza 515 ml/h HR>120/min, RR 30-40/min, splątanie – Klasa IV-utrata ≥40%.(Wstrząs nieodwracalny) pogłębienie hipotensji i oligurii(<5ml/h), HR>140 lub obniżone, RR>35 lub obniżone, skóra blada i zimna, senność Wstrząs oligowolemiczny Obraz kliniczny Wstrząs oligowolemiczny Postępowanie: – Uzupełnienie wolemii- krystaloidy lub koloidy Szybkość toczenia: duży wenflon>k.c. Toczenie dużych obj. 0,9%NaCl=>kwasica, hipernatremia- nie stosować 5%glukoza=>kwasica metaboliczna-unikać – Przy braku poprawy-rozważyć wlew NA(max. 1 μg/kg/min) / DA(330μg/kg/min)/ A(0,05-0,5μg/kg/min) – Tlenoterapia – Jeśli pomimo tego SvO2 <65% (SvcO2<70%), a Hct<30%; lub wstrząs krwotoczny- KKCz; przy masywnym krwotoku-nie czekać na „krzyżówkę”, tylko podać 0 Przy przetoczeniach dużej ilości KKCz-podać FFP(1 jedn. na 3 jedn. KKCz, powyżej 10 jedn. KKCz-1:1), rozważyć KKP i krioprecypitat, kontrolować poziom Ca we krwi – Jeżeli pH<7,15 lub wodorowęglany <14mmol/l-rozważyć NaHCO3 – Pozycja Trendelenburga-NIE – Usunąć przyczynę hipowolemii (niedrożnośc jelit, biegunka, wielomocz, tamowanie krwotoku) Wstrząs septyczny Postać ciężkiej sepsy charakteryzująca się uporczywą hipotensją, oporną na przetacazanie płynów, wymagająca stosowania leków obkurczających naczynia Sepsa i wstrząs septyczny rozwijają się w wyniku nadmiernej reakcji zapalnej ustroju na zakażenie Główną rolę w regulacji reakcji zapalnej odgrywa śródbłonek Wskutek działania mediatorów dochodzi do hipowolemii: – Względnej (poszerzenie naczyń-komponenta dystrybucyjna) – Bezwzględnej (wzrost przepuszczalności i ucieczka płynukomponenta oligowolemiczna) „Ciepły”-duży rzut serca, mały opór naczyniowy „Zimny”-mały rzut serca, duży opór naczyniowy Wstrząs septyczny Spadek DO2, Wzrost VO2, Wzrost O2ER, Spadek SvO2 Efekt-hipoksja i kwasica mleczanowa Przy braku odpowiedniego leczenia rozwijają się: – – – – – – – – ALI ARDS ONN Zaburzenia świadomości i niedokrwienie CUN Gastropatia krwotoczna i wrzody stresowe Wzrost przepuszczalności ściany jelita i transokacja bakteryjna Ostra niewydolność wątroby Względna niewydolność kory nadnerczy Wstrząs septyczny Postępowanie: – Antybiotykoterapia empiryczna o szerokim spektrum, zależnie od podejrzewanej etiologii – Jeśli podejrzewamy Pseudomonas-leczenie skojarzone – Jeśli to możliwe, przed rozpoczęciem leczenia-pobrać materiał do badań mikrobiologicznych – Korekta antybiotykoterapii po otrzymaniu wyników antybiotykowrażliwości – Usunięcie ogniska zakażenia-cewnik naczyniowy, pęcherzyk żółciowy, drenaż ropni – Rekombinowane białko C(Xigris)-brak korzyści ze stosowania, w 2011 wycofane ze sprzedaży Wstrząs septyczny Postępowanie: – Należy dążyć, do uzyskania w ciągu pierwszych 6 godzin: OCŻ 8-12 mmHg (12-15, jeśli pacjent jest wentylowany mechanicznie) MAP≥65mmHg Diurezy≥0,5ml/kg/h SvO2 ≥ 65% lub SvcO2 ≥ 70% – Toczenie krystaloidów (1000ml) lub koloidów (300500) w ciągu 30 min., należy powtarzać zależnie od wpływu na MAP, OCŻ i diurezę, unikając przeiciążenia objetościowego – Noradrenalina lub Dopamina we wlewie iv W razie nieskuteczności-wazopresyna 0,03IU/min (PW:CI<22,5 l/m2/min) Wstrząs septyczny Postępowanie: – Jeśli hipotensja utrzymuje się pomimo płynoterapii i wazopresorów-rozważyć hydrokortyzon 200-300 mg/d w ciągłym wlewie iv lub 4 dawkach podzielonych – Jeśli pomimo nawodnienia utrzymuje się niski rzut serca-dobutamina – Jeśli nie udaje się osiągnąć docelowej SvO2, pomimo uzyskania prawidłowego MAP i OCŻ-rozważyć KKCz lub dobutaminę – Leczenie niewydolności oddechowej – W razie ONN-normalizacja ciśnienia, leczenie nerkozastepcze Wstrząs anafilaktyczny Ciężka, szybko roziwjająca się anafilaksja, której towarzyszy obniżenie ciśnienia tętniczego zagrażające życiu Pod wpływem mediatorów uwalnianych z mastocytów i bazofili dochodzi do poszerzenia naczyń i wzrostu przepuszczalności włośniczek-gwałtowna utrata efektywnej objętości krwi krążącej Dochodzi do aktywacji układu współcuzlnego, RAA i uwalniania endoteliny-1. U części chorych nadmierny wzrost, u innych spadek oporu naczyniowego Rzut serca-początkowo wzrost, potem spadek OCŻ-początkowo prawidłowe, potem spada PVR- początkowo prawidłowy, potem rośnie; może doprowadzić do ONO Wstrząs anafilaktyczny Postępowanie: – Ocena ABC – W razie potrzeby rozpoczęcie BLS i ALS – Adrenalina-powtarzalne wstrzyknięcia im 0,5mg co 5 min Jeśli nie pomaga –wstrzyknięcia iv 0,1-0,3mg w 10ml 0,9% NaCl lub wlew 1-10μg/min (1mg w 100 ml 0,9% NaCl U chorych przyjmujących β-blokery może być nieskuteczna Wtedy można rozważyć glukagon iv 1-5 mg w ciągu 5 min. Potem wlew 5-15μg/min – Płyny: 1-2l krystaloidów w ciągu 5 min. lub 0,5l koloidów, następnie powolny wlew – Jeśli sBP utrzymuje się <90 mmHg-rozważyć NA/DA Wstrząs anafilaktyczny Postępowanie: – Tlenoterapia – 2mg klemastyny lub 200mg antazoliny iv – 50 mg ranitydyny lub 200-300 mg cymetydyny iv – Skurcz oskrzeli- salbutamol w nebulizacji Jeśli nie wystarczy-bromek ipratropium – GKS iv: metylprednizolon (1-2mg/kg co 6h), hydorkortyzon (200-400, następnie 100 co 6h) Wstrząs kardiogenny Postępowanie: – Odstawienie leków hipotensyjnych – Jeśli wstrząs jest spowodowany tachyarytmiąkardiowersja elektryczna, następnie amiodaron w celu zapobiegania arytmiom – Jeśli występuje bradykardia-atropina(0,5mg, powt. do 3mg), stymulacja elektryczna, lub wlew adrenaliny 210 μg/min, ew. izoprenalina, dopamina, aminofilina, glukagon – Płyny-ostrożnie. Jeśli nie ma przewodnienia , ani zastoju w płucach 250ml 0,9% NaCl w 10 minut, potem powolny wlew Wstrząs kardiogenny Postępowanie: – Leki inotropowe: Dopamina, Dobutamina Milrinon Enoksymon Lewosymendan – Jeśli hipotensja się utrzymuje-rozważyć noradrenalinę – Leczenie przewodnienia- chorzy z sBP≥ 90mmHg i cechami zastoju w płucach lub obrzękami obwodowymi Diuretyki W razie nieskuteczności-ultrafiltracja W niewydolności nerek-HD Wstrząs kardiogenny Postępowanie: – Leki wazodylatacyjne: chorzy z zastojem w krażeniu płucnym i sBP >90(rozważyć) >110(zastosować) NTG – Leczenie Przyczynowe Rewaskularyzacja wieńcowa Perikardiocenteza Odbarczenie odmy Leczenie ZP Leczenie kardiochirurgiczne (mechaniczne powikłania zawału, dysfunkcja zastawek, rozwarstwienie aorty, guzy jam serca) – Mechaniczne wspomaganie pracy serca-jeśli dysfunkcja serca jest przemijająca lub istnieje skuteczne leczenie przyczynowe- IABP, LVAD, RVAD – Tlenoterapia