Repetytorium z biologii w postaci pyta* i odp.

advertisement
1
2
1. Jaka jest rola skóry?
a) ochronna
-stanowi powłokę zewnętrzną ciała;
- ochrania przed promieniowaniem nadfioletowym (melanina)
- stanowi barierę przed wnikaniem bakterii do wnętrza;
- ochrania organizm przed utratą ciepła (termoregulacyjna)
-gruczoły łojowe i potowe ochraniają przed wysychaniem (wydalnicza i wydzielniczagruczoły łojowe potowe, mlekowe, zapachowe)
b) wymiana gazowa – pory w naskórku, cała powierzchnia skóry, naczynia krwionośne
c) regulacja gospodarki wodnej-gruczoły potowe
d) odbiera wrażenia ze środowiska za pomocą receptorów (zakończeń nerwowych);
e) wytwarza witaminę D3;
f) regulacja gospodarki tłuszczowej- magazynowanie tłuszczu w tkance podskórnej
2. Przedstaw budowę skóry:
a) naskórek
- warstwa rogowa- Komórki zrogowaciałe tworzą nabłonek wielowarstwowy o różnej
grubości. Najstarsze komórki złuszczają się w postaci cienkich płatów a wraz z nimi
usuwane są mikroorganizmy chorobotwórcze. W ten sposób chronią tkanki głębiej
położone przed wnikaniem pasożytów i substancji szkodliwych.
- warstwa rozrodcza (podstawowa) - Jest to warstwa macierzysta naskórka, ponieważ
powstają tu nowe komórki. Z niej powstają gruczoły skóry, włosy i paznokcie. Występują
tu komórki melanocyty produkujące barwnik, zwany melaniną, nadający barwę
włosom i skórze. Warstwa ta chroni również organizm przed działaniem promieni
ultrafioletowych. Pod wpływem promieniowania ilość barwnika zwiększa się,
zabezpieczając głębsze warstwy skóry i zmniejszając ryzyko zachorowania na raka
skóry.
3
b) skóra właściwa- Zbudowana jest z tkanki łącznej zawierającej włókna białkowe:
kolagenowe, retikulinowe oraz elastylowe. Nadają one skórze wytrzymałość
mechaniczną i sprężystość. Jej grubość wynosi 0,5-3 mm. Występują tu włosowate
naczynia krwionośne i limfatyczne, które zaopatrują komórki skóry w ciała
odpornościowe, składniki pokarmowe i tlen, nerwy, ciałka zmysłowe, cebulki włosowe
oraz części wydzielnicze gruczołów potowych.
c) tkanka podskórna- Formalnie nie należy do skóry, ale jest z nią ściśle związana.
Składa się z tkanki łącznej i podściółki tłuszczowej. Chroni organizm przed utratą ciepła,
amortyzuje wstrząsy, stanowi materiał budulcowy np. dla pięt, zapewnia ruchomość
skóry.
3. Jakie gruczoły występują w skórze i jaka jest ich rola?
a) łojowe- Mają kształt pęcherzykowaty. Są zlokalizowane w sąsiedztwie włosów. Ich
wydzielina, łój, służy do natłuszczania skóry i włosów- co daje im połysk i elastyczność,
zabezpieczają też przed bakteriami.
b) potowe - Tworzą kłębuszki z kanalikami wyprowadzającymi pot. Wydalanie potu
służy termoregulacji oraz wydalaniu zbędnych produktów przemiany materii,
dostarczają pokarmu bakteriom symbiotycznym żyjącym na powierzchni skóry, które
produkują kwas mlekowy, który zapobiega rozwojowi bakterii chorobotwórczych
- mlekowe -
to zmodyfikowane gruczoły potowe, uaktywniają się po porodzie.
Wydzielają tzw. siarę ( bogatą w białko i leukocyty) a następnie produkują mleko
- zapachowe - to zmodyfikowane gruczoły potowe, znajdują się pod pachami, przy
narządach płciowych, jako gruczoły woskowinowe odpowiadają za wosk w uchu.
Aktywne podczas dojrzewania, na starość zanikają
4. Wymień receptory skóry i opisz je:
w skórze człowieka umieszczone są liczne, różniące się w budowie, receptory czuciowe.
Odbierają one ból, dotyk, ucisk, ciepło i zimno.
4

Czucie bólu- odbierane jest za pośrednictwem wolnych zakończeń nerwowych.
Rozłożone są one gęstą siecią po całej powierzchni skórnej organizmu (gęstość
receptorów wynosi od 50-200 na cm2). Występują w błonach łącznotkankowych
narządów wewnętrznych oraz w naczyniach krwionośnych. Impuls bólowy
powstaje pod wpływem silnego bodźca. Przekazywany jest on następnie
do ośrodkowego układu nerwowego i to właśnie tam powstaje wrażenie bólu.
Jeśli ból jest mocny to zostaje szybko i prawidłowo zlokalizowany. Jeśli jednak
impulsy bólowe są słabsze- to czucie bólu zostanie wywołane po upływie kilku
sekund. Bywa jednak i tak, że ból zostaje błędnie umiejscowiony. Pamiętać także
należy o możliwości promieniowania bólu. Wówczas jest on odczuwany na
większej przestrzeni ciała.

Czucie dotyku i ucisku (receptor dotykowy zwany jest ciałkiem Meissnera,
a uciskowy- to ciałka Vater- Paciniego) - czucie dotyku odbierane jest przez
mechanoreceptory. Zalicza się do nich receptory koszyczkowe (występują w
okolicach cebulki włosowej) oraz ciałka dotykowe (które znajdują się pod
kolczastą warstwą naskórka). Odbierane są w ten sposób bodźce z tych części
ciała, które nie są owłosione.

Czucie zimna i ciepła (Ciałko Krausego i ciałko Ruffiniego) ; Człowiek ma zdolność do
rejestrowania uczucia zimna bądź ciepła dzięki termoreceptorom. Ciałka Krausego występują
bliżej powierzchni skóry (do 0,18 mm). Jest ich zdecydowanie więcej niż ciałek ciepła. Ciałka
Ruffiniego znajdują się w głębszych partiach skóry ( na głębokości 0,3 mm).
5. Jaka jest higiena, estetyka i pielęgnacją skóry?
 codzienne obmywanie całego ciała ciepłą wodą z mydłem, najlepiej pod
prysznicem

konieczność mycia szczególnie nóg i okolic zewnętrznych narządów płciowych
 stosowanie zimnych kąpieli w celu hartowania ciała i pobudzania krążenia krwi
 natłuszczanie suchej i pękającej skóry łagodnym kremem lub oliwką
- częste mycie rąk, zwłaszcza przed każdym posiłkiem i po wyjściu z ubikacji
 mycie włosów co najmniej raz w tygodniu przy użyciu szamponów odpowiednio
dobranych
5
 udostępnianie skórze słońca, powietrza i wody; należy opalać się z umiarem
i stosować kremy ochronne
 prawidłowy sposób odżywiania się zapewniający zdrową skórę
 czysty i lekki ubiór, dostatecznie ciepły zimą i przewiewny latem.
6. Przedstaw udział skóry w procesach termoregulacji za pomocą tabeli.
Temp. powyżej 37 stopni C
Temp. 10 mniej
Wzrost temp. otoczenia lub temp. ciała
Obniżenie temp. ciała/otoczenia
w wyniku intensywnego wysiłku fizycznego
Receptor ciepła
Receptor zimna
Ośrodek ciepła w podwzgórzu
Ośrodek ciepła w podwzgórzu
Uruchomienie mechanizmów
Uruchomienie mechanizmów
schładzających
zatrzymujących lub zwiększających
produkcję ciepła
Nerwy układu przywspółczulnego
Nerwy układu współczulnego
- rozszerzenie naczyń krwionośnych
- obkurczanie naczyń krwionośnych skóry
- zmniejszenie aktywności
- zwiększenie aktywności mięśni-
mięśni(przyleganie włosów)
dreszcze-stroszenie włosów
- zwiększenie aktywności gruczołów
-spadek aktywności gruczołów potowych
potowych
-zwiększenie tempa procesów
- obniżenie tempa procesów
metabolicznych
metabolicznych
7. Podaj wpływ promieniowanie na życie człowieka
Promieniowanie UV-A jest mniej szkodliwe niż promieniowanie z pozostałych
zakresów, ale uszkadza włókna kolagenowe w skórze, co przyspiesza procesy starzenia.
6
Długoletnia
ekspozycja
na
duże
dawki
promieniowania
UV-A
może
powodować zaćmę (tzw. zaćma fotochemiczna), czyli zmętnienie soczewki. Nie dotyczy
to promieniowania UV o innych częstotliwościach, ponieważ jest ono pochłaniane w
całości przez rogówkę.
Promieniowanie UV-B powoduje wytwarzanie witaminy D w skórze, przeciwdziałając w
ten sposób powstawaniu krzywicy. Aby proces ten mógł zachodzić, potrzebna jest
pewna minimalna dawka promieniowania. Promieniowanie w tym zakresie może
powodować rumień skóry oraz objawy alergiczne.
Długa ekspozycja na działanie UV-B ma związek ze zwiększoną częstością
występowania nowotworu złośliwego skóry (czerniaka), a także częstszych (choć mniej
agresywnych)
guzów,
jak
rak
płaskonabłonkowy
i
podstawnokomórkowy.
Promieniowanie UV-C, a także UV-B, może prowadzić do uszkodzenia łańcuchów DNA,
w wyniku czego dochodzi do mutacji. W warunkach prawidłowych większość uszkodzeń
DNA jest usuwana przez systemy naprawcze. Osoby obarczone wadami tych systemów
naprawy bardzo często chorują na nowotwory skóry.
8. Jakie są przystosowania budowy do funkcji?
1. Złuszczający naskórek usuwa jednocześnie bakterie –funkcja odpornościowa
2. Obecność melaniny- obrona przed UV
3. Keratynizacja komórek- ochrona przed nadmiernym wyparowaniem wody
4. Gruczoły potowe- termoregulacja
5. Kwaśny odczyn łoju i potu –funkcja odpornościowa
7
8
1.Podaj definicję zdrowia i choroby.
Choroba – jest wyrazem naruszenia stosunków między organizmem, a światem zewnętrznym.
Istniejące mechanizmy obronne pod wpływem długotrwałych i zbyt silnych bodźców stają się
niewydolne. Powstają zmiany prowadzące do zaburzeń czynnościowych, a następnie do
uszkodzeń strutkury anatomicznej tkanek i narządów. Jest to zaburzenie mechanizmów
homeostatycznych, osłabia siły życiowe i sprawność funkcjonowania narządów.
Zdrowie- pełna sprawność fizyczna, psychiczna i społeczna organizmu służąca utrzymaniu
równowagi między nim a środowiska.
2. Wymień czynniki wywołujące choroby.
Czynniki wywołujące choroby:

Czynniki fizyko - chemiczne: substancje zawarte w powietrzu, glebie, wodzie,
pożywieniu, hałas, promieniowanie, ciśnienie atmosferyczne, odczynniki chemiczne,
farby, lakiery, smary, leki, stan pogody

Czynniki biologiczne: pasożyty (pierwotniaki, płazińce, obleńce, stawonogi),
mikroorganizmy patogenne: wirusy, bakterie, grzyby, pyłki kwiatowe, jady zwierząt,
priony

Czynniki społeczne: zła atmosfera w domu, szkole, pracy, nieodpowiednie warunki
życia, niezaspokojone potrzeby miłości i bezpieczeństwa, rywalizacja
4. Wymień alergeny.
Alergeny dzielimy na:

wziewne (kurz, czyli wszystko to co wchodzi w jego skład: szczątki roślin,
roztocze, szczątki zwierząt),

pokarmowe, czyli takie, które dostają się do naszego organizmu razem
z pokarmem, np. owoalbumina (albumina jaja kurzego),

kontaktowe, wywołujące reakcję alergiczną po zetknięciu ze skórą, np. lateks,
9
metale,

leki, szczególnie antybiotyki β-laktamowe oraz kuraropochodne leki stosowane
w anestezji
5. Podaj ciąg reakcji alergicznej.
Alergen-Przeciwciała
IgE-
Łącznotkankowe
komórki
błony
śluzowej
nosa-Produkcja
i wydzielanie serotoniny i histaminy-Miejscowe rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnychZwiększenie przepuszczalności śródbłonka
naczyń włosowatych-Objawy: zaczerwienienie,
obrzęki, zwężenie oskrzelików płucnych
6. Wymień reakcje alergiczne organizmu.
Reakcje alergiczne powstałe na skutek nadmiernej ilości IgE: kichanie, łzawienie, katar
sienny, obrzęki, zaczerwienienia skóry, swędzenie, opuchlizna, astma alergiczna
7. Co to jest wstrząs anafilaktyczny?
Wstrząs anafilaktyczny
jest gwałtownym i najgroźniejszym objawem klinicznym
alergii o charakterze ogólnoustrojowym. Histamina uwalniana jest w dużych ilościach
do krwi, zmniejsza się objętość krwi, nagłe zaczerwienienie skóry, przyspieszenie akcji
serca, utrata przytomności i śmierć
8. Omów sposoby zapobiegania i leczenia alergii.
Zapobieganie i leczenie:
1) unikanie ekspozycji na alergen (często dość trudne);
2) przyjmowanie leków ograniczających najpoważniejsze i najbardziej upośledzające
objawy;
3) korzystanie ze swoistej immunoterapii, leczenia skierowanego na zmniejszenie
wrażliwości za pomocą wstrzyknięć podskórnych, w dawkach stopniowo wzrastających,
alergenu powodującego alergię. Szczepionki odczulające są wskazane i skuteczne w
wielu formach alergii spowodowanych alergenami wdychanymi (pyłki, zarodniki,
10
roztocza, złuszczony naskórek) lub wstrzykiwanymi (jad owadów).
4) eliminacja alergenów ze środowiska chorego po ustaleniu rozpoznania i identyfikacji
czynnika wywołującego reakcję alergiczną. Jest to możliwe zwłaszcza w przypadku
uczulenia na naskórki zwierząt domowych i alergii pokarmowej oraz całorocznym
nieżycie nosa. pylenia), łącznie z okresową zmianą klimatu na morski czy wysokogórski.
5) śledzenie komunikatów dla alergików, które pomogą nam odpowiednio zaplanować
miejsce pobytu np. urlopu.
9. Porównaj w tabeli nowotwory łagodne i złośliwe.
Cecha
Nowotwór łagodny
Nowotwór złośliwy
Tempo wzrostu
powolne
Szybkie
przerzuty
Brak
Możliwe
Kształt
komórki
tworzą
ograniczoną
zbitą, nieregularny,
bezładny
masę, nieograniczony
,
kształt,
otoczoną wydzieliną tkanki naciekanie tkanek,
łącznej
Zagrożenie dla życia
nie stanowi
Stanowi
Angiogeneza
nie występuje
Występuje
10. Jakie znaczenie ma angiogeneza?
Nowotwory złośliwe stymulują sąsiadujące z nimi naczynia krwionośne do rozwoju
nowych naczyń włosowatych, które zaopatrują komórki nowotworowe w tlen
i substancje odżywcze ( szybki wzrost), oraz umożliwiają przerzuty
11. Jak powstają przerzuty?
Gdy komórki nowotworowe przechodzą kolejne stadia karcenogenezy , nabierają
zdolności do odrywania się od guza macierzystego i osiedlania się w innych częściach
11
organizmu. Mogą wtedy przeniknąć do układu limfatycznego wraz z naciekającym
guzem. Jeżeli komórka taka posiada możliwość wszczepienia się w innym miejscu
organizmu, może dać przerzut nowotworowy. Najczęściej pierwszym miejscem
zatrzymania się takiej komórki będzie najbliższy węzeł chłonny. W węźle,
w sprzyjających przerzutowi warunkach, rozwinie się guz przerzutowy. Guz ten różni
się morfologicznie od guza pierwotnego. Jeżeli dochodzi do dalszego rozwoju, nowotwór
może dawać kolejne przerzuty do kolejnych węzłów, aż dojdzie do dostania się komórek
nowotworowych do układu krwionośnego i powstania przerzutów odległych.
12. Wymień czynniki onkogenne.
Czynniki fizyczne:
promieniowanie jonizujące ( Roentgena, radu, pierwiastków promieniotwórczych),
promieniowanie nadfioletowe (słoneczne i lamp kwarcowych), wysoka temperatura
Czynniki chemiczne
Azbest, benzen, arsen, chrom, nikiel, sadza, smoła, oleje mineralne, chlorek winylu, pył
drzewny,
węglowodory
aromatyczne,
dym
tytoniowy,
estrogeny,
witaminy
Czynniki biologiczne:
wirusy: zapalenia wątroby typu B, wirus opryszczki narządów rodnych, wirus HPV, HIV
Czynniki obyczajowe:
Kobiety chorujące na raka sutka zwierają małżeństwa później i później zachodzą w ciążę
i mają mniej dzieci. Z kolei rak prącia jest w ogóle nieznany wśród Żydów i w
środowiskach charakteryzujących się wysoką higieną osobistą. Z kolei rak szyjki macicy
występuje częściej u wieloródek i u kobiet po przebytych poronieniach.
Do czynników chemicznych należy grupa pierwiastków i związków chemicznych, które
12
dostają się do powietrza, gleby i wody. Dlatego w powietrzu znajduje się dużo substancji
rakotwórczych, a wraz z uprzemysłowieniem i urbanizacją zwiększa się też skażenie
środowiska. Na pojawianie się nowotworów wpływa również sposób odżywiania się
osób w różnych rejonach świata. Wśród produktów zwiększających ryzyko
zachorowania na taka żołądka jest obfitość produktów wędzonych, mało cytrusów,
jarzyn i mleka, niedobór witamin A, B12 i C. Do czynników podnoszących ryzyko zalicza
się również pochodne azotowe, nitrozoaminy, aflatoksyny i barwniki lub środki
konserwujące.
Kolejnym czynnikiem rakotwórczym jest bez wątpienia palenie papierosów. Ryzyko
zachorowania na raka płuc, krtani, pęcherza moczowego wzrasta wielokrotnie w
zależności od czasu trwania nałogu i ilości wypalanych papierosów. Wśród innych
czynników znajduje się alkoholizm, zły stan higieny jamy ustnej oraz niedożywienie
zwiększają ryzyko zachorowania na raka górnych dróg oddechowych i górnego odcinka
pokarmowego.
Również
niektóre
leki
obniżające
odporność
organizmu.
Czynniki zawodowe:
Zawodowe narażenie na szereg czynników jest sporym problemem dlatego, że działają
one przewlekle i występuje wysokie dawki takich czynników. Dużą rolę w etiologii
nowotworów odgrywają związki chemiczne i promieniowanie jonizujące. Nowotwory
zawodowe najczęściej rozwijają się na skórze, w układzie moczowym i drogach
oddechowych. Są to narządy bezpośrednio narażone na kontakt z czynnikami
rakotwórczymi lub ich produktami.
Czynniki wewnętrzne: Do czynników wewnętrznych należą czynniki genetyczne,
hormonalne i immunologiczne. Bardzo trudno jest określić predyspozycje genetyczne,
za uwarunkowaniem dziedzicznym przemawia wczesny wiek choroby.
13.Podaj sopsoby jak uniknąć nowotworów.

NIE PAL PAPIEROSÓW
13

. UNIKAJ ŻYCIA W PRZEWLEKŁYM STRESIE, NIE BIERZ UDZIAŁU W "WYŚCIGU
SZCZURÓW" - szukaj autentycznych przyjaciół.

OGRANICZ PICIE ALKOHOLU. NIE DOPUSZCZAJ DO WYSTĄPIENIA NADWAGI.
- STOSUJ NA CO DZIEŃ DIETĘ ŚRÓDZIEMNOMORSKĄ.
- OGRANICZ DO NIEZBĘDNEGO MINIMUM SPOŻYWANIE TŁUSZCZU I SŁODYCZY.
- JEDZ WIĘCEJ RYB, OWOCÓW I WARZYW.
- OGRANICZ SPOŻYWANIE MIĘSA (szczególnie czerwonego) DO KILKU RAZY W
TYGODNIU.
- JEDZ MNIEJ PRODUKTÓW KONSERWOWANYCH.
- ŻYWNOŚĆ PRZECHOWUJ W LODÓWCE ZGODNIE Z TERMINEM PRZYDATNOŚCI
DO SPOŻYCIA.

OPALAJ SIĘ Z UMIAREM (stosuj kremy z filtrami ochronnymi).

NIE KORZYSTAJ Z SOLARIUM.

ZASZCZEP SIĘ PRZECIW WIRUSOWEMU ZAPALENIA WĄTROBY (ŻÓŁTACZKA!).

UNIKAJ PRZYPADKOWYCH KONTAKTÓW SEKSUALNYCH,

CHROŃ SIĘ PRZED PRZENOSZENIEM WIRUSÓW I BAKTERII
CHOROBOTWÓRCZYCH.

STARAJ SIĘ WYLECZYĆ WSZYSTKIE PRZEWLEKŁE STANY ZAPALNE W
ORGANIZMIE.

STARAJ SIĘ DUŻO SPACEROWAĆ

- MINIMUM PÓŁGODZINNY CODZIENNY SPACER SZYBKIM KROKIEM.

JEŚLI W TWOJEJ RODZINIE WYSTĘPOWAŁY NOWOTWORY PRZEBADAJ SIĘ W
PORADNI GENETYCZNEJ.
14. Co to są onkogeny, protoonkogeny?
Onkogeny - dosłownie: geny nowotworów. Powstają z protoonkogenów, normalnie biorących
udział w regulacji podziałów komórkowych (np. w transdukcji sygnałów, jako czynniki
transkrypcyjne). Mutacja zachodząca w protoonkogenie przekształca go w onkogen. Produkt
onkogenu pozostaje stale w aktywnej formie, prowadząc do niekontrolowanej prolofilacji. Proces
14
przekształcenia protoonkogenu w onkogen nazywamy onkogeneza. Komórka, w której dochodzi
do niekontrolowanego wzrostu ulega transformacji nowotworowej.

Protoonkogen– gen obecny w prawidłowej komórce, potencjalnie (lecz nie
aktualnie) zdolny do wyzwolenia procesu transformacji nowotworowej.
Uwarunkowana mutacją zmiana jego ekspresji sprawia, że przekształca się w
onkogen, tj. gen bezpośrednio aktywujący transformację nowotworową komórki.
Stanowią ok. 1% wszystkich genów.
15. Podaj sposoby leczenia nowotworów. Krótko je scharakteryzuj.
Standardową metodą
w walce z rakiem jest
wycięcie chirurgiczne guza
nowotworowego wraz z otaczającą go tkanką.. Ponieważ jednak przerzuty ujawniają się
w późniejszym czasie, usunięcie głównego guza nie jest w stanie im zapobiec - chyba że
zabieg zostanie przeprowadzony odpowiednio wcześnie, jednak rzadko się zdarza.
Metodami wspomagającymi leczenie są radioterapia i chemioterapia. Radioterapia
polega na naświetlaniu patologicznych komórek promieniami rentgenowskimi lub
gamma. Powoduje to uszkodzenie ich materiału genetycznego i - wskutek tego - śmierć.
Komórki zdrowe są bardziej odporne na promieniowanie, więc nie ulegają zniszczeniu
podczas naświetlania. Oprócz radio- i chemioterapii stosuje się też czasami terapię
hormonalną, zazwyczaj w przypadku raka piersi czy prostaty. Terapia ta polega na
manipulowaniu działaniem hormonów w organizmie poprzez ich blokowanie lub
pobudzanie.
Nowym rodzajem terapii przeciw nowotworom jest immunoterapia. Metoda ta opiera
się na wykorzystaniu własnych reakcji obronnych organizmu do walki z komórkami
nowotworowymi.
17. Wymień etapy namnażania się wirusów.
W namnażaniu wyróżniamy kilka etapów.
15
Infekcja – wirus wnika do wnętrza organizmu i rozpoczyna
Etap adsorpcji; w którym styka się z powierzchnią atakowanej komórki i zostaje
przechwycony przez receptory błonowe.
Etap wnikania – polega na przenikaniu całego wirusa do wnętrza komórki.
Etap replikacji – następuje uwolnienie kw. nukleinowego nukleinowego kapsydu
(płaszcza białkowego chroniącego materiał genetyczny); w ten sposób wirus wchodzi w
stan utajenia (eklipsy), w którym nie można stwierdzić mikroskopowo jego obecności.
Etap składania (dojrzewania) – następuje, gdy w komórce gospodarza zgromadzi się
dostateczna ilość zreplikowanego materiału genetycznego oraz podjednostek białkowych
kapsydu. Łączą się one w dojrzałe cząstki wirusowe.
Etap elucji (uwolnienia) – komórka gospodarza zostaje wyeksploatowana i ulega
zniszczeniu (lizie). Dojrzałe wirusy uwalniają się i zakażają następne komórki.
18. Co to jest cykl lityczny i lizogeniczny?

Cykl lityczny – cykl życiowy bakteriofaga polegający na zakażeniu bakterii,
produkcji nowych cząstek fagowych, rozpadzie bakterii i uwolnieniu nowych
bakteriofagów.

Cykl lizogenny, cykl lizogeniczny (biogenny) inaczej lizogenia - odmiana
replikacji wirusów, polegająca na wnikaniu materiału genetycznego wirusa do
komórki gospodarza i jego replikacji wraz z DNA gospodarza, która nie prowadzi
do lizy komórki.
19. Co to są wirusy?, omów ich budowę.
Wirusy, znajdują się na pograniczu pomiędzy materią ożywioną i nieożywioną.
Wykazują one kilka cech wyróżniających organizmy żywe, jak reprodukcja, ale nie
prowadzą procesów metabolicznych i nie są zdolne do reprodukcji na zewnątrz komórki
16
gospodarza.
Wirusy nie mają budowy komórkowej, nie potrafią samodzielnie poruszać. Wszystkie
komórkowe formy życia zawierają zarówno DNA i RNA, wirusy posiadają albo DNA albo
RNA nigdy równocześnie. Wirusy nie mają rybosomów ani enzymów potrzebnych do
syntezy białek. W pewnym sensie wirusy stają się ożywione jedynie po zakażeniu
komórki. Są one doskonale przystosowane do trybu pasożytniczego.
Ze względu na brak budowy komórkowej nie zostały zakwalifikowane do żadnego
królestwa istot żywych. Wirusy grupowane są na podstawie 4 kryteriów: wielkość,
kształt, obecności osłonki i rodzaju kwasu.
Wirus jest małą cząstką zbudowaną z kwasu nukleinowego otoczonego płaszczem
białkowym- kapsyd. Bez względu na to jaki wirus zawiera kwas służy on jako materiał
genetyczny czyli genom. Genom zawiera od 5 do kilkuset genów, nie mogą zawierać
dziesiątków tysięcy genów. Pojedyncze cząstki wirusów mają średnicę mniejszą niż
0,25um.
20 .Omów budowę komórki bakteryjnej.

. Komórka bakterii ma:
- ścianę komórkową
- błonę komórkową
-otoczkę śluzową
- rzęskę
- cytozol
- rybosomy
- substancję jądrową ( zamiast jądra komórkowego)
17
21. Co to są bakteriostatyki, antybiotyki?

Antybiotyki – naturalne, wtórne produkty metabolizmu drobnoustrojów, które
działając wybiórczo w niskich stężeniach wpływają na struktury komórkowe lub
procesy metaboliczne innych drobnoustrojów hamując ich wzrost i podziały

Bakteriostatyki- środki chemiczne lub oddziaływania fizyczne hamujące rozwój
i wzrost bakterii bez niszczenia ich funkcji życiowych, np. niektóre antybiotyki.
22. Co to jest interferon?
 Interferon
to białko wytwarzane i uwalniane przez komórki ciała, jako
odpowiedź na obecność patogenów (np. wirusy, bakterie, pasożyty jak również
komórki
nowotworowe)
wewnątrz
organizmu.
Interferony
zapewniają
komunikacje pomiędzy komórkami ciała, w celu zwalczenia patogenów, poprzez
uruchomienie mechanizmów obronnych systemu immmunologicznego.
23. Co ta są bakterie Gram+ i Gram-?

Bakterie Gram-ujemne, (G-) Bakterie barwiące się na czerwono w barwieniu
metodą Grama. W budowie komórki bakterii G-, w przeciwieństwie do Gramdodatnich, wyróżnia się zewnętrzną błonę komórkową. Ściana komórkowa
bakterii G- jest cieńsza, zawiera mniej warstw peptydoglikanu (mureina
zbudowana jest z nietypowych aminokwasów i połączonych w łańcuchy
pochodnych cukrów. Chemicznie jest to biopolimer kwasu mureinowego i Nacetyloglukozaminy.).

Bakterie Gram-dodatnie, (G+) Bakterie barwiące się na niebiesko w barwieniu
metodą Grama. W budowie komórki bakterii G+, w przeciwieństwie do Gramujemnych, nie wyróżnia się zewnętrznej błony komórkowej.
18
24. Wyjaśnij pojęcia: pasożyt, żywiciel pośredni, żywiciel ostateczny.

Pasożyt -organizm czerpiący korzyści ze współżycia z innym organizmem,
zazwyczaj ze szkodą dla swego gospodarza.

Żywiciel pośredni-organizm, w którym pasożyt osiąga stadium larwalne,
rozwijając się od jaja,aby po przedostaniu się do organizmu żywiciela
ostatecznego osiągnąć dojrzałość płciową.

Żywiciel ostateczny-organizm, w którym powstaje dorosła, rozmnażająca się
płciowo forma pasożyta. Bardzo często żywiciel ostateczny umiera z powodu
wyczerpującego jego organizm pasożyta, co jednak nie musi być koniecznością,
gdyż znaczna część pasożytów jest specjalnie przystosowana do życia w cudzym
organizmie w taki sposób aby nie doprowadzić do jego śmierci.
25. Zaproponuj podział pasożytów.
a) pasożyty zewnętrzne i pasożyty wewnętrzne.
* zewnętrzne: pijawki, kleszcze, komary, gzy, wszy i inne.
* wewnętrznych możemy zaliczyć: owsiki, tasiemca, lamblie, bakterie, wirusy i grzyby.
b) stałe , czasowe, okresowe
* pasożyty stałe – bytujące na lub w organizmie żywiciela (włosień)
* pasożyty czasowe – wykorzystujące organizm żywiciela okresowo (kleszcze, pijawki,
komary, wszy)
*pasożyty okresowe – larwy gzów
c) jednodomowe, wielodomowe
* jednodomowe- bytują w jednym żywicielu
*wielodomowe- zmieniają żywicieli
19
26. Podaj przystosowania do pasożytniczego trybu życia.
Pasożyty:
a) wewnętrzne (endopasożyty) żyją, bądź odbywają cykl życiowy lub choć jedną jego
fazę we wnętrzu ciała żywiciela. Umiejscawiają się w komórkach, tkankach i narządach
żywiciela. Ich budowa jest ściśle przystosowana do warunków życia wewnątrz ciała
żywiciela. Nie maja one przewodu pokarmowego, uwstecznieniu ulęgają narządy ruchu
i zmysłów oraz wszelkie przystosowania w budowie pomocne przy zdobywaniu
pokarmu. Aby utrzymać się w ciele żywiciela, pasożyt posiada najrozmaitsze narządy
w postaci haczyków, czepnych pazurków, przyssawek itp Należą tu m.in.: niektóre
pierwotniaki, np. zarodziec (zimnica), przywry, np. przywra żylna, tasiemce, np.
bruzdogłowiec szeroki, glisty, np. glista ludzka.
b) zewnętrzne (ektopasożyty) żyją kosztem swego żywiciela na powierzchni jego ciała,
przytwierdzając się do ciała za pomocą haczyków i przyssawek. Posiadają narządy
gębowe przystosowane do wysysania krwi Należą tu m.in. kleszcze, wszy, wszoły, pchły,
kanianka, rdza źdźbłowa, huby.
20
1. Co oznaczają symbole?:
21
DNA: kwas deoksyrybonukleinowy
RNA: kwas rybonukleinowy
mRNA: matrycowy kwas rybonukleinowy
tRNA: transportujący kwas rybonukleinowy
rRNA: rybosomalny kwas rybonukleinowy
2. Podaj funkcje:
DNA: służy przekazywaniu informacji genetycznej (genów) komórkom i
organizmom potomnym, kieruje syntezą białek w organizmie między innymi
białek enzymatycznych a dzięki temu kieruje wszystkimi procesami
zachodzącymi w organizmie
RNA: umożliwia realizację informacji genetycznej
mRNA: przenosi informacje genetyczną do aparatu translacyjnego
tRNA: przyłącza wolne aminokwasy w cytoplazmie i transportuje je
do rybosomów, aby mogły zostać dołączone do łańcucha peptydowego
rRNA: buduje on rybosomy zwiększając wydajność procesu translacji przez
swoja katalityczna aktywność
3. Porównaj DNA z RNA
Cech
charakterystyczne
kwasów
nukleinowych
DNA
RNA
Lokalizacja
jądro komórkowe
(również
mitochondria i
chloroplasty)
cytoplazma,
rybosomy, jądro
komórkowe
Nici
zawsze podwójna
helisa
najczęściej
pojedyncza nić
różnie ułożona
22
Budowa nukleotydu
reszta kwasu
fosforowego
reszta kwasu
fosforowego
cukier:
deoksyryboza
cukier: ryboza
jedna z zasad
azotowych:
-adenina
-guanina
-cytozyna
jedna z zasad
azotowych:
-adenina
-guanina
-cytozyna
-uracyl
-tymina
Funkcja
jest nośnikiem
informacji genetycznej
umożliwia realizację
informacji genetycznej
4. Gdzie zachodzą i na czym polegają?:
REPLIKACJA: Replikacja to proces, w którym podwójna nić DNA (podwójna helisa)
ulega skopiowaniu. Replikacja DNA zachodzi w jądrze komórkowym.
TRANSKRYPCJA: Transkrypcja to przepisywanie fragmentu DNA (genu) na RNA.
Zachodzi w jądrze komórkowym i ma na celu:
- stworzenie możliwie dużej ilości kopii, które będą stanowić matrycę do syntezy
białka
-ochronę oryginału-czyli informacji zawartej w DNA
TRANSLACJA: Translacja jest to tłumaczenie z języka nukleotydów na język
aminokwasów, zachodzi ona w cytoplazmie na rybosomach.
23
5. Omów ekspresję materiału genetycznego
EKSPRESJA ( czyli realizacja) informacji genetycznej polega na syntezie cząsteczki
białka. Na biosyntezę białka składają się dwa procesy: transkrypcja i translacja.
Synteza białek przeprowadzana jest przez rybosomy, które syntetyzują łańcuch
peptydowy z kolejnych aminokwasów dostarczanych przez cząsteczki tRNA(
transportujący RNA). Kolejność aminokwasów zapisana jest w sekwencji nukleotydów
mRNA( matrycowego RNA) za pomocą kodu genetycznego. Każdy aminokwas kodowany
jest przez trójkę nukleotydów zwaną kodonem. Nowo zsyntetyzowana cząsteczka białka
podlega obróbce polegającej m.in. na fałdowaniu białka w prawidłową strukturę
trzeciorzędową, ewentualnych zmianach chemicznych i strukturalnych cząsteczki.
6. Na czym polega biosynteza białka?
BIOSYNTEZA BIAŁKA to proces, zachodzący w
żywych komórkach organizmu proces
powstawania białka uwarunkowany przez zapisaną w
DNA (kwasy nukleinowe) informację genetyczną (gen).
7. Na czym polega replikacja
semikonserwatywna?:
REPLIKACJA SEMIKONSERWATYWNA jest to
sposób replikacji cząsteczki DNA; w nowej cząsteczce DNA (po replikacji) jedna nić
pochodzi ze starej cząsteczki DNA, a druga (nowa) nić jest dobudowana na zasadzie
komplementarności.
24
8. Jakie znaczenie ma replikacja DNA?
Replikacja odbywa się po to, aby komórka mogła się podzielić(tj. aby z jednej komórki
mogły powstać dwie) Bez replikacji podział komórki (zatem jej DNA) spowodowałby, że
w dwóch komórkach potomnych byłoby ½ DNA.
9. Co to jest gen podzielony (nieciągły)?
GEN PODZIELONY to gen, w którym sekwencja kodująca (egzon) jest podzielona
odcinkami niekodującymi (introny). Geny podzielone występują u Eukariontów
10. Co to jest obróbka postranskrypcyjna?
OBRÓBKA POTRANSKRYPCYJNA to obróbka, dzięki której z uzyskanego w
procesie transkrypcji pre-mRNA powstaje dojrzały mRNA.
11. Omów budowę jądra komórkowego i rybosomu
Budowa:
Jądro komórkowe: jąderko, błona jądrowa, pory w błonie, kariolimfa, chromosomy
Rybosom: duża podjednostka, mała podjednostka, rRNA,białka
12. Co to są polimerazy DNA?:
POLIMERAZY DNA są enzymami katalizującymi syntezę DNA. Przyłączają się do
widełek replikacyjnych, które przesuwają się, powiększając oczko replikacyjne. Do
rozplecionych fragmentów helisy dodawane
są
nukleotydy
z zasadą
komplementarności.
25
13. Co to jest polimeraza RNA?:
POLIMERAZA RNA enzym wytwarzający nić RNA na matrycy DNA w procesie
zwanym transkrypcją. Polimeraza porusza się wzdłuż nici DNA w kierunku 3' → 5', a nić
RNA powstaje w kierunku 5' → 3'
14. Co to jest gen?:
GEN to podstawowa materialna jednostka dziedziczenia, odpowiedzialna za
przekazanie odpowiednich cech dziedzicznych organizmu przez kodowanie sekwencji
aminokwasów w pojedynczym łańcuchu polipeptydowym. Geny znajdują się
w określonym miejscu w chromosomach jądra komórkowego roślin i zwierząt; są to
odcinki DNA (kwasu dezoksyrybonukleinowego). Czynności genów mogą ulec zmianie
wskutek mutacji sekwencji zasad.
15. Co to jest ?
GENOTYP jest to ogół genów danego osobnika; informacje zawarte we wszystkich
genach organizmu:
GENOM - zespół chromosomów danego organizmu; podstawowy komplet informacji
genetycznej; może być diploidalny (2n) w komórkach somatycznych, lub haploidalny
(1n) w gametach.
FENOTYP: - wygląd organizmu; ogół cech: morfologicznych, fizjologicznych,
biochemicznych, anatomicznych, zdolności, psychologicznych; wszystko, co jest efektem
uzewnętrzniania się.
KARIOTYP: zestaw chromosomów komórki somatycznej organizmu
CHROMOSOM: struktura występująca w jądrze komórkowym, będąca nośnikiem
czynników dziedzicznych (genów). Zbudowany jest z DNA, białek histonowych i białek
niehistonowych. Komórki ciała ludzkiego zawierają zwykle 46 chromosomów.
26
ALLEL– jedna z wersji genu w określonym miejscu (locus) na danym chromosomie
homologicznym. Allele tego samego genu różnią się jednym lub kilkoma nukleotydami.
ALLEL RECESYWNY– allel, którego działanie ujawnia się fenotypowo jedynie w
przypadku homozygoty recesywnej.
16. Co to są mutacje?
Mutacja – jedna z form zmienności genotypowej u organizmów żywych. Mechanizm ten
wiąże się ze zmianami w jądrowym DNA (kwasy nukleinowe) i jest niezależny od
wpływów środowiska, a więc pojawia się spontanicznie.
17. Co to są rekombinacje?
Rekombinacja genetyczna – proces wymiany materiału genetycznego, w wyniku
którego powstają nowe genotypy.
18. Co to jest zmienność środowiskowa?
Zmienność środowiskowa – pod wpływem działania różnych czynników
środowiskowych organizmy mogą nabywać nowe cechy. Ten rodzaj zmienności nie jest
dziedziczny, to znaczy konkretne cechy osobnicze nie są przekazywane potomstwu.
Przykładem może być inny kształt korony drzewa w zależności od miejsca w którym
ono rośnie (inny na otwartej przestrzeni a inny w lesie) lub pokrój roślin rosnących w
słońcu lub w cieniu.
19. Jak dzielimy mutacje ?
Mutacje można podzielić ze względu na:

miejsce występowania:
- somatyczne
-generatywne

materiał genetyczny:
27
-genowe
-chromosomowe
-genomowe
20. Z czego wynikają rekombinacje?
U organizmów eukariotycznych związana jest z rozmnażaniem płciowym i wynika z
przegrupowania genów podczas mejozy i zapłodnienia. W czasie mejozy zachodzą dwa
procesy:
1. rekombinacja genetyczna między chromosomowa (rzadko), czyli losowa segregacja
genów zlokalizowanych w nie homologicznych chromosomach;
2. rekombinacja genetyczna wewnątrz chromosomowa, czyli wymiana odcinków między
chromosomami homologicznymi w procesie crossing-over. Zjawisko zachodzi także w
organizmach prokariotycznych np. u bakterii są to: koniugacja, transdukcja i
transformacja.
21. Co to są mutacje genowe(punktowe)?
Mutacja genowa to zmiana dziedziczna zachodząca w genie, na poziomie kwasu
deoksyrybonukleinowego (DNA), gdzie następuje zamiana sekwencji zasad
nukleinowych, w wyniku której powstaje nowy allel.
22. Co to są mutacje chromosomowe (strukturalne)?
Mutacje chromosomowe (strukturalne)- polegają na zmianie struktury chromosomu
i dotyczą liczby genów.
23. Co to są mutacje aneuploidalne?
Mutacje aneuploidalne- zmiany w liczbie pojedynczych chromosomów. Wyróżniamy:

monosomię; polega ona na braku jednego chromosomu;
28

trisomię; występuje tu chromosom dodatkowy- jeden; jako przykład wskazać
można na Zespół Downa;

tetrasomię; występują dwa dodatkowe chromosomy; mutacja taka skutkuje
bardzo poważnymi zmianami;
24. Co to są mutacje poliploidalne?
Mutacje poliploidalne- związane ze zmianą liczby chromosomów, powstające organizmy
posiadają kilka kompletów chromosomów.
25. Jakie znamy mutacje genowe i na czym polegają?
Do mutacji genowych należy:
- tranzycja - zmiana zasady purynowej w purynową i pirymidynowej w pirymidynową
A w G i G w A, T w C i C w T
- transwersja - zmiana zasady purynowej w pirymidynową i odwrotnie
- delecja- wypadnięcie jednego nukleotydu
- insercja- wstawienie nowego nukleotydu w łańcuch DNA
26. Jakie znamy mutacje chromosomowe strukturalne?
Do mutacji chromosomowych należy:
- deficjencja - utrata fragmentu chromosomu
- inwersja - odwrócenie fragmentu chromosomu obrót o 180 stopni
- duplikacja - podwojenie odcinka z genami, ale gdy został dołączony odcinek z
chromosomami homologicznymi,
- translokacja - do chromosomu homologicznego zostaje przyłączony inny chromosom.
27. Co to jest nondysjunkcja?
29
Nondysjukcja- nieprawidłowy rozdział chromosomów do przeciwległych biegunów
wrzeciona podziałowego w czasie podziału komórki.
28. Na czym polega trisomia i monosomia?
Monosomia polega na braku jednego chromosomu.
Trisomia występuje tu chromosom dodatkowy- jeden; jako przykład wskazać
można na Zespół Downa.
29. Jak brzmi I i II Prawo Mendla?
I Prawo Mendla:
Do każdej gamety wędruje tylko jeden allel danego genu.
II Prawo Mendla:
Do każdej gamety wędruje po jednym allelu z każdej pary genów, nie zależnie od siebie.
30. Co to jest współdominacja genów?
Współdominacja (kodominacja) – zjawisko w genetyce polegające na występowaniu
dwóch alleli danego genu, z których żaden nie jest recesywny ani dominujący.
31. Co to są allele wielokrotne ?
Allele wielokrotne - w populacji alleli danego genu może być znacznie więcej niż dwa.
Przykładem cech, w których dziedziczeniu biorą udział allele wielokrotne są: grupy krwi
układu A B 0 u człowieka
32. Omów choroby wywołane przez mutacje punktowe
* albinizm-choroba zwykle dziedziczy się w sposób autosomalny, recesywny, co znaczy,
że potrzeba 2 zmutowanych kopii genu (jedna od matki, jedna od ojca), aby pojawiły się
objawy choroby i występuje ona tak samo często u obydwu płci.Są wynikiem mutacji w
którymś z genów odpowiadających za produkcję lub rozmieszczenie naturalnego
30
barwnika - melaniny. Osobom cierpiącym na albinizm zaleca się zmniejszenie ekspozycji
skóry i oczu na promieniowanie słoneczne.
* anemia sierpowata- jest to jeden rodzajów niedokrwistości (anemii), który objawia
się zaburzeniami w budowie hemoglobiny- barwnik erytrocytów odpowiedzialny za
przenoszenie tlenu. Erytrocyty z tą nietypową hemoglobiną nabierają sierpowatego
kształtu w wyniku czego pękają i zatykają naczynia krwionośne. Leczenie anemii
sierpowatej polega przede wszystkim na zapobieganiu objawom, a zatem podawane są
głównie leki przeciwbólowe oraz przeciwzakrzepowe. Aby jednak całkowicie odstąpić
od choroby koniczny jest przeszczep szpiku.
* fenyloketonuria- Jest to choroba dziedziczna autosomalnie recesywnie. Dziecko musi
odziedziczyć wadliwy allel od taty i mamy by rozwinęła się choroba. Zaburzenie polega
na niedoborze hydroksylazy fenyloalaninowej. Nieprawidłowy gen nie wytwarza
enzymu
przekształcającego
aminokwas
fenyloalaninę
w
tyrozynę.
Nadmiar
fenyloalaniny działa toksycznie na niektóre części mózgu. Może prowadzić do
uszkodzenia układu nerwowego. Objawy: wypryski na skórze, drgawki, niedowłady,
hipotonia mięśniowa, upośledzenie umysłowe, zesztywnienie stawów, nadmierna
pobudliwość. Leczenie polega na wprowadzeniu restrykcyjnej diety u dziecka.
Ograniczenie dotyczy podaży fenyloalaniny do ilości niezbędnej dla prawidłowego
wzrostu oraz pokrywaniu zapotrzebowania na białko w formie mieszaniny wolnych Laminokwasów lub hydrolizatu białkowego pozbawionego fenyloalaniny
*
alkaptonuria-
enzymatycznym
rzadka,
defekcie
genetycznie
uwarunkowana
metabolicznym
w
szlaku
choroba
przemian
polegająca
na
aminokwasów
aromatycznych: tyrozyny i fenyloalaniny. Alkaptonuria jest dziedziczona w sposób
autosomalny
recesywny.
Profilaktyka,
oprócz
poradnictwa
genetycznego,
jest
niemożliwa, a leczenie objawowe. Zmniejszenie ilości spożywanej z pożywieniem
tyrozyny i fenyloalaniny oraz podawanie dużych dawek witaminy C jest niekiedy
stosowane w celu spowolnienia rozwoju objawów chorobowych. Jednak te metody nie
doprowadzają do zmniejszenia produkcji i wydalania kwasu homogentyzynowego.
33. Omów choroby wywołane mutacjami liczbowymi
31
-zespół Edwardsa – trisomia 18 pary chromosomów, choroba prowadzi do poważnych
deformacji, m.in. zaburzeń rozwoju umysłowego, większej niż normalnie liczby palców
(polidaktylii) oraz wad serca, często kończy się śmiercią w wieku dziecięcym. Kariotyp:
47,XX + 18 lub 47,XY + 18.
-zespół Downa (dawniej mongolizm) – trisomia 21 pary chromosomów. Najczęstsza z
aberracji chromosomowych spotykanych u człowieka. Ludzie dotknięci tą chorobą mają
nieco zdeformowaną, szeroką twarz z charakterystycznym fałdem skórnym na powiece
oka, zmienione dłonie oraz inne części ciała. Występuje także niedorozwój fizyczny i
umysłowy. (47,XX,+21)
-zespół Turnera(X) – są to zwykle niepłodne kobiety o bardzo niskim wzroście (około
145 cm). Nie posiadają ciałka Barra (inaktywowanego chromosomu X) w jądrach
komórkowych.Typowe kariotypy: 45,X lub mozaikowy 45,X / 46,XX.
- zespół Klinefeltera (XXY) – mimo obecności dodatkowego heterochromosomu są to
zwykle prawie normalni mężczyźni. Zwykle cechuje ich wysoki wzrost, może wystąpić
rozwój piersi typu kobiecego oraz zmniejszony popęd płciowy.Najczęściej spotykane
kariotypy: 47,XXY; 48,XXXY; 49,XXXXY.
-zespół XYY (zespół supersamca) – występowanie u mężczyzn dodatkowego
chromosomu Y . Objawami są: wysoki wzrost, silny trądzik, niekiedy deformacje
szkieletu i upośledzenie umysłowe. Według niektórych źródeł może występować
większa agresywność i skłonność do popełniania przestępstw.
-zespół potrójnego chromosomu X (zespół supersamicy XXX) – trisomia chromosomu
płciowego X. Głównym uznawanym obecnie objawem fenotypowym choroby jest
występowanie dwóch ciałek Barra w komórkach. Może też wystąpić obniżona
inteligencja.
32
33
1. Wymień elementy budowy oka i podaj ich funkcje.
1. ciało szkliste- wypełnia gałkę oczną
2. twardówka- chroni przed uszkodzeniami wewnętrzne elementy gałki ocznej
3. naczyniówka-dostarcza do gałki ocznej substancje odżywcze i tlen
4. siatkówka- uczestniczy w odbiorze bodźców świetlnych
5. tęczówka- reguluje ilość światła docierającego do wnętrza gałki ocznej
6. rogówka-
umożliwia przenikanie promieni świetlnych przez zewnętrzną
błonę gałki ocznej
7. soczewka- skupia promienie świetlne na siatkówce
8. mięsień rzęskowy- jego skurcze odpowiadają za kształt soczewki
9. źrenica- wpuszcza promienie świetlne do oka
2. Wymień wady wzroku i je scharakteryzuj.
Jak korygujemy te wady?
Astygmatyzm (niezborność rogówkowa)
Astygmatyzm jest to wada polegająca na tym, że siła łamiąca oka nie jest
równomierna. Przyczyną może być nieprawidłowa krzywizna rogówki.
Powstające obrazy są wówczas rozmazane ze względu na równomierność
skupiania fal świetlnych biegnących z różnych kierunków. Powoduje to, ze obraz
widziany przez pacjenta jest nieostry.
34
Aby skorygować taka wadę stosuje sie okulary z soczewkami cylindrycznymi.
Dalekowzroczność
Nadwzroczność to wada wzroku powstająca na skutek dysproporcji pomiędzy
mocą układu optycznego oka a długością gałki ocznej. W nadwzroczności moc
układu optycznego oka jest zbyt mała lub oko jest za krótkie co w rezultacie
powoduje, ze powstający obraz przedmiotów znajdujących sie blisko i daleko jest
zamazany. Siła refrakcyjna oka jest zbyt mała i promienie świetlne skupiane są za
siatkówką.
W celu poprawy ostrości widzenia dalekowidza stosuje sie okulary korekcyjne
lub soczewki kontaktowe. Są to soczewki skupiające, dwuwypukłe.
Krótkowzroczność
Siła refrakcyjna oka jest zbyt duża i promienie świetlne skupiane są przed
siatkówka- powstaje obraz rozmazany.
Korekta polega na dobraniu odpowiednich soczewek rozpraszającychdwuwypukłych
3. Scharakteryzuj choroby narządu wzroku: daltonizm, jaskrę, zaćmę, kurza
ślepota.
DaltonizmChoroba sprzężona z płcią polegająca na nierozróżnianiu kolorów
Jaskra
35
Jaskra jest chorobą nieodwracalną i nieleczona prowadzi do pogorszenia lub
utraty wzroku. Charakteryzuje się stopniowym, pogłębiającym się uszkodzeniem
siatkówkowych włókien nerwowych powodującym zmiany tarczy nerwu
wzrokowego oraz ubytki w polu widzenia określanym jako neuropatia jaskrowa.
Główną przyczyną wady wzroku w jaskrze jest nadmierny wzrost ciśnienia
wewnątrz gałki ocznej. Występuje też u osób starszych lub na skutek stanów
zapalnych.
Zaćma
Zaćmą, czyli kataraktą, nazywamy zmętnienie soczewki oka. Powstaje z różnych
przyczyn, niezupełnie jeszcze poznanych, powodujących zaburzenia przemiany
materii soczewki i utratę jej przejrzystości. Może powstać w wyniku starzenia się,
cukrzycy lub infekcji.
Kurza ślepota
Kurza ślepota jest wadą wzroku polegającą na osłabieniu prawidłowego widzenia
w warunkach słabego osłabienia, np. zmierzch lub kiepsko oświetlone
pomieszczenie. Główną przyczyną choroby jest niedobór lub brak witaminy A,
schorzenia siatkówki oraz uszkodzenie nerwów wzroku.
4. Omów mechanizm akomodacji.
Akomodacja to zdolność oka do zmiany współczynnika refrakcji soczewki. Dzięki
zjawisku akomodacji oko może zmieniać ostrość widzenia. Zmiana ostrości
widzenia pozwala obserwować bliskie i dalekie przedmioty. Mechanizm
akomodacji polega na zmianie kształtu soczewki oka lub zmianie odległości
soczewki od siatkówki. Ten pierwszy występuje u ssaków, a drugi u ryb.
U ptaków występują oba mechanizmy.
Elastyczna soczewka oka może zmieniać swój kształt (uwypuklenie)
36
dzięki mięśniom rzęskowym. Gdy patrzymy blisko- soczewka staje się bardziej
okrągła, a gdy daleko, bardziej spłaszczona.
5. Porównaj pręciki i czopki.
Pręciki umożliwiają czarno-białe widzenie przy słabym oświetleniu.
Czopki, dawniej zwane słupkami – światłoczułe receptory siatkówki oka. Czopki
umożliwiają widzenie kolorów przy dobrym oświetleniu.
6. Co to jest plamka żółta i plamka ślepa?
Plamka żółta jest to strefa najostrzejszego widzenia znajdująca się w środkowej
części siatkówki ( tam najwięcej skupia się czopków, czyli światłoczułe
receptory), plamka żółta odpowiada za widzenie szczegółów obrazu i za
widzenie barwne.
Plamka ślepa to miejsce na siatkówce oka, jest całkowicie pozbawiona
fotoreceptorów, i jest niewrażliwa na światło.
7. Wymień elementy budowy ucha i podaj ich funkcję.
Ucho spełnia funkcje narządu słuchu ( odbiera fale dźwiękowe )
i narządu równowagi ( odbiera informacje o zmianach położenia całego ciała bądź
jego części ).
Ucho zbudowane jest z trzech podstawowych części:
1. Ucho zewnętrzne, do którego zaliczyć możemy:
-małżowinę uszną, która służy do lokalizowania źródła dźwięku i do skupiania fal
dźwiękowych
-przewód słuchowy, który przekazuje, wzmacnia i ukierunkowuje drgania fali
37
dźwiękowej na błonę bębenkową ( cienka elastyczna błona zbudowana z tkanki
łącznej; wprawiana jest w drgania przez fale głosowe ); przewód wysłany jest
urzęsionym nabłonkiem, który zawiera gruczoły łojowe i woskowinowe, których
wydzielina tworzy warstwę ochronną
Ucho zewnętrzne oddzielone jest od ucha środkowego błoną bębenkową.
2.Ucho środkowe, do którego zaliczamy:
-jamę bębenkową
-kosteczki słuchowe ( młoteczek, kowadełko, strzemiączko ) - połączone są
one ze sobą stawowo, stanowią pomost pomiędzy błoną bębenkową a uchem
wewnętrznym; drgania z błony bębenkowej przenoszone są na kosteczki, których
rola polega na wzmacnianiu fal dźwiękowych i regulowaniu właściwości
akustycznych powietrza i ucha wewnętrznego
-trąbkę słuchową ( Eustachiusza ) - przewód łączący ucho środkowe z gardłem;
służy do wyrównywania ciśnień i zarazem zabezpiecza ucho środkowe przed
skutkami zbyt silnych fal dźwiękowych
3.Ucho wewnętrzne składa się z:
-3 kanały półkoliste - zbudowane z 3 rurkowatych przewodów ustawionych w
stosunku do siebie prostopadle w różnych płaszczyznach; są właściwym narządem
równowagi
-ślimak- skręcony kanał zawierający endolimfę; znajduje się w nim narząd
Cortiego - właściwy narząd słuchu; na skutek drgania fal dźwiękowych endolimfa
jest pobudzana
8. Omów mechanizm słyszenia.
Słyszenie polega na odbiorze bodźców akustycznych, inaczej słuchowych
znajdujących się w otaczającej rzeczywistości oraz przekazaniu ich do
odpowiedniej partii komórek nerwowych w płacie skroniowym kory mózgowej,
38
zwanym ośrodkiem słuchowym. Tam powstają wrażenia i spostrzeżenia słuchowe.
Bodźce akustyczne zwane dźwiękami tworzone są przez fale powietrza wywołane
przez przedmioty drgające. Fale akustyczne kierowane SA przez małżowinę uszną
do przewodu słuchowego zewnętrznego i wprawiają w drgania błonę bębenkową,
do której przylega młoteczek. Jego drgania są przenoszone przez kowadełko na
strzemiączko przylegające do okienka owalnego. Wzmocnione przez rezonans
kosteczek słuchowych drgania błony okienka owalnego wprawiają w drgania
śródchłonkę wypełniającą ucho wewnętrzne. Receptory słuchowe, które znajdują
się w części wewnętrznej ucha reagują na bodźce w wyniku czego powstają słabe
impulsy elektryczne przenoszone przez nerwy słuchowe do ośrodka nerwowego.
9. Podaj zakresy częstotliwości i natężenia słyszane przez człowieka.
Ludzie słyszą dźwięki z przedziału 20Hz – 20khz (1khz = 1000Hz).
Logarytmiczna miara natężenia dźwięku w stosunku do pewnej umownie przyjętej
wartości odniesienia, wyrażana w decybelach.
10.Jak należy dbać o narząd wzroku i słuchu?
Przede wszystkim by dbać o oczy trzeba korzystać z komputera czy telewizji w
odpowiedniej odległości, by oczy nie psuły nam się przez to , gdy zauważmy, że coś
się dzieje z oczami niezwłocznie udać się do okulisty, kiedy on stwierdzi, że w
jakimś stopniu źle widzimy należy zastosować się do jego rad i nosić okulary
odpowiednie do wady . Jeżeli chodzi o słuch , przede wszystkim nie słuchać przez
wiele godzin głośno muzyki, hałas szkodzi nam na słuch, u dzieci niektóre zabawki,
które wydają jakieś dźwięki również są dla nich szkodliwe . Trzeba również
kontrolować słuch kiedy dostajemy jakiejś infekcji należy udać sie do określonego
lekarza i zażywać takie lekarstwa które on zaleci . Dbać o higienę ucha.
39
40
1. Podaj rolę układu pokarmowego.
Układ pokarmowy człowieka jest odpowiedzialny za trawienie, wchłanianie oraz
wydalanie niestrawionych resztek pokarmu.
2. Wymień odcinki przewodu pokarmowego i podaj ich rolę.
Układ pokarmowy dzieli się na: przewód pokarmowy i gruczoły.
Jama ustnaW jamie ustnej pokarm zostaje rozdrobniony na mniejsze kawałki, przeżuty
przez
zęby przy pomocy warg i języka oraz wydzielana jest ślina, która jest wytwarzana
w trzech dużych śliniankach parzystych: przyusznych, podżuchwowych, podjęzykowych
Gardło
Gardło jest częścią wspólną dla układu pokarmowego i oddechowego. Można w nim
wyróżnić trzy części:
- nosową, która wchodzi w skład układu oddechowego,
- ustną, która jest wspólna dla obu układów,
- krtaniową, która jest na rozdrożu obu układów (dzięki nagłośni, która odruchowo
przy przełykaniu zamyka tchawice i pokarm nie dostaje się do krtani).
Przełyk
Przełyk łączy jamę ustną z żołądkiem i jest podobnie jak gardło przewodem mięśniowo
- błoniastym. Możemy wyróżnić trzy jego odcinki:
41
- szyjny,
- piersiowy, który jest najdłuższy,
- brzuszny znajdujący się pod przeponą, jest najkrótszy.
Przełyk ma dwa zwieracze: górny w odcinku szyjnym i dolny otwierający wejście do
żołądka. Przełyk pełni funkcję wyłącznie transportową. Kęs jest przesuwany wzdłuż
przełyku za pomocą skurczów.
Żołądek
Jest rozciągliwym, umięśnionym workiem, w którym pokarm jest gromadzony,
wyjaławiany i trawiony. Składa się z:
-wpustu, który łączy go z przełykiem
-dna
-trzonu
-części odźwiernikowej, która przechodzi w dwunastnice.
Żołądek znajduje się w lewym podżebrzu, choć zależnie od napełnienie zmienia się jego
położenie i wielkość.
Jelito cienkie
Dzielimy je na:
- dwunastnicę, która łączy się z częścią odźwiernikową żołądka. Do dwunastnicy
uchodzą przewody z wątroby i trzustki,
- jelito czcze, stanowiące około 2/5 jelita cienkiego,
- jelito kręte, stanowiące 3/5 jelita cienkiego.
Na motorykę jelita cienkiego składają się ruchy odcinkowe, których zadaniem jest
mieszanie pokarmu z sokiem jelitowym oraz ruchy perystaltyczne, które przesuwają
42
treść pokarmową. Tak duża powierzchnia jest osiągnięta dzięki pofałdowaniu błony
śluzowej. Na fałdach znajdują się kosmki jelitowe sterczące do środka jelita, a na nich
mikrokosmki, dzięki czemu jest możliwe większe wchłanianie.
Jelito grube
Podzielone jest na trzy główne części:
-Jelito ślepe (kątnica) wraz z wyrostkiem robaczkowym
-okrężnicy, która się składa z części wstępującej, poprzecznej (poprzecznicy),
zstępującej i esowatej (esicy).
-odbytnica (gromadzi się tam kał przed usunięciem) wraz z kanałem odbytu.
W jelicie grubym poza formowaniem masy kałowej zachodzi proces ostatecznego
trawienia, wchłanianie zwrotne wody oraz synteza niektórych witamin przez
występujące tam bakterie flory fizjologicznej.
Odbyt
defekacja
3. Wymień gruczoły układu pokarmowego i podaj ich rolę.
Trzustka
-pełni funkcję zewnątrzwydzielniczą tzn. wydzielany jest do dwunastnicy sok
trzustkowy który zawiera enzymy trawienne
-pełni funkcje wewnątrzwydzielniczą(wytwarza hormony takie jak insulina i glukagon)
Wątroba
-produkuje żółć
-magazynuje witaminy A, B12 i D
-magazynuje glikogen
43
-detoksykacja-neutralizuje toksyny np. alkohol
-wytwarza i magazynuje enzymy
-amoniak przekształca w mocznik
-bierze udział w termoregulacji
Ślinianki
-produkują wydzielinę surowiczą
-wydzielają ślinę
-produkują amylazę ślinową
4. Jaka jest rola wątroby?
-produkuje żółć
-magazynuje witaminy A, B12 i D
-magazynuje glikogen
-detoksykacja-neutralizuje toksyny np. alkohol
-wytwarza i magazynuje enzymy
-amoniak przekształca w mocznik
-bierze udział w termoregulacji
5. Czym się różnią zęby mleczne od zębów stałych?
W uzębieniu człowieka wyróżnia się cztery rodzaje zębów:
- siekacze - płaskie i ostre, odcinają kęsy pokarmu,
44
- kły - szpiczaste, u zwierząt drapieżnych służą do chwytania i przytrzymywania
zdobyczy,
- przedtrzonowe - duże i płaskie, służą do żucia pokarmu,
- trzonowe - największe z zębów mają kształt czworoboku, żują i kruszą pokarm.
Wzór zębowy uzębienia mlecznego
2.1.2..2.1.2
2.1.2..2.1.2
W uzębieniu mlecznym brak jest zębów przedtrzonowych
Wzór zębowy uzębienia stałego
3.2.1.2..2.1.2.3
3.2.1.2..2.1.2.3
6. Jakie mamy rodzaje zębów stałych i jakie pełnią funkcje?
- siekacze - płaskie i ostre, odcinają kęsy pokarmu,
- kły - szpiczaste, u zwierząt drapieżnych służą do chwytania i przytrzymywania
zdobyczy,
- przedtrzonowe - duże i płaskie, służą do żucia pokarmu,
- trzonowe - największe z zębów mają kształt czworoboku, żują i kruszą pokarm.
7. Jaka jest rola śliny?
Rola śliny:
- zmiękcza i zwilża pokarm w czasie połykania
45
- pokrywa kęs pokarmu śluzem, w celu zmniejszenia tarcia
- bierze udział w rozpuszczaniu suchych składników pokarmowych, które tylko w
roztworze mogą się pobudzić
- bierze udział we wstępnym trawieniu węglowodanów
- współdziała w utrzymywaniu odpowiedniej ilości wody w ustroju
8. Wymień enzymy trawienne i podaj ich rolę?
Amylaza ślinowa -ptialina- zapoczątkowuje wstępne trawienie węglowodanów, rozcina
długołańcuchowe polisacharydy (skrobię i glikogen) na dekstryny (oligosacharydy) i
maltozę.
Pepsyna- endoproteaza- zapoczątkowuje rozkład białek (polipeptydów na krótsze
łańcuchy polipeptydowe i oligopeptydy. Jest również aktywatorem dla następnych
cząsteczek pepsynogenu (zjawisko autokatalizy).
Podpuszczka-renina- ścina kazeinę (białko mleka) na parakazeinian wapnia.
Amylaza
trzustkowa-
kontynuuje
rozkład
polisacharydów
na
dekstryny
(oligosacharydy) i maltozę.
Lipaza żołądkowa- zapoczątkowuje rozkład zemulgowanych tłuszczów (np. mleko,
śmietana) na diacyloglicerole, monoacyloglicerole, glicerol i kwasy tłuszczowe.
maltaza (disacharydaza)- rozkład maltozy (disacharydu) na 2 cząsteczki glukozy.
Trypsyna-trypsyna jest endopeptydazą, to znaczy że rozcina wiązania peptydowe
wewnątrz łańcucha białkowego, dzieląc go na krótsze fragmenty - peptydy.
chymotrypsyna- należy do endopeptydaz, powoduje rozcinanie wiązań w środku
łańcucha polipeptydowego, dzieląc go na krótsze odcinki
elastaza- rozcinanie długich łańcuchów polipeptydowych na mniejsze fragmenty.
46
lipaza
trzustkowa-
rozkład
zemulgowanych
tłuszczów
na
diacyloglicerole,
monoacyloglicerole, glicerol i kwasy tłuszczowe. Żółć pomaga w emulgacji tłuszczów.
nukleazy trzustkowe- rozkładają kwasy nukleinowe na nukleotydy.
amylaza jelitowa -rozkłada polisacharydy na disacharydy (np. maltozę).
Laktaza- disacharydaza- rozkłada disacharyd laktozę do glukozy i galaktozy.
sacharaza –disacharydaza- rozkłada disacharyd sacharozę do glukozy i fruktozy.
Aminopeptydazy-rozkład skrajnych wiązań peptydowych, odłączając pojedyncze
aminokwasy od N-końca (końca aminowego).
Karboksypeptydazy- rozkład skrajnych wiązań peptydowych, odłączając pojedyncze
aminokwasy od C-końca (końca karboksylowego).
lipaza jelitowa- rozkład zemulgowanych tłuszczów na monoacyloglicerole, glicerol i
kwasy tłuszczowe.
nukleazy jelitowe- rozkładają kwasy nukleinowe na nukleotydy, zasady azotowe,
rybozę lub deoksyrybozę i kwas fosforowy.
9. Omów budowę kosmka jelitowego.
Kosmki jelitowe - małe wypustki umieszczone na powierzchni błony śluzowej jelita
cienkiego, mające na celu zwiększenie powierzchni chłonnej. Kosmek jelita cienkiego ma
od 0,3 do 1,5 mm długości, a na jeden mm2 jelita jest ich od 10 do 40, a ich gęstość
zmniejsza się w kierunku końca jelita cienkiego. Liczba kosmków wynosi ok. 10
milionów. Zwiększa to powierzchnię jelita cienkiego prawie 23 razy, tak więc
powierzchnia chłonna jelita cienkiego osiąga wymiary do 200 m2. Tkanka jest
unerwiona. Tkanka nabłonkowa kosmka jest tkanką nabłonkową włoskowatą, co
dodatkowo zwiększa powierzchnię - pojedyncze włoski nazywamy mikrokosmkami. W
każdym kosmku jelitowym znajdują się naczynia krwionośne i limfatyczne. Składniki
pokarmowe wchłonięte są przez kosmki do krwi, zanim przejdą do ogólnego
47
krwiobiegu, przedostają się przez żyłę wrotną do wątroby. W dwunastnicy są one niższe
i mają kształt liściasty lub grzebieniowaty, natomiast w niższych odcinkach jelita
cienkiego są cylindryczne lub buławowate.
BUDOWA KOSMKA JELITOWEGO:
-komórki nabłonka
-tętniczka
- naczynia limfatyczne
-żyłka
10. Podaj rolę kosmka jelitowego.
Kosmki jelitowe zwiększają powierzchnię chłonną jelita, ułatwiają przesuwanie
pokarmu w jelicie, naczynia włoskowate kosmków jelitowych transportują również
glukozę.
11. Gdzie wchłaniane są strawione substancje?
Strawione składniki pokarmu ulegają wchłanianiu; odbywa się ono głównie w jelicie
cienkim, natomiast w jelicie grubym wchłaniane są tylko niektóre substancje, jak np.
woda i sole mineralne.
12. Wymień choroby spowodowane niedoborem witamin i podaj jakie to witaminy?
A- sucha skóra, kurza ślepota, zahamowanie wzrostu, częste infekcje
D- wypadanie zębów, osłabienie mięśni, krzywica u dzieci
E- osłabienie, zmęczenie, przebarwienia skóry, bezpłodność
K- zakłócenie pracy jelit, trudne gojenie się ran, słabą krzepliwość krwi, trudności
w mineralizacji kości
48
B1-choroba beri-beri, uczucie osłabienia, zmęczenie, oczopląs, zaburzenia pamięci,
koncentracji, depresja, nerwowość, przyspieszona akcja serca, nudności, wymioty, brak
apetytu
B2- opóźnienie wzrostu, uszkodzenie gałek ocznych i rogówki, pogorszenie ostrości
wzroku, światłowstręt, łzawienie, łatwe męczenie się oczu, choroby układu nerwowego
B5-przedwczesne siwienie, trudności z nauką, bóle i sztywność w stawach, wypadanie
włosów, drobne pęknięcia skóry w kącikach ust i oczu
B6-zmęczenie,lęk,rozdrażnienie
B11-anemia, zaburzenie trawienia ,wady wrodzone płodu, poronienia
B12- anemia złośliwa, zaburzenia na tle nerwowym
H- podwyższony poziom cholesterolu, wzmożona czynność gruczołów łojowych,
wypadanie włosów, rozdwajanie paznokci
PP- stany zapalne skóry, zmęczenie, osłabienie mięśni
C-krwawienie z dziąseł, kruchość i pękanie naczyń ,szkorbut obniżenie odporności
13. Wymień kilka pierwiastków i podaj ich rolę.
Wapń- składnik zębów, kości, bierze udział w procesie krzepnięcia krwi
Magnez-aktywator enzymów, ułatwia przyswajanie witaminy C i wapnia
Jod-składnik hormonów tarczycy
Fluor- składnik kości i zębów
Żelazo- składnik hemoglobiny i mioglobiny
14. Wymień odcinki układu pokarmowego i podaj co jest trawione.
49
Jama ustna- amylaza ślinowa rozpoczyna trawienie węglowodanów zawartych
w pożywieniu.
Żołądek- W żołądku częściowemu strawieniu ulegają także białka - pepsynogen
wydzielany przez komórki główne ściany żołądka przekształca się pod wpływem
działania kwasu solnego w aktywną pepsynę, która częściowo rozkłada większość
białek na krótsze łańcuchy polipeptydowe. Lipaza żołądkowa zapoczątkowuje trawienie
tłuszczów, ale tylko zemulgowanych (których źródłem są m.in. jajka i mleko). Brak
trawienia tłuszczów jest spowodowany brakiem emulgacji - żółć jest wydzielana
dopiero do dwunastnicy.
Jelito cienkie- Dalsze trawienie przebiega w jelicie cienkim. Treść pokarmowa jest
partiami
przekazywana
do
dwunastnicy.
Hormony
jelitowe
(sekretyna,
cholecystokinina) pobudzają wydzielanie żółci, soku jelitowego oraz soku trzustkowego.
W jelicie cienkim, a zwłaszcza w dwunastnicy ma miejsce zasadnicze trawienie. Kwaśna
treść pokarmowa przechodząca z żołądka jest neutralizowana przez zasadowy sok
trzustkowy,
w
celu
umożliwienia
działania
enzymów:
amylazy
trzustkowej,
chymotrypsyny, trypsyny, lipazy trzustkowej i innych .Do dwunastnicy wydzielana jest
również żółć zawierająca sole żółciowe, których zadaniem jest zemulgowanie tłuszczów,
co czyni je bardziej podatnymi na działanie lipazy.
Jelito grube- w jelicie grubym ulega wchłanianiu woda oraz pewna pula witamin.
15. Co powoduje otyłość? -czynniki wywołujące otyłość.
Są 2 rodzaje otyłości pierwotna i wtórna.
Otyłość pierwotna wywołana jest przez czynniki środowiska np. małą aktywność
fizyczną, złe nawyki żywieniowe, długotrwałe unieruchomienie.
Otyłość wtórna towarzyszy przebiegowi wielu chorób np. niedoczynności tarczycy ,
stosowaniu niektórych leków .
50
16. Jak otyłość wpływa na zdrowie człowieka?
Otyłość wpływa negatywnie na zdrowie człowieka . Ta choroba przyczynia się do wielu
innych chorób . Otyłość ma wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, może
przyczynić się do uszkodzenia lub chorób innych narządów.
Skutki otyłości ą szczególnie odczuwane przez stawy i kości, gdyż pod wpływem zbyt
dużego ciężaru następuje ich degeneracja i zwyrodnienie. U osób otyłych częściej
dochodzi do złamań i zwichnięć. Ludzie otyli mają żylaki kończyn dolnych , jest
podwyższone ryzyko zachorowania na udar mózgu, nowotwory, bezpłodność, kamienice
pęcherzyka żółciowego. Otyłość obniża również samopoczucie i powoduje, że wzrasta
ryzyko śmierci.
17. Co to jest anoreksja i bulimia- jakie są ich skutki?
Anoreksja- jadłowstręt psychiczny- zaburzenie odżywiania polegające na celowej
utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. Obraz własnego ciała jest
zaburzony.
Skutki:
utrata masy ciała,
obniżenie ciśnienia krwi, depresje, wypadanie włosów, zaburzenia
układu rozrodczego, sucha i żółta skóra, wstrzymanie miesiączki, ciągłe uczucie zimna,
uszkodzenie wątroby i nerek, może prowadzić do śmierci
Bulimia- żarłoczność psychiczna- zaburzenie odżywiania charakteryzujące się
napadami objadania się, po których występują zachowania kompensacyjne ,do
najczęstszych zachowań należą: wywoływanie wymiotów i głodówka.
Skutki:
Odwodnienie, niedobór składników pokarmowych, zaburzenia rytmu serca, osłabienie,
próchnica zębów, uszkodzenie błony śluzowej układu pokarmowego, powiększenie
żołądka, może prowadzić do śmierci .
51
18. Dlaczego zdrowo jest gotować na parze?
Gotowanie na parze jest bardzo zdrowe, gdyż ogranicza ubytek witamin, a z potraw nie
wypłukiwane są minerały czy inne składniki odżywcze. Nie potrzebny do gotowania jest
tłuszcz. Spożywanie dań gotowanych na parze pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy
ciała.
19. Dlaczego dodajemy olej do surówek?
Olej zmiękcza warzywa, które zawsze są trochę twarde, co ułatwia trawienie.
Niektóre witaminy aby zostać wchłonięte do organizmu potrzebują tłuszczu stąd
dodajemy olej do sałatek.
20. Dlaczego zdrowe jest ciemne pieczywo?
Chleb razowy pszenny lub żytni jest najzdrowszy. Zawiera mnóstwo błonnika, który
pęcznieje, dając uczucie sytości na dłużej. Poza tym, poprawia perystaltykę jelit, dzięki
czemu nie występuje problem zaparć. Węglowodany złożone są dłużej trawione, a przez
to poziom glukozy we krwi jest ustabilizowany i utrzymuje się na stałym poziome przez
dłuższy czas (nie występują skoki glukozowe, jak w przypadku spożywania białego
pieczywa czy węglowodanów prostych, które odpowiedzialne są za wahania
nastrojów).Wspomaga naturalne procesy oczyszczania organizmu z toksyn. Usprawnia
pracę jelit, obniża poziom cholesterolu, zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwór
piersi, zmniejsza ryzyko występowania anemii.
21. Co powoduje próchnicę zębów? Na czym ona polega?
Próchnica zębów jest chorobą polegającą na demineralizacji tkanek zęba. Wywołują ją
próchnicotwórcze bakterie Streptococcus mutans bytujące w jamie ustnej. Po spożyciu
pokarmów zawierających cukier bakterie te rozkładają pokarm, powodując spadek pH
poniżej 5,5.
22. Dlaczego należy unikać soli?
52
Spożywanie dużej ilości soli może mieć bardzo poważne konsekwencje:
• Nadciśnienie krwi. Powstanie nadciśnienia tętniczego jest bardzo niebezpieczne dla
zdrowia
i życia człowieka gdyż może prowadzić do rozwoju zmian miażdżycowych,
choroby niedokrwiennej serca także znacznie zwiększa ryzyko zawału mięśnia
sercowego
• Podniesione ryzyko rozwoju nowotworu żołądka
• Zaburzenie gospodarki wodno-elektrolitowej, prowadzące do odwodnienia komórek
• Patologie nerek i ich trwałe uszkodzenie
23. Przedstaw w tabeli trawienie pokarmów
Odcinek przewodu
Funkcja
Enzymy
Substrat trawienia
pokarmowego
Produkt
trawienia
Pokarm zostaje poddany
Jama ustna
wstępnej obróbce
mechanicznej i
Amylaza ślinowa
skrobia
Dwucukry
(maltoza)
chemicznej.
Przewód w którym
krzyżują się drogi
oddechowe i pokarmowe.
Gardło
W gardle znajdują się
migdałki, które
odpowiadają za reakcje
----------------------------
------------------------
-------------------------
odpornościowe.
Umięśniona rura, której
podłużne fałdy śluzówki
oraz skurcze mięśni
Przełyk
gładkich pomagają
przesuwać pokarm do
----------------------------
------------------------
-------------------------
żołądka.
53
Żołądek
Najszerszy odcinek
przewodu pokarmowego,
w którym pokarm jest
okresowo magazynowany,
Pepsyna
Długie łańcuchy
Krótsze łańcuchy
polipeptydowe
polipeptydowe
Amylaza trzustkowa,
Skrobia
Maltoza
Trypsyna
Polipeptydy
Dipeptydy
Chymotrypsyna
Polipeptydy
Dipeptydy
Lipaza trzustkowa
zemulgowane
Glicerol, kwasy
tłuszcze
tłuszczowe
------------------------
----------------------
trawiony i wyjaławiany.
Dwunastnica
Początkowy odcinek jelita
cienkiego, do którego
odprowadzane są sok
trzustkowy i żółć.
Wątroba
Największy gruczoł
naszego organizmu
zbudowany z 4 płatów.
----------------------------
----
Wytwarzanie żółci.
Trzustka
Wytwarzanie soku
trzustkowego ( -amylaza,
lipaza, trypsyna,
chymotrypsyna)
amylaza, lipaza,
trypsyna,
chymotrypsyna
------------------------
-------------------------
Hormony: insulina,
glukagon.
Jelito cienkie
-Peptydazy jelitowe
-Tripeptydy i
-Aminokwasy
dipeptydy
Trawienie białek,
wchłaniani składników
pokarmowych.
-Maltaza
-Laktaza
-Sacharaza
-Lipaza jelitowa
-maltoza
-laktoza
-sacharoza
-glukoza
glukoza+galakto
za
-zemulgowane
glukoza+fruktoz
54
tłuszcze
a
- glicerol, kwasy
tłuszczowe
Jelito grube
Zagęszczanie kału,
Wchłanianie wody,
Fermentacja i gnicie pry
udziale bakterii.
----------------------------
------------------------
Wytwarzanie Wit. B12 oraz
-------------------------
K przez mikroflorę
bakteryjną.
Odbytnica
Formowanie mas
---------------------------
------------------------
kałowych.
Odbyt
-------------------------
Usuwanie niestrawionych
cząstek pokarmowych w
procesie defekacji.
----------------------------
------------------------
-------------------------
24. Przedstaw schematy trawienia
SkrobiaKrótsze łańcuchy + maltoza  maltoza glukoza
BiałkoKrótsze łańcuchy polipeptydowetripeptydy i dipeptydyaminokwasy
Tłuszcz zemulgowane kropelki tłuszczumieszanina: glicerol, kw. tłuszczowe i
tłuszcze
55
56
1. Wymień gruczoły dokrewne i podaj ich lokalizację.
Gruczoły dokrewne człowieka i ich lokalizacja :
przysadka (przedni płat) - LOKALIZACJA - jama czaszki
przysadka (tylni płat) - LOKALIZACJA - jama czaszki
szyszynka - LOKALIZACJA – mózg
podwzgórze - LOKALIZACJA – mózg
przytarczyce - LOKALIZACJA – szyja
nadnercza - LOKALIZACJA - szczyt nerek
jajniki - LOKALIZACJA - jama miednicy
jądra - LOKALIZACJA – moszna
2. Wymień hormony tkankowe.
Hormony tkankowe :
Hormony tkankowe, związki heterogenne, wytwarzane przez komórki lub grupy komórek,
uwalniane bezpośrednio do krwi lub też w układzie nerwowym, oddziałują na swoiste
narządy lub w miejscu swojego powstania.
Wśród hormonów tkankowych można wyróżnić hormony wytwarzane w błonie śluzowej
żołądka oraz jelita cienkiego, które regulują podstawowe czynności układu pokarmowego:
57
1) gastrynę - powodującą wydzielanie kwasu solnego i enzymów trawiennych przez
żołądek (sok żołądkowy),
2) enterogastron - hamujący wydzielanie enzymów przez żołądek i perystaltykę jelit,
3) pankreozyminę - pobudzającą wydzielanie soku trzustkowego,
4) sekretynę - pobudzającą wydzielanie soku trzustkowego i żółci przez wątrobę,
5) cholecystokininę - powodującą skurcze pęcherzyka żółciowego.
3. Co to są neurohormony?
Neurohormony: – hormony wytwarzane przez tkankę nerwową, głównie przez komórki
nerwowe podwzgórza i przysadki, zakończenia włókien nerwowych np. adrenalina,
oksytocyna, wazopresyna, acetylocholina, melonotropina.
Pełnią wiele ważnych funkcji w organizmie, a niektóre są stosowane w lecznictwie.
4. Kiedy mówimy, że układ działa jako sprzężenie zwrotne ujemne?
Sprzężenie zwrotne ujemne:
Ujemne sprzężenie zwrotne zachodzi wtedy gdy zwiększone stężenie hormonu
wytwarzanego przez gruczoł podległy przysadce wpływa na zmniejszenie wydzielania
hormonu tropowego przez przysadkę mózgową, natomiast jego niedobór pobudza
przysadkę do intensywniejszego wytwarzania hormonu tropowego.
5. Omów mechanizm regulacji poziomu cukru we krwi.
Regulacja poziomu glukozy we krwi:
Regulacja we krwi glukozy(cukru). W utrzymaniu odpowiedniego poziomu we krwi
cukru oraz regulacji węglowodanowych przemian role główną posiadają hormony
trzustki. Za duży poziom cukru wywołuje wydzielanie insuliny, stymulującej
wykorzystywanie szybkie glukozy poprzez komórki. Glukoza obniża poziom cukru we
krwi. Ten hormon, poprzez przyspieszenie transportu cukru do różnych komórek,
intensyfikuje procesy utleniania cukru a także pobudza wytwarzanie glikogenu w
58
mięśniach i wątrobie oraz przemianę cukrów w tłuszcze (tzw. litogeneza). Glukagon
działa antagonistycznie, wydzielany jest po zmniejszeniu ilości cukru we krwi. Związek
ten uruchamia węglowodanowe rezerwy wątroby, tym sposobem zwiększając stężenie
cukru którego poziom powraca do normalnej wartości. W stresowych sytuacjach
działanie glukagonu jest spotęgowane poprzez adrenalinę.
6. Jaka rolę pełni trzustka?
Rola trzustki:
czynność zewnątrzwydzielnicza –
produkcja soku trzustkowego (ok. 1 litr/dzień). Komórki śródpęcherzykowe produkują
składniki enzymatyczne soku, który jest wyprowadzany do dwunastnicy przez
przewody trzustkowe. W przewodach trzustkowych występują również komórki
kubkowe,
wydzielające
śluz
–
jeszcze
jeden
składnik
soku
trzustkowego.
czynność wewnątrzwydzielnicza sprawowana przez wyspy Langerhansa; trzustka
wydziela insulinę i glukagon
7. Jaką role pełni podwzgórze?
Rola podwzgórza jest nerwowa i hormonalna:
Podwzgórze wysyła specjalne sygnały do przysadki mózgowej która odpowiada za
wszystkie gruczołu układu hormonalnego. Natomiast różnice są następujące:
UKŁAD NERWOWY:
-działanie krótkotrwałe
-zbudowany z tkanki nerwowej i glejowej
-reakcja natychmiastowa
UKŁAD HORMONALNY:
-reakcja po jakimś czasie
59
-zbudowany z gruczołów nie połączonych ze sobą
-działanie długotrwałe
8. Porównaj mechanizm działania hormonów białkowych i sterydowych
Mechanizmy dzialania hormonow białkowych i sterydowych
Hormon białkowy (peptydowy) receptor znajduje się w błonie komórkowej. Powstaje
kompleks hormon-receptor. Powstanie tego kompleksu powoduje zapoczątkowanie
reakcji które spowodują aktywację enzymu. Czyli przekształcenie enzymu z formy
nieaktywnej w aktywną (czynną) i nastąpi przemiana metabolizmu
Hormon sterydowy- receptor znajduje się wewnątrz komórki. Hormon musi
przeniknąć przez błonę komórkową i dotrzeć do receptora. Dopasowuje się i tworzy się
kompleks hormon-receptor .Powstanie tego kompleksu powoduje aktywację genu
(zaangażowanie jądra) ,co powoduje powstanie nowego białka enzymatycznego.
Dopiero enzym który został wysyntetyzowany pod wpływem działania genu wpływa na
zmianę metabolizmu.
9. Przedstaw hormony wydzielane przez gruczoły dokrewne i omów ich działanie.
Gruczoł
Hormony
Wazopresyna
Oksytocyna
Podwzgórze
h. hamujące
przysadkę: (-)
statyna, (+)
liberyna
Hormon
wzrostu
Przysadka
Prolaktyna
h. tropowe:
Tyreotropina
Gonadotropina
Działanie
Zmniejszenie ilości
wody w moczu
Pobudzenie
wydzielania mleka
i skurczy mięśni
gładkich macicy
niedoczynność
Nadczynność
Moczówka prosta
Regulacja wydzielania
hormonów przysadki
Pobudzanie wzrostu,
regulacja
metabolizmu
Pobudza produkcję
mleka
Pobudza trzustkę
Pobudza gonady
Karłowatość
Gigantyzm/
akromegalia
Zaburzenia laktacji
Podobne do
niedoczynności
odpowiednich
Podobne do
nadczynności
odpowiednich
60
ACTH adenokortykotropina
Szyszynka
Tarczyca
Pobudza korę
nadnerczy
melatonina
Regulacja dojrzewania
biologicznego, sen
Tyroksyna,
Wzrost tempa
metabolizmu
gruczołów
gruczołów
Opóźnienie
dojrzewania
płciowego,
bezsenność
Wcześniejsze
dojrzewanie
płciowe,
U dorosłych- wole
i obrzęki
trójjodotyronina
Zwiększa poziom Ca
we krwi
Zmniejsza poziom Ca
parathormon
we krwi
Zwiększa poziom
tymozyna
odporności
Podwyższenie
glukagon
poziomu cukru we
krwi
Obniżenie poziomu
Insulina
cukru we krwi
Regulacja metabolizmu
Glikokortykoidy
związków
(kortyzol)
nieorganicznych
Regulacja gospodarki
Mineralokortykoidy
Ca
i K oraz gospodarki
(aldosteron)
wodnej
Podwyższenie ciśnienia
Adrenalina,
krwi, tempa
noradrenalina metabolizmu, stężenia
cukru we krwi
Uczucie gorąca
i nadmierne
pocenie się,
choroba Basedowa
Kalcytonina
Przytarczy
ce
Grasica
Trzustka:
komórki α
komórki β
Nadnercza
:
kora
rdzeń
Jądra
Androgeny
(testosteron)
Rozwój drugorzędnych
cech płciowych, popęd
płciowy
Jajniki
Estrogeny
(estradiol)
Rozwój cech płciowych,
popęd płciowy,
regulacja cykli
menstruacyjnych
tężyczka
Łamliwość kości
Cukrzyca typu I
(isulinozależna)
Hipoglikemia
Choroba Addisona
obniżenie
odporności
Choroba Cushinga
Wysoki głos, brak
owłosienia twarzy,
niemęska budowa
ciała, zaburzenia
płodności
Męska budowa ciała,
zaburzenia popędu
płciowego i płodności
10. Omów regulację hormonalna gospodarki wapniowej.
Regulacja gospodarki wapniowej w organizmie:
Kalcytonina- obniża poziom wapnia we krwi
61
Parathormon- podwyższa poziom wapnia we krwi
62
63
1. Jaka jest rola układu ruchu?
Część organizmu odpowiadająca za utrzymanie postawy i wykonywanie ruchów.
W skład układu ruchu wchodzą:
» szkielet,
» stawy i więzadła,
» mięśnie.
2. Jaka jest rola szkieletu człowieka?
Szkielet stanowi rusztowanie ciała i jest miejscem przyczepu mięśni, dzięki
czemu umożliwia zmianę położenia całego ciała oraz zmianę ułożenia części ciała
względem siebie, a także utrzymanie odpowiedniej postawy ciała. Ponadto pełni
funkcję wzrostową, gdyż przyrost kości umożliwia osiągnięcie określonej
wielkości i kształtu ciała. Chroni narządy wewnętrzne. Pełni funkcję
krwiotwórczą. Magazynuje sole mineralne (zwłaszcza sole wapnia). Głównym
materiałem budulcowym szkieletu człowieka jest tkanka kostna, w mniejszym
stopniu chrzęstna.
3. Wymień elementy szkieletu człowieka.
W szkielecie wyróżniamy:
» szkielet osiowy – czaszkę, kręgosłup, żebra i mostek,
» szkielet kończyn – kończyny górnej i dolnej wraz z obręczami
64
4. Budowa poszczególnych elementów szkieletu człowieka.
Czaszka zbudowana jest z kości płaskich połączonych ze sobą za pomocą szwów
(ścisły sposób połączenia kości). Dzieli się na mózgoczaszkę i trzewioczaszkę. W
skład mózgoczaszki wchodzą kości: czołowa, ciemieniowe, potyliczna, skroniowe,
klinowe. Trzewioczaszkę tworzą kości: jarzmowe, nosowe, szczękowe,
podniebienne, żuchwa.
65
Kręgosłup zbudowany jest z 33-34 kości różnokształtnych zwanych kręgami.
Pomiędzy nimi występują krążki międzykręgowe, tzw. dyski, zbudowane z tkanki
chrzęstnej. Taki sposób połączenia kości ze sobą nazywamy chrząstkozrostem
(połączenie półścisłe). Dwa pierwsze kręgi szyjne różnią się budową od
pozostałych. Nazywają się: atlas i obrotnik i umożliwiają nam poruszanie głową
w pionie i poziomie. Wyróżniamy pięć odcinków kręgosłupa: szyjny, piersiowy,
lędźwiowy, krzyżowy i ogonowy (guziczny). Kręgosłup człowieka jest wygięty
w kształcie podwójnej litery S.
Żebra i mostek razem z 12 kręgami piersiowymi tworzą klatkę piersiową.
Żebra dzielimy na:
» prawdziwe – (od 1 do 7 pary) łączą się chrząstkami żebrowymi z mostkiem,
» rzekome – (od 8 do 10 pary) łączą się ze sobą, a następnie poprzez 7 parę żeber
łączą się z mostkiem,
» wolne – (para 11 i 12) nie łączą się z mostkiem.
Kończyna górna składa się z obręczy barkowej i części wolnej.
Obręcz barkowa zbudowana jest z dwóch obojczyków i dwóch łopatek. Część
wolną kończyny tworzą kości: ramienna, promieniowa i łokciowa (2 kości
przedramienia), 8 kości krótkich nadgarstka, 5 kości długich śródręcza, 14 kości
długich – paliczki (kciuk składa się z 2, a pozostałe palce z 3 kości).
Kończyna dolna zbudowana jest z obręczy miednicowej i części wolnej.
Obręcz miednicowa składa się z kości: 2 biodrowych, 2 kulszowych, 2 łonowych i
kości krzyżowej powstałej ze zrośnięcia się pięciu kręgów krzyżowych kręgosłupa.
Część wolna to kości: udowa, rzepka, piszczelowa i strzałkowa (2 kości podudzia),
7 kości krótkich stępu, 5 kości śródstopia, 14 paliczków (duży palec ma 2 kości,
pozostałe palce po 3 kości).
Kości budujące części wolne kończyn to głównie kości długie. Kość długa posiada
nasadę górną i dolną oraz trzon. Nasady kości zbudowane są z tkanki kostnej
gąbczastej, trzon z tkanki kostnej zbitej. Wewnątrz trzonu kości znajduje się jama
szpikowa, którą wypełnia szpik kostny. U noworodków szpik kostny jest czerwony,
66
ale w miarę starzenia się organizmu zmienia swój kolor na żółty. Jest to wynikiem
gromadzenia się w nim tłuszczu. Od zewnątrz całą kość pokrywa okostna –
włóknista błona, silnie ukrwiona i unerwiona. Zawiera ona również komórki
kościotwórcze umożliwiające kości regenerację w przypadku pęknięcia lub
złamania.
5. Wymień rodzaje kości i podaj przykłady.
1. KOŚCI PŁASKIE:
kości czaszki, łopatka, kości sklepienia mózgoczaszki, mostek, kość biodrowa
2. KOŚCI KRÓTKIE:
kości nadgarstka, kości stępu (kość skokowa, łódkowata, piętowa z gruzem
piętowym, sześcienna, klinowata)
3. KOŚCI DŁUGIE:
kość ramienna, kość promieniowa, kość udowa, kość piszczelowa, kość łokciowa,
kość strzałkowata
4. KOSCI RÓŻNOKSZTAŁTNE:
żuchwa , rzepka, kości podniebienne, kręgi.
6. Jakie są połączenia kości.?
- połączenia ścisłe,
- połączenia półścisłe,
- połączenia ruchome, czyli stawy
7. Wymień rodzaje stawów i podaj przykłady
* stawy jednoosiowe
staw zawiasowy np. staw łokciowy
staw obrotowy np. staw promieniowo- łokciowy
staw śrubowy np. staw zęba kręgu obrotowego
67
* stawy dwuosiowe
staw eliptyczny np. staw promieniowo-nadgarstkowy
staw siodełkowaty np. staw nadgarstkowo-śródręczny kciuka
* stawy wieloosiowe
staw kulisty wolny np. staw ramienny
staw kulisty panewkowy np. staw biodrowy
* stawy nieregularne
staw płaski np. staw krzyżowo-biodrowy
staw mostkowo np. obojczykowy chociaż ma on raczej charakter stawu kulistego
8. Jaka jest rola układu mięśniowego człowieka?
Rola układu mięśniowego polega na zdolności kurczenia się mięśni: mięśnie
gładkie - odpowiedzialne za ruchy bezwarunkowe, takie jak rozszerzanie źrenic,
skurcze jelit i żołądka oraz mięśnie poprzecznie prążkowane, które umożliwiają
poruszanie się.
9. Jakie są rodzaje tkanki mięśniowej.?
Tkanka
Gładka
Szkieletowa
Występowanie i rola
Występuje w ścianach
Wraz ze szkieletem tworzy układ
w organizmie
przewodu pokarmowego,
ruchu, np. mięsień dwugłowy
ścianach naczyń
ramienia.
Mięśnia sercowego
Buduje mięsień sercowy
krwionośnych, pęcherzu
moczowym, macicy i
jajowodach, ogólnie
związana z narządami
wewnętrznymi.
68
Tkanka
Gładka
Szkieletowa
Mięśnia sercowego
Charakterystyczne
Małe komórki o
Bardzo długie włókna mięśniowe,
Komórki widlasto
cechy komórki
wrzecionowatym kształcie,
dochodzące do kilkunastu cm
rozgałęzione (kształt
niewielka
o cylindrycznym kształcie.
litery Y) tworzą
ilość nieregularnie
Bardzo regularne ułożenie
przestrzenną sieć. Układ
ułożonych miofibrylli.
miofibrylli daje efekt poprzecznego
miofibrylli podobny jak
prążkowania. Komórki
w tkance szkieletowej
wielojądrowe.
Zależność od woli
Sposób pracy
Skurcz niezależny od naszej
Skurcz zależny
Skurcz niezależny od
woli.
od naszej woli.
naszej woli.
Skurcz powolny, ale
Skurcz szybki, krótkotrwały.
Skurcz szybki,
długotrwały (nawet do
rytmicznie
kilkunastu godzin).
powtarzający się.
10. Podaj etapy skurczu mięśnia szkieletowego.
1. impuls wędruje z ośrodkowego układu nerwowego do błony włókna
mięśniowego.
69
2. neuron ruchowy uwalnia acetylocholinę
3.wzdłuż mięśnia szkieletowego powstaje fala aktywności
elektrycznej(depolaryzacja)
4. z siateczki śródplazmatycznej uwolnione są jony wapnia
5. wzdłuż filamentu aktynowego powstają aktywne centra-> zdolność do
polaczenia sie z filamentem miozynowym
6. rozkład ATP do ADP
7.połączenie sie filamentów miozynowych z aktynowymi (wciąganie filamentów
aktynowych miedzy miozynowe)
8. rozkład kolejnej cząsteczki ATP
11. Przemiany biochemiczne podczas skurczu mięśnia.
Źródłem ATP dla komórki mięśniowej są: wysokoenergetyczny enzym
fosfokreatyna oraz glukoza (glikogen) spalana w warunkach tlenowych
i beztlenowych. Kiedy komórka mięśniowa zostaje pobudzona do skurczu,
dawki fosforanu z ATP muszą być dostarczane od 20 do 100 razy szybciej niż w
komórce w stanie spoczynku.
12.Co to jest dług tlenowy?
Stan fizjologiczny organizmu lub jego narządu związany z czasowym (zwykle
krótkotrwałym) przestawieniem procesów oddychania komórkowego z
tlenowego na beztlenowy , po przywróceniu warunków tlenowych część energii
zużywana jest na zmetabolizowanie nagromadzonych produktów oddychania
beztlenowego i odbudowanie rezerw substratów oddechowych
wykorzystywanych w warunkach beztlenowych; w węższym znaczeniu termin
długu tlenowego oznacza objętość tlenu zużytego na odbudowę warunków
fizjologicznych zaburzonych czasowym metabolizmem beztlenowym; dług
tlenowy jest charakterystyczny np. dla metabolizmu komórek (włókien) typu
70
glikolitycznego mięśni szkieletowych czy dla metabolizmu zwierząt nurkujących
(np. płetwonogie lub walenie).
13. Na czym polega antagonizm pracy mięśni szkieletowych.
W układzie mięśniowym człowieka wyróżnia się dwie grupy czynnościowe
mięśni: zginacze- leżą do przodu od stawu i prostowniki- leżą od tyłu w
odniesieniu do tego samego stawu. Antagonistyczna praca tych mięśni oznacza,
że skurcz jednego mięśnia powoduje rozluźnienie drugiego.
71
14. Jak aktywność fizyczna wpływa na zdrowie człowieka
Systematyczna aktywność fizyczna to najskuteczniejszy i najtańszy sposób na
uniknięcie wielu schorzeń. Siedzący tryb życia wpływa w sposób niekorzystny
nie tylko na nasze samopoczucie, ale przede wszystkim na naszą kondycję. Dbając
o aktywność fizyczną sprawiamy, że jakość naszego życia jest lepsza. Ruch ma
szczególnie korzystny wpływ na układ oddechowy, krwionośny oraz układ ruchu.
Ponadto ruch usprawnia systemy kontrolujące przebieg procesów
metabolicznych. Dzięki regularnym treningom zwiększa się pojemność życiowa
płuc, maksymalny stopień wentylacji oraz ilość krwi wtłaczanej z płuc do
krwiobiegu. Wiąże się z tym większa wytrzymałość organizmu. Podczas wysiłku,
nasz organizm wolniej się męczy i dłużej zachowuje siły. Dzięki systematycznym
ćwiczeniom, objętość krwi znajdującej się w krwiobiegu rośnie. Jednocześnie
wzrasta pojemność wyrzutowa serca, dzięki czemu, zarówno podczas wysiłku,
jak i spoczynku skurcze serca są rzadsze. Zapewnia to lepsze wykorzystanie,
przez tkanki, dostarczanego wraz z krwią tlenu. Dzięki zwiększonemu
przepływowi krwi przez tkanki, końcowe produkty przemian metabolicznych są
sprawniej usuwane z organizmu. Dzięki regularnym treningom objętość naczyń
krwionośnych wzrasta dwukrotnie, a niekiedy trzykrotnie. Wzrasta ponadto moc
serca, a sieć naczyń wieńcowych rozrasta się. Zmiany te przystosowują serce do
znoszenia większych obciążeń. Dzięki temu spada znacząco ryzyko wystąpienia
zawału serca.
72
73
1. Omów budowę i role neuronu.
Neuron zbudowany jest z ciała komórki (tzw. perykarionu, w którym znajduje się
większość cytoplazmy, jądro komórkowe i inne organelle) oraz dwóch rodzajów
wypustek cytoplazmatycznych. Dendryty są liczne, krótkie i rozgałęzione, a ich funkcja
to doprowadzenie impulsów nerwowych do ciała komórki. Akson (zwany także
neurytem) to długa (nawet do ok. metra) pojedyncza wypustka, która wyprowadza
impulsy do innych neuronów lub komórek somatycznych ciała. Długie aksony, które
kończą się w znacznej odległości od ciała komórki to włókna nerwowe. Niektóre aksony,
tzw. nagie lub bezosłonkowe, nie są niczym okryte. Jednak większość z nich posiada na
swojej powierzchni jedną lub dwie osłonki. Może to być osłonka mielinowa, która
zwiększa szybkość przewodzenia impulsów nerwowych, a także pełni rolę swoistego
izolatora, oddzielając włókna różnych neuronów. Mielina (związek z grupy lipidów) jest
wytworem niektórych komórek tkanki glejowej, tzw. komórek Schwanna, kilkukrotnie
owiniętych wokół włókien nerwowych. Ten typ osłonki zwany jest również osłonką
Schwanna lub neurylemmą. Impuls przepływa przez neuron tylko w jednym
kierunku. Sygnał odbierany przez dendryty przechodzi do ciała komórki, a następnie
biegnie wzdłuż aksonu do dendrytów kolejnego neuronu lub innych komórek ciała, np.
mięśniowych. Przekaz sygnału pomiędzy aksonem a dendrytem (lub innym rodzajem
komórki) zachodzi w miejscu styku zwanego synapsą.
2. Omów budowę synapsy chemicznej.
- element presynaptyczny - zakończenie aksonu, zwane kolbą końcową, zawiera liczne
mitochondria i pęcherzyki synaptyczne
- błona postsynaptyczna - błona komórkowa elementu presynaptycznego
- pęcherzyk synaptyczny - średnica 20 50 nm; jest wypełniony chemicznym
mediatorem synaptycznym
- mediator synaptyczny - substancja chemiczna uwalniana z błony presynaptycznej do
szczeliny synaptycznej
74
- element postsynaptyczny - część neuronu (perykarion, dendryt lub akson), do którego
dochodzi akson innego neuronu
- błona postsynaptyczna - błona komórkowa elementu postsynaptycznego
- receptor - układ białek znajdujący się w błonie i reagujący na obecność mediatora
- szczelina synaptyczna - przestrzeń pomiędzy błoną presynaptyczną i postsynaptyczną,
szerokości 12 – 50 nm
3. Omów działanie synapsy chemicznej.
Gdy impuls nerwowy dotrze do zakończenia aksonu powoduje otwarcie kanałów
jonowych selektywnie wpuszczających jony wapnia. Jony te uaktywniają migrację
pęcherzyków presynaptycznych (zawierających mediator – substancję chemiczną np.
adrenalinę, noradrenalinę, acetylocholinę). Na drodze egzocytozy pęcherzyki te uwalniają
zawartość do szczeliny synaptycznej.
Mediator wypełnia szczelinę synaptyczną i część z jego cząsteczek łączy się z
receptorami na błonie postsynaptycznej. Powoduje to otworzenie się kanałów dla jonów
sodu, a w efekcie depolaryzację błony postsynaptycznej. Jeżeli depolaryzacja ta osiągnie
wartość progową, otwierają się kolejne kanały dla sodu wrażliwe na napięcie skutkiem
czego pojawia się potencjał czynnościowy i falę przechodzącą przez cały neuron.
Cząsteczki mediatora działają w szczelinie synaptycznej jedynie przez określony czas.
Jest to spowodowane istnieniem receptorów na błonie presynaptycznej, które zajmują się
zwrotnym wychwytem (re-uptake) mediatora.
4. Wyjaśnij mechanizm przewodzenia impulsu nerwowego w neuronie używając
pojęć: polaryzacja błony, depolaryzacja, potencjał spoczynkowy, potencjał
czynnościowy, impuls nerwowy, repolaryzacja, pompa sodowo – potasowa.
W stanie spoczynkowym błona jest spolaryzowana, tzn. występuje różnica jonów, czyli
potencjał spoczynkowy. Jeżeli na błonę zadziałamy bodźcem zewnętrznym otwierają się
kanały jonowe i sód przemieszcza się do wewnątrz, a potas na zewnątrz, stwarzając
75
potencjał czynnościowy. Jest to pompa sodowo – potasowa. Fala depolaryzacji jest
impulsem nerwowym. Zachodzi wzdłuż całej błony. Powrót do stanu spoczynkowego
nazywamy repolaryzacją.
5. Co to jest odruch warunkowy i bezwarunkowy? Podaj przykłady.
Odruch warunkowy – nabyta reakcja organizmu; występuje po analizie danego bodźca
przez ośrodek kojarzenia w mózgowiu, głównie w pniu mózgu, np. wydzielanie śliny pod
wpływem zapachu lub widoku jedzenia.
Odruch bezwarunkowy – wrodzona, automatyczna reakcja, która zachodzi poprzez
pobudzenie odpowiednich receptorów, zakończeń nerwowych, nerwów czuciowych oraz
efektorów; reakcja przebiega bez uświadomienia (nerwy wywołują odruch przed
powiadomieniem mózgu), np. kaszel, odruch akomodacji oka (zmiana kształtu, rozmiaru
soczewki), kolanowy (rzepkowy), nurkowania, ścięgna Achillesa, źreniczny, wymiotny.
6. Co to jest łuk odruchowy? Wymień jego elementy.
Łuk odruchowy to droga jaką przebywa impuls nerwowy od receptora przez neuron
czuciowy włóknami afarentnymi do ośrodkowego układu nerwowego (mózgowie i
rdzeń kręgowy), następnie z OUN przez neuron czuciowy włóknami eferentnymi do
efektora powodując odruch, np. cofnięcie ręki. Czasami impuls nerwowy nie płynie
bezpośrednio z neuronu czuciowego do neurony ruchowego, lecz pomiędzy nimi znajduje
się neuron pośredniczący.
7. Przedstaw podział układu nerwowego.
Układ mózgowo-rdzeniowy znany także pod nazwą układu somatycznego odpowiada
za kontakt ze środowiskiem zewnętrznym oraz szybkie reagowanie w przypadku
zachodzących w nim zmian. Z mózgu i rdzenia wychodzą parzyste nerwy mózgowe i
rdzeniowe, które łączą wszystkie receptory i efektory z mózgiem i rdzeniem. Układ
somatyczny tworzą jedynie ciała komórkowe neuronów czuciowych, które tworzą w
pobliżu mózgu i rdzenia skupiska zwane zwojami, oraz ciała niektórych neutronów
ruchowych układu autonomicznego. W skład somatycznego układu nerwowego wchodzi:
76
•
układ ośrodkowy
•
układ obwodowy;
Układ ośrodkowy, czyli centralny składa się z mózgu i rdzenia kręgowego. Od mózgu
odchodzą nerwy czaszkowe, od rdzenia kręgowego- nerwy rdzeniowe. Centralny układ
nerwowy (CUN) stanowi nadrzędną część całego układu nerwowego. Odpowiada m.in. za
kontrolę nad całością organizmu, ruchy świadome, orientację przestrzenną, myślenie.
Układ autonomiczny (wegetatywny) zbudowany jest z nerwów i zwojów nerwowych
działających niezależnie od środkowego układu nerwowego. Człowiek nie ma wpływu na
pracę organów(np. Serce, płuca, naczynia krwionośne mięśnie gładkie, układ rozrodczy,
nerki), które unerwiane są przez wegetatywny układ nerwowy. Na autonomiczny układ
nerwowy składają się dwa pracujące antagonistycznie układy:
•
układ współczulny;
•
układ przywspółczulny;
Współczulny układ nerwowy (sympatyczny) składa się z ośrodków nerwowych
znajdujących się w istocie szarej rdzenia kręgowego (odcinek piersiowy i lędźwiowy)
oraz włókien nerwowych i zwojów przykręgowych, które po obu stronach kręgosłupa
tworzą pień współczulny. Drogi nerwowe układu sympatycznego są dwuneuronowe:
krótkie włókna przedzwojowe, gdzie mediatorem jest acetylocholina i długie włókna
zazwojowe z noradrenaliną. Włókna układu współczulnego powodują np. rozszerzanie
źrenic, stroszenie włosów, pocenie się dłoni, przyspieszenie akcji serca, zwężanie
obwodowych naczyń krwionośnych.
Przywspółczulny układ nerwowy (parasympatyczny) składa się ośrodków
nerwowych rozmieszczonych w śródmózgowiu, rdzeniu przedłużonym i odcinku
krzyżowym rdzenia kręgowego oraz z włókien nerwowych. Drogi nerwowe układu
parasympatycznego są dwuneuronowe (włókna przedzwojowe i zazwojowe), a
mediatorem chemicznym w synapsach pozazwojowych jest acetylocholina. Włókna
przedzwojowe posiadają osłonkę mielinową i są długie, włókna zazwojowe są krótkie.
77
Włókna przywspółczulnego układu nerwowego m.in. pobudzają wydzielanie łez,
wodnistej śliny, soku żołądkowego, powodują także zwężanie się źrenic, zwalnianie akcji
serca, rozszerzanie obwodowych naczyń krwionośnych i zmniejszenie wydzielania potu.
8. Przedstaw w tabeli funkcje części mózgowia.
Część mózgu
Kresomózgowie
Funkcja
•
Nadzór większości czynności
fizycznych i umysłowych
Międzymózgowie
•
Szyszynka - produkcja melatoniny
•
Wzgórze - przekaźnik impulsów
nerwowych
•
Podwzgórze - regulacja ośrodków
czynności niezależnych od woli, jak
termoregulacja, sytość i głód, pragnienie,
ośrodki kontrolujące poziom cukru,
aminokwasów i jonów we krwi; ośrodek
motywacyjny – zaspokajanie popędów;
regulacja skurczów mięśni gładkich narządów
rozrodczych obu płci, pracy nerek i przysadki
•
Przysadka - wytwarzanie hormonów
pobudzających inne gruczoły do wydzielania
własnych hormonów
Śródmózgowie
•
Regulacja reakcji słuchowych i
wzrokowych, takich jak ruchy powiek czy
akomodacja oka
Tyłomózgowie
•
Móżdżek - kontrola napięcia mięśni,
koordynacja ruchów ciała, postawy i
równowagi
•
Most - obejmuje liczne drogi nerwowe,
78
zwoje dróg ruchowych i i czuciowych
powiązanych z mózgiem i móżdżkiem
•
Rdzeń przedłużony - regulacja
podstawowych czynności fizjologicznych, m.in.
pracy serca, wentylacji płuc, połykania,
odruchu ssania, odruchów obronnych (np.
kaszel, kichanie, wymioty, mruganie powiek)
9. Omów lokalizację ośrodków w korze mózgowej.
W przedniej części płata ciemieniowego znajdują się ośrodki czuciowe (tzw. kora
czuciowa, somatoczuciowa, somatosensoryczna) i dochodzą tu impulsy z receptorów. W
tylnej części płata czołowego znajdują się ośrodki ruchowe (tzw. kora ruchowa,
somatoruchowa, somatomotoryczna). Odpowiada za precyzję ruchów. Prawa półkula
mózgu kontroluje lewą stronę ciała, natomiast lewa półkula prawą stronę ciała. W płatach
potylicznych zlokalizowane są ośrodki wzrokowe, które interpretują obrazy (kora
wzrokowa). W płatach skroniowych umieszczone są ośrodki słuchowe.
10. Omów budowę rdzenia kręgowego.
Na powierzchni zewnętrznej rdzenia widnieją w linii przyśrodkowej dwie bruzdy:
głębsza szczelina pośrodkowa przednia oraz płytsza bruzda pośrodkowa tylna. Dzielą one
rdzeń na dwie symetryczne połowy: prawą i lewą. Dodatkowo, na powierzchni każdej
połowy rdzenia zaznacza się:
•
od przodu podłużna linia, zwana bruzdą boczną przednią, z której wychodzą
korzenie ruchowe nerwów rdzeniowych,
•
od tyłu bruzda boczna tylna, wzdłuż której wchodzą do rdzenia korzenie czuciowe
nerwów rdzeniowych.
Bruzdy te dzielą każdą połówkę rdzenia na trzy sznury (przedni, boczny i tylny). Ponadto
w odcinku szyjnym i początkowym odcinku piersiowym sznur tylny podzielony jest przez
79
bruzdę pośrednią tylną na leżący przyśrodkowo pęczek smukły i leżący bocznie pęczek
klinowaty.
Wewnątrz rdzenia znajduje się istota szara, a na zewnątrz istota biała (odwrotnie niż w
mózgowiu, gdzie substancja biała znajduje się pod substancją szarą). Przez jego środek
przebiega bardzo wąski kanał środkowy rdzenia, który ku górze przechodzi w kanał
środkowy rdzenia przedłużonego. Kształt i wielkość kanału środkowego są zmienne,
zależnie od odcinków rdzenia, ponadto w części dolnej, a więc w obrębie stożka
rdzeniowego, tuż przed swoim ślepym zakończeniem w początkowym odcinku nici
końcowej, kanał środkowy rozszerza się tworząc komorę końcową.
11. Krótko scharakteryzuj autonomiczny układ nerwowy.
Odpowiedź w pytaniu 7.
12. Omów role rdzenia kręgowego.
•
Przesyła bodźce do mięśni;
•
Przewodzi impulsy z receptora do mózgu i z mózgu do efektora;
•
Unerwia skórę, mięśnie, gruczoły, układ naczyniowy;
•
Znajdują się w nim ośrodki odruchów bezwarunkowych;
13. Przedstaw przeciwstawne działanie części współczulnej i przywspółczulnej.
Układ autonomiczny dzieli się na układ współczulny, inaczej sympatyczny (pobudzający)
i przywspółczulny, inaczej parasympatyczny (hamujący). Wszystkie narządy wewnętrzne
są unerwione jednocześnie przez oba te układy - ich działanie jest względem siebie
antagonistyczne. W sytuacjach stresowych działanie układu współczulnego przeważa nad
działaniem układu przywspółczulnego. Część sympatyczna i parasympatyczna wzajemnie
uzupełniają się w działaniu.
14. Podaj funkcję opon mózgowych.
Ich funkcją jest ochrona mózgowia przed urazami mechanicznymi, a płyn mózgowo80
rdzeniowy znajdujący się między nimi pełni funkcje amortyzacyjne.
15. Co to jest płyn mózgowo – rdzeniowy? Podaj jego rolę.
Płyn mózgowo-rdzeniowy – przejrzysta, bezbarwna ciecz, która wypełnia przestrzeń
podpajęczynówkową, układ komorowy i kanał rdzenia kręgowego. W jego skład wchodzą
te same ciała co występujące w osoczu krwi. Zawiera śladowe ilości białek i komórek - ich
zwiększona ilość wskazuje na procesy chorobowe. Płyn ten pełni funkcje amortyzacyjne,
chroniąc tkankę nerwową mózgu i rdzenia przed urazami mechanicznymi. Drugim
istotnym zadaniem płynu jest wyrównywanie zmian ciśnienia wewnątrz czaszki, które
dokonuje się dzięki jego krążeniu.
16. Omów fazy stresu.
Stres działa w trzech fazach:
•
I faza – mobilizacyjna (alarmowa);
•
II faza – krytyczna;
•
III faza – destrukcyjna (wyczerpania).
W fazie mobilizacyjnej w nadnerczu uwalniane są hormony stresu – adrenalina i
noradrenalina. Rdzeń nadnerczy jest częścią układu współczulnego, dlatego reakcja
organizmu na stresor jest natychmiastowa. Dzięki wyrzutowi adrenaliny naczynia
krwionośne w mięśniach szkieletowych ulegają rozszerzeniu, mięśnie napinają się, a
naczynia krwionośne w skórze ulegają zmniejszeniu (bladość), podobnie jak w jamie
brzusznej. Zwiększa się częstość skurczów serca, rozszerzają się oskrzela, zwiększa się
tempo oddechu, aby organizm otrzymał więcej tlenu. Podnosi się poziom glukozy we krwi
i przyspieszeniu ulega rozkład tłuszczów. Rozszerzają się źrenice, poprawia się
ukrwienie mózgowia. Dzięki noradrenalinie utrzymuje się wysokie ciśnienie krwi.
Następnie „do akcji” wkracza kortyzol produkowany przez korę nadnerczy. Wzmacnia on
słabnące działanie adrenaliny i noradrenaliny. Utrzymuje wysoki poziom cukru przez
rozkład glikogenu w wątrobie. Mobilizacji towarzyszy stan napięcia emocjonalnego:
81
lekkie zdenerwowanie i motywacja pobudzają organizm do działania. Wydzielany przez
cały czas kortyzol obniża sprawność układu odpornościowego, pojawiają się częste
infekcje i choroby. Jeżeli działanie stresowe przedłuży się i wzrośnie, wtedy po okresie
mobilizacji następuje faza krytyczna. Organizm przez cały czas produkuje hormony
stresu w nadmiarze i podejmuje próby dostosowania się do sytuacji stresowej. Serce bije
szybko, zmniejsza się krzepliwość krwi, pogarsza się wydolność płuc, żołądek wydziela
dużo kwasu solnego, wzrasta pH. Mięśnie szkieletowe są w napięciu. Pojawiają się
kłopoty z koncentracją, zmniejsza się zdolność przewidywania i organizm ma trudności w
rozwiązywaniu problemów. Gdy stres trwa dalej, doprowadza do fazy destrukcji,
przybiera formę agresji, ataku, a celem tej agresji jest zniszczenie lub uszkodzenie
przedmiotu lub osoby.
17. Podaj działania zapobiegające stresowi.
Najczęściej zalecane metody radzenia sobie ze stresem:
•
Utrzymuj kontakt z naturą - pachnący świeżością las i śpiew ptaków może
dostarczyć ci energii, której nie mają w sobie betonowe osiedla.
•
Miej czas właśnie dla siebie - zrób sobie przyjemność - tak jak lubisz. Wyłącz
telefon, usiądź wygodnie w fotelu lub idź na spacer.
•
Porozmawiaj z kimś kto naprawdę ma ochotę cię wysłuchać - nie udawaj
kogoś kto nie może się mylić ani okazywać słabości. Pozwól sobie pomóc.
•
Stosuj techniki relaksacyjne - może to być joga, medytacja czy proste
kontrolowanie oddechu. Sprawią, że poczujesz się wyciszony i spokojny (ale musisz być
systematyczny).
•
Uprawiaj sport - ćwiczenia fizyczne są niewątpliwie lepszym sposobem na
okiełznanie stresu niż obsesyjne myślenie o tym co może się wydarzyć i zamartwianie się.
•
Zdrowo się odżywiaj - pamiętaj, że istnieje związek między fizyczną i psychiczną
stroną człowieka. Unikaj używek: papierosów, kawy, alkoholu. Przecież tylko w "zdrowym
82
ciele - zdrowy duch".
•
Rozwijaj w sobie poczucie humoru - stare przysłowie mówi, że śmiech to
zdrowie. Jest w tym dużo racji.
•
Naucz się lepiej gospodarować czasem - sporządzaj plan dnia, a nawet tygodnia,
spis rzeczy, które masz do załatwienia bardzo pilnie i takich, które mogą jeszcze zaczekać.
Zorganizuj dobrze miejsce pracy.
•
Stawiaj sobie realne cele - ustal co chcesz osiągnąć i w jakim czasie. Sporządź
plan działań, ale nie bądź dla siebie zbyt wymagający.
•
Nie staraj się być perfekcjonistą - każdy popełnia błędy. Nie musisz wszystkiego
robić bezbłędnie. Bądź dla siebie tolerancyjny.
•
Nie troszcz się o rzeczy na które nie masz wpływu - nie jesteś w stanie
wpłynąć na pogodę, ani na zaprzestanie wojen na świecie. Pozwól by życie toczyło się
samo, a ty koncentruj się tylko na tym nad czym masz władzę.
83
1. Podaj rolę układu oddechowego?
84
Układ oddechowy umożliwia oddychanie, pobieranie powietrza a przez to dostarczenie
tlenu do komórek ciała. Umożliwia wymianę gazową.
2. Wymień narządy układu oddechowego i podaj ich funkcję.
Układ oddechowy człowieka stanowią drogi oddechowe i płuca. W skład układu
oddechowego wchodzi:
Jama nosowa- odpowiada za filtrowanie , nawilżanie, ogrzewanie powietrza które
wdychamy oraz dzięki obecności nabłonka urzęsionego migawkowego usuwanie
zanieczyszczeń, jamę nosową wyściela błona śluzowa która wydziela śluz i dzięki temu
skleja bakteria. Są naczynia włosowate które ogrzewają powietrze.
Gardło- wspólny odcinek z układem pokarmowym, transport powietrza z jamy nosowej
do krtani.
Krtań- narząd ten jest złożonym zespołem chrząstek ( jedną z nich jest tzw. chrząstka
tarczowata ,której wyniosłość u mężczyzn nazywana jest jabłkiem Adama),więzadeł i
mięśni, umożliwiających wydawanie dźwięków, transportuje powietrze do kolejnych dróg
oddechowych, wejście do krtani ograniczone jest nagłośnią ,która w trakcie kiedy
przełykamy pokarm opada i zamyka krtań chroniąc przed dostaniem się do dróg
oddechowych pokarmu, w najwęższej części krtani, znajdują się fałdy głosowe, które
ograniczają szparę głośni. Napięcia fałdów głosowych i prędkości powietrza
wydychanego przez szparę głosową, wydajemy dźwięki o różnej wysokości i natężeniu.
Nagłośnia- ruchoma chrząstka która w czasie połykania pokarmu opuszcza się do dołu i
zamyka wejście do tchawicy i pozwala na przesuwanie kęsów pokarmowych do przełyku.
Tchawica- łączy krtań z oskrzelami. Zbudowana jest z nieco spłaszczonej, sprężystych,
podkowiastych chrząstek dzięki którym światło tchawicy nie zapada się i jest zawsze
drożna.
Ruch rzęsek nabłonka migawkowego oczyszcza drogi oddechowe z ciał obcych które w
odruchu kaszlu usuwane są z powrotem do gardła i na zewnątrz. Śluz skleja bakterie i
obce ciała. Zapobiega zapadaniu się tchawicy.
85
Płuca- otoczone są z zewnątrz opłucną ( płucną i ścienną), pomiędzy nimi znajduje się
jama opłucna wypełniona płynem surowiczym, który nawilża powierzchnię płuc i
ułatwia przesuwanie po ścianie klatki piersiowej, podczas oddychania. Płuca mają
budowę pęcherzykową oraz płatową. Prawa część płuc składa się z trzech płatów a lewa z
dwóch płatów ze względu na obecność serca. Do każdego z płatów dochodzi odpowiednie
rozgałęzienie oskrzeli głównych.
Każde dzieli się na coraz drobniejsze i bardziej
rozgałęzione oskrzela i dalej oskrzeliki. Najdrobniejsze kończą się woreczkowatymi
rozszerzeniami.
Oskrzela główne- to rozgałęzienia tchawicy wchodzące do płuc i tworzące tak zwane
drzewo oskrzelowe, oczyszczają powietrze dzięki rzęską nabłonka migawkowego
i
transportują powietrze przez oskrzela do pęcherzyków płucnych.
Pęcherzyki płucne- to uwypuklenia w ścianach przewodów pęcherzyków oplecione
gęstą siecią naczyń włosowatych. Zebrane są z oskrzelikami w tzw. grono. Stanowią
właściwą czynną powierzchnię wymiany gazowej. Obkurczają się przy każdym wdechu.
Na ich wewnętrznej powierzchni znajduje się warstwa tzw. surfaktantu czyli mieszaniny
złożonej głównie z fosfolipidów, wielocukrów i białek. Obniża ona napięcie
powierzchniowe ściany pęcherzyka, dzięki czemu zapobiega zapadaniu się pęcherzyków
w czasie wydechu i ułatwia ich poszerzanie w czasie wdechu.
Przepona- jest to płaski mięsień szkieletowy poprzecznie prążkowany oddzielający jamę
klatki piersiowej od jamy brzusznej, podczas wdechu przepona kurczy się i spłaszcza i
umożliwia zassanie powietrza a podczas wydechu rozkurcza się i wygina w kierunku
jamy płucnej.
3. Omów mechanizm wdechu i wydechu.
Wdech– jest aktem czynnym, ponieważ warunkuje go praca mięśni, czyli skurcz
przepony i skurz mięśni międzyżebrowych. W czasie wdechu mięśnie międzyżebrowe
kurczą się powodując rozszerzenie i uniesienie klatki piersiowej. Natomiast przepona
kurczy się i opada. Objętość klatki piersiowej i płuc się zwiększa co powoduje
wytworzenie podciśnienia i zassania powietrza i na skutek różnicy ciśnień powietrze
86
wpływa do płuc.
Wydech- jest aktem biernym, ponieważ polega na rozluźnieniu tych mięśni. Mięśnie
międzyżebrowe oraz przepona się rozluźniają, powodując opadanie klatki piersiowej.
Objętość klatki piersiowej się zmniejsza tym samym ciśnienie powietrza wewnątrz płuc
rośnie. Na skutek różnicy ciśnień powietrze wypływ z płuc.
4. Wymień i omów jakie objętości składają się na pojemność życiową płuc.
Objętość oddechowa- ilość powietrza wymienionego w płucach podczas cyklu spokojny
wdech około 500cm3.
Objętość uzupełniająca- ilość powietrza dostającego się dodatkowo do płuc podczas
pogłębionego wydechu około 2500. cm3
Objętość zapasowa- ilość powietrza która zostaje usunięta dodatkowo z płuc podczas
pogłębionego wydechu około 1200 cm3.
Pojemność życiowa płuc- ilość powietrza, która zostaje wymieniona w płucach podczas
cyklu maksymalny wdech- maksymalny wydech około 4200 cm3.
Objętość zalegająca- ilość powietrza stale zalegającego w płucach. Nie można go z nich
usunąć nawet podczas maksymalnego wydechu.
Całkowita pojemność płuc- suma pojemność życiowej płuc i objętości zalegającej.
5. Jakie są warunki powinowactwa hemoglobiny do tlenu?
Hemoglobina z tlenem tworzy nietrwałe połączenie. W warunkach niskiego ciśnienia
cząsteczkowego tlenu, oksyhemoglobina dysocjuje i chętnie oddaje tlen. Z kolei przy
dużym ciśnieniu cząsteczkowym tlen, hemoglobina łatwo wiąże się z tlenem.
Szczególnie niebezpieczny jest tlenek węgla, czyli czad, gdyż jego powinowactwo
chemiczne z hemoglobiną jest około 200 razy większe niż tlenu. Dlatego już przy
zawartości 0,1% CO w powietrzu prawie 80% hemoglobiny zostaje związane w postaci
Karboksyhemoglobiny
( hemoglobiny
tlenkowęglowej ), która nie przenosi tlenu.
87
Rozłożenie zablokowanej tlenkiem węgla hemoglobiny trwa bardzo długo.
6. Porównaj skład powietrza wdychanego i wydychanego.
Powietrze Wdychane:
78% azotu, 21% tlenu, 0,03% dwutlenku węgla, ok. 1% innych gazów
Powietrze Wydychane:
78% azotu, 17% tlenu, 4% dwutlenku węgla, ok. 1% innych gazów nasycone parą wodną
7. Omów wymianę gazową na poziomie pęcherzyków płucnych, naczyń
krwionośnych i tkanek.
Dostarczanie tlenu do organizmu i usuwanie z organizmu dwutlenku węgla zachodzi na
drodze dyfuzji do i z pęcherzyków płucnych, płynów ciała, naczyń włosowatych i
erytrocytów. Cząsteczki tlenu dyfundują ze światła
pęcherzyka do krwi ponieważ
ciśnienie parcjalny tlenu w powietrzu i w pęcherzyku jest większe niż w tętniczej naczyń
włosowatych. Utlenowana krew przepływa przez naczynia włosowate oplatających
tkanki. Tlen dyfunduje z krwi do płynu tkankowego i do komórek ciała, natomiast
dwutlenek węgla przemieszcza się w odwrotnym kierunku. Cząsteczki tlenu po przejściu
przez ścianę pęcherzyka płucnego rozpuszczają się w osoczu wypełniającym naczynia
włosowate, po czym następnie dyfundują do krwinek czerwonych i wiążą się odwracalnie
z hemoglobiną. Jedna cząsteczka hemoglobiny wiąże cztery cząsteczki tlenu, tworząc
oksyhemoglobinę. W tkankach ciśnienie parcjalne tlenu jest niskie a dwutlenku węgla
jest wysokie, dzięki czemu dwutlenek węgla dyfunduje z tkanek do osocza.
Powinowactwo hemoglobiny jest proporcjonalne do ciśnienia parcjalnego dwutlenku
węgla. W miarę przybywania dwutlenku węgla w erytrocytach, tlen odłącza się od
hemoglobiny, dyfunduje do osocza i dalej do tkanek. Dwutlenek węgla, który wniknął do
erytrocytów, jest
w większości przekształcany do kwasu węglowego pod wpływem
anhydrazy węglanowej. Kwas węglowy jest nietrwałym związkiem dlatego ulega
dysocjacji na jony wodoru i jony wodorowęglanowe. Około 75% dwutlenku węgla jest
88
transportowane we krwi, głównie we osoczu w postaci jonów wodorowęglanowych. W
osoczu i erytrocytach stanowią one główny składnik układu buforowego, układu między
substancjami chemicznymi zapewniającego stałość odczynu środowiska. Z kolei jony
wodoru łączą się z hemoglobiną która wiąże się z dwutlenkiem węgla i w postaci
karbaminohemoglobiny transportowana jest w erytrocytach. Niewielka część dwutlenku
węgla jest transportowana w postaci gazu rozpuszczonego w osoczu.
8. Co to jest choroba dekompresyjna?
Choroba dekompresyjna ( kesonowa). Jest to związane ze zjawiskiem znacznego
zwiększania objętości gazów podczas szybkiego wynurzania się. Szybko zmieniające się
ciśnienie powoduje, że gazy rozpuszczone we krwi i soku komórek wydzielają się w
postaci pęcherzyków (można to porównać do otwarcia butelki z gazowanym płynem).
Najgroźniejszy jest słabo rozpuszczalny i nieprzetwarzany przez organizm azot
cząsteczkowy (jego pęcherzyki blokuje światło drobnych naczyń krwionośnych).Na tą
chorobę zazwyczaj narażeni są nurkowie. Objawami choroby kesonowej są bóle mięśni i
stawów, zawroty głowy, paraliż, a nawet śmierć.
9. W jaki sposób gazy oddechowe są transportowane w krwi?
Fizycznie rozpuszczony w osoczu tlen stanowi zaledwie 2-3% ilości transportowanej. Tak
znaczne zwiększanie sprawności krwi stało się
możliwe po wykształceniu się
barwników oddechowych, takich jak hemoglobina. Jest to różnorodna grupa białek
złożonych, które nietrwale wiążą tlen, znacznie zwiększając stopień wysycenia krwi tym
gazem.
W małym obiegu krew przepływająca prze naczynia włosowate płuc ulega utlenowaniu,
tlen wnika do (dyfunduje) do krwinek czerwonych. Tam tworzy nietrwały kompleks z
hemoglobiną, czyli jasnoczerwoną oksyhemoglobinę. W naczyniach włosowatych dużego
89
obiegu krew zasobna w tlen oddaje go do komórek (połączenie hemoglobiny z tlenem
ulega rozkładowi). Natomiast powstający w komórkach dwutlenek węgla dyfunduje do
osocza i do krwinek. Tam wiązany jest na różne sposoby, między innymi jako jony
węglanowe osocza w postaci karbaminohemoglobiny . Dwutlenek węgla wędruje więc z
krwią a w postaci związanej chemicznie i częściowo jak gaz fizycznie rozpuszczony w
osoczu.
10. Jaki jest wpływ palenia tytoniu na zdrowie człowieka?
Palenie tytoniu zaburza funkcjonowanie układu oddechowego. Ma bardzo dużo
toksycznych związków takich jak: nikotyna, ciała smołowate, tlenek węgla, cyjanowodór,
fenole, aceton, arsen, benzopiren, nitrozoaminy, kadm, ołów, i inne bardzo szkodliwe dla
zdrowia związki toksyczne.
Początkowo nikotyna powoduje skurcz oskrzelików, zahamowanie ruchu rzęsek
nabłonka migawkowego oraz zwiększone wydzielanie przez komórki śluz. Inne
substancje (w szczególności ciała smołowate) gromadzą się na ścianach pęcherzyków
płucnych, niszcząc w ten sposób nabłonek migawkowy wyściełający drogi oddechowe,
przez co utrudniają usuwanie zanieczyszczeń i ograniczają powierzchnię wymiany
gazowej.
Nikotyna, aktywny i uzależniający związek dymu tytoniowego, podnosi ciśnienie krwi,
przyspiesza czynność serca, wywołuje arytmię, paraliżuje układ nerwowy. W dymie
tytoniowym znajduje się ponad 60 związków rakotwórczych. Skutki długiego palenia
doprowadzają do nowotworów: płuc, krtani, tchawicy, udaru, raka ust, warg, przewlekłą
obturacyjną chorobą płuc, choroby wieńcowe,choroby naczyń obwodowych.
Korzyści wynikające z zerwania z nałogiem: już po 6 miesiącach znacznie poprawia się
funkcjonowanie układu krążenia, oddechowego, nerwowego i odpornościowego oraz
poprawia się ogólna kondycja fizyczna organizmu. Po roku obniża się ryzyko zawału
mięśnia sercowego. Po 5 latach następuje regeneracja zniszczonych komórek płuc, a
ryzyko zachorowań na nowotwory zmniejsza się o połowę.
90
11. Na czym polega gruźlica płuc, jakie są źródła zakażenia i profilaktyka?
Choroba wywołana przez prątka gruźlicy (Mycobakterium tuberculosis). Źródłem
zakażenia jest osoba chora na gruźlicę. Do organizmu ludzkiego prątki gruźlicy wnikają
drogą kropelkową.
Bakterie dostają się do płuc powodując powstanie odpowiedzi zapalnej. Za pośrednictwem
makrofagów prątki dostają się do węzłów chłonnych, gdzie większość z nich może być
zniszczona. Prątki, które dostaną się do krwi, są roznoszone po całym organizmie,
stymulując układ immunologiczny do wytwarzania skierowanych przeciwko nim
przeciwciał. Większość wypadków organizm sam zwalcza dzięki mechanizmowi
obronnemu, natomiast przy obniżonej odporności organizmu, rozwija się gruźlica.
Większość osób z pierwotnie rozsianą postacią gruźlicy zostaje całkowicie wyleczona. W
organizmie takich osób w dalszym ciągu jednak obecne są bakterie w stanie uśpienia,
które mogą być przyczyną reaktywacji gruźlicy w późniejszym okresie. U niektórych
osób prątki namnażają się bezobjawowo, powodują one wystąpienie objawów dopiero po
miesiącach lub latach. U innych objawy gruźlicy występuje po kilku tygodniach od
zarażenia. Są to : spadek masy ciała, zmęczenie, przewlekła gorączka, często nocne poty.
Najczęstszą postacią gruźlicy jest gruźlica płuc, charakteryzuje się napadami kaszlu,
bólami w klatce piersiowej, podwyższoną temp. ciała, i krwiopluciem. Wskazane jest
szczepienie się na gruźlice szczepionką BCG przygotowaną z prątków bydlęcych. Ważne
są badania radiologiczne klatki piersiowej co pozwoli na wcześniejsze wykrycie tej
choroby. W przypadku czynnej gruźlicy stosowane jest leczenie się lekami przeciw
prątkowymi.
91
92
1. Co to jest odporność ?
Odporność to zdolność organizmu do przeciwdziałania niekorzystnemu wpływowi ciał
obcych przedostających się do jego wnętrza.
Podstawowe zadania mechanizmów obronnych to uniemożliwienie wniknięcia
antygenów, a kiedy to nastąpi to ich unieczynnienie (usunięcie), aby nie mogły szkodzić
naszemu organizmowi. Układ immunologiczny ma też eliminować komórki uszkodzone,
stare, martwe lub zmienione genetycznie (potencjalnie nowotworowe).
Zespół procesów fizjologicznych.
2. Jakie znasz patogeny?
Patogen, czynnik chorobotwórczy – ciało obce, twór biologiczny lub mikroorganizm
wywołujący chorobę u danego organizmu. Wyróżnia się następujące typy patogenów:
ożywione (bakterie, wirusy, robaki pasożytnicze)
nieożywione
chemiczne (substancje żrące, toksyczne),
niedobory pokarmowe.
fizyczne (światło lasera, promieniowanie jonizujące, silne pole magnetyczne,
mechaniczne).
3. Porównaj odporność swoistą od nieswoistej.
Odporność nieswoista -
zdolność do obrony przed każdym typem ciała obcego,
uwarunkowana genetycznie - odporność dziedziczna
Odporność swoista - zdolność do obrony z każdym antygenem z osobna, zwykle
nabywana w czasie życia osobniczego – odporność nabyta.
Ze względu na różnice w sposobie unieczynniania antygenu obcego odporność swoistą
dzieli się na:
a) Komórkową – realizowaną przez limfocyty Tc, komórki K i NK, immonofagocytozy
93
b) Humoralną – główną role odgrywają plazmocyty (komórki potomne limfocytów B)
Podstawą jej są immunoglobuliny powstające w plazmocytach. W każdej sekundzie
przekazuje do krwi 2000 identycznych immunoglobulin. Przeciwciało składa się z jednej
do kilku jednostek podstawowych. Jednostka podstawowa zbudowana jest z 4
łańcuchów: 2 ciężkich i 2 lekkich.
Odporność nieswoista
Odporność swoista
-bardzo szybka
-rozwija się powoli
-nie wymaga wstępnej aktywacji
-wymaga kontaktu z antygenem
-receptory rozpoznające antygen są
są dziedziczone z pokolenia na pokolenie
-nie są dziedziczone
-celem ataku nie są własne struktury organizmu
-może dojść do autoagresji
-nie pozostawia trwałej pamięci immunologicznej
-pozostawia trwałą pamięć
immunologiczną
4. Porównaj odporność czynną od biernej.
-odporność czynna-to odporność, która rozwija się w zetknięciu z antygenem. Organizm
"uczy się" rozpoznawać antygen. Wyróżnia się
odporność czynną naturalną - nabytą dzięki temu, że organizm został zakażony i
samodzielnie się z tym uporał, oraz
odporność czynną sztuczną, nabytą dzięki podaniu szczepionki.
-odporność bierna-jest to odporność osiągana dzięki podaniu gotowych przeciwciał.
Wyróżnia się
odporność bierną naturalną, występującą u dzieci i związaną z faktem, że organizm
matki przekazuje płodowi swoje przeciwciała, które pozostają w nim aktywne przez
jakiś czas, oraz
odporność bierną sztuczną osiąganą dzięki podaniu surowicy odpornościowej.
94
5. Porównaj odporność komórkową od humoralnej.
W odpowiedzi humoralnej antygen łączy się z receptorem błonowym limfocytu B. Do
aktywacji limfocytu B potrzebna jest na ogół obecność limfocytów Th, które same
zostały pobudzone po rozpoznaniu i związaniu antygenu. Limfocyty Th produkują
cytokiny (interleukiny), pobudzające limfocyty B do podziałów i różnicowania się.
Powstaje bardzo duża liczba komórek, z których większość to komórki plazmatyczne,
produkujące przeciwciała. Pozostałe stają się komórkami pamięci, zapamiętują
strukturę antygenu. Wytworzone przeciwciała łączą się z antygenami i unieczynniają je,
np. poprzez ułatwienie fagocytozy komórek z antygenami lub perforację ich błony.
Odporność komórkowa uzupełnia odporność humoralną, przy czym biorą w niej udział
wyłącznie komórki, które zostały uczulone przez antygen. Limfocyty Tc pobudzone też
przez limfocyty za pośrednictwem cytokin Th rozpoznają komórki z określonym
antygenem i zabijają je, pobudzając do apoptozy. Do bezpośredniego zniszczenia
antygenu mogą być zaangażowane makrofagi, które zostają pobudzone przez limfocyty
Th poprzez cytokiny. Podczas odpowiedzi komórkowej także powstają komórki pamięci
immunologicznej.
6. Przedstaw w punktach mechanizm odpowiedzi swoistej.
Etapy odporności swoistej:
-Monocyty (makrofagi) – fagocytują drobnoustroje i ich fragmenty, prezentują na swojej
powierzchni limfocyty T sprawdzają prezentowany fragment i gdy białka nie są zgodne
z białkami układu HLA organizmu to limfocyt T wydziela substancję (interleukinę),
która pobudza odpowiednie limfocyty B.
-Uaktywniony limfocyt B przechodzi wielokrotne podziały w wyniku których powstają
tzw. komórki plazmatyczne i limfocyty pamięci.
-Komórki plazmatyczne produkują i wydzielają do osocza ogromną liczbę przeciwciał,
95
które niszczą konkretny rodzaj drobnoustroju.
-Limfocyty pamięci - odpowiadają za tzw. pamięć immunologiczną, ,,zapamiętują” rodzaj
drobnoustroju i przy ponownej inwazji tego samego zarazka, limfocyty B od razu dzielą
się i produkują przeciwciała nie dopuszczając do rozwoju choroby.
7. Przedstaw w punktach przykłady odporności nieswoistej.
Odporność nieswoista to wszystkie reakcje organizmu na patogeny, alergeny np.
kichanie, gorączka, wymioty, kwaśne pH skóry, pochwy , lizozym w ślinie, kwasy
tłuszczowe w łoju, kwas mlekowy i sól w pocie, złuszczający się naskórek wraz
z bakteriami,
a swoista odporność jest skierowana konkretnym antygenom, czyli wytwarzanie
przeciwciał np. produkcja przeciwciał przeciwko wirusowy ospy wietrznej, odry, świnki
a także przyjmowanie szczepionek i surowic
8. Podaj rodzaje białych krwinek i ich funkcje.
Podstawowe cechy leukocytów
-ich liczba waha się od 4×109 do 10×109 w litrze krwi (podając inaczej: 4–10 tys./mm³
lub 4–10 G/L)
-są większe od krwinek czerwonych
-w ich komórkach występuje jądro (mają swój własny metabolizm i możliwość
podziału)
-u
dużej
części
krwinek
białych
(granulocyty)
w
cytoplazmie
występuje
charakterystyczna ziarnistość (są to lizosomy, które zawierają enzymy)
Leukocyty są podstawowym elementem układu odpornościowego. Ich funkcja
odpornościowa jest realizowana przez:
fagocytozę (pochłanianie, trawienie komórek drobnoustrojów oraz martwych krwinek
czerwonych przez część krwinek białych)
odporność swoistą (przeciwciała)
96
Leukocyty dzielą się na:
agranulocyty (Są to komórki które nie zawierają w cytoplazmie granul czyli
ziarnistości.)
– w skład których wchodzą:
-limfocyty ( komórka układu odpornościowego należąca do agranulocytów z grupy
leukocytów uczestnicząca i będąca podstawą odpowiedzi odpornościowej swoistej.)
-monocyty (Są fagocytami , które oczyszczają krew ze skrawków obumarłych tkanek
oraz bakterii. Produkują interferon, leukotrieny i interleukiny.)
granulocyty – w skład których wchodzą:
-neutrofile (neutrofile, czyli granulocyty obojętnochłonne Pełnią zasadniczą rolę w
odpowiedzi odpornościowej przeciwko bakteriom, ale nie pozostają obojętne również
względem innych patogenów. Ich znaczenie wynika głównie z faktu szybkiego
reagowania na obce organizmowi substancje)
-eozynofile ( eozynofile, czyli granulocyty kwasochłonne Granulocyty kwasochłonne
należą do komórek układu odpornościowego, które odgrywają zasadniczą rolę w
zwalczaniu pasożytów oraz reakcjach alergicznych)
-bazofile
( bazofile, czyli granulocyty zasadochłonne Wykazują zdolności do
fagocytozy. Spełniają także ważną funkcję obronną. Magazynują histaminę, którą
wydzielają, kiedy zostają pobudzone do reakcji (co ma znaczenie w reakcji alergicznej))
9. Omów budowę wirusa HIV.
HIV- Humman Immunodeficiency Virus, czyli ludzki wirus nabytego zespołu
upośledzenia odporności. Wirus HIV należy do grupy retrowirusów. Wirusy te nie
posiadają w swoim rdzeniu DNA, a tylko RNA, czyli kwas rybonukleinowy. RNA ulega
najpierw odwrotnej transkrypcji na DNA, który służy do produkcji nowych wirusów.
Jego winiony mają budowę kulistą i otoczone są osłonką białkowo- lipidową. Są one
zapożyczone od komórek gospodarza i trudne do rozpoznania przez układ
97
odpornościowy. Pod osłonką znajduje się kapsyd, który chroni materiał genetyczny
wirusa.
10. Co to są szczepienia ochronne?
Szczepienia ochronne, uodpornianie przeciw chorobom zakaźnym przy użyciu
szczepionek, wprowadzanych do ustroju najczęściej podskórnie lub, jak w przypadku
choroby Heinego-Medina, doustnie.
Szczepienia ochronne wywołują odporność czynną (w płynach i tkankach ustroju
powstają pod wpływem ich działania immunoglobuliny) trwającą od kilku miesięcy do
kilku lat.
Szczepienia ochronne dzieli się na podstawowe i powtórne. Podstawowe wykonuje się
w pierwszym roku życia dziecka. Należą do nich szczepienia przeciw gruźlicy oraz
błonicy, krztuścowi (kokluszowi) i tężcowi (szczepionka skojarzona Di-Te-Per),
chorobie Heinego i Medina, odrze oraz w pewnych szczególnych wypadkach przeciw
wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
11.
Co to jest zgodność tkankowa?
Główny układ zgodności tkankowej zespół białek, odpowiedzialnych za prezentację
antygenów limfocytom T. Swoją nazwę zawdzięczają temu, że zostały odkryte jako
pierwsze i najważniejsze białka decydujące o utrzymaniu się lub odrzuceniu
przeszczepu, a zatem odpowiadające za zgodność tkanek dawcy i biorcy. Wyróżnia się
trzy klasy MHC, które różnią się pełnionymi funkcjami:
MHC klasy I znajdują się na wszystkich jądrzastych komórkach organizmu i
uczestniczą w obronie przed patogenami wewnątrzkomórkowymi
MHC klasy II występują na specjalnej klasie komórek – komórkach prezentujących
antygen.
MHC klasy III stanowią różne cząsteczki, niezwiązane z procesem prezentacji
98
antygenu. Oznaczone najpierw jako prawdopodobne cząsteczki prezentujące – ze
względu na umiejscowienie pomiędzy genami MHC klasy I a MHC klasy II, co po dalszych
badaniach genomu zostało odrzucone. O ile między klasą I i II widoczne są wybitne
podobieństwa strukturalne, o tyle MHC klasy III nie są podobne ani do dwóch
pozostałych klas, ani do siebie nawzajem.
zgodność tkankowa, zdolność do przyjmowania przeszczepów między dawcą a biorcą
warunkowana tolerancją immunologiczną na antygeny tkanek; pełna z. t. występuje
wtedy, gdy antygeny tkanek, w tym antygeny krwi dawcy i biorcy, są identyczne
(bliźnięta jednojajowe) lub bardzo podobne
12. Naczym polegają transplantacje. ?
Przeszczepianie narządów, transplantacja – przeszczepienie narządu w całości lub
części, tkanki lub komórek z jednego ciała na inne (lub w obrębie jednego ciała).
Przeszczepianiem narządów zajmuje się medyczna dziedzina naukowa nazywana
transplantologią.
Przeszczep (transplantat) – komórki, tkanki (skóra, rogówka, kości) lub narząd (serce,
nerka) pobrane od dawcy, podlegające chirurgicznemu przeszczepieniu do organizmu
biorcy. Niektóre tkanki i narządy mogą być konserwowane i przechowywane w tzw.
bankach.
Warunki powodzenia przeszczepu
-zgodność tkankowa
-właściwy dobór dawcy i biorcy
-zastosowanie dobrego płynu prezerwacyjnego i metody prezerwacji dla transplantu
-odpowiednie leczenie immunosupresyjne
-umiejętność rozpoznania i leczenia procesu odrzucania narządu przez organizm
99
biorcy
-zapobieganie powikłaniom i ich leczenie
13. Co to jest autoimmunoagresja? Podaj przykłady chorób
autoimmunologicznych.
Reakcja autoimmunologiczna – zjawisko polegające na zaistnieniu odpowiedzi układu
immunologicznego
skierowanej
przeciwko
własnym,
prawidłowym
komórkom
organizmu.
Organizm wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom, tkankom
i niszczy je. Normalnie organizm wytwarza przeciwciała przeciw antygenom
wnikającym z zewnątrz. Autoimmunizacja jest istotnym czynnikiem biorącym udział w
powstawaniu i rozwoju następujących schorzeń:
-niedokrwistość złośliwa,
-niektóre zapalenia tarczycy i inne schorzenia tego narządu (choroba GravesaBasedowa, choroba Hashimoto),
-przedwczesna menopauza,
-choroby
układowe
tkanki
łącznej
(np.
reumatoidalne
zapalenie
stawów,zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa),
-niepłodność męska spowodowana obecnością autoantygenów prowadzących do
zlepiania plemników,
-przewlekłe zapalenia błony naczyniowej oka.
Choroby autoimminoagresywne:
1.zapalenie stawów
2.anemia złośliwa
3.toczeń rumieniowaty
4.miażdżyca
5.choroba Alzheimera
100
6.choroba Parkinsona
101
1.Jaką rolę pełni układ wydalniczy?
102
a) wydalanie zbędnych produktów przemiany materii
b) regulowanie zawartości wody w organizmie
c) regulowanie gospodarki mineralnej
d) regulowanie ciśnienia krwi
2.Omów budowę, położenie i rolę nerek.
Nerki położone są w jamie brzusznej, po obu stronach kręgosłupa, na wysokości odcinka
lędźwiowego. Zbudowane są z kory nerki i rdzenia nerki. Kora i rdzeń tworzą miąższ,
który otacza miedniczkę nerkową. Wypustki kory nerki dzielą rdzeń na piramidy
nerkowe. Do nerki wchodzi tętnica nerkowa, a wychodzi żyła nerkowa i moczowód.
Rola nerek:
1. Wytwarzanie i wydalanie moczu.
2. Oczyszczanie krwi z produktów przemiany materii.
3. Regulują homeostazę środowiska wodnego organizmu.
4. Utrzymują równowagę kwasowo-zasadową.
5. Wydzielają do krwi substancje regulujące ciśnienie krwi oraz tzw. czynnik
erytropoetyczny, który podczas spadku tlenu pobudza do wydzielania erytropoetyny.
3. Wymień narządy układu wydalniczego i podaj ich rolę.
-nerki- wytwarzanie moczu
-moczowody- przesuwanie moczu do pęcherza moczowego
-pęcherz moczowy- gromadzenie moczu
-cewka moczowa- wyprowadzanie moczu.
4. Jaką funkcję pełni tkanka tłuszczowa otaczająca nerki?
Chroni je przed urazami mechanicznymi, termoregulacja
103
5.Wymień części składowe nefronu.
-tętniczka doprowadzająca
-torebka Bowmana
-tętniczka odprowadzająca
-kanalik kręty I rzędu
-pętla Henlego
-kanalik kręty II rzędu
-kanalik zbiorczy
6.Wyjaśnij pojęcia: mocz pierwotny, mocz ostateczny, filtracja, resorpcja, sekrecja.
Mocz pierwotny- część osocza krwi, przesączonego podczas procesu filtracji w ciałku
Malpighiego i zbierającego się w torebce Bowmana.
Mocz ostateczny – mocz powstający z moczu pierwotnego w wyniku zagęszczenia,
zwrotnej resorpcji i sekrecji w kanalikach nerkowych. Ma on o wiele mniejszą objętość i
większe stężenie substancji niż mocz pierwotny. Zawiera m.in. wodę, produkty
przemiany materii, mocznik. Gromadzi się w miedniczkach nerkowych,
skąd moczowodami spływa do pęcherza moczowego.
Filtracja kłębkowa – etap formowania moczu. Zachodzi między kłębuszkiem naczyń
krwionośnych a wnętrzem torebki Bowmana. Polega na przedostaniu się wody, soli
mineralnych i związków drobnocząsteczkowych z osocza krwi do światła torebki.
Powstaje w tym procesie mocz pierwotny.
Resorpcja w nerkach (wchłanianie zwrotne) - jest to drugi etap tworzenia się moczu. Z
moczu pierwotnego do krwi powraca wiele ważnych i cennych substancji dla organizmu.
Wchłanianiu zwrotnemu podlegają: znaczna część wody, soli mineralnych, witamin,
glukoza, aminokwasy, jony niektórych pierwiastków i innych składników odżywczych
zawartych w moczu pierwotnym. Zachodzi w kanalikach nefronów.
Sekrecja –proces wydzielania z układu krwionośnego do kanalika
proksymalnego substancji, m.in. jonów wodorowych, części leków i barwników.
7. Podaj skład moczu ostatecznego.
104
Woda, jony sodu, jony potasu, jony wodorowe, mocznik, kwas moczowy, urobilina,
zbędne produkty przemiany materii, toksyny, metabolity leków oraz substancje obecne
we krwi w stężeniu przewyższającym ich próg nerkowy.
8. Jakie wyniki moczy wskazują na choroby?
Obecność białka i erytrocytów może świadczyć o stanie zapalnym. Obecność glukozy o
cukrzycy.
9. Jak działa sztuczna nerka?
Zasada pracy urządzenia polega na tym że krew pacjenta pompowana jest do cieniutkich
rurek zbudowanych z pół przepuszczalnej błony. Rurki te omywane są przez płyn
dializujący. Na zasadzie dyfuzji poprzez błonę półprzepuszczalną z krwi do płynu
dializującego przechodzi mocznik i inne szkodliwe substancje i krew zostaje z nich
oczyszczona.
10. Wymień azotowe produkty przemiany materii.
Mocznik, kwas moczowy, amoniak,
11. Jak regulowana jest praca układu wydalniczego?
Regulowana jest przez:

wazopresynę (ADH) - wydzielana przez podwzgórze, magazynowana i
uwalniania przez tylny płat przysadki, odpowiada za wchłanianie zwrotne wody;
brak tego hormonu powoduje tzw. moczówkę prostą

aldosteron - wydzielany przed korę nadnerczy pod wpływem stymulacji z osi
podwzgórze-przysadka, odpowiada za fakultatywną resorpcje Na+ i zastępowanie
go jonami K+ i H+
12. Jakie hormony wytwarza nerka?
105
Erytropoetynę i reninę
13. Podaj przystosowania budowy do funkcji w układzie wydalniczym.
Ściany moczowodów zbudowane są z mięśni gładkich, których skurcz wywołuje ruchy
perystaltyczne i przesuwanie się moczu do pęcherza moczowego.
Zbudowane z mięśni gładkich ściany pęcherza moczowego są elastyczne i ulegają
rozciąganiu w wyniku napełniania się pęcherza moczem.
14. Na czym polega zagęszczanie moczu?
Na resorpcji wody w kanalikach.
15. Jaka powinna być higiena układu wydalniczego?
Należy:
- unikać przeziębień okolicy lędźwiowej ciała;
- utrzymywać w czystości zewnętrzne narządy wydalnicze, by nie dopuścić do infekcji
mikroorganizmami wywołującymi zapalenia pęcherza, a gdy wnikną dalej - miedniczek i
całych nerek. Zakażenia, zwłaszcza bakteryjne, często przechodzą w stan przewlekły i
powodują zniszczenie miąższu nerkowego. Przyczyną tych schorzeń mogą być ogniska
zapalne w różnych częściach ciała (migdałki, zęby, zatoki) lub niektóre choroby,
np. grypa, szkarlatyna, angina.
Na nerki szkodliwie wpływa alkohol, który - przesączając się przez kanaliki - niszczy
je; nerka ulega zwyrodnieniu, kurczy się i porasta tłuszczem, a kanaliki zanikają.
106
107
1. Omów funkcję struktur komórkowych
Organellum
komórkowe
Funkcja
-Oddziela komórkę od środowiska zewnętrznego,
Błona komórkowa
-Płynność i elastyczność błony umożliwia zmianę kształtu komórek, endo
i egzocytozę,
Umożliwia przewodzenie bodźców
-Transport jonów i substancji między komórką i jej otoczeniem,
-Glikokaliks odgrywa rolę we wzajemnym rozpoznawaniu się komórek.
Jądro komórkowe
-Magazynowanie i przetwarzanie informacji genetycznych,
-Kontrola syntezy białek,
-Kontrola metabolizmu i pozostałych czynności komórki,
-Miejsce transkrypcji rRNA i składania podjednostek rybosomalnych.
-Tworzenie środowiska wewnętrznego komórki ,
Cytozol
-Umożliwienie równomiernego rozmieszczenia składników w procesie
dyfuzji,
-Miejsce przebiegu niektórych szlaków metabolicznych.
Szorstkie:
-Synteza, składanie i modyfikowanie białek oraz ich transport.
Retikulum
endoplazmatyczne
Gładkie:
-Główne miejsce metabolizmu kwasów tłuszczowych, fosfolipidów i
steroidów.
108
Aparat
-Modyfikowanie, sortowanie, pakowanie i wysyłanie białek oraz lipidów,
Golgiego
-Kierowanie nowo syntezowanych białek do właściwych przedziałów
komórkowych.
Lizosomy
-Trawienie makrocząsteczek, zużytych organelli oraz cząsteczek
wchłanianych przez komórkę na drodze endocytozy.
Peroksysomy
-Neutralizacja substancji toksycznych (H2O2 przy użyciu katalazy),
w wątrobie człowieka , neutralizuje etanol,
-Udział w procesach utleniania.
Mitochondrium
-Wytwarzanie energii w wyniku procesów utleniania biologicznego
(produkuje 95% ATP potrzebnego komórce)
Rybosomy
-synteza białek.
Chloroplasty
-Produkcja związków organicznych w procesie fotosyntezy.
Cytoszkielet
-Nadawanie komórce odporności mechanicznej i kształtu,
-Umożliwienie jej ruchu oraz tworzenie szlaków transportu.
Centrosom
-Udział w procesach ruchu chromosomów podczas podziału
komórkowego,
-Tworzenie i umiejscowienie mikrotubul w cytoplazmie.
109
-Funkcje trawienne,
Wakuola
-Funkcje magazynujące,
-regulacja turgoru (jędrności komórki),
-katalizowanie niektórych szlaków metabolicznych,
-Wodniczki trawienne- u niektórych protestów; trawienie pokarmu,
-Wodniczki tętniące- u niektórych protestów; osmoregulacja i wydalanie.
Proteosomy
-Degradacja białek
Ściana
-Usztywnienie i nadawanie kształtu,
komórkowa
-Pośredniczenie w przekazywaniu do komórki składników i sygnałów,
-Chroni przed pęcznieniem i pękaniem.
110
2. Podaj cechy charakterystyczne dla komórki roślinnej i zwierzęcej
Struktura
Komórka prokariotyczna
Komórka eukariotyczna
komórkowa
Błona komórkowa Występuje
Organellum
Komórka zwierzęca
Występuje
Komórka roślinna
komórkowe
Błona komórkowa Występuje
Występuje
Ściana
komórkowa
Występuje
Brak
Jądro komórkowe Występuje
Występuje
Występuje
Występuje
Retikulum
Występuje
endoplazmatyczne
Występuje
Aparat Golgiego
Występuje
Występuje
Lizosomy
Występuje
Występuje
Peroksysomy
Występuje
Występuje
Mitochondrium
Występuje
Występuje
Rybosomy
Występuje
Występuje
Chloroplasty
Brak
Występuje
Wodniczka
Brak
Występuje
Cytozol
Ściana
komórkowa
Występuje
Brak w komórkach
zwierząt i niektórych
protestów; występuje
w komórkach roślin,
grzybów i części Protistów.
111
Jądro komórkowe Brak
Cytozol
Występuje
Występuje
Występuje
Retikulum
Brak
endoplazmatyczne
Występuje
Aparat Golgiego
Brak
Występuje
Lizosomy
Brak
Występuje
Peroksysomy
Brak
Występuje
Mitochondrium
Brak
Występuje
Rybosomy
Występuje (70 S)
Występuje (80 S)
Chloroplasty
Brak
Występuje w komórkach
zdolnych do fotosyntezy
Wodniczka
Brak
Występuje w komórkach
roślin, grzybów
i niektórych Protistów.
3. Porównaj przebieg mitozy i mejozy
Cecha
Mitoza
Mejoza
Komórki w których
zachodzi proces
Somatyczne
Macierzyste gamet
(u zwierząt)
Liczba podziałów
w trakcie jednego
podziału
Jeden
Dwa
Dwie
Cztery
2n
2n
Liczba komórek
potomnych powstałych
z jednej komórki
macierzystej
Liczba chromosomów
przed podziałem
112
Liczba chromosomów po
podziale
2n
1n
Długość profazy
Krótka
Długa, wieloetapowa
Crossing-over
Nie zachodzi
Zachodzi
Metafaza
W płaszczyźnie równikowej
wrzeciona układają się
chromosomy (zbudowane
z dwóch chromatyd).
W metafazie I
w płaszczyźnie równikowej
układają się biwalenty.
Anafaza
Do biegunów komórki
rozchodzą się chromatydy
siostrzane (potomne)
W anafazie I do biegunów
komórki rozchodzą się
chromosomy homologiczne,
a w anafazie II chromatydy
siostrzane.
Informacja genetyczna w
komórkach potomnych
Identyczna jak w komórce
macierzystej; komórki
dziedziczą taki sam zestaw
niezmienionych
chromosomów.
Inna niż w komórce
macierzystej; mejoza jest
źródłem zróżnicowania
genetycznego dzięki
crossing-over i niezależnej
segregacji chromosomów
Funkcja
Namnażanie komórek –
prowadzi do wzrostu
i regeneracji organizmu;
umożliwia rozmnażanie
wegetatywne.
Produkcja gamet
i zarodników
o zredukowanej liczbie
chromosomów, dzięki
czemu jest ona stała
w kolejnych pokoleniach.
4. Omów występowanie i funkcję nabłonków
Rodzaje nabłonka
Występowanie
Funkcja
113
Jednowarstwowy
Opłucna, otrzewna,
pęcherzyki płucne,
naczynia krwionośne,
owodnia, torebka
Bowmana
Wyścielająca, ochronna,
umożliwia dyfuzję gazów,
filtracja
Niektóre kanaliki w nerce,
przewody
wyprowadzające
gruczołów, nabłonek
płciowy w jajniku,
soczewka oka, ucho
środkowe
Wchłanianie
i wydzielanie subst.,
wyścielanie, transport
jonów sodu i potasu
Jajowód, macica,
dwunastnica-odbytnica
Wchłanianie, wyścielanie,
wydzielanie, transport
subst.
Ochronna, wydzielnicza,
transportująca
wielorzędowy
Górne drogi oddechowe,
pęcherz moczowy,
moczowody, miedniczka
nerkowa
Wielowarstwowy płaski
rogowaciejący
Naskórek, przedsionek
nosa, podniebienie twarde
Ochronna, okrywająca,
wydalnicza
Wielowarstwowy płaski
nierogowaciejący
Jama ustna, gardło,
przełyk, pochwa, rogówka
Wielowarstwowy walcowaty
Przewody ślinianek,
przewody łzowe
płaski
Jednowarstwowy
sześcienny
Jednowarstwowy
walcowaty
Jednowarstwowy
Ochronna, wyścielająca
114
Wielowarstwowy
sześcienny
Nabłonek przejściowy
Przewody
wyprowadzające,
spojówka
Miedniczki nerkowe,
pęcherz moczowy,
moczowody
Wyścielająca,
wydzielnicza
5. Porównaj trzy rodzaje tkanki mięśniowej
Rodzaj tkanki mięśniowej
Cecha
Gładka
Występowanie Ściany przewodu
pokarmowego,
oddechowego,
krwionośnego,
Poprzecznie
prążkowana
szkieletowa
Poprzecznie
prążkowana serca
Mięsni ruchowe,
mimiczne twarzy,
okrężny ust,
języka,
Ściany przedsionka
i komór serca
115
wydalniczego,
pęcherzyka żółciowego,
narządy płciowe, skóra
podniebienia,
gardła i krtani,
przepona
Jednostka
strukturalna
Miocyt
Włókno
Komórka
Prążkowania
Brak
Występuje
Występuje
Kształt
włókien
Wrzecionowaty
Cylindryczny
Cylindryczny,
rozgałęziony
Położenia
jąder
komórkowych
Centralne
Peryferycznie
Centralne
Unerwienie
Niezależne od woli
Zależne
Niezależne
Szybkość
skurczu
Mała
Bardzo duża
Pośrednia
Szybkość
męczenia się
Powoli
Szybko
Odporne na
zmęczenie
6. Omów funkcje krwinek człowieka
Rodzaj krwinek
Funkcja
Erytrocyty (około
Transport tlenu i częściowo CO2
5mln/mm3)
Trombocyty(200-400
tys./mm3)
Krzepnięcie krwi
Leukocyty( 5-10tys./mm3)
Obrona ustroju przed drobnoustrojami
116
7. Przedstaw podział leukocytów
Podział leukocytów
Granulocyty:
Neutrofile
Bazofile
Eozynofile
Agranulocyty:
Limfocyty: T i B
Monocyty
8. Omów występowanie tkanki łącznej
Rodzaj tkanki łącznej
właściwej
Występowanie
Włóknista:
-wiotka
- Zrąb narządów wewnętrznych, przegrody łącznotkankowe,
towarzyszy naczyniom krwionośnym, pośredniczy w wymianie
produktów.
117
-zwarta
-Więzadła, ścięgna, torebki stawowe, skóra właściwa, ściany
dużych tętnic.
Siateczkowa
-Wątroba, błona śluzowa przewodu pokarmowego.
Tłuszczowa:
-biała (żółta)
-Pod skórą, torebki tłuszczowe narządów: nerek, serca.
-brunatna
-U człowieka występuje u noworodków i niemowląt (produkcja
ciepła); dobrze rozwinęta u zwierząt hibernujących.
Zarodkowa
-Ciało zarodka, pępowina płodu.
118
119
120
1. Podaj funkcję układu rozrodczego
•
Produkcja i przechowywanie gamet męskich (plemników) i żeńskich (komórek
jajowych),
•
Produkcja hormonów płciowych
•
Umożliwienie aktu płciowego
•
Stworzenie warunków do zapłodnienia, rozwoju i wydania na świat potomstwa.
2. Wymień elementy męskiego układu rozrodczego
Prącie. Pęcherzyk nasienny. Przewód wytryskowy. Prostata. Gruczoł opuszkowocewkowy. Nasieniowód. Najądrze. Jądro. Moszna.
3. Jakie funkcje pełnia męskie narządy rozrodcze?
jądra- wytwarzają plemniki, produkują męskie hormony płciowe (są gruczołami
dokrewnymi). Są narządem parzystym, położone są w mosznie poza obrębem
jamy brzusznej. Wewnątrz jąder znajdują się liczne, kręte kanaliki nasienne, w
których zachodzi proces powstawania plemników (spermatogeneza).
najądrza- przylegają do jąder od góry, zachodzi w nich proces dojrzewania
plemników (spermatogeneza).
nasieniowody- przewody,
którymi
wyprowadzane
są
dojrzałe
plemniki,
rozpoczynają się w najądrzu, a kończą rozszerzeniem- bańką nasieniowodu, która
przechodzi w przewód wytryskowy uchodzący do cewki moczowej
cewka moczowa- ostatni odcinek dróg płciowych, wspólny dla układu
moczowego i rozrodczego, znajduje się wewnątrz prącia.
gruczoł krokowy (prostata)- produkuje wydzielinę, której rolą jest zapewnienie
plemnikom odpowiedniego środowiska pęcherzyki nasienne- wydzielają m.in.
węglowodany będące źródłem energii dla plemników
•
prącie (penis, członek)- jest narządem kopulacyjnym. Zakończone jest
żołędziem prącia, w której znajduje się otwór będący ujściem cewki moczowej.
121
Wewnątrz znajdują się ciała jamiste- jest to układ zatok, które w chwili
podniecenia seksualnego wypełniają się krwią, powodując erekcję (wzwód). Z
zewnątrz prącie pokryte jest skórą, która nad żołędziem tworzy podwójny fałd
nazywany napletkiem.
•
moszna- jest to rodzaj worka znajdujący się u podstawy prącia, wewnątrz
którego znajdują się jądra. Moszna zapewnia odpowiednią temperaturę do
rozwoju plemników (36şC). Jądra powstają w jamie brzusznej i schodzą do
moszny w okresie życia płodowego, wyjątkowo niedługo po urodzeniu.
Niezstąpienie jąder do worka mosznowego (wnętrostwo) wymaga podjęcia
odpowiedniego leczenia, gdyż prowadzi do niepłodności (w jamie brzusznej jest
zbyt wysoka temperatura do powstawania plemników).
•
Wydzielina gruczołów pomocniczych wraz ze znajdującymi się w niej plemników
nazywana jest spermą albo nasieniem.
4. Podaj funkcje żeńskich narządów rozrodczych
•
jajniki- dojrzewają w nich komórki jajowe, produkują żeńskie hormony płciowe:
estrogen i progesteron (są gruczołami dokrewnymi). Są parzystym narządem,
leżą w obrębie miednicy po obydwu stronach macicy. Tuż pod powierzchnią
jajnika znajdują się liczne pęcherzyki, w których zachodzi dojrzewanie komórek
jajowych.
•
jajowody- parzyste przewody, rozpoczynające się rozszerzeniem zwanym
lejkiem. Brzeg lejka posiada wypustki, nazywane strzępkami. Mają one ułatwić
wychwycenie uwalnianej z powierzchni jajnika komórki jajowej i skierowanie jej
do dalszych części jajowodu. Tuż za lejkiem znajduje się część zwana bańką
jajowodu. Jajowody uchodzą do macicy. Wewnętrzna powierzchnia jajowodu
pokryta jest urzęsionym nabłonkiem.
•
macica- jest miejscem rozwoju zarodkowego i płodowego. Kształtem
przypomina gruszkę i wyróżnia się w niej dno (górna ścianka), trzon (część
środkowa) i szyjkę (część dolna). Ściany macicy mają budowę trójwarstwową:
122
warstwę zewnętrzną stanowi błona surowicza (otrzewna), warstwa środkowa
utworzona jest przez mięśnie gładkie, dzięki którym narząd ten może się
rozciągać w czasie ciąży i kurczyć po jej zakończeniu, wewnętrzna część to błona
śluzowa, której grubość zmienia się w zależności od fazy cyklu,
•
pochwa- jest narządem kopulacyjnym oraz kanałem, przez który następuje
poród. Ściana pochwy otoczona jest warstwą mięśni, dzięki którym jest ona
elastyczna. Wewnętrzna powierzchnia wyścielona jest błoną śluzową. Do
momentu podjęcia współżycia seksualnego błona śluzowa w okolicy ujścia
pochwy tworzy fałd zwany błoną dziewiczą.
5. Omów budowę plemnika
Plemnik ssaka składa się z główki, w której zawarty jest materiał genetyczny
i akrosom, wstawki i witki która wprawia go w ruch. We wstawce znajdują się
liczne mitochondria, co także związane jest z poruszaniem się
(ludzkie plemniki poruszają się z szybkością ok. 0,1 mm/s).
Witka ma typową dla wici budowę 9x2.
6. Omów budowę komórki jajowej
•
u zwierząt i człowieka zwana jajem, wytwarzana w jajnikach, dojrzewa w
procesie oogenezy (u ssaków i człowieka uwalniana z dojrzałego pęcherzyka
Graafa podczas jajeczkowania). Zbudowana z haploidalnego jądra, cytoplazmy
i błon jajowych, zawiera materiały zapasowe – żółtko.
•
Ze względu na ilość żółtka wyróżnia się jaja: oligolecytalne - charakteryzujące się
małą ilością żółtka, występują np. u jamochłonów i ssaków, mezolecytalne o średniej zawartości żółtka, występujące np.: u ryb dwudysznych i płazów,
polilecytalne - bogate w żółtko, występujące u owadów, gadów i ptaków.
123
Ze względu na rozmieszczenie żółtka w jaju możemy wyróżnić jaja: izolecytalne kiedy żółtko rozmieszczone jest równomiernie - np. u ssaków i anizolecytalne,
gdy żółtko skupione jest w jednym miejscu - w centralnej części jaja (jajo
centrolecytalne)
lub
na
jednym
z
biegunów
(jajo
telolecytalne).
Komórki jajowe to największe komórki organizmu, których średnica wynosi od
kilku µm do ponad kilkunastu cm (0,14 mm człowiek, 10,5 cm struś, ponad 20 cm
jaja niektórych żarłaczy).
7. Przedstaw proces spermatogenezy
124
8. Przedstaw proces oogenezy
9. Omów fazy cyklu menstruacyjnego.
125
Cykl menstruacyjny – to cykliczne fizjologiczne zmiany w organizmie kobiety,
wywołane zmianą poziomu hormonów płciowych. Jeden cykl trwa przeciętnie 28
dni. Fazy cyklu menstruacyjnego:
- Faza menstruacji – krwawienia miesiączkowego trwa przeciętnie 4-5 dni.
· Złuszcza się nabłonek śluzowy macicy
· Pod koniec fazy przysadka mózgowa (niewielki gruczoł leżący pod mózgiem)
wydziela hormon folikulotropinę (FSH).
· Folikulotropina pobudza jeden z pęcherzyków jajnikowych do wzrostu i
wydzielania estrogenów.
- Faza przedowulacyjna – trwa przeciętnie do 13 dnia cyklu.
· W jajniku pęcherzyk pierwotny dojrzewa i pod koniec tej fazy staje się
pęcherzykiem Graafa.
· Komórki błony śluzowej dzielą się i rośnie grubość błony śluzowej macicy.
- Faza owulacji – trwa przeciętnie 1 dzień między 13 a 14 dniem cyklu.
· Przysadka mózgowa wydziela hormon tuteinizujący (LH)
· Hormon tuteinizujący powoduje pękanie pęcherzyków Graafa i uwolnienie
oocytu II rzędu do jajowodu.
- Faza poowulacyjna
· Rośnie grubość błony śluzowej macicy
· W jajniku powstaje ciałko żółte, które wydziela progesteron
· Pod wpływem progesteronu błona macicy wydziela odżywczy płyn z którego
będzie korzystać zarodek.
· Gdy dojdzie do zapłodnienia to pod koniec tej fazy powstaje ciałko białawe, które
nie wydziela progesteronu i od owulacji zachodzi kolejny cykl.
· Gdy dojdzie do zapłodnienia w tej fazie to kosmówka (błona płodowa zarodka)
wydziela hormon zwany ludzką gonadrotropiną woskową, która podtrzymuje
aktywność ciałka żółtego.
10. Jakie hormony biorą udział w cyklu menstruacyjnym?
126
1. Estrogeny to steroidowe hormony płciowe żeńskie wytwarzane przez jajniki,
a także w niewielkich ilościach przez jądra i korę nadnerczy. Do estrogenów są
głównie zaliczane: estradiol, estriol, estron. Estrogeny są rozpowszechnione
zarówno w świecie zwierzęcym, jak i roślinnym. Syntetyczne estrogeny znalazły
zastosowanie w lecznictwie, do takich estrogenów należy np. stilbestrol. Błona
śluzowa macicy reaguje na estrogeny stopniowo powiększając swoją grubość
(jest to tzw. faza wzrostowa - pierwsza połowa cyklu owulacyjnomenstruacyjnego). W tym samym czasie podstawowa temperatura ciała jest
niższa.
3. Estradiol, naturalny żeński hormon płciowy, wytwarzany przez komórki
pęcherzyków Graafa w jajnikach, a w mniejszych ilościach przez łożysko i korę
nadnerczy. Wydzielanie estradiolu regulowane jest hormonalnie. Estradiol jest
najsilniejszym z estrogenów. Jest to hormon feminizujący, regulujący popęd
płciowy i warunkujący rozwój kobiecych cech płciowych, wpływa też na rozwój
gruczołów mlecznych oraz ogólną przemianę materii. Pobudza i utrzymuje
czynności żeńskich narządów rozrodczych, powoduje występowanie w nich
zmian przejawiających się jako miesiączkowanie.
3. Progesteron, czyli steroidowy żeński hormon płciowy wytwarzany przez
ciałko żółte, łożysko (w czasie ciąży) i korę nadnerczy. Umożliwia implantację
zapłodnionego jaja w błonie śluzowej macicy (uprzednio przygotowanej przez
estradiol) i utrzymanie ciąży, wstrzymuje bezpośrednio i za pośrednictwem
przedniego płata przysadki mózgowej dojrzewanie pęcherzyków Graafa,
pobudza przygotowany przez estradiol gruczoł mleczny – morfologicznie
przygotowuje do laktacji (procesu wytwarzania i wydzielania mleka przez
gruczoły mleczne kobiety). Ostatecznie przygotowuje macicę do przyjęcia
blastocysty, kontroluje przebieg ciąży. W lecznictwie stosowany zapobiegawczo
w poronieniach, zatruciu ciążowym, zaburzeniach miesiączkowania.
4. Hormon luteinizujący LH (wydzielany przez przedni płat przysadki
127
mózgowej, jego wydzielanie jest regulowane przez podwzgórze) pobudza
czynność jajnika. Dzięki niemu komórka jajowa dojrzewająca w jajniku kobiety
kończy swój pierwszy podział mejotyczny i osiąga metafazę drugiego podziału,
następnie wydostaje się ona z pęcherzyka Graafa (owulacja, jajeczkowanie) i jest
już gotowa do zapłodnienia przez komórkę plemnika. Pozostałe komórki
pęcherzyka przekształcają się w ciałko żółte. U niektórych ssaków
(prawdopodobnie również u ludzi) LH stymuluje następnie sekrecję
(wydzielanie) własnego hormonu ciałka żółtego-progesteronu.
5. FSH (folikulostymulina - wydzielana przez przedni płat przysadki mózgowej,
jego wydzielanie jest regulowane przez podwzgórze) wpływa na wzrost
i dojrzewanie w ciągu około 14 dni pęcherzyka Graafa (nie zawsze) oraz na
wydzielanie estrogenów.
11. Omów budowę i rolę łożyska
ROLA:
Łożysko jest to narząd odpowiedzialny za połączenie miedzy matką a zarodkiem
( później płodem) oraz umożliwiający transport tlenu, dwutlenku węgla, substancji
odżywczych i wymianę produktów materii. Produkuje także hormony, od których
zależy utrzymanie ciąży
BUDOWA:
*W tworzeniu łożyska bierze udział m.in. kosmówka (zewnętrzna błona płodowa).
*Powstaje z tkanki łącznej błony śluzowej macicy (część matczyna) oraz z
zewnętrznej warstwy komórek otaczających zarodek. Od strony matczynej łożysko
składa się z wielu zrazików, od strony płodowej jest gładkie.
12. Podaj zasady zdrowego stylu życia dla kobiet w ciąży
1. czystość ciała:
kąpiele w wannie powinny być ograniczone do minimum – ze względu na
wymywanie naturalnej flory bakteryjnej pochwy – najlepsze są kąpiele pod
prysznicem.
128
2. piersi i brodawki sutkowe
największy wzrost i rozwój piersi ma miejsce w pierwszym trymestrze ciąży
piersi nie wymagają specjalnych zabiegów
przy dużym wzroście
piersi zaleca
się noszenie biustonoszy dobrze
podtrzymujących – o szerokich ramiączkach – zapobiega to działaniu grawitacji i
utracie kształtu piersi
przy płaskich lub wsklęsłych brodawkach sutkowych zaleca się wykonywanie
ćwiczeń
3. higiena jamy ustnej
jest to higiena codzienna, standardowa
w przypadku próchnicy – konieczne leczenie stomatologiczne. Zakażenia w
obrębie jamy ustnej w czasie ciąży bardzo szybko przenoszą się drogą krwi w
kierunku narządów rozrodczych
4. pielęgnacja włosów i paznokci
mycie włosów delikatnymi szamponami i ostrożne czesanie
paznokcie należy obcinać krótko, używać kremów do rąk i rękawic podczas pracy
w gospodarstwie domowym
nie ma przeciwwskazań do malowania paznokci
5. ubranie
powinno być luźne i dostosowane do pory roku
powinno nosić się ubrania bawełniane i te, które łatwo uprać
nie zaleca się pończoch – ucisk powodowany przez gumkę prowadzi do
niedokrwienia i rozwoju żylaków
129
biustonosz powinien być stabilny, na szerokich ramiączkach, dopasowany rozmiar,
należy go prać codziennie (mleko, które powstaje już nawet w I trymestrze, jest
doskonałą pożywką dla bakterii)
6. buty
powinny być na stabilnym i nie wysokim obcasie
obcas we wszystkich butach powinien być taki sam
nie zaleca się noszenia butów płaskich – bez obcasa – progesteron w ciąży rozluźnia
między innymi więzadła w stopie i noszenie płaskich butów może spowodować
płaskostopie
13. Wymień choroby przenoszone drogą płciową?
Kiła, rzeżączka, AIDS, rzęsistkowica, chlamydioza
130
131
1. Podaj funkcję układu krążenia.
-zapewnia łączność pomiędzy komórkami, tkankami i narządami ciała,
-pośredniczy między środowiskiem zewnętrznym a komórkami ciała,
-zaopatruje tkanki i komórki w tlen, odprowadza z nich dwutlenek węgla,
-transportuje do komórek substancje odżywcze , regulujące, budulcowe,
odpornościowe, witaminy.
2. Co wchodzi w skład układu krążenia
-serce
-tętnice
-żyły
-naczynia włosowate
3. Omów położenie serca .
Serce człowieka położone jest pod mostkiem, a dokładniej w lewej części klatki
piersiowej.
4. Wymień elementy budujące serce.
-prawy przedsionek
-lewy przedsionek
-prawa komora
132
-lewa komora
-żyła główna górna
-łuk aorty
-lewa tętnica płucna
-żyła płucna dolna
-zastawka mitralna
-zastawka aortalna
-żyła główna dolna
-zastawka trójdzielna
-zastawka pnia płucnego
5. Jakie zastawki znajdują się w sercu?
-zastawka dwudzielna
-zastawka trójdzielna
-zastawka pnia płucnego (półksiężycowata)
-zastawka aorty (półksiężycowata)
6. Wymień w punktach etapy krzepnięcia krwi
1. Płytki krwi przyklejają się do brzegów rany i zmniejszają wielkość uszkodzenia.
2. Następnie płytki krwi wydzielają substancję, dzięki której fibrynogen zmieni
się w fibrynę.
133
Włókna fibryny tworzą gęstą sieć, która zatrzymuje komórki krwi.
3.Sieć włókiem fibryny wzmacnia się i twardnieje, tworząc skrzep, który wypełnia
ubytek w ścianie naczynia i zapoczątkowuje gojenie się rany
7. Podaj w tabeli grupy krwi, antygeny, przeciwciała
Grupa krwi
Antygen
Przeciwciała
A
A
anty-B
B
B
anty-A
AB
AiB
Brak
0
Brak
anty-A i anty-B
8. Wymień rodzaje połączeń między naczyniami krwionośnymi
Sieć zwykła tętniczka żyłka
Sieć dziwna tętniczka tętniczka
Układ wrotny wątroby  żyła wrotna
9. Etapy cyklu pracy serca
I faza – skurcz przedsionków
-komory biernie rozkurczają się
-krew przepychana z przedsionków całkowicie wypełnia komory
-otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe
134
-zamknięte zastawki półksiężycowate
II faza – skurcz komór
-przedsionki rozkurczają się i ulegają zwiotczeniu
-wypełnione krwią komory zaczynają się kurczyć
-wzrasta ciśnienie w komorach co powoduje, że :
- zamykają się zastawki przedsionkowo-komorowe
- zastawki półksiężycowate otwierają się
- krew opuszcza serce
- zastawki półksiężycowate zamykają się
III faza – rozkurcz serca
-zastawki półksiężycowate są zamknięte
-zastawki przedsionkowo-komorowe są otwarte
-przedsionki i komory rozkurczają się
-krew napływa do przedsionków i komór
10. Wymień choroby układu krążenia ich źródła i profilaktykę
Niewydolność krążenia może mieć związek ze zbyt małą objętością krwi
przepompowywanej przez serce w ciągu jednej minuty w stosunku do
zapotrzebowania organizmu(niewydolność serca), zaburzeniami przepływu krwi
przez naczynia krwionośne. Może być spowodowana zmniejszeniem kurczliwości
mięśnia sercowego.
135
Niewydolność serca może być spowodowana również samym nadciśnieniem
tętniczym lub przebytym zawałem.
Miażdżyca tętnic
Przyczynami są długotrwały proces zapalny uszkadzający śródbłonek naczyń,
palenie tytoniu, dieta bogato tłuszczowa, nadciśnienie tętnicze, długotrwały stres,
wiek.
11. Omów mały i duży obieg
Obieg duży
Krew wypływa z lewej komory serca przez zastawkę aortalną do głównej tętnicy
ciała, aorty, rozgałęzia się na mniejsze tętnice, dalej na tętniczki, a następnie
przechodzi przez sieć naczyń włosowatych (tzw. kapilarnych) we wszystkich
narządach ciała. Naczynia włosowate przechodzą w drobne żyłki, które
przechodzą w żyły większego kalibru i żyłę główną górną i dolną. Krew
powracająca żyłami jest odtlenowana i przechodzi do prawego przedsionka serca,
po czym przez zastawkę trójdzielną wpływa do prawej komory.
Obieg mały
136
Odtlenowana krew wypompowywana jest z prawej komory serca przez zastawkę
pnia płucnego do pnia płucnego, który rozgałęzia się na dwie tętnice płucne: lewą
i prawą. Te w płucach rozgałęziają się na sieć naczyń włosowatych oplatających
pęcherzyki płucne, tam dochodzi do wymiany gazowej. Utlenowana krew powraca
żyłami płucnymi (to jedyne żyły, którymi płynie utlenowana krew) do lewego
przedsionka serca, a tam przez zastawkę dwudzielną (mitralną) krew wpływa do
lewej komory serca.
137
Download