06 Wlasnosci magnetyczne substancji

advertisement
Temat: Właściwości
magnetyczne substancji.
1. Źródłami pola magnetycznego są:
- magnesy trwałe,
- poruszające się naładowane cząstki.
2. Źródłem pola magnetycznego wewnątrz magnesu mogą być:
- poruszające się ładunki wewnątrz magnesu,
- elementarne dipole powstałe w wyniku podziału magnesu
na małe cząstki
3. Podział ciał ze względu na ich właściwości magnetyczne:
a) Diamagnetykami nazywamy ciała, które w przypadku
braku zewnętrznego pola magnetycznego nie wykazują
żadnych własności magnetycznych (moment magnetyczny
jest równy zero). Do takich ciał należą: gazy obojętne,
większość związków organicznych, wiele metali (bizmut,
cynk, miedź, rtęć, srebro, złoto i in.), woda, szkło, marmur.
Po umieszczeniu substancji diamagnetycznej w polu
magnetycznym, jej atomy uzyskują indukowane momenty
magnetyczne skierowane przeciwnie do wektora indukcji
pola zewnętrznego.
3. Podział ciał ze względu na ich właściwości magnetyczne:
b) Paramagnetyki – atomy mają własne momenty
magnetyczne. Umieszczenie go w zewnętrznym polu
magnetycznym, powoduje uporządkowanie momentów
magnetycznych atomów wzdłuż linii tego pola.
Następuje zjawisko magnesowania się makroskopowego
ciała w zewnętrznym polu magnetycznym w kierunku
zgodnym z kierunkiem pola zewnętrznego.
Pokaz
3. Podział ciał ze względu na ich właściwości magnetyczne:
c) Ferromagnetyk – w fizyce ciało, które wykazuje
własności ferromagnetyczne. Znajdują się w nim obszary
stałego namagnesowania (tzw. domeny magnetyczne),
wytwarzające wokół siebie pole magnetyczne (jak małe
magnesy). Do ferromagnetyków należą m.in. żelazo,
kobalt, nikiel i niektóre stopy oraz metale przejściowe z
grupy żelaza i metale ziem rzadkich.
Ferromagnetyki dzieli się umownie na:
twarde – zachowują stan namagnesowania pomimo zmian
zewnętrznego pola magnetycznego,
miękkie – tracą zewnętrzne namagnesowanie po usunięciu pola
magnetycznego zachowując jedynie namagnesowanie resztkowe
znacznie mniejsze od maksymalnego,
półtwarde – zachowują stan namagnesowania, ale jest on
stosunkowo łatwy do usunięcia.
Ferromagnetyki twarde stosuje się do wyrobu magnesów
trwałych. Ferromagnetyki miękkie do budowy rdzeni
magnetycznych silników elektrycznych, transformatorów itp. w
celu kształtowania pola magnetycznego. Ferromagnetyki
półtwarde używane są np. do zapisu danych cyfrowych na
dyskach lub kartach magnetycznych.
4. Względna przenikalność magnetyczna danego materiału r
F
B
r 

F0 B0
B0 – początkowa wartość indukcji pola
magnetycznego wewnątrz zwojnicy.
F0 – początkowa siła działająca na
poziomą poprzeczkę.
B – wartość indukcji pola magnetycznego
wewnątrz zwojnicy po włożeniu rdzenia.
F – siła działająca na poziomą poprzeczkę
po włożeniu rdzenia.
4. Względna przenikalność magnetyczna danego materiału r
Przenikalność magnetyczna informuje nas, ile razy wzrosła
lub zmalała wartość indukcji magnetycznej w zwojnicy po
włożeniu rdzenia z danej substancji.
a) ferromagnetyki: B>>B0; r >>1
b) paramagnetyki: BB0; r 1
c) diamagnetyki: B <B0; r <1
Przenikalność magnetyczna r ma stałą wartość dla
diamagnetyków i paramagnetyków charakterystyczną dla
danego materiału niezależną od natężenia prądu, a w
przypadku ferromagnetyków zależy od indukcji pola
zewnętrznego, w którym się znajduje.
Zad dom
Podaj trzy przykłady zastosowania
ferromagnetyków wraz z krótkim opisem
każdego.
Download