Ostra niewydolność krążenia Niewydolność krążenia: Nieadekwatny rzut serca i nieadekwatne ciśnienie tętnicze w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Zmniejszona zdolność serca do zaopatrzenia tkanek w tlen i składniki odżywcze w stosunku do wymagań. Wstrząs kardiogenny: zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego czego następstwem jest zmniejszenie objętości wyrzutowej, rzutu serca i systemowego ciśnienia krwi. Zwiększeniu ulega OCŻ, PAP i PAWP. Wstrząs kardiogenny przyczyny: Zawał serca i jego ostre powikłania jak pęknięcie mięśnia brodawkowatego, pęknięcie przegrody międzykomorowej lub ściany serca. Zaburzenia rytmu serca, ostre zapalenie mięśnia sercowego wraz z uszkodzeniem zastawek przez wegetujące na nich bakterie, stłuczenie serca, stosowanie leków kardiodepresyjnych, rozwarstwienie aorty wstępującej i zatorowość płucna. Prężna odma opłucnowa. Wstrząs kardiogenny - objawy: Hipotonia z obkurczeniem naczyń skórnych, zimne, marmurkowate kończyny, sinica, hipoksemia. Poszerzenie żył szyjnych, rytm cwałowy, tarcie osierdziowe i rzężenia nad polami płucnymi. Wstrząs kardiogenny : O rozpoznaniu decyduje połączenie hipotonii, małego rzutu i wysokich ciśnień ośrodkowych. Wstrząs kardiogenny - leczenie: Należy zwiększyć rzut serca, utrzymać rytm zatokowy i przywrócić ciśnienie perfuzyjne narządów. Wstrząs kardiogenny - leczenie: • Katecholaminy – dobutamina , adrenalina i noradrenalina. • Leki rozszerzające naczynia jak np. nitraty pod warunkiem utrzymania ciśnienia tętniczego – zmniejszenie obciążenia następczego. • Leki uspakajające i opioidy (midazolam i morfiana) celem ograniczenia zużycia tlenu i zmniejszenia obciążenia wstępnego, napięcia naczyń i impulsacji współczulnej. Wstrząs kardiogenny - leczenie: • Kontrpulsacja wewnątzraortalna – celem zwiększenia rozkurczowej perfuzji wieńcowej z równoczesnym zmniejszeniem obciążenia następczego. • Tromboliza. • PTCA (percutaneous transluminal coronary angioplasty). • Zabiegi kardiochirurgiczne. U&E – mocznik, elektrolity i kreatynina MI – zawał serca PE – zatorowość płucna Investigation – EKG, mocznik, elektrolity, kreatynina, kinaza kreatynowa, gazometria, RTG płuc, ECHO, KT klatki piersiowej (rozwarstwienie aorty) angiogram naczyń płucnych – zatorowość. Monitoring – OCŻ, ciśnienie tętnicze, gazometria, EKG, godzinowa zbiórka moczu (cewnikowanie pęcherza), 12 odprowadzeniowe EKG do czasu postawienia rozpoznania co godzinę, cewnik SwanGanz, linia tętnicza.