Analiza wskaźnikowa
advertisement
ANALIZA SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH Biuro rachunkowe Kwalifikacja A.36 opracowano na podstawie materiałów: dr Agata Kocia, MBA Uniwersytet Warszawski Wydział Nauk Ekonomicznych, M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, Małgorzata Lach, Mariola Kuczkowska Deberna WSKAŹNIKI PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ Ważnym celem analizy jest badanie płynności finansowej a więc zdolności firmy do spłaty zobowiązań w każdym momencie. Utrzymywanie płynności jest podstawą dla osiągnięcia rentowności. Nie zawsze jednak rentowne przedsiębiorstwo może być wypłacalne. Szef powinien wypracować taką wielkość środków płatniczych, aby regularnie spłacić zobowiązania. Należy mieć również rezerwy na nieprzewidziane wydatki. Trudność w utrzymaniu płynności finansowej może być spowodowana brakiem koordynacji między należnościami a zobowiązaniami. MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ I Wskaźnik bieżącej płynności aktywa obrotowe ogółem = zobowiązania krótkoterminowe Wskaźnik ten informuje o stopniu pokrycia zobowiązań krótkoterminowych aktywami obrotowymi. Bezpieczny poziom tego wskaźnika powinien kształtować się na poziomie od 1,2 do 2. Dolna wartość to minimum bezpieczeństwa finansowego. MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ Przekroczenie wskaźnika powyżej 2,0 oznacza nadmierną ilość płynnych środków obrotowych. Występuje wówczas tzw. koszt utraconych korzyści. Wysoki wskaźnik może wskazywać na: nadmierne zamrożenie środków pieniężnych w zapasach, narastające należności, posiadanie papierów wartościowych, które trudno upłynnić, wysoki stan gotówki, który nie jest wykorzystany w obrocie a tym samym nie może generować zysku. MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ W przypadku gdy wartość wskaźnika spada poniżej 1,0, może to wskazywać na kłopoty przedsiębiorstwa z regulowaniem zobowiązań w terminie, ale też może świadczyć o agresywnym, nastawionym na szybkie zwiększanie zysków w planie rozwoju realizowanym przez dane przedsiębiorstwo. Jednocześnie jest to pozytywny znak dla inwestorów. ZDOLNOŚĆ DO SZYBKIEGO UREGULOWANIA ZOBOWIĄZAŃ II Wskaźnik szybki płynności = aktywa obrotowe ogółem - zapasy zobowiązania bieżące Wskaźnik odzwierciedla natychmiastową zdolność przedsiębiorstwa do spłaty zaciągniętych zobowiązań. Optymalna jego wartość powinna mieścić się w przedziale <1,0-1,2>. Spadek wartości poniżej 1,0 oznacza zachwianie płynności finansowej firmy, kłopoty z terminowym regulowaniem zobowiązań. Wysoki wskaźnik 1,5 oznacza posiadanie przez jednostkę wysokiego stanu środków pieniężnych na rachunkach lub wysokiego stanu należności. WSKAŹNIK ZOBOWIĄZAŃ NATYCHMIAST WYMAGALNYCH III Wskaźnik płynności gotówkowej = środki pieniężne zobowiązania bieżące Wskaźnik pokazuje jaką część zaciągniętych zobowiązań firma jest w stanie pokryć posiadanymi środkami pieniężnymi. Za płatności wymagalne natychmiast bierzemy pod uwagę płatności, dla których termin wymagalności przypada na najbliższe trzy miesiące. Ocena tego wskaźnika następuje poprzez porównanie jego wartości z wartościami tego wskaźnika z poprzednich okresów. WSKAŹNIKI ZDOLNOŚCI DO OBSŁUGI ZADŁUŻENIA Zadłużenie to finansowanie działalności ze źródeł zewnętrznych. Poziom zadłużenia obrazuje: struktura finansowania majątku stopień zaangażowania kapitału obcego w porównaniu z kapitałem własnym możliwość pokrycia zobowiązań kapitałem własnym STOPIEŃ POKRYCIA MAJĄTKU OBCYMI KAPITAŁAMI Wskaźnik ogólnego zadłużenia = zobowiązania ogółem aktywa ogółem Wskaźnik zadłużenia aktywów (zadłużenia ogółem) określa udział wszystkich zobowiązań (kapitałów obcych) w finansowaniu majątku firmy. Zwykle za dobry poziom wskaźnika uważa się wartości od 0,57 do 0,67 oznacza, że w przeciętne przedsięwzięcie firma powinna zaangażować przynajmniej 35% kapitału własnego. Zbyt wysoki poziom wskaźnika świadczy o podwyższonym ryzyku finansowym, spowodowanym bardzo prawdopodobną możliwością utraty zdolności do spłaty zadłużenia. Im większa jest wartość tego wskaźnika tym wyższe ryzyko ponosi kredytodawca. Niski poziom wskaźnika świadczy o samodzielności finansowej przedsiębiorstwa. Jednocześnie nie pozwala w pełni wykorzystać dźwigni finansowej. RELACJA ZOBOWIĄZAŃ DO KAPITAŁÓW WŁASNYCH Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego = zobowiązania ogółem kapitały własne Wskaźnik ten informuje o stosunku poziomu zobowiązań (kapitałów obcych) do kapitału własnego firmy. Jego pożądany poziom zależy od tego jakie granice zadłużenia aktywów uznamy za dopuszczalne. Jeśli będą one należeć do przedziału <0,57 – 0,67>, to pożądany poziom zadłużenia kapitału własnego powinien wynosić od 1,22 – 1,86. Określa on wielkość długu, a jednocześnie zdolność lub niezdolność firmy do dalszego zaciągania kredytów niezbędnych w przeprowadzaniu pożądanych zmian gospodarczych. Jeśli występuje tendencja malejąca tego wskaźnika to zmniejsza się zadłużenie firmy. RELACJA ZOBOWIĄZAŃ DO KAPITAŁÓW WŁASNYCH Wskaźnik zadłużenia długoterminowego = zobowiązania długoterminowe kapitały własne Wskaźnik ten określa relacje pomiędzy zobowiązaniami długoterminowymi, które muszą być uregulowane w okresie dłuższym niż jeden rok, do kapitału własnego. Przyjmuje sie że wskaźnik ten powinien kształtować się w przedziale od 0,5 – 1,0. Wartość wskaźnika powyżej 1,0 świadczy o wyższości zobowiązań długoterminowych nad kapitałami własnymi, taka sytuacja może zagrozić płynności finansowej. WSKAŹNIK SAMOFINANSOWANIA Wskaźnik struktury pasywów = kapitał własny zobowiązania ogółem Wzorcowa relacja kapitału własnego do kapitału obcego wynosi 2:1 jednak ze względu na konieczność korzystania z finansowania obcego dopuszcza się proporcję 1:1 a nawet 1:2 (w przypadku firm prowadzących szeroką działalność inwestycyjną) ZADŁUŻENIA ŚRODKÓW TRWAŁYCH Wskaźnik zadłużenia rzeczowych aktywów trwałych = rzeczowe aktywa trwałe zobowiązania długoterminowe Wskaźnik zadłużenia środków trwałych – jeden ze wskaźników wypłacalności przedsiębiorstwa, informujący w jakim stopniu składniki majątku trwałego zabezpieczają zobowiązania długoterminowe firmy. Wskaźnik ten ma znaczenie dla potencjalnych kredytodawców, ponieważ kredyty długoterminowe zabezpieczone są zazwyczaj środkami trwałymi. ZDOLNOŚCI SPŁATY ZACIĄGNIĘTYCH ZOBOWIĄZAŃ Wskaźnik pokrycia odsetek z uzyskanych efektów finansowych = zysk brutto + odsetki odsetki Im wyższa jest wielkość zysku i odsetek (licznik) tym większe są możliwości spłaty zobowiązań wobec kredytodawców. WSKAŹNIKI RENTOWNOŚCI Rentowność jest rozumiana jako zjawisko osiągania przychodów przewyższających koszty. Wskaźniki rentowności pokazują, jak szybko zwraca się zaangażowany w firmie kapitał, są to pewnego rodzaju mierniki gospodarności. Wskaźniki opierają się na relacji zysku do wybranych elementów bilansu lub rachunku wyników. Im wyższe są wskaźniki tym większa rentowność. Analiza rentowności polega no obliczeniu wskaźników i porównaniu ich: ze wskaźnikami z okresów ubiegłych, ze wskaźnikami uzyskanymi przez podobne jednostki, ze wskaźnikami wzorcowymi. Następnie konieczne jest ustalenie przyczyn ewentualnych odchyleń, szczególnie w przypadku tych niepożądanych. ZDOLNOŚĆ FIRMY DO GENEROWANIA ZYSKU PRZEZ SPRZEDAŻ Wskaźnik rentowności sprzedaży netto = zysk netto przychody ze sprzedaży Jeśli wskaźnik ukształtuje sie na poziomie 0,1 oznacza, że z każdej złotówki przychodu ze sprzedaży osiągamy 10 groszy zysku netto. Im niższy jest wskaźnik, tym większa wartość sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia określonej kwoty zysku. Z kolei im wyższy poziom wskaźnika, tym wyższa efektywność osiąganych dochodów. Pożądany jest, zatem wysoki poziom tego wskaźnika. ZDOLNOŚĆ FIRMY DO GENEROWANIA ZYSKU PRZEZ SPRZEDAŻ Wskaźnik rentowności sprzedaży brutto = zysk brutto przychody ze sprzedaży Wskaźnik informuje ile złotówek zysku wypracowuje jedna złotówka sprzedaży. EFEKTYWNOŚĆ WYKORZYSTANIA MAJĄTKU Wskaźnik rentowności majątku (ROA) = zysk netto aktywa ogółem Wskaźnik ten pokazuje, jaka jest zdolność firmy do generowania zysku z posiadanego majątku, tj. jaka kwota zysku netto (brutto) przypada na jednostkę posiadanego majątku. Sprzedaż wyrobów będzie opłacalna, jeżeli z 1 zł. zaangażowanych w działalność zasobów majątkowych jednostka uzyska przychód ze sprzedaży w wysokości 85 groszy. Rosnący wskaźnik może świadczyć o dobrym zarządzaniu przez firmę swoim majątkiem. Im wyższy poziom rentowności aktywów, tym lepsza sytuacja finansowa firmy. Banki udzielające kredytów oczekują od firm, aby wskaźnik ten osiągał poziom 2-6 %. Jednocześnie w małych firmach powinien być wyższy niż w dużych. STOPA ZWROTU Z KAPITAŁU WŁASNEGO Wskaźnik rentowności kapitału własnego = zysk netto kapitał własny Wskaźnik ten wyraża efekt finansowy działalności firmy w odniesieniu do własnych źródeł finansowania majątku. Poziomem wskaźnika są zainteresowani głównie właściciele firmy (udziałowcy, akcjonariusze). Wskaźnik ten pozwala bowiem określić stopę zwrotu, jaką przynosi im inwestycja w daną firmę. Wyższa rentowność kapitału własnego stwarza możliwość uzyskania wyższych dywidend oraz dalszego rozwoju przedsiębiorstwa. WSKAŹNIKI OBROTOWOŚCI (SPRAWNOŚCI) Obrotowość wiąże się z płynnością finansową, ponieważ informuje, w jakim czasie poszczególne składniki majątku przekształcone zostaną w pieniądz. Najczęściej wskaźniki obrotowości powstają z powiązania wielkości majątku (kapitału) i wielkości strumieniowej (koszt lub przychód) KONSTRUKCJA WSKAŹNIKA koszt własny lub przychody ze sprzedaży określony rodzaj majątku lub kapitału W mianowniku możliwe jest uwzględnienie: majątku (kapitału) całkowitego, majątku trwałego, majątku obrotowego, w tym należności i zapasów, kapitału własnego, kapitału własnego Przy obliczaniu wskaźników obrotowości wykorzystuje się zazwyczaj przeciętną wartość majątku /kapitału. Wskaźnik obrotowości można konstruować w dwojaki sposób: Wskaźnik obrotowości w razach = koszt własny lub przychody ze sprzedaży określony rodzaj majątku lub kapitału Wskaźnik obrotowości = w dniach określony rodzaj majątku lub kapitału x 365 dni koszt własny lub przychody ze sprzedaży lub Wskaźnik obrotowości w dniach = czas wskaźnik obrotowości w razach Pierwszy określa częstotliwość obrotu mierzoną w razach, drugi natomiast długość obrotu w czasie (w dniach). Im szybszy obrót, lub krótszy czas związania, tym mniejsze zapotrzebowanie na kapitał i większa płynność firmy. Prawidłowe wykorzystanie majątku (kapitałów) wymaga analizy obrotowości, gdyż im krótszy czas zamrożenia kapitału w składnikach majątku tym większe możliwości wzrostu sprzedaży i zysków firmy. ILOŚĆ CYKLI OBROTU ZAPASAMI W CIĄGU OKRESU Wskaźnik rotacji zapasów w razach = przychody ze sprzedaży przeciętny stan zapasów Skracanie cyklu obrotu zapasami oznacza, że jednostka podnosi efektywność gospodarowania zapasami. Zbyt niski oznaczać może nieprawidłowości w realizacji ciągłości sprzedaży i wywiązywania się z zawartych zamówień DŁUGOŚĆ CYKLU OBROTU ZAPASAMI W CIĄGU OKRESU Wskaźnik rotacji zapasów w dniach = przeciętny stan zapasów x 365 przychody ze sprzedaży Wskaźnik ten informuje co ile dni firma odnawia swoje zapasy. Firma nie może zamrażać w zapasach dużej ilości majątku obrotowego, ponieważ prowadzi to do zachwiania płynności finansowej. Wysoki poziom wskaźnika może świadczyć o trudnościach w sprzedaży. Jest to bardzo ważne dla firm, w których zapasy stanowią podstawowy zasób, lub w których zapasy łatwo ulegają zepsuciu i muszą być szybko wymienione. Niski wskaźnik cyklu zapasów świadczy o występowaniu znacznego popytu na te towary, o łatwości ich sprzedaży i krótkim okresie magazynowania. ROTACJA MAJĄTKU Wskaźnik rotacji aktywów = przychody ze sprzedaży aktywa ogółem Wskaźnik rotacji majątku – jest to wskaźnik sprawności zarządzania aktywami, który określa rotację ogółu aktywów firmy. Wskaźnik rotacji majątku określa czy posiadane przez przedsiębiorstwa aktywa odpowiadają skali jej sprzedaży. Im wyższa jest wartość wskaźnika rotacji majątku tym cykl produkcyjny jest krótszy lub tym wyższa jest rentowność sprzedaży danego produktu. Wskaźnik ten informuje ile razy w badanym okresie nastąpiło odtworzenie zasobów majątkowych odpowiadających aktywom obrotowym ROTACJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH Wskaźnik rotacji środków trwałych = przychody ze sprzedaży środki trwałe netto Wskaźnik rotacji środków trwałych – jest to jeden ze wskaźników sprawności zarządzania aktywami firmy służący do określenia efektywności używania przez przedsiębiorstwo majątku, czyli stopienia generowania przychodów przez środki trwałe. Użycie tego wskaźnika przydatne jest do oceny przedsiębiorstw o wysokim udziale środków trwałych w majątku. W przypadku gdy firma posiada stary, już zamortyzowany majątek trwały wartość wskaźnika będzie zawyżona. Definiuje się go jako iloraz wielkości sprzedaży do środków trwałych netto, czyli po amortyzacji LICZBA CYKLI NALEŻNOŚCI Wskaźnik rotacji należności = przychody ze sprzedaży przeciętny stan należności Ile razy w ciągu okresu jednostka egzekwuje swoje należności. Najbardziej optymalna wartość wskaźnika mieści się w granicach 7,0 – 10,0. Poniżej 7,0 oznacza, że jednostka zbyt długo czeka na swoje należności, zbyt długo kredytuje kontrahentów. Wiąże się to, z długim zamrożeniem środków pieniężnych w należnościach. DŁUGOŚĆ CYKLU W DNIACH Wskaźnik rotacji należności = przeciętny stan należności x 365 dni przychody ze sprzedaży W wielu przedsiębiorstwach niezrealizowane należności wynoszą około 2 miesięcy. Kiedy płatności przekraczają ten okres powstaje zagrożenie zatorów płatniczych. Optymalna wartość tego wskaźnika zależy od rodzaju działalności przedsiębiorstwa. ANALIZA SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH UKŁAD I TREŚĆ BILANSU AKTYWA Aktywa trwałe Aktywa obrotowe Suma bilansowa aktywów PASYWA Kapitały własne Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania długoterminowe krótkoterminowe Suma bilansowa pasywów STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW W PRZEDSIĘBIORSTWIE Wstępna analiza bilansu analizę poziomą – polegającą na badaniu dynamiki sumy bilansowej oraz poszczególnych pozycji aktywów i pasywów; analizę pionową – polegającą na badaniu wzajemnej struktury aktywów i pasywów oraz ich struktury wewnętrznej; analizę pionowo-poziomą – polegającą na badaniu struktury kapitałowo-majątkowej. STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW W PRZEDSIĘBIORSTWIE Badanie dynamiki sumy i pozycji bilansowych (analiza pozioma) ma na celu ustalenie ich zmian w czasie. Można przy tym zaobserwować wzrost lub spadek sumy bilansowej, a także wielkości poszczególnych pozycji aktywów i finansujących je pasywów, co prowadzi do zmian ich struktury. Najlepsze wyniki daje dokonywanie takiej analizy na podstawie danych wieloletnich (3-5 lat). Dopiero wtedy wyraźnie widać tendencje i kierunki rozwoju poszczególnych pozycji, co umożliwia wnioskowanie o rozwoju sytuacji majątkowofinansowej przedsiębiorstwa. STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW W PRZEDSIĘBIORSTWIE Analiza pionowa bilansu polega na analizie struktury aktywów i pasywów, co w praktyce przekłada się na obliczenie udziału poszczególnych składników majątku i kapitałów w łącznej sumie bilansowej. W następnej kolejności bada się strukturę poszczególnych części aktywów i pasywów. Podczas tego badania obserwuje się również zmiany zachodzące w obserwowanych strukturach w poszczególnych latach, co łączy tą analizę z analizą poziomą ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW 1. W ŚRODKI GOSPODARCZE PRZEDSIĘBIORSTWA WSKAŹNIKI WYPOSAŻENIA 2. 3. 4. 5. 6. Udział trwałych składników majątku w aktywach ogółem = Udział rzeczowych składników majątku w aktywach ogółem = = Udział majątku obrotowego w aktywach ogółem = Udział zapasów w aktywach ogółem = Udział należności w aktywach ogółem = 7. Rzeczowe składniki majątku Aktywa ogółem x 100% x 100% Aktywa ogółem Majątek obrotowy Aktywa ogółem Zapasy ogółem Aktywa ogółem Należności Aktywa ogółem x 100% x 100% x 100% x 100% Środki pieniężne = x 100% Aktywa ogółem 8. Udział krótkoterminowych papierów wartościowych w aktywach ogółem Aktywa ogółem Niematerialne składniki majątku Udział niematerialnych składników majątku w aktywach ogółem Udział środków pieniężnych w aktywach ogółem Majątek trwały = Krótkoterminowe papiery wartościowe Aktywa ogółem x 100% ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW Niski udział środków trwałych może świadczyć o elastyczności przedsiębiorstwa. Firmy wykazujące się niskim udziałem środków trwałych łatwiej dopasowują się do zmian zamówień, zatrudnień itp. Dzieje się tak dlatego, że mniejsza część kapitału jest związana długookresowo co powoduje spadek kosztów stałych. Podstawowym wskaźnikiem wykorzystywanym w analizie struktury aktywów jest relacja majątku trwałego do majątku obrotowego. Relacja ta świadczy o stopniu dłuższego lub krótszego unieruchomienia środków w przedsiębiorstwie. Majątek obrotowy dzięki stałym jego przemianom przyczynia się bezpośrednio do osiągania zysku. Przedsiębiorstwom zależy więc na posiadaniu jak najwięcej środków obrotowych, przynoszących zyski, a jak najmniej środków trwałych, które tylko pośrednio przyczyniają się do osiągnięcia zysków. ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW Wzajemna relacja między majątkiem trwałym, a majątkiem obrotowym zależy od rodzaju przedsiębiorstwa i jego specyfiki. Szczególnie wysoki wskaźnik jest charakterystyczny dla przedsiębiorstwa przemysłowego, w którym proces produkcji wiąże się ze stałym rozwojem techniki, co wymaga zaangażowania kosztownych środków produkcji. Jeżeli wskaźnik ten przekracza 100%, to jest to sygnał znacznego stopnia unieruchomienia majątku, wysokich kosztów stałych i małej elastyczności przedsiębiorstwa. Strukturę majątkową przedsiębiorstwa można poszerzyć o badanie bardziej szczegółowe, dotyczące struktury wewnętrznej ważniejszych pozycji aktywów. ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW Wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa w środki gospodarcze pozwalają odpowiedzieć na pytania: Jaki jest udział w majątku trwałym przedsiębiorstwa jego składników rzeczowych, wartości niematerialnych i prawnych oraz lokat finansowych? Jaką pozycję w majątku obrotowym zajmują zapasy, należności, gotówka, krótkoterminowe papiery wartościowe? ANALIZA STRUKTURY PASYWÓW Analiza kapitałów (pasywów) bilansu zmierza do zbadania tendencji ich rozwoju, struktury źródeł finansowania oraz oceny zmian zachodzących w tym zakresie. W badaniu struktury kapitałów podstawowe znaczenie mają wskaźniki Wyposażenie 1. przedsiębiorstwa w kapitał własny KAPITAŁAMI OBCYMI PRZEDSIĘBIORSTWA W KAPITAŁY WŁASNE I OBCIĄŻENIA WSKAŹNIKI WYPOSAŻENIA ANALIZA STRUKTURY Kapitał własny = x 100% Pasywa ogółem Obciążenie przedsiębiorstwa 2. zobowiązaniami długotermi = nowymi Wyposażenie 3. przedsiębiorstwa w kapitał stały PASYWÓW = Obciążenie przedsiębiorstwa 4. kredytem krótkoterminowy = m Obciążenie przedsiębiorstwa 5. = zobowiązaniami bieżącymi Zobowiązania Długoterminow e x 100% Pasywa ogółem Kapitał stały Pasywa ogółem x 100% Kredyt krótkoterminowy Pasywa ogółem Zobowiązania bieżące Pasywa ogółem x 100% x 100% ANALIZA STRUKTURY PASYWÓW Kapitały własne stanowią najbardziej stabilną podstawę finansowania działalności przedsiębiorstwa, decydującą o stopniu utrzymania płynności finansowej. Ich wysokość dostarcza wierzycielom informację, do jakiej kwoty firma zdolna jest ponieść konsekwencje finansowe w razie powstania strat. Natomiast kapitały obce, przekazywane jednostkom gospodarczym, wymagają zwrotu w ściśle określonym czasie. Ze względu na okres spłaty można wyodrębnić następujące zobowiązania: długoterminowe, których okres uregulowania jest dłuższy aniżeli rok, przy czym z tej grupy wyodrębnia się często zobowiązania średnioterminowe o okresie spłaty dłuższym aniżeli jeden rok ale nie przekraczającym pięciu lat, krótkoterminowe, których termin spłaty nie przekracza jednego roku. STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA Przedmiotem badań są powiązania poziome pomiędzy poszczególnymi pozycjami aktywów i pasywów, pozwalające na ocenę struktury kapitałowo – majątkowej. STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA Wskaźnik pokrycia majątku = trwałego kapitałem własnym kapitał własny majątek trwały x 100% 1. Ustalenie udziału kapitału własnego w finansowaniu majątku trwałego przedsiębiorstwa jeśli majątek trwały jest w pełni pokryty kapitałem własnym, to wówczas zachowana jest tzw. złota reguła bilansowania – zgodnie z nią trwałe składniki majątku przedsiębiorstwa powinny by sfinansowane z kapitału własnego, ponieważ ta część majątku, jak również kapitału własnego, oddawana jest do dyspozycji przedsiębiorstwa na długi okres czasu. STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA kapitał stały Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym = x 100% majątek trwały Kapitały własne + Kapitały obce długoterminowe = Kapitał stały 2. Pokrycie majątku trwałego kapitałami stałymi kwota kapitałów stałych powinna przekraczać wartość majątku trwałego o bardzo niskim stopniu płynności finansowej, zapewniając także pewne pokrycie takimi kapitałami środków obrotowych. W przeciwnym przypadku przedsiębiorstwo może bardzo łatwo stanąć w obliczu trudności bieżącego regulowania zobowiązań płatniczych. STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA Wskaźnik pokrycia kapitałami krótkoterminowymi majątku obrotowego kapitał krótkoterminowy = x 100% majątek obrotowy 3. Finansowanie środków obrotowych kapitałami krótkoterminowymi (zobowiązaniami i kredytami) jeśli kapitał krótkoterminowy w pełni pokrywa majątek obrotowy wówczas zachowana jest złota reguła bilansowania w stosunku do obrotowych składników majątku. z uwagi na krótki czas związania aktywów obrotowych mogą być one finansowane z krótkoterminowego kapitału obcego przestrzeganie reguł finansowania sprzyja utrzymaniu równowagi finansowej przedsiębiorstwa, warunkującej bieżącą i przyszłą egzystencję. STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA Uszczegółowieniem badania zgodności w zakresie płynności (terminowości) kapitału i majątku jest „złota zasada bilansowa”. Według tej zasady: majątek trwały powinien być, w miarę możliwości, sfinansowany kapitałem własnym, prawidłowym źródłem pokrycia majątku trwałego jest długookresowy kapitał obcy, z tym jednak, że łączna wielkość kapitału stałego, to jest kapitału własnego i długookresowego kapitału obcego, powinna przekraczać wartość majątku trwałego, majątek obrotowy powinien być pokryty nie tylko kapitałem własnym, ale także krótkoterminowym kapitałem obcym. Jeśli kapitał krótkoterminowy w pełni pokrywa majątek obrotowy, wówczas zachowana jest złota reguła bilansowania w stosunku do obrotowych składników majątku. Przestrzeganie wyżej wymienionych reguł finansowania sprzyja utrzymaniu równowagi finansowej przedsiębiorstwa, warunkującej bieżącą i przyszłą jego egzystencję.
