Ekonomia: 1) Nauka o gospodarce; 2) Nauka zajmująca się badaniem zachowania podmiotów gospodarczych w zakresie wyboru zastosowania rzadkich zasobów do produkcji różnych dóbr i usług oraz ich podziału pomiędzy poszczególnych ludzi i grupy społeczne. Rzadkość zasobów dóbr i usług- różnica pomiędzy ilością zasobów dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia ludzkich potrzeb, a możliwościami ich wykorzystania lub nabycia Alokacja- rozdzielenie rzadkich zasobów pomiędzy różne możliwości ich zastosowania PODZIAŁ ZASOBÓW W GOSPODARCE: Materialne: a) ziemia (wynagrodzeniem jest renta gruntowa[dzierżawcza]) b) kapitał (wynagrodzeniem jest zysk) c) praca (wynagrodzeniem jest płaca) Niematerialne: I) technologia II) zdolności organizacyjne lub menadżerskie PODZIAŁ NAUK EKONOMICZNYCH: ekonomia globalna- nauka badająca relacje pomiędzy czynnikami politycznymi i czynnikami ekonomicznymi w skali globalnej czyli ogólnoświatowej; makroekonomia- nauka badająca gospodarkę narodową jako całość lub badająca znaczące części składowe gospodarki Narodowej; zajmuje się m.in. PKB, popyt całkowity (krajowy), popyt konsumpcyjny, popyt inwestycyjny, bilans handlu zagranicznego; mikroekonomia- nauka badająca poszczególne rynki (gałęzie gospodarki) wchodzące w skład gospodarki Narodowej; DWA PODEJŚCIA DO NAUK EKONOMICZNYCH: Ekonomia pozytywna- nauka badająca procesy gospodarcze i mechanizmy ekonomiczne w celu ich bezstronnego poznania; nauka unikająca wartościowania; Ekonomia normatywna- nauka tworząca system poglądów wartościujących czyli określających ideologii umożliwiających wartościowanie- ocenę zachodzących zjawisk gospodarczych; Obie są istotne. Polityka gospodarcza- działalność władz UE, rządu i samorządów lokalnych mająca na celu osiągnięcie określonych korzyści społeczno- ekonomicznych np. osiągnięcie określonego poziomu rozwoju gospodarczego kraju lub określonego podziału wytworzonych dóbr i usług; P- cena dobra lub obsługi Q- ilość dobra lub usługi S- krzywa podaży D- krzywa popytu D>S niedobór rynkowy D<S nadwyżka rynkowa D=S równowaga rynkowa Rynek- można go określić jako proces, w ramach którego jego uczestnicy określają co i na jakich zasadach ma być kupione lub sprzedane, czyli określają ilość i ceny przeznaczonych do wymiany dóbr i usług; Podaż- jest to złożona relacja pomiędzy ilością dóbr i usług, którą sprzedający są skłonni i są w stanie zaoferować w danym momencie a ich cenom, przy założeniu, że pozostałe elementy rynku nie ulegają zmianom; Popyt- jest złożona, odwrotna relacja pomiędzy ceną dóbr i usług, a ich ilością, którą kupujący są skłonni i są w stanie nabyć w danym czasie przy założeniu, ze pozostałe elementy rynku nie ulegają zmianie; Przesunięcie krzywej podaży i popytu oznaczają zmiany podaży i popytu nie zwiażane z ceną czyli przy każdej cenie: P1-przykładowa cena Q1- przykładowa ilość dobra lub uslugi Wzrost podaży (popytu)- nie związana z ceną graficznie przedstawia się jako przesunięcie krzywej podaży z S1 do S2 (popytu z D1 do D2) w prawo czyli na zewnątrz wykresu. Spadek podaży (popytu)- nie związany z ceną graficznie przedstawia się jako przesunięcie krzywej podaży z S1 do S0 (krzywej popytu z D1 do D0) a zatem w lewo czyli do wewnątrz wykresu. Zmiany podaży nie związane z ceną w praktyce mogą wynikać z następujących przyczyn: 1) budowa lub bankructwo kolejnej fabryki; 2) rozbudowa lub ograniczenie mocy produkcyjnych przez istniejące fabryki; 3) zmiana kosztów produkcji; 4) w przypadku artykułów rolno- spożywczych jest urodzaj i nieurodzaj. Zmiana podaży nie związane z ceną mogą zależeć od następujących czynników: A) moda B) gust C) oczekiwania nabywców D) dochody ludności E) cen i dostępności innych towarów d- równowaga długookresowa k- równowaga krótkookresowa Równowaga krótkookresowa- jest to taka kombinacja ceny i ilości towaru, która powstanie i będzie istnieć tak długo, jak długo producenci (sprzedający) nie będą w stanie zmienić swoich mocy produkcyjnych lub zasobów, których ilość w krótkim okresie jest stała. Równowaga długookresowa- jest to taka kombinacja ceny i ilości towaru, która powstanie wówczas, gdy producenci (sprzedający) będą mieli wystarczająco dużo czasu na zmianę swoich mocy produkcyjnych lub zasobów, których ilość w długim okresie może się zmienić. Popyt rynkowy- suma popytu zgłoszonego w danym okresie przez wszystkich nabywców określonego dobra lub usługi Przykład popytu rynkowego uproszczonego do 2 nabywców piwa: Da- popyt na piwo osoby „a” Db- popyt na piwo osoby „b” Da+b- popyt rynkowy na piwo Przy cenie ponad 11 zł lub równo 11 popyt rynkowy na piwo jest równy 0 ponieważ ani osoba „a”, ani osoba „b” nie kupują piwa przy tak wysokich cenach. Przy cenach od 8 do 11 zł, za 1 litr piwa popyt rynkowy na piwo jest równy popytowi osoby „b”, ponieważ osoba „a” nie kupuje piwa w tym przedziale cenowym. Natomiast przy cenach poniżej 8 zł za 1 litr piwa popyt rynkowy na piwo ilustruje krzywa Da+b. PODMIOTY GOSPODARCZE: Są to organizacje a także poszczególni ludzie, którzy samodzielnie podejmują decyzje gospodarcze kierując się interesem i związanym z tym ryzykiem. PODZIAŁ GOSPODARCZY: domowe- dobrowolne związki osób mieszkających razem i wspólnie podejmujących decyzje dotyczące sposobu zarabiania i wydawania zarobionych pieniędzy; formy pośrednie pomiędzy gospodarstwami domowymi i przedsiębiorstwami, małe firmy rodzinne, warsztaty rzemieślnicze i drobne gospodarstwa rolne, których właściciele pracują tam wraz z rodzinami; przedsiębiorstwa, firmy- organizacje, których celem działania jest osiągnięcie zysku. Celem działania każdej firmy jest osiągnięcie zysku. Od strategii firmy zależy, czy będzie dążyć najpierw do osiągnięcia określonej pozycji na rynku, a dopiero później będzie realizować zyski (strategia długoterminowa) czy też od razu będzie dążyć do maksymalnych zysków (strategia krótkoterminowa). Firmy duże, musza mieć strategie długoterminowe. Firmy małe mogą mieć strategie krótko lub długoterminowe, a zależy to od oceny szans przetrwania firmy na rynku. Zysk księgowy- kwota będąca nadwyżką przychodów firmy ze sprzedaży dóbr lub usług nad sumą jej kosztów księgowych; Koszty księgowe/całkowite/własne- wszystkie koszty ponoszone przez firmę, związane z jej funkcjonowaniem oraz wytwarzaniem (zakupem) dóbr lub usług. PODZIAŁ KOSZTÓW KSIĘGOWYCH: 1) materialne\ materiałowe np. materiały, surowce do produkcji 2) osobowe, np. płace pracownicze PODZIAŁ KOSZTÓW KSIĘGOWYCH: A) stałe- związane z funkcjonowaniem firmy nie zależy od wielkości produkcji; B) zmienne- ściśle związane z wielkością wytworzonej produkcji. KOSZTY: a) stałe- podatki od własności, nieruchomości, czynsze i opłaty dzierżawcze, odsetki od kredytów, autoryzacja środków trwałych, konserwacja maszyn; An-F/t An- amortyzacja liniowa (n jest indeksem dolnym, tylko nie chce mi się w to bawić) F- księgowa wartość środka trwałego (cena zakupu) t- przewidywany czas eksploatacji trwałego w latach b) zmienne- materiały, surowce od produkcji, koszty robocizny bezpośredniej, koszty ruchu maszyn (np. zużycie paliwa, prądu elektrycznego, naprawy) Przychody- koszty księgowe = (+) zysk księgowy brutto (przed opodatkowaniem) Zysk księgowy brutto- podatki = zyski księgowe brutto (po opodatkowaniu) KOSZTY PRZECIĘTNE: (całkowite)- koszty całkowite podzielone przez wielkość produkcji; Stałe- koszty stałe podzielone przez wielkość produkcji; Zmienne- koszty zmienne podzielone przez wielkość produkcji; Koszty krańcowe- przyrost kosztów całkowitych względem przyrostu produkcji. Koszt końcowy- dodatkowy koszt całkowity ponoszony przez firmę zwiększającą produkcję o każdą kolejną jednostkę dobra lub usługi; Zyski ekonomiczne- kwota będąca nadwyżką sumy wszystkich przychodów firmy ze sprzedaży dóbr i usług nad sumą ich kosztów księgowych i kosztów ekonomicznych. Zyski księgowe są większe od zysków ekonomicznych. Może się zdarzyć, że firma przynosząca mały zysk księgowy i płacąca podatek od tego zysku w praktyce przynosi stratę ekonomiczną. Strata ekonomiczna jest to ujemny zysk ekonomiczny. PODZIAŁ KOSZTÓW EKONOMICZNYCH: 1) koszt alternatywny kapitału- przychód, który mógłby zostać osiągnięty w możliwie najlepszej ale nie podjętej inwestycji alternatywnej, gdyby okazało się, że inwestycja alternatywna lub złożenie pieniędzy na lokacie bankowej lub zakup obligacji skarbowych dałyby większy dochód niż podjęta inwestycja; 2) koszt alternatywny pracy- przychód, który mógłby osiągnąć właściciel firmy, gdyby pracował gdzie indziej; koszt ten oblicza się dla małych firm zatrudniających właścicieli i ich rodziny; 3) koszty ryzyka prowadzenia biznesu- możliwa do przewidzenia strata związana z niepowodzeniem pewnej części przedsięwzięć firmowych; firma nigdy nie ma pełnej wiedzy o rynku i o działaniach konkurencji, dlatego aby uzasadnić podjęcie działalności gospodarczej powinna być zdolna do pokrycia ewentualnych strat. Czynnikiem zniekształcającym wyniki finansowe czyli zyski lub straty przedsiębiorstw jest inflacja. Cenowa elastyczność popytu: Siła reakcji kupujących na zmianę ceny dobra lub usługi. Popyt jest elastyczny gdy reakcja na zmianę ceny jest silna. Popyt jest nieelastyczny gdy reakcja kupujących na zmianę ceny jest słaba. [Nie chciało mi się robić wykresu na wykładzie ] Spadek ceny z P1 do P0 powoduje dla krzywej popytu Da znaczny wzrost ilości nabywanych dóbr i usług z Q1 do Qa, zaś dla krzywej popytu Db powoduje tylko nieznaczny wzrost ilości nabywanych dóbr i usług z Q1 do Qb. Wzrost popytu z P1 do P2 powoduje dla krzywej popytu Da znaczny spadek ilości nabywanych dóbr i usług z Q1 do Qa, zaś dla krzywej popytu Db powoduje tylko nieznaczny spadek ilości nabywanych dóbr i usług z Q1 do Qb. Popyt Da jest bardziej elastyczny ni popyt Db. POPYT JEST ELASTYCZNY GDY: 1) wraz ze wzrostem ceny zmniejszają się całkowite wydatki na zakup danych dóbr lub usług; 2) wraz ze spadkiem ceny wzrastają całkowite wydatki na zakupy określonych dóbr lub usług; POPYT JEST NIEELASTYCZNY GDY: A) wraz ze wzrostem ceny wzrastają całkowite wydatki na zakup określonego dobra lub usługi; B) wraz ze spadkiem ceny spadają całkowite wydatki na zakup określonego dobra lub usługi; Współczynnik cenowej elastyczności popytu ( E) jest to stosunek procentowej zmiany wielkości popytu do procentowej zmiany ceny: E=delta D% / delta P% Zadanie: Wzrost ceny towaru o 1% powoduje spadek popytu o 2%. Cena biletu do kina= 10 zł, w ciągu miesiąca sprzedaje się 20 tys. biletów, cena zostaje zmniejszona do 7,5 zł i wtedy sprzedaż wzrasta do 40 tys. Obliczenia: 10-7,5=2,5 10:2,5=4 PODZIAŁ DÓBR ZE WZGLĘDU NA POPYT I DOCHÓD: 1) dobra zwykłe- dobra, na które popyt rośnie, gdy dochód wzrasta i na, które popyt spada gdy dochód zmniejsza się; 2) dobra niższego rzędu- dobra, na które popyt wzrasta, gdy dochód spada i na które popyt spada, gdy dochód ludności wzrasta; 3) dobra luksusowe- wyższego rzędu, na które popyt wzrasta szybciej niż wzrasta dochód ludności; ZASADA RACJONALNEGO POSTĘPOWANIA: Użyteczność- jest to satysfakcja, która dana jednostka osiąga z posiadania lub konsumpcji jakiegoś dobra, z konsumpcji jakiejś usługi lub z uczestniczenia w jakiegoś rodzaju działalności; jednostka miary użyteczności jest utyl. Postępowanie racjonalne- postępowanie wewnętrznie spójne zgodne z najlepiej pojętym interesem własnym jednostki. ZAŁOŻENIA RACJONALNEGO POSTĘPOWANIA: A) Jednostka potrafi określić swoje potrzeby w pewnych granicach; B) Jednostka potrafi uporządkować swoje potrzeby od najbardziej do najmniej pożądanych; C) Jednostka dokonując wyborów dąży do maksymalizacji swojej satysfakcji. Wnioski: a) jednostka zwykle musi dokonać wyboru z wielu możliwości alternatywnych; b) jeśli wybór dokonywany jest z więcej niż jednej możliwości alternatywnej kosztem który stanowi wartość najbardziej preferowanej, ale nie najbardziej alternatywy; c) jednostka dokonując wyborów dąży do tego aby korzyści przewyższały koszty. Ludzie zwykle zmuszeni są dokonywać wyborów i podejmować decyzje. Nawet nie podlegającej żadnej decyzji i nie dokonanie żadnego wyboru, też jest jakąś decyzją i jakimś wyborem. Przykład: Użyteczność końcowa/ marginalna- dodatkowa satysfakcja osiągana przez daną jednostkę związku z konsumpcją każdej kolejnej jednostki dobra lub usługi. Prawo malejącej użyteczności krańcowej- wraz ze wzrostem konsumpcji jakiegoś dobra zmniejsza się jego użyteczność końcowa i wartość względna na rzecz wzrostu użyteczności krańcowej innych dóbr; Równowaga konsumenta- stan pewnej stabilności zwyczajów nabywanych konsumenta, przy którym maksymalizuje on swoją satysfakcję nabywanych dóbr i usług są sobie równe/ Ludzie modyfikują swoje zakupy, dążą do osiągnięcia stanu równowagi konsumenta. Jednak z powodu istnienia dużej ilości dóbr na rynku, ludziom trudno jest osiągnąć stan równowagi konsumenta w pełni a jedynie zbliżają się do tego stanu. Postępowanie irracjonalne- postępowanie wewnętrznie niespójne, sprzeczne z najlepiej pojętym interesem własnym danej osoby. Analiza kosztów decyzji- staranne roznoszenie wszystkich kosztów decyzji i korzyści związanych z danym wyborem. Wartość uaktualniona- jest to wartość przyszłych kosztów i korzyści wyrażona w jednostkach przeciętnych o aktualnej sile nabywczej. RODZAJE KONKURENCJI: 1) Cenobiorca- jest to kupujący lub sprzedający, którego zakupy lub sprzedaż są na tyle małe względem wielkości całego rynku, że zmiana wielkości jego zakupów lub jego sprzedaży nie może wypłynąć na zmianę ceny rynkowej danego towaru; 2) Cenodawca- jest to kupujący lub sprzedający, którego zakup lub sprzedaż są na tyle duże w stosunku do całego rynku, że zmiana wielkości jego zakupów lub jego sprzedaży może wpłynąć na zmianę ceny rynkowej danego dobra; 3) Konkurencja doskonała- rynek złożony z bardzo dużej ilości kupujących i sprzedających jakiś towar tak, że żaden pojedynczy kupujący lub sprzedający nie może wpłynąć na zmianę wielkości własnych zakupów lub własnej sprzedaży. WARUNKI KONKURENCJI DOSKONAŁEJ: Wszyscy producenci (sprzedający) są cenobiorcami; Wszyscy kupujący są cenobiorcami; Towary są homologiczne/jednorodne i nie można odróżnić towarów pochodzących od różnych producentów; Wejście i opuszczenie rynku doskonale konkurencyjnego jest niczym nieograniczone. Czysty monopol- jest to rynek złożony z pojedynczej firmy (czystego monopolisty) produkującego towary, na które nie istnieje żadna konkurencja, która mogłaby wytworzyć zbliżone substraty; WARUNKI POWSTAWANIA I FUNKCJONOWANIA CZYSTEGO MONOPOLU: Monopolista posiada rzadki zasób niedostępnych dla innych; Monopolista posiada prawo autorskie lub patenty uniemożliwiające kopiowanie wyboru innych producentom; Monopolista posiada wyłączność na sprzedaż towaru na danym terytorium; Monopolista posiada znak firmowy, do którego nabywcy są przyzwyczajeni; Istnieją wysokie koszty produkcji uniemożliwiające innym firmom wejścia na rynek. Siła monopolowa- zdolność monopolu do podwyższania ceny oferowanych przez niego towarów, poprzez ograniczenie ich produkcji i sprzedaży; Konkurencja monopolistyczna- rynek złożony z dużej ilości sprzedających i kupujących. Jednak poszczególni sprzedający (producenci) wytwarzają produkty zbliżone, ale nie identyczne. Zatem mają pewien wpływ na cenę. Oligopol- rynek złożony z kilku lub kilkunastu firm produkujących podobne towary. Barierą chroniącą oligopol przed większą konkurencją są ogromne koszty produkcji uniemożliwiające mniejszym firmom wejście na rynek. Firmy oligopolistyczne związane są z następującymi gałęziami produkcji- samoloty, samochody, helikoptery, przemysł stoczniowy, hutnictwo, itp. Firmy oligopolistyczne muszą obserwować działania pozostałych firm i reagować na nie w celu utrzymania się na rynku. Szczególnie ważne są decyzje cenowe konkurencji. WPŁYW KONKURENCJI MONOPOLISTYCZNEJ I OLIGOPOLISTYCZNEJ NA CENY TOWARÓW ZALEŻY OD NASTĘPUJĄCYCH CZYNNIKÓW: Od ilości i wielkości konkurujących ze sobą firm; Od łatwości (trudności) wejścia na dany rynek (kosztów marketingu); Od technicznych kosztów wejścia na rynek, np. kosztów uzyskania certyfikatów bezpieczeństwa; Od zdolności firm, od rzeczywistego lub wyimaginowanego zróżnicowania swoich produktów; Od społecznej świadomości istnienia różnych produktów i cen. Proces globalizacji polegają na ograniczaniu barier w przepływach dóbr, usług, kapitału i ludności oraz sprzyjają wzrostowi różnego rodzaju powiązań w skali ogólnoświatowej. Za pierwotną formę globalizacji uważa się handel międzynarodowy. Przyspieszenie procesów globalizacji nastąpiło w latach 70. Kolejne przyspieszenie globalizacji nastąpiło w latach 90. i trwa do chwili obecnej. Od lat 70. rozwój globalizacji sprzyja wzrostowi znaczenia korporacji transnarodowych. Korporacje transnarodowe- wielkie firmy, które produkują i sprzedają towary w wielu krajach świata. Globalizacja sprzyja rozwojowi oligopoli. Kartel- organizacja niezależnych producentów działających w warunkach oligopolu, której celem jest wykluczenie konkurencji między poszczególnymi członkami oraz wspólne ustalenie wielkości produkcji i udziału w rynku dla poszczególnych członków i uzyskanie dzięki temu wyższych cen i większych zysków niż byłoby to możliwe w warunkach nawet ograniczonej konkurencji. W ramach karteli często występują bodźce do oszustwa czyli do sprzedaży większej ilości towarów niż ustalono w ramach kartelu. Bodźce do oszustwa wzrastają, gdy poszczególni członkowie kartelu, uważają, ze na własną rękę mogą osiągać większy udział na rynku i większe zyski niż osiągają w ramach kartelu. Częste stosowanie oszustwa prowadzi zazwyczaj do rozpadu kartelu, co jest korzystne dla kupujących. Prawo zwykle przeciwdziała powstawaniu karteli. Przykładem kartelu działającego legalnie w skali międzynarodowej i będącego jednocześnie organizacją międzynarodową OPEK. KONKURENCYJNY RYNEK PRACY: Q- ilość chętnych do pracy S- podaż pracy W- płaca D- popyt na pracę Założenie: Istnieją zasiłki dl bezrobotnych lub zasiłki socjalne płatne bez ograniczeń czasowych. Monopson- wyłączny nabywca jakiegoś dobra, usługi lub zasobu. W praktyce ten monopson używany jest do określenia dominującego pracodawcy na określonym rynku pracy. Zwykle jest to jeden duży zakład pracy w małej miejscowości. Siła monopsonowa- zdolność monopsonu do obniżenia ceny nabywanych przez niego cen lub usług np. pracy poprzez obniżenie wielkości ich nabycia, np. ograniczenia zatrudnienia. Monopson ograniczając zatrudnienie oferuje zwykle niższe stawki płac niż pracodawca działający w warunkach konkurencyjnego rynku pracy. Kartel pracodawców- organizacje działające w danym regionie i zrzeszające pracodawców, których celem jest wymuszenie pracy poprzez ograniczenie zatrudnienia i wspólne ustalenie co do wysokości oferowanych płac. Ćwiczenie: Oblicz koszty materiałowe i osobowe oraz wyniki finansowe, czyli zyski lub straty księgowe brutto i netto osiągane przez firmę. Koszty w zł: Cynk 7000zł (m), odsetki od kredytów 32 tys. zł (m), podatek od nieruchomości 9 tys. zł (m), cyna 10 tys. zł (m), siarka 2,5 tys. zł (m), ruda żelaza 5 tys. zł (m), paliwa płynne 14 tys. zł (m), paliwo stałe 8 tys. zł (m), czynsz 6 tys. zł (m), wypłaty wynagrodzeń 25 tys. zł (o), ZUS 5,5 tys. zł (o), surowce wtórne 6 tys. zł (m), ubezpieczenie budynków 3 tys. zł (o), amortyzacja 10 tys. zł (m), wypłaty za pracę w godzinach nadliczbowych 4 tys. zł (o), sobota 2 tys. zł (o), niedziela 5 tys. zł (o), odczynniki chemiczne 3 tys. zł (m), barwniki 1 tys. zł (m), soda oczyszczona 2 tys. zł (m). Przychody ze sprzedaży (zł): Wyrobów gotowych- 305 tys. zł Stopa opodatkowania- 115 tys. zł Zysków- 19% m- materialne; o- osobowe. MAKROEKONOMIA Znaczenie sektora publicznego (S.P.) obejmuje działalność UE, władz państwowych i samorządów lokalnych finansowanych z budżetu. Sektor prywatny obejmuje wszelką działalność podejmowaną dobrowolnie, indywidualnie lub zbiorowo. Budżet państwa- zestawienie dochodów państwa i jego wydatków; Nadwyżka budżetowa- kwota, na którą dochody budżetu przekraczają jego wydatki; Deficyt budżetowy- kwota, na którą wydatki budżetu przekraczają jego dochody. ŹRÓDŁA DOCHODU BUDŻETU PAŃSTWA: Podatki bezpośrednie; Podatki pośrednie- podatki wliczone w cenę nabywanych dóbr i usług,(VAT i akcyza); Dotacje z budżetu UE dla państw członkowskich; Cła dla państw nie należących do UE; Prywatyzacja. Wydatki budżetu państwa przeznaczone są na utrzymanie administracji państwowej i na finansowanie funkcji rządu w gospodarce. FUNKCJE RZĄDU W GOSPODARCE: Tradycyjne (liberalne)- minimum, które rząd musi wypełnić by państwo funkcjonowało: a) b) c) d) e) zapewnienie i ochrona praw własności; zapewnienie obrony Narodowej; zapewnienie bezpieczeństwa publicznego; zapewnienie podstawowego, powszechnego szkolnictwa; zapewnienie stabilnego systemu pieniężnego. Współczesne (protekcjonistyczne) 1) 2) 3) 4) 5) stabilizowanie gospodarki- ograniczanie wahań cykli gospodarczych; ochrona minimalnych dochodów- płace minimalne, zasiłki; zapewnienie opieki zdrowotnej; ochrona środowiska; przeciwdziałanie monopolizacji gospodarki. Efekty …: Koszty zewnętrzne- koszty ponoszone w związku z produkcją, konsumpcją lub wymianą określonych dóbr lub usług przez osoby trzecie czyli osoby nie związane z produkcją, konsumpcją i wymianą tych dóbr i usług, np. bezpłatne studia dzienne na uczelniach państwowych (finansowanych przez wszystkich podatników). Korzyści zewnętrzne- osiągane z produkcji, konsumpcji lub wymiany określonych dóbr lub usług przez osoby trzecie czyli osoby nie związane z produkcją, konsumpcją i wymianą tych dóbr lub usług, np. korzyści ze studiów osiąga społeczeństwo, do którego trafia więcej osób lepiej przygotowanych do pełnienia określonych funkcji. Teorie cykli gospodarczych (cykli koniunkturalnych w gospodarce) – twierdzą one, że gospodarka rynkowa nie rozwija się równomiernie lecz następującymi fazami: a) ekspansja- charakteryzująca się wzrostem produkcji aż do punktu zwrotnego określonego jako szczyt po którym następuje recesja charakteryzująca się spadkiem produkcji aż do punktu zwrotnego, określonego jako dno, po którym ponownie następuje znowu ekspansja; b) produkcja potencjalna- produkcja wytworzona przy pełnym wykorzystaniu mocy produkcyjnych i przy pełnym zatrudnieniu, w praktyce nie występuje w gospodarce rynkowej; c) luka produkcyjna- różnica pomiędzy produkcją potencjalną a produkcją realną, powiększa się wraz ze spadkiem produkcji realnej w fazach recesji; największa luka jest w punkcie dna; lukę zmniejsza się wraz ze wzrostem produkcji realnej w fazach ekspansji i najmniejsza jest w punkcie szczytu; PODZIAŁ TEORII CYKLI GOSPODARCZYCH: 1) teorie wewnętrzne- teorie poszukujące źródeł cykli w samym systemie gospodarczym; 2) teorie poszukujące źródeł cykli gospodarczych poza systemem gospodarczym czyli poza gospodarką 3) teorie mieszane- poszukujące źródeł zarówno w systemie gospodarczym i trochę poza nią. PKB- miara całej wielkości produkcji wytworzonej na terytorium danego kraju w ciągu roku lub kwartału; PKB (y)= C+I+G+Ex C-całkowite wydatki konsumpcyjne; I- całkowite wydatki inwestycyjne; G- całkowite wydatki sektora publicznego; Ex- saldo handlu zagranicznego (tzw. Eksport netto, wielkość eksportu- wielkość importu); PKN- Produkcja Krajowa Netto y= C+I+G+Ex-Am Am- amortyzacja, zużycie kapitału; PNB- Produkt Narodowy Brutto y= C+J+G+Ex+Yx Yx- dochód netto, czyli suma dochodów uzyskanych przez podmioty krajowe z oprocentowania idewident od ich aktywów za granicą, pomniejszona o sumę dochodów uzyskanych przez podmioty zagraniczne od ich aktywów w danym kraju; PNN- Produkt Narodowy Netto y= C+I+G+Ex+Yx-Am Zalety PKB: 1) Łatwość obliczania; 2) Pozwala określić fazę cyklu gospodarczego, w której dany kraj się znajduje (realny PKB- skorygowany o stopę inflacji) 3) Pozwala określić poziom rozwoju gospodarczego poszczególnych krajów (PKB na osobę); Wady PKB: 1) Nie uwzględnia nielegalnych transakcji handlu zagranicznego; 2) Nie uwzględnia legalnych transakcji nieewidencjonalnych , np. handlu na targowiskach, prac gospodyń domowych; TEORIE MAKROEKONOMICZNE: A) Teoria J. Keynes’a- twierdzi, że wzrost dochodów ludności nie zawsze stwarza równy co do wartości wzrost popytu. Jego zdaniem nadmierne skłonności do oszczędzania w powiązaniu z niskimi skłonnościami do inwestowania powodują niepełne wykorzystanie istniejących w kraju mocy produkcyjnych i wzrost stopy bezrobocia. Keynes uzasadnia swoją teorię przy pomocy następującego wykresu: ZAŁOŻENIA: 1. płace wykazują wysoki stopień sztywności w dół z powodu działalności związków zawodowych; 2. ceny wykazują wysoki stopień sztywności w dół z powodu istnienia monopoli i oligopoli; 3. płace są bardziej sztywne w dół niż ceny. P- przeciętny poziom cen dóbr i usług wchodzących w skład PKB Y- PKB [wszędzie tam, gdzie jest n0 lub n lub max to są one w indeksie dolnym] AEB- krzywa podaży krajowej D0, D1, D2, D3- krzywe popytu krajowego Ymax- PKB wytwarzany przy pełnym wykorzystaniu istniejących w kraju mocy produkcyjnych i przy pełnym zatrudnieniu P1- początkowy spadek popytu krajowego z D3 do D2 powoduje spadek cen z P2 do P1 natomiast PKB pozostaje na poziomie Ymax Dalszy wzrost popytu z D2 do D1 nie powoduje już spadku cen, które pozostają na poziomie P1, powoduje natomiast spadek PKB z Ymax do Yn i wzrost stopy bezrobocia. Firmy oligopolistyczne nie godzą się na dalszy spadek cen swoich towarów i chcąc utrzymać ceny na poziomie P1 zmniejszają produkcję i podaż towarów oraz redukcję zatrudnienia. Oznacza to, że gospodarka weszła w fazę recesji. Bezrobotni pozbawieni dochodów zmniejszają swoje wydatki co prowadzi do dalszego spadku popytu krajowego z D1 do D0. Firmy nadal nie godzą się na spadek cen swoich towarów i w celu utrzymania cen na dotychczasowym poziomie jeszcze bardziej zmniejszają produkcję czyli podaż towarów i zatrudnienie, w efekcie ceny pozostają na poziomie P1 zaś PKB spada z Yn do Yn0 i wzrasta stopa bezrobocia. Oznacza to pogłębianie się recesji. K, L, E, M- punkty równowagi rynkowej; Keynes wykazał, ze równowaga rynkowa może występować przy bardzo różnym poziomie wykorzystania w kraju mocy produkcyjnych i zatrudnienie. Twierdził także, że jeśli gospodarka rynkowa wejdzie w fazę recesji to nie jest w stanie z niej wyjść bez pomocy rządku. Dlatego Keynes postuluje wzrost wydatków rządowych w czasie recesji w celu zwiększenia popytu krajowego. Wydatki te powinny być przeznaczone na roboty publiczne. W momencie wzrostu wydatków rządowych część byłych bezrobotnych znajduje pracę przy robotach publicznych i zwiększa swoje wydatki co prowadzi do wzrostu popytu krajowego z D0 do D1. W efekcie PKB wzrasta z Yn0 do Yn zaś ceny pozostają na poziomie P1. W odpowiedzi na większy popyt firmy zwiększają swoją produkcję i zatrudnienie co prowadzi do dalszego wzrostu popytu z D1 do D2. W efekcie PKB rośnie z Yn do Ymax zaś ceny pozostają na poziomie P1. Dalszy wzrost popytu z D2 do D3 nie powoduje już wzrost PKB, który poprzednio osiągnął poziom Ymax natomiast powoduje wzrost cen z P1 do P2 czyli inflację. Historia pieniądza: Gdy jeszcze nie było pieniądza wymiana odbywała się na zasadzie towar za towar, usługa za usługę, lub towar za usługę. Pewne towary zaczęły pełnić funkcję pieniądza np. złoto, srebro, sól. Następnie z metali szlachetnych i innych zaczęto wybijać monety. Na monetach znajdował się zwykle wizerunek władcy, godło państwa, rok wybicia oraz jednostka nominalna odpowiadająca masie kruszcu. Pieniądz kruszcowy był towarem zatem posiadał określona wartość. Następnie pojawił się pieniądz papierowy, który początkowo był wymienialny na złote i srebrne monety. Likwidację wymienialności pieniądza papierowego na złoto ilustruje odwrócona piramida pieniądza. W efekcie nadmiernego dodruku pieniądza papierowego została zlikwidowana jego wymienialność na złoto. Pieniądz papierowy nie jest towarem zatem tylko symbolizuje wartość. Obecnie w obiegu znajduje się pieniądz papierowy, drobny bilon czyli monety o niewielkiej wartości wybijane z tanich metali oraz pieniądz elektroniczny, np. karty płatnicze. Pieniądz definiuje się poprzez jego funkcję. 1) miernik wartości- pieniądz poprzez cenę mierzy wartość dóbr i usług, nie jest to jednak miara doskonała, gdyż cena odchyla się w górę i w dół od kosztów produkcji w zależności od wahań, podaży i popytu; 2) środek wymiany- pieniądz wymienialny na dobro lub usługi; 3) środek płatniczy- pieniądz służący do realizacji zobowiązań, np. spłaty długu. B) Teoria monetarystyczna (B. Friedman)- teoria makroekonomiczna zalecająca nieaktywną politykę gospodarczą rządu; W tej teorii główną przyczyną wszelkich zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki jest nadmierna i nierównomierna podaż pieniądza do obiegu dlatego teoria zaleca wprowadzenie zasady powolnego i równomiernego zwiększania ilości pieniądza w obiegu stosownie do przewidywanego wzrostu PKB. Teoria postuluje ograniczenie praw rządu i banku centralnego do doraźnego i nadmiernego zwiększania podaży pieniądza do gospodarki. Ponadto teoria ta postuluje ograniczenie wszelkiej działalności rządu w sferze gospodarki. Sektor prywatny powinien samodzielnie czyli bez pomocy rządu doprowadzić do pełnego wykorzystania istniejących mocy produkcyjnych i zatrudnienia. Teoria monetarystyczna uzasadniana jest przy pomocy wzorów ilościowych teorii pieniądza. M*V=P*Y M- ilość pieniądza obiegu; V- prędkość obiegu pieniądza (czyli ile razy przeciętnie jednostka pieniądza jest wydawana w ciągu roku); P- przeciętny poziom cen dóbr i usług wchodzących w skład PKB; Y-PKB. Ilościowa teoria pieniądza ma charakter czysto funkcjonalny a nie przyczynowo- skutkowy. Nie wyjaśnia czy wzrost ilości pieniądza w obiegu powoduje wzrost cen czy wzrastające ceny w efekcie wzrostu kosztów produkcji wymuszają wzrost ilości pieniądza w obiegu. Monetaryzm dodaje do ilościowej teorii pieniądza następujące założenia (dotyczą krótkiego okresu): V-jest stałe= const.- jest stała lub przynajmniej przewidywalna; Y= const- stałe, w krótkim okresie, gdyż jego zmiany zależą od zmian realnych czynników produkcji a nie od czynników pieniężnych, dlatego możliwe są dopiero w długim okresie; Z powyższego wzoru wynika, że wzrost pieniądza w obiegu powoduje wzrost cen czyli inflację, którą monetaryści uważają za główną przyczynę złego funkcjonowania gospodarki. BEZROBOCIE: Stopa bezrobocia- odsetek osób niezatrudnionych w stosunku do ogólnej ilości osób zdolnych do pracy; Rodzaje bezrobocia: 1) bezrobocie naturalne: a) frykcyjne- polega na tym, że część osób nie dostosowuje swoich kwalifikacji i miejsca zamieszkania do istniejących miejsc pracy; b) strukturalne- polega na tym, że część osób młodych osiągających wiek zdolności do pracy nie może znaleźć zatrudnienia z powodu czasowego przestoju gospodarczego w danym regionie. Z przyczyn bezrobocia naturalnego bez pracy pozostaje stosunkowo niewielki odsetek ludności zaś czas poszukiwania pracy jest stosunkowo krótki dlatego ten typ bezrobocia nie stwarza większych napięć społecznych zaś gospodarce rynkowej pozwala łatwiej dostosowywać się do ewentualnego wzrostu produkcji. 2) bezrobocie dobrowolne- (to będzie na najbliższym wykładzie;) )