Tabela 1. Kształtowanie się dochodowych elastyczności popytu na

advertisement
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
1
MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE
REGULAMIN PRZEDMIOTU
1. Zajęcia odbywają się według planów i programów nauczania obowiązujących w Akademii
Rolniczej w Poznaniu.
2. Okresem zaliczeniowym jest semestr. Zajęcia prowadzone są w III semestrze na II roku studiów w
wymiarze 30 godzin wykładów i 30 godzin ćwiczeń w semestrze.
3. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach i uzyskanie oceny pozytywnej z
ćwiczeń i egzaminu końcowego.
4. Udział we wszystkich zajęciach dydaktycznych z przedmiotu jest obowiązkowy. Nieobecność
powyżej 20% zajęć ćwiczeniowych (więcej niż 1 zajęcie) powoduje skreślenie z listy studentów.
Prowadzący ustala termin i tryb odrabiania zaległości.
5. Na ocenę końcową z ćwiczeń składa się wynik z kolokwium oraz aktywność na zajęciach.
Kolokwium odbywa się w terminie wyznaczonym przez prowadzącego przy konsultacji ze
studentami. Przy zaliczeniu kolokwium, ćwiczeń oraz egzaminu stosuje się oceny:
bardzo dobry
– 5,0
dostateczny plus
– 3,5
dobry plus
– 4,5
dostateczny
– 3,0
dobry
– 4,0
niedostateczny
– 2,0
Student zobowiązany jest do zaliczenia kolokwium w terminie określonym przez prowadzącego,
zgodnie z planem zajęć w roku akademickim 2005/06. W przypadku nieusprawiedliwionej
nieobecności na wyznaczonym terminie kolokwium wystawiona jest ocena niedostateczna (2,0).
6. Wymagania warunkujące zaliczenie przedmiotu: Przedmiot międzynarodowe stosunki
gospodarcze realizowany w formie ćwiczeń i wykładów i kończy się egzaminem po uprzednim
uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń. Egzamin w pierwszym terminie ma formę pisemną polegającą na
udzieleniu przez zdających poprawnych odpowiedzi na pytania podawane kolejno po udzieleniu
odpowiedzi w ciągu dziesięciu minut na każde pytanie. Pytania egzaminacyjne formułowane są na
podstawie treści prowadzonych wykładów i zalecanej literatury przedmiotu przy czym są one
różne dla dwóch grup i różne dla każdego egzaminu w danym roku (przy założeniu drugiego
terminu i egzaminów poprawkowych) w poszczególnych latach.
W przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na wyznaczonym terminie egzaminu wystawiona
jest ocena niedostateczna (2,0).
7. Studentowi przysługuje jedna możliwość poprawiania egzaminu oraz tryb zaliczenia komisyjnego
przewidziany Regulaminem Studiów (punkt IV §23/6 i 7).
Kierownik przedmiotu
Prof. dr hab. Zdzisław W. Puślecki
TREŚĆ PROGRAMOWA ĆWICZEŃ
1. Międzynarodowy podział pracy i system gospodarki światowej.
 pojęcie i zakres przedmiotu: międzynarodowe stosunki gospodarcze;
 pojęcie międzynarodowego podziału pracy i czynniki kształtujące międzynarodowy podział
pracy;
 globalizacja współczesnej gospodarki światowej (pojęcie i aspekty globalizacji).
Międzynarodowe przepływy czynników produkcji
 pojęcie, istota i przyczyny międzynarodowych przepływów czynników produkcji;
 korzyści z wywozu czynników produkcji;
 międzynarodowe przepływy kapitału (pojęcie i klasyfikacja międzynarodowych ruchów
kapitału, formy przepływów kapitału);
 inwestycje bezpośrednie (inwestycje bezpośrednie a inwestycje portfelowe, korporacje
transnarodowe, strategia przedsiębiorstwa a inwestycje bezpośrednie, eklektyczna teoria
handlu międzynarodowego, wpływ inwestycji bezpośrednich na gospodarkę kraju
wywożącego i przywożącego kapitał, znaczenie inwestycji bezpośrednich w gospodarce
światowej);
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska


2
międzynarodowe przepływy siły roboczej (przyczyny i ekonomiczne skutki migracji siły
roboczej);
międzynarodowe przepływy wiedzy technicznej;
2. Międzynarodowe przepływy czynników produkcji (c.d.)
Ceny w handlu międzynarodowym.
 Pojęcie i charakter ceny światowej;
 mechanizmy kształtowania się międzynarodowych cen towarów w krótkim okresie (towary
wystandaryzowane, towary zindywidualizowane);
 mechanizmy kształtowania się międzynarodowych cen towarów w długim okresie (pojęcie
terms of trade i ich rodzaje, przyczyny poprawy i pogarszania się terms of trade).
3. Wzrost gospodarczy i ewolucja handlu międzynarodowego.
 pojęcie wzrostu i rozwoju gospodarczego;
 skutki wzrostu gospodarczego dla handlu międzynarodowego (wzrost zrównoważony,
niezrównoważony);
 wpływ wzrostu gospodarczego na terms of trade i dobrobyt kraju (wzrost gospodarczy
zastępujący import, wzrost zubażający);
 źródła wzrostu gospodarczego i ich wpływ na handel międzynarodowy (wzrost czynnikowoneutralny, wzrost zasobów kapitału, wzrost zasobów pracy, twierdzenie Rybczyńskiego,
proces deindustrializacji);
 korzyści z handlu międzynarodowego towarami i usługami;
 ewolucja handlu światowego (struktura towarowa i geograficzna, dynamika);
 handel zagraniczny Polski;
Wzrost i rozwój gospodarczy krajów rozwijających się.
 charakterystyka krajów rozwijających się (kryteria podziału, cechy);
 teoria handlu międzynarodowego a rozwój gospodarczy krajów rozwijających się (teoria
zależności, teoria wzrostu zubażającego, teoria Prebisha);
 polityka handlowa krajów rozwijających się zmierzająca do zwiększenia korzyści z handlu
międzynarodowego (próby stabilizacji cen eksportowanych surowców a międzynarodowe
porozumienia towarowe; zmiana struktury produkcji a strategia antyimportowa i
proeksportowa);
 kryzys zadłużeniowy i możliwości jego rozwiązywania (skala problemu, przyczyny i zagrożenia
związane z kryzysem, współczesne kryzysy finansowe a kryzys azjatycki);
 próby przedsięwzięć integracyjnych krajów rozwijających się;
 kartele międzynarodowe (OPEC);
 problemy rozwoju i wymiany zagranicznej krajów rozwijających się na przełomie XX i XXI
wieku.
4. Kolokwium.
5. Polityka handlowa. Środki kontroli handlowej.
 pojęcie i instrumenty (narzędzia) polityki handlowej – klasyfikacja;
 pojęcie i rodzaje cła, taryfa celna, wartość celna towaru;
 mechanizm działania cła (ekonomiczne skutki cła);
 stopień protekcji celnej (efektywna i nominalna stopa protekcji);
 efekt kreacji i przesunięcia handlu;
 środki antydumpingowe (kodeks antydumpingowy);
 środki parataryfowe i pozataryfowe w polityce handlowej;
 pojęcie i rodzaje środków parataryfowych (opłaty wyrównawcze; opłaty fiskalne; opłaty
specjalne; podatki; subsydia eksportowe, bezpośrednie i pośrednie a ekonomiczny
mechanizm działania; depozyty importowe; kontyngenty taryfowe; inne środki parataryfowe);
 pojęcie i rodzaje środków pozataryfowych (ograniczenia ilościowe, skutki, rodzaje; licencje
importowe; dobrowolne ograniczenia; ograniczenia dewizowe i ich zakres; reguły
pochodzenia; zakupy rządowe; wymóg składnika krajowego; normy techniczne, sanitarne i
weterynaryjne);
 instrumenty handlowe WPR
 skuteczność środków polityki handlowej i przemiany w ich stosowaniu.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
3
6. WTO
 rola GATT/WTO w liberalizacji handlu międzynarodowego (zasady, struktura, rundy itp.)
 Runda Katarska;
 Liberalizm i protekcjonizm w polityce handlowej (argumenty). Wzrost handlu kontrolowanego.
Integracja gospodarcza na świecie.
 istota międzynarodowej integracji gospodarczej;
 czynniki sprzyjające i utrudniające procesy integracyjne;
 podstawowe formy instytucjonalno-organizacyjne, typy i mechanizmy międzynarodowej
integracji gospodarczej; ich rola w gospodarce;
 przykłady ugrupowań integracyjnych w gospodarce światowej (NAFTA, FTAA, MERCOSUR,
ASEAN, APEC, SPARTECA);
7. Unia Europejska jako najbardziej zaawansowana forma integracji gospodarczej.
 pogłębianie i poszerzanie integracji WE/UE, etapy integracji europejskiej;
 Unia Gospodarcza i Walutowa, EBC, ESBC;
 Euro jako nowy pieniądz;
8. Międzynarodowe stosunki finansowe.
 pojęcie i struktura bilansu płatniczego (bilans obrotów bieżących, bilans obrotów
kapitałowych);
 równowaga bilansu płatniczego (przyczyny i konsekwencje nierównowagi bilansu płatniczego,
mechanizmy równoważenia bilansu płatniczego: cenowy, dochodowy, monetarny);
 pojęcie kursu walutowego, ustalanie poziomu kursu walutowego (czynniki określające poziom
kursu walutowego);
 rynek walutowy, rodzaje transakcji na międzynarodowym rynku walutowym;
 polityka dostosowawcza (przyczyny i cele a równowaga zewnętrzna i wewnętrzna; narzędzia
a polityka zmiany wydatków i polityka przesuwania wydatków; ograniczenia a podejście
absorpcyjne, diagram Swana).
Lub: Podstawowe zagadnienia z zakresu organizacji i techniki handlu zagranicznego.
 dokumenty transportowe;
 warunki płatności w handlu zagranicznym;
 obsługa celna towarów.
9. Kolokwium.
10. Repetytoium
LITERATURA PODSTAWOWA DO ĆWICZEŃ:
Budnikowski Adam, (2003): Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
2. Puślecki Zdzisław W., (2001): Środki kontroli handlowej Unii Europejskiej w warunkach
globalizacji, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań
3. Rymarczyk J., red. nauk.(2006): Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa
4. Bożyk P., Misala J., Puławski M. (2001): Międzynarodowe stosunki ekonomiczne, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa,
5. Misala J., (2005): Wymiana międzynarodowa i gospodarka światowa. Teoria i mechanizmy
funkcjonowania, Szkoła główna Handlowa w Warszawie, Warszawa
6. Oziewicz E. red. nauk. (2006): Przemiany we współczesnej gospodarce światowej, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
7. Świerkocki J. (2004): Zarys międzynarodowych stosunków gospodarczych, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
8. Jantoń-Drozdowska E. (2004): Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Przedsiębiorstwo
Wydawnicze: Ars boni et aequi, Poznań
9. Oziewicz E. red. nauk. (2001): Procesy integracyjne we współczesnej gospodarce światowej,
Wydawnictwo Naukowe PWN
10. Flejterski S., Wah; P.T., (2003): Ekonomia globalna. Synteza., Wydawnictwo Difin, Warszawa
1.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
4
11. Budnikowski A., Kawecka-Wyrzykowska E. red. nauk. (2000): Międzynarodowe stosunki
ekonomiczne, Warszawa
12. Kisiel-Łowczyc A.B. red. nauk. (2000): Współczesna gospodarka światowa, Wydawnictwo
Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk,
13. Hoekman B., tłum. Kostecki M. M. (2002): Ekonomia światowego systemu handlu. WTO zasady
i mechanizmy negocjacji, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we
Wrocławiu, Wrocław
14. Jantoń-Drozdowska E. (1998): Regionalna integracja gospodarcza, Warszawa-Poznań
15. Liberska B. red. nauk. (2002): Globalizacja. Mechanizmy i wyzwania, Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa,
WYBRANE ZAGADNIENIA ("PRZEWODNIK” PO ĆWICZENIACH Z MSG)
Międzynarodowy podział pracy i system gospodarki światowej.
- pojęcie i zakres przedmiotu: międzynarodowe stosunki gospodarcze;
- pojęcie międzynarodowego podziału pracy i czynniki kształtujące międzynarodowy
podział pracy;
- międzynarodowy podział pracy a gospodarka światowa
- globalizacja współczesnej gospodarki światowej (pojęcie, rodzaje i aspekty
globalizacji).
Wybrane zagadnienia
Międzynarodowe stosunki gospodarcze - część ekonomi zajmująca się transakcjami między krajami
w dziedzinie towarów i usług, przepływami finansowymi i ruchem czynników produkcji.
Międzynarodowy podział pracy – jest zjawiskiem historycznym i stanowi szczególną formę ewolucji
społecznego podziału pracy, dokonującego się między podmiotami prowadzącymi działalność
gospodarczą w obrębie różnych organizmów państwowych.
Czynniki określające międzynarodowy podział pracy:
1. Czynniki strukturalne (różnice w zasobach bogactw naturalnych, różnice w zasobach pracy,
różnice w zasobach kapitału)
2. Czynniki techniczne (rewolucja naukowo-techniczna, formy współpracy naukowotechnicznej)
3. Czynniki instytucjonalne (ustrój polityczny, polityka gospodarcza, traktaty i umowy
międzynarodowe)
4. Czynniki koniunkturalne
Globalizacja – to proces coraz bliższego, realnego scalania gospodarek narodowych,
przejawiającego się w dynamicznym wzroście obrotów handlowych, międzynarodowych
przepływów kapitałowych i usługowych, będący efektem rosnącej tendencji do traktowania przez
coraz większą liczbę państw całego świata jako rynku zbytu.
Aspekty globalizacji:
Globalizacja hegemonialna
Globalizacja trójbiegunowa
Globalizacja multilateralna (multicentryczna)
Międzynarodowe przepływy czynników produkcji
 pojęcie, istota i przyczyny międzynarodowych przepływów czynników produkcji;
 korzyści z wywozu czynników produkcji;
 międzynarodowe przepływy kapitału (pojęcie i klasyfikacja międzynarodowych ruchów
kapitału, formy przepływów kapitału);
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska



5
inwestycje bezpośrednie (inwestycje bezpośrednie a inwestycje portfelowe, korporacje
transnarodowe, strategia przedsiębiorstwa a inwestycje bezpośrednie, eklektyczna
teoria handlu międzynarodowego, wpływ inwestycji bezpośrednich na gospodarkę
kraju wywożącego i przywożącego kapitał, znaczenie inwestycji bezpośrednich w
gospodarce światowej);
międzynarodowe przepływy siły roboczej (przyczyny i ekonomiczne skutki migracji siły
roboczej);
międzynarodowe przepływy wiedzy technicznej;
Wybrane zagadnienia.
Przyczyny międzynarodowych przepływów czynników produkcji:
 chęć uzyskania większego dochodu;
 trudność lub niemożność ich zastosowania na rynku wewnętrznym.
Międzynarodowe przepływy kapitału:
 Przepływ kapitału w szerokim znaczeniu – każdy ruch kapitału przez granicę odnotowany w
bilansie płatniczym.
Podmioty uczestniczące w tak rozumianym obrocie kapitałowym:
–
przedsiębiorstwa,
–
gospodarstwa domowe,
–
banki komercyjne,
–
budżety różnych szczebli’
–
bank centralny.
 Przepływ kapitału w wąskim znaczeniu – podejmowany w celu uzyskania zysku przez podmioty
gospodarcze inne niż bank centralny.
Formy przepływu kapitału w wąskim znaczeniu
 Wg okresu, na jaki następuje wywóz lub przywóz kapitału:
– krótkookresowy ruch kapitału (kredyty handlowe, niektóre rodzaje kredytów finansowych,
krótkookresowe lokaty na rynku walutowym);
– długookresowy ruch kapitału (pow. 1 roku).
 Wg pochodzenia:
– przepływ kapitału ze źródeł publicznych (budżety różnego rodzaju agend rządowych,
budżety lokalne, organizacji międzynarodowych; realizacja celów makroekonomicznych
lub regionalnych;
– przepływ kapitału ze źródeł prywatnych (wywóz kapitału przez przedsiębiorstwa, banki
komercyjne i osoby prywatne, cel: osiągnięcie zysku).
 Wg formy wywożonego kapitału:
– lokaty na rynku walutowym;
– kredyty handlowe;
– inwestycje portfelowe;
– kredyty finansowe;
– inwestycje bezpośrednie.
Lokaty na rynku walutowym – obejmują krótkookresowe lokowanie kapitału na zagranicznym rynku w
formie depozytów krótkoterminowych oraz niektórych papierów wartościowych z myślą o uzyskaniu
zysku większego niż możliwy do osiągnięcia na rynku krajowym.
Kredyty handlowe – związane bezpośrednio z wymianą towarową. Są one udzielane przez eksportera
importerowi i często są elementem zwiększającym konkurencyjność danego towaru.
Inwestycje portfelowe – długookresowe lokaty w zagranicznych papierach wartościowych, a zwłaszcza
obligacjach i akcjach. Dominującą formę zagranicznych inwestycji portfelowych stanowi obecnie
zakup akcji zagranicznych przedsiębiorstw.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
6
Kredyty finansowe polegają na postawieniu do dyspozycji kredytobiorcy określonych środków
finansowych bez ograniczenia dotyczącego sposobu ich spożytkowania. Formę pożyczek
finansowych przybierają przede wszystkim kredyty udzielane przez banki, a niekiedy agendy rządowe
i organizacje międzynarodowe.
Stosując jako kryterium podziału rodzaj stopy procentowej, można wyróżnić kredyty finansowe
udzielane wg stałej lub płynnej stopy procentowej.
Inwestycje bezpośrednie – podejmowanie od podstaw samodzielnej działalności gospodarczej za
granicą lub też przejmowanie kierownictwa już istniejącego przedsiębiorstwa.
Kierowanie działalnością gospodarczą za granicą jest jedną z cech odróżniających inwestycje
bezpośrednie od inwestycji portfelowych.
Czynniki skłaniające przedsiębiorstwo do zagranicznych inwestycji bezpośrednich można przedstawić
posługując się tzw. eklektyczną teorią produkcji międzynarodowej, sformułowaną przez J.Dunninga.
jest ona podsumowaniem większości korzyści odnoszonych przez przedsiębiorstwo dążące do
umiędzynarodowienia swej produkcji przez wywóz kapitału.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA DECYZJĘ O INTERNACJONALIZACJI PRODUKCJI
PRZEDSIĘBIORSTWA
Walory przedsiębiorstwa
Korzyści z możliwości
Korzyści i zagrożenia związane z
możliwe do
internalizacji procesu
lokalizacją części działalności p-stwa za
spożytkowania za
gospodarowania
granicą
granicą kraju-siedziby
 wielkość
 obniżenie kosztów
 ceny i jakość czynników produkcji
przedsiębiorstwa
produkcji w wyniku
(płace i stopa procentowa, np.
zwiększenia
skali
produkcji
kwalifikacje i wydajność siły roboczej)
 pozycja
monopolistyczna
 obniżenie kosztów w
 dostępność komunikacyjna i koszty
wyniku rozłożenia
transportu
 marka
niektórych
kosztów
(np.

ustawodawstwo regulujące
 unikalna technologia
marketingu) na większą
działalność
obcego kapitału
 potencjał badawczy
produkcję

wielkość
rynku
i możliwość lokowania
 zasoby
 uniknięcie kosztów prawnej
na
nim
produktu
finalnego
kwalifikowanej siły
ochrony własności (np. przy  polityka handlowa prowadzona w
roboczej
transferze technologii)
kraju ewentualnej filii
 zasoby wysoko
 możliwość manipulowania  stopień podobieństwa kulturowego
kwalifikowanej kadry
cenami w obrocie między
(język, alfabet, religia)
menedżerskiej
filią a centralą (np. dla

stosunek społeczeństwa do
uniknięcia czy zmniejszenia
obecności
obcego kapitału
podatków)
Czynniki wpływające na przyrost inwestycji:
– postęp techniczny
– procesy integracyjne zwłaszcza w Europie Zachodniej
– procesy zachodzące w dziedzinie polityki ekonomicznej (prywatyzacja i deregulacja niektórych
branż – wzrost możliwości zagranicznej ekspansji kapitałowej przedsiębiorstw),
– rozwój wielkich korporacji transnarodowych
Znaczenie:
 W krótkim okresie czasu inwestycje dokonywane za granicą prowadzą przede wszystkim
do pogorszenia bilansu płatniczego w kraju wywożącego kapitał (koszty założenia filii),
zmienia się to w momencie, gdy przedsiębiorstwa te zaczną przynosić zysk, którego część
będzie transferowana do kraju pochodzenia kapitału;
 Wpływ inwestycji zagranicznych na wielkość zatrudnienia w kraju pochodzenia (w sposób
pośredni na wielkość eksportu);
 Korzyści z dopływu inwestycji w krajach rozwijających się – stają się ważnym środkiem
zwiększającym fundusz inwestycji, a tym samym poziom aktywności gospodarczej i
zatrudnienia, stanowią szanse poprawy bilansu płatniczego, kraje te mają możliwość
podniesienia poziomu zaawansowania technicznego swej gospodarki (transfer
technologii);
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska





Zob.
7
Korzyści z dopływu inwestycji w krajach rozwiniętych – źródło transferu technologii, środek
wzbogacający istniejącą wiedzę, źródło zwiększania podaży środków kapitałowych
niezbędnych do rozwoju regionów mniej zaawansowanych gospodarczo, może
doprowadzić do normalizacji sytuacji rynkowej;
Skutkiem dopływu kapitału zagranicznego w postaci inwestycji bezpośrednich jest
występowanie obawy przed politycznymi następstwami zdominowania gospodarki
narodowej przez obcych właścicieli, w bogatych w surowce krajach rozwijających się –
obawy dotyczą nadmiernej i sprzecznej z długookresowym interesem tych państw
eksploatacji ich zasobów surowcowych;
niechęć do inwestorów zagranicznych (Polska – Niemcy, Litwa – Polska);
możliwość regulowania warunków działania obcego kapitału przez państwo zezwalające
na podejmowanie w danym kraju IB (przepisy, wykluczenie możliwości przejęcia pakietu
akcji, opłaty za korzystanie z zasobów);
próba stworzenia kodeksu postępowania KT na forum ONZ.
Roczniki i opracowania dotyczące bezpośrednich inwestycji zagranicznych
w Polsce: Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych S.A., http://paiz.gov.pl oraz
NBP http://www.nbp.gov.pl .
na świecie: UNCTAD http://www.unctad.org/en/docs/wir2006_en.pdf
Międzynarodowe przepływy siły roboczej.
Ekonomiczne skutki migracji siły roboczej:
 pozytywną stroną migracji zarobkowej dla kraju pochodzenia siły roboczej jest zmniejszenie jej
podaży na wewnętrznym rynku pracy, transfer części zarobków do kraju macierzystego
emigrantów
 straty – na emigrację decydują się zazwyczaj ludzie młodzi, o najwyższych kwalifikacjach,
korzyści i straty kraju przyjmującego imigrantów są najczęściej odwrotnością korzyści i strat kraju
pochodzenia emigrantów (zwiększenie podaży, spadek poziomu płac, wzrost dyscypliny pracy i
wymagań, dostęp do kwalifikacji – szersza oferta rynkowa, koszty dostosowywania imigrantów do
życia w nowych warunkach, koszty społeczne np. wzrost przestępczości).
Ceny w handlu międzynarodowym.
 Pojęcie i charakter ceny światowej;
 mechanizmy kształtowania się międzynarodowych cen towarów w krótkim okresie
(towary wystandaryzowane, towary zindywidualizowane);
 mechanizmy kształtowania się międzynarodowych cen towarów w długim okresie
(pojęcie terms of trade i ich rodzaje, przyczyny poprawy i pogarszania się terms of
trade).
Wybrane zagadnienia.
Czynniki wpływające na poziom ceny światowej (i krajowej):
♪
protekcjonistyczna polityka ekonomiczna poszczególnych państw;
♪
monopolizacja produkcji i zbytu towarów na rynkach światowych przez korporacje
transnarodowe;
♪
proces internacjonalizacji życia gospodarczego (wynik postępu technologicznego i polityki
integracyjnej państw);
♪
procesy międzynarodowej integracji gospodarczej;
♪
kształtowanie się relacji podaży i popytu.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
8
Towary będące przedmiotem wymiany międzynarodowej z punktu widzenia sposobu kształtowania się
ich cen na rynku światowym można podzielić na dwie grupy:
1) towary wystandaryzowane – masowe, posiadające jednolity charakter – są to surowce
mineralne, pewna część artykułów żywnościowych oraz niektóre półfabrykaty przemysłowe.
Towary te niezależnie od kraju pochodzenia są doskonałymi substytutami i zaspakajają potrzeby w
sposób identyczny, a ich cechy fizyczno-chemiczne można łatwo ocenić. Czyli, są to towary,
których ich walory użytkowe są identyczne i łatwe do jednoznacznej klasyfikacji, bez względu na
miejsce ich wytworzenia. Są zastępowalne. Ich ceny charakteryzują się brakiem krótkookresowej
stabilności, podlegają one w krótkim okresie znacznym wahaniom..
2) towary zindywidualizowane – tj. przemysłowe, zarówno gotowe, jak i części oraz podzespoły,
niektóre półfabrykaty (specjalne gatunki stali, niektóre półprodukty chemiczne), a także luksusowe
towary konsumpcyjne (np. niektóre gatunki tytoniu, win, koniaków). Ich główną cechą jest duże
zróżnicowanie np. różna jakość, sposób wykończenia, trwałość, opakowanie, technologia itp. Są to
więc towary charakteryzujące się walorami użytkowymi określonymi przez potrzeby indywidualnych
odbiorców lub poszczególnych segmentów rynku. Nie są one doskonałymi substytutami, ich ceny
odznaczają się dużą stabilnością w krótkich okresach.
Elastyczność – relacja stosunkowej zmiany zmiennej zależnej (popyt, podaż) do zmiany zmiennej
niezależnej (cena, dochody).
1. Cenowa elastyczność popytu (-)
♦ punktowa
Edp = ∆D/D : ∆P/P
♦ łukowa Edp = (D0 – D1)/(D0 + D1) : (P0 – P1)/(P0 + P1)
D – wielkość popytu przed zmianą (D0), po zmianie ceny (D1)
P0 – pierwotny poziom ceny, P1 – nowy poziom ceny
2. Cenowa elastyczność podaży (-) Esp = ∆S/S : ∆P/P
3. Cenowa elastyczność mieszana popytu: sybstytucyjna i komplementarna
Edpm = ∆Da/Da : ∆ Pb/Pb
Edpm –elastyczność cenowa mieszana
Da – popyt na dobro a
Pb – cena dobra b komplementarnego lub substytucyjnego względem dobra a
4. Cenowa elastyczność podaży
Esp = ∆S/S : ∆P/P
5. Dochodowa elastyczność popytu (+)
Edy = ∆D/D : ∆Y/Y
6. Dochodowa elastyczność podaży Esy = ∆S/S : ∆Y/Y
Objaśnienia:
S – podaż, ∆S – zmiana podaży, P – cena, ∆P – zmiana ceny, D – popyt,
∆D – zmiana popytu, P – cena, ∆P – zmiana ceny, Y – dochód, ∆Y – zmiana dochodu
Podaż artykułów rolnych charakteryzuje się niską elastycznością względem popytu i ceny. Wynika to
ze specyfiki ich produkcji i zbytu.
Główne przyczyny niskiej cenowej elastyczności podaży artykułów rolnych:
 stosunkowo długi cykl produkcyjny – reakcja producentów lub dystrybutorów na zmianę popytu
jest więc ograniczona;
 wysokie koszty magazynowania towarów (nietrwałość artykułów żywnościowych) – ograniczają
posiadanie odpowiedniej ilości zapasów, zmniejszając możliwość dostosowania do popytu;
 wysoki stopień rozdrobnienia produkcji i opóźnienia w przekazie informacji rynkowych do
bezpośredniego producenta;
 specyficzna organizacja sieci zbytu – w sferze skupu i dystrybucji na ogół działają pośrednicy;
 polityka rządów krajów eksportujących – jeśli chodzi o wielkość wpływów dewizowych kraju w
istotny sposób decydują dochody z eksportu tych towarów, polityka rządów prowadzi do
utrzymania podaży na niezmienionym lub nawet wyższym poziomie, bez względu na
kształtowanie się ich cen;
 protekcjonizm rolny i/lub polityka stabilizacji dochodów farmerów w krajach wysoko rozwiniętych –
sprzedaż nadwyżek rolnych za granicę, bez względu na ceny światowe, nawet poprzez
subsydiowanie tego eksportu.
Elastyczność podaży surowców – jest z reguły większa od elastyczności podaży towarów rolnych.
Wynika to z następujących względów:
 mniejsze rozproszenie producentów i dystrybutorów, stąd sygnały rynkowe docierają do nich
szybko i bez większych zakłóceń;
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
9

większe możliwości składowania, co umożliwia szybszą reakcję na zmianę popytu.
Główne przyczyny niskiej cenowej elastyczności podaży surowców naturalnych:
 podaż towarów limitują względy techniczno-produkcyjne – wysoka kapitałochłonność i wysoki
udział kosztów stałych oraz czasochłonny i kosztowny cykl inwestycyjny, stąd też reakcja na
zmianę cen jest ograniczona;
 polityka rządów krajów eksportujących – w krajach silnie uzależnionych od dochodów z eksportu
surowców spadek cen nie wywołuje ograniczenie dostaw, ponieważ nadrzędnym celem rządu są
dochody dewizowe.
W wypadku towarów surowcowo-rolniczych poziom elastyczności popytu względem ceny i dochodu
jest również niewysoki.
Główne przyczyny niskiej cenowej elastyczności popytu na towary rolne:
 szczególna rola, jaką spełniają te towary w zaspokajaniu podstawowych potrzeb organizmu
ludzkiego – import tych dóbr uzupełnia na ogół produkcję krajową, stąd w wypadku podst.
towarów rolnych nawet wzrost cen nie powoduje spadku popytu;
 wraz ze wzrostem dochodów udział wydatków na żywność w całości wydatków maleje (prawo
Engla);
 trudności magazynowania; rozdrobnienie konsumentów.
Główne przyczyny niskiej cenowej elastyczności popytu na surowce naturalne:
 duża zależność procesów technologicznych od systematycznych dostaw surowców;
 stan koniunktury gospodarczej – jej poprawa zwiększa popyt na surowce, a tym samym może
spowodować wzrost cen, przy braku odpowiednich zapasów;
 czynniki pozaekonomiczne – wydarzenia polityczne i społeczne o zasięgu ponadregionalnym oraz
fałszywe sygnały rynkowe, które mogą wywołać ruchy cen o charakterze spekulacyjnym.
Przyczyny większej elastyczności podaży towarów zindywidualizowanych:
 mniejsza zależność produkcji od warunków naturalnych;
 większa możliwość zmiany skali produkcji i jej struktury w celu dostosowania się do zmieniającej
się struktury popytu;
 większa możliwość dostosowywania poziomu zapasów do zmian popytu ze względu na niższe
koszty składowania gotowych produktów;
 większa koncentracja produkcji, co umożliwia odpowiednie dostosowywanie rozmiarów podaży;
 tylko w przypadku wyjątkowo zindywidualizowanych wyrobów elastyczność podaży może być
mniejsza.
Przyczyny większej elastyczności popytu na artykuły przemysłowe:
 wzrost dochodów konsumentów
 towary wysoce zindywidualizowane charakteryzują się niewielką cenową elastycznością podaży,
popytu ze względu na ograniczone możliwości zmiany producentów;
 towary przemysłowe mniej zindywidualizowane są bardziej elastyczne względem ceny, co wynika
z większej możliwości substytucji dostawców;
 usztywnienie popytu względem ceny może być wzmocnione poprzez oddziaływanie marketingowe
na popyt.
TERMS OF TRADE
Dla badania długookresowych zmian warunków wymiany w handlu międzynarodowym stosuje się
następujące wskaźniki terms of trade:
♣
Cenowe terms of trade (nominalne)
Formuła:
TotC = Pex(t)/Pex(0) : Pim(t)/Pim(0)
lub
TotC = Pex(t)/Pim(t) : Pex(0)/Pim(0)
Pex(t) – ceny eksportowe w okresie badanym
Pex(0) – ceny eksportowe w okresie podstawowym
Pim(t) – ceny importowe w okresie badanym
Pim(0) - ceny importowe w okresie podstawowym
Szczególną odmianą cenowych terms of trade są tzw. towarowe terms of trade
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
10
♣
Dochodowe terms of trade
Formuła:
TotD = ( Pex(t)/Pex(0) : Pim(t)/Pim(0) )  Qex
lub
TotD =( Pex(t)/Pim(t) : Pex(0)/Pim(0) )  Qex
Qex – indeks eksportu w cenach stałych
♣
Realne terms of trade (ilościowe)
Formuła:
TotR = Qex(t)/Qex(0) : Qim(t)/Qim(0)
lub
TotR = Qex(t)/Qim(t) : Qex(0)/Qim(0)
Q (t) – wolumen eksportu/importu w okresie badanym
Q (0) – wolumen eksportu/importu w okresie podstawowym
Czynnikowe terms of trade
Jednoczynnikowe terms of trade.
Formuła:
TotC’ = ( Pex(t)/Pex(0) : Pim(t)/Pim(0) )  W ex
W ex – indeks wydajności pracy w sektorze eksportowym.
♣
Dwuczynnikowe terms of trade
Formuła:
TotC’’ = (Pex(t)/Pex(0) : Pim(t)/Pim(0) )  W ex/W im
W ex – indeks wydajności pracy w sektorze eksportowym danego kraju
W im – indeks wydajności w sektorze eksportowym kraju partnera (lub indeks
wydajności w imporcie danego kraju)
Żródło: Misala J., (2005): Wymiana międzynarodowa i gospodarka światowa. Teoria i mechanizmy funkcjonowania, Szkoła główna
Handlowa w Warszawie, Warszawa
Mechanizmy kształtowania się międzynarodowych cen towarów w długim okresie.
Międzynarodowe ceny towarów wskazują również tendencje do zmian w długim okresie, kiedy
zazwyczaj mamy do czynienia z istotnymi przemianami o charakterze strukturalnym i technicznym.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
11
Towarzyszą temu wyraźne zmiany w dochodach. Dlatego też w analizach długookresowych zmian
cen w handlu międzynarodowym wykorzystuje się przede wszystkim wskaźniki dochodowej
elastyczności popytu i podaży. Istotna jest również analiza wskaźników TOT. („warunków wymiany”).
Przyczyny pogarszania się terms of trade krajów eksportujących głównie towary standardowe.
Przyczyny pogarszania się TOT (a zatem także względnego zubożenia) krajów eksportujących
głównie towary (także usługi) standardowe (surowce naturalne, usługi fryzjerskie) są zróżnicowane.
Ogólnie jednak chodzi przede wszystkim o skutki określonego kształtowania się dochodowych
elastyczności popytu na te towary i ich podaży. Tabela 1
Kształtowanie się dochodowych elastyczności popytu na towary standardowe i ich podaż.
Niska dochodowa elast. podaży i jej
Niska dochodowa elast. popytu i jej przyczyny
przyczyny
Artykuły żywnościowe
Działanie prawa Engla, zgodnie z którym w miarę  Dostosowywanie się producentów i
wzrostu dochodów (zwłaszcza po przekroczeniu
eksporterów do zmian po stronie
odpowiedniego ich poziomu) popyt na artykuły
popytu.
podstawowe wzrasta wolniej niż zapotrzebowanie na  Ograniczone możliwości
wyroby przemysłowe i usługi.
stymulowania rozwoju popytu
Zmiany w strukturze spożycia sprowadzają się do
zagranicznego.
względnego zmniejszenia popytu na artykuły prostsze i
tańsze, co w sumie hamuje wzrost ogólnego popytu na
podstawowe artykuły rolno-spożywcze.
Hamowanie przez wiele krajów świata rozwoju importu
wskutek prowadzenia polityki samowystarczalności
żywnościowej i bezpieczeństwa żywnościowego.
Niska dochodowa elast. podaży i jej
Niska dochodowa elast. popytu i jej przyczyny
przyczyny
Surowce naturalne
Wysoka dynamika postępu technicznego, prowadząca do  Dostosowywanie się producentów i
zwiększenia oszczędności surowców i do zmniejszenia
eksporterów do zmian po stronie
ich strat w procesach produkcji.
popytu.
Postępująca substytucja surowców naturalnych przez  Ograniczone możliwości
syntetyki (np. zastępowanie kauczuku naturalnego
stymulowania popytu zagranicznego.
kauczukiem syntetycznym).
Prowadzenie przez wiele krajów świata tzw. polityki
bezpieczeństwa narodowego.
Tabela 1.






Przyczyny poprawy terms of trade krajów eksportujących głównie towary zidywidualizowane.
Przyczyny długookresowej poprawy TOT krajów specjalizujących się głównie w produkcji i eksporcie
towarów zindywidualizowanych również są zróżnicowane – głównie chodzi o skutki określonego
kształtowania się dochodowych elastyczności popytu na te towary i ich podaży. Tabela 2.
Kształtowanie się dochodowych elastyczności popytu na towary zindywidualizowane
i ich podaż.
Wysoka doch. elast. podaży i jej
Wysoka dochodowa elast. popytu i jej przyczyny
przyczyny
Działanie prawa Engla, zgodnie z którym w miarę  Możliwość dostosowania się
wzrostu dochodów (będących do dyspozycji po
producentów i eksporterów do zmian
zaspokojeniu podstawowych potrzeb) szybciej wzrasta
po stronie popytu.
popyt na towary przemysłowe oraz na usługi.
 Możliwość stymulowania popytu (w
Zmiany w strukturze konsumpcji towarów przemysłowych
tym zagranicznego) przez
(także usług), sprowadzające się m.in. do relatywnego
wykorzystywanie różnorodnych
wzrostu zapotrzebowania na bardziej skomplikowane i
dywersyfikacji towarów i usług.
droższe towary przemysłowe (także usługi) typu  Możliwości wykorzystywania
konsumpcyjnego, co prowadzi do wzrostu ich wartości
różnorodnych instrumentów
Tabela 2.


Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
12

międzynarodowej oraz cen relatywnych (tzn. w
porównaniu z cenami towarów standardowych).
Postępujący proces internacjonalizacji i liberalizacji życia
gospodarczego, prowadzący m.in. do poprawy warunków
życia ludności świata.
zagranicznej i międzynarodowej
polityki ekonomicznej.
Wzrost gospodarczy i ewolucja handlu międzynarodowego.
 pojęcie wzrostu i rozwoju gospodarczego;
 skutki wzrostu gospodarczego dla handlu międzynarodowego (wzrost zrównoważony,
niezrównoważony);
 wpływ wzrostu gospodarczego na terms of trade i dobrobyt kraju (wzrost gospodarczy
zastępujący import, wzrost zubażający);
 źródła wzrostu gospodarczego i ich wpływ na handel międzynarodowy (wzrost
czynnikowo-neutralny, wzrost zasobów kapitału, wzrost zasobów pracy, twierdzenie
Rybczyńskiego, proces deindustrializacji);
 korzyści z handlu międzynarodowego towarami i usługami;
 ewolucja handlu światowego (struktura towarowa i geograficzna, dynamika);
 handel zagraniczny Polski;
Wybrane zagadanienia.
Skutki wzrostu gospodarczego dla handlu międzynarodowego (wykresy).
Wzrost gospodarczy – proces stałego ilościowego powiększania wielkości produkcji oraz zmiany
stosowanej technologii.
Rodzaje:

wzrost zrównoważony – zwiększenie możliwości produkcyjnych nastąpiło w jednakowej proporcji,

wzrost niezrównoważony,

wzrost niezrównoważony nachylony w kierunku produkcji danego dobra
Zwiększenie możliwości wytwórczych, będące istotą wzrostu gospodarczego, prowadzi także do
wzrostu dochodów i związanego z tym wzrostu popytu. To z kolei wpływa na gotowość danego
kraju do eksportu.
Wzrost produkcji i związane z tym zmiany popytu prowadzą również do zmiany wielkości
konsumpcji, co może mieć istotny wpływ na gotowość danego kraju do eksportu.
wzrost wielkości konsumpcji < przyrost produkcji  wzrost gotowości kraju do eksortu.
Wniosek:
Wzrost zrównoważony oraz wzrost nie zrównoważony z nachyleniem w kierunku produkcji dobra, w
którego wytwarzaniu dany kraj posiada przewagę, prowadzi do wzrostu obrotów handlowych.
Natomiast wzrost nie zrównoważony z nachyleniem w kierunku zwiększenia produkcji dobra przez
dany kraj importowanego nie sprzyja wzrostowi wymiany.
Wpływ wzrostu gospodarczego na TOT i dobrobyt kraju - w odniesieniu do grupy krajów o dużym
udziale w handlu międzynarodowym nie można przyjąć założenia, że wzrost gospodarczy będący ich
udziałem nie ma wpływu na relacje cen światowych.
Rodzaje:

wzrost nie zrównoważonym ograniczającym import,

wzrost zubożający.
Wpływ wzrostu gospodarczego na dobrobyt danego kraju będzie zależał w tej sytuacji od stosunku
korzyści osiągniętych w wyniku wzrostu gospodarczego i strat poniesionych w wyniku pogorszenia
relacji cenowych w wymianie międzynarodowej.
Źródła wzrostu gospodarczego i ich wpływ na handel międzynarodowy
 Postęp techniczny - przyjmując dwa czynniki produkcji: pracę i kapitał możemy wyróżnić: postęp
neutralny, pracooszczędny, kapitałooszczędny
 Przyrost zasobów czynników produkcji: kapitału, zasobów siły roboczej.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
13
Wpływ zmian podaży czynników produkcji na krzywą możliwości produkcyjnych (abstrahując od
postępu technicznego) – model:

wzrost czynnikowo neutralny

wzrost zasobów kapitału

wzrost zasobów pracy.
Zmiany w wyposażeniu kraju w czynniki wytwórcze a handel międzynarodowy - Twierdzenie
Rybczyńskiego – w małym kraju, a więc w warunkach nie zmienionych relacji cen na rynku
światowym, wzrost zasobów wyłącznie jednego czynnika produkcji, przy nie zmienionym poziomie
drugiego, prowadzi do wzrostu produkcji dobra zużywającego przede wszystkim czynnik, którego
zasoby powiększają się, oraz do zmniejszenia produkcji dobra, w wytwarzaniu którego potrzebny jest
przede wszystkim czynnik produkcji, którego zasoby nie ulegają zmianie.
Teoria handlu międzynarodowego i jej ewolucja. Korzyści z wymiany międzynarodowej
- korzyści z handlu międzynarodowego w świetle teorii klasycznych (teoria kosztów
absolutnych, teoria kosztów względnych);
- neoklasyczne teorie handlu międzynarodowego (podział korzyści z wymiany
międzynarodowej – strefa opłacalnej wymiany)
- teoria obfitości zasobów;
- współczesne teorie rozwoju handlu międzynarodowego (teorie neoczynnikowe, teorie
neotechnologiczne, teorie popytowo-podażowe).
Wybrane zagadnienia
Zasada kosztów absolutnych – podstawą specjalizacji międzynarodowej, a zarazem źródłem
osiągania korzyści z handlu międzynarodowego jest występowanie między dwoma krajami i (lub)
większą liczbą krajów bezwzględnych (absolutnych) różnic w kosztach wytwarzania, które A.Smith
mierzył wyłącznie nakładami pracy.
Tab. 1 Absolutne różnice jako podstawa handlu międzynarodowego
Kraj
Polska
Niemcy
Miedź
10 t / 1 dzień
5 t / 1 dzień
Wino
5 beczek / 1 dzień
10 beczek / 1 dzień
Relacje wynikające z nakładu pracy potrzebnego do wytworzenia towarów:
Polska: 1M = 0,5W
lub
1W = 2M
Niemcy:1M = 2W
lub
1W = 0,5M
Przy istnieniu różnic w kosztach produkcji między obu krajami, przedział relacji wymiennych, które są
do zaakceptowania dla obu krajów, jest stosunkowo duży. W powyższym przykładzie każda relacja
wymienna w przedziale 0,5W < 1M < 2W jest do zaakceptowania przez obu partnerów.
Zasada kosztów względnych – zgodnie z tą zasadą w warunkach dysponowania przez kraj A
absolutną przewagą nad krajem B w produkcji różnych dóbr (załóżmy: dwu z nich), tenże kraj A
powinien się specjalizować w produkcji i eksporcie tego towaru, który może wyprodukować
stosunkowo taniej niż kraj B, tj. towaru, w przypadku którego jego przewaga, mierzona kosztami
(także cenami), nad krajem B jest stosunkowo największa. Jednocześnie kraj B powinien się
specjalizować w produkcji i eksporcie towaru, w przypadku którego podobnie mierzona jego
niekorzystna sytuacja ujawnia się stosunkowo w najmniejszym stopniu.
Tab. 2 Względne różnice jako podstawa handlu międzynarodowego
Kraj
Polska
Niemcy
Miedź
8 t / 1 dzień
9 t / 1 dzień
Wino
4 beczek / 1 dzień
18 beczek / 1 dzień
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
14
Tab. 3 Jednakowe relacje wydajności jako brak podstawy handlu międzynarodowego
Kraj
Polska
Niemcy
Miedź
5 t / 1 dzień
10 t / 1 dzień
Wino
10 beczek / 1 dzień
20 beczek / 1 dzień
Zasada obfitości zasobów - każdy kraj powinien eksportować towary, których produkcja wymaga
większego zastosowania bardziej obfitego i w związku z tym tańszego czynnika produkcji, importować
zaś towary, których produkcja wymaga większego zastosowania mniej obfitego i w związku z tym
droższego czynnika produkcji
Współczesne teorie handlu międzynarodowego:
1) teorie neoczynnikowe – ich istota sprowadza się do rozszerzenia rozważań E.Heckschera,
B.Ohlina i P.A.Samuelsona na większą liczbę czynników produkcji niż tylko kapitał i praca.
uważają za celowe uwzględnienie dodatkowo zasobów naturalnych oraz niejednorodności
czynników pracy i kapitału (praca prosta i złożona, kapitał rzeczowy i ludzki);
2) teorie neotechnologiczne – uwzględniają zmiany spowodowane ciągłym rozwojem postępu
technicznego:
 teoria luki technologicznej – możliwość rozwoju korzystnego handlu dzięki międzynarodowym
różnicom w poziomie wiedzy technicznej i w tempie postępu technicznego,
 teoria cyklu życia produktu – handel międzynarodowy stanowi pochodną przechodzenia
danego produktu-innowacji kolejno przez trzy fazy: innowacyjną, dojrzewania, standaryzacji,
 teoria korzyści skali produkcji i zbytu – korzyści skali występują wtedy, gdy rozmiary produkcji i
zbytu rosną szybciej niż nakłady czynników produkcji;
3) teorie popytowo-podażowe – ich autorzy eksponują, oprócz czynników podażowych, znaczenie
czynników po stronie popytu, a ściślej kształtowanie się jego rozmiarów i struktury. wg nich jedną
z istotnych korzyści z rozwoju handlu międzynarodowego jest lepsze zaspokojenie potrzeb
konsumentów oraz inwestorów. duże znaczenie ma rozwój tzw. handlu wewnątrzgałęziowego
(jednoczesny import i eksport wyrobów tych samych gałęzi i branż).
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
15
Wzrost i rozwój gospodarczy krajów rozwijających się.
 charakterystyka krajów rozwijających się (kryteria podziału, cechy);
 teoria handlu międzynarodowego a rozwój gospodarczy krajów rozwijających się
(teoria zależności, teoria wzrostu zubażającego, teoria Prebisha);
 polityka handlowa krajów rozwijających się zmierzająca do zwiększenia korzyści z
handlu międzynarodowego (próby stabilizacji cen eksportowanych surowców a
międzynarodowe porozumienia towarowe; zmiana struktury produkcji a strategia
antyimportowa i proeksportowa);
 kryzys zadłużeniowy i możliwości jego rozwiązywania (skala problemu, przyczyny i
zagrożenia związane z kryzysem, współczesne kryzysy finansowe a kryzys azjatycki);
 próby przedsięwzięć integracyjnych krajów rozwijających się;
 kartele międzynarodowe (OPEC);
 problemy rozwoju i wymiany zagranicznej krajów rozwijających się na przełomie XX i
XXI wieku.
Wybrane zagadnienia.
Brak jest jednoznacznych kryteriów, które umożliwiałyby zakwalifikowanie danego państwa do
grupy krajów rozwijających się. Cechy charakterystyczne to m.in.: niski poziom PKB na 1 mieszkańca;
wysoki odsetek zatrudnionych w rolnictwie; wysoki poziom analfabetyzmu; niski poziom zdrowotności
społeczeństwa; niska jakość środowiska naturalnego.
Teoria handlu międzynarodowego a rozwój gospodarczy krajów rozwijających się - istnieje wiele
koncepcji teoretycznych wiążących zacofanie gospodarcze krajów rozwijających się z ich
uczestnictwem w handlu międzynarodowym.
 Teoria zależności (A.G.Frank, P.Baran) – zacofanie krajów rozwijających się spowodowane
jest ich zależnością gospodarczą od krajów rozwiniętych. Zależność ta jest z kolei wynikiem
zależności politycznej (historia).
 Teoria wzrostu zubożającego (J.N.Bhagwatiego) – zgodnie z tą koncepcją w określonych
warunkach handel międzynarodowy odbywający się zgodnie z zasadą kosztów
komparatywnych prowadzi do spadku dobrobytu kraju zwiększającego eksport.
 Teoria Prebisha – twierdzenie: w długim okresie następuje stałe pogarszanie relacji cenowych
surowców mineralnych i artykułów rolnych w stosunku do cen dóbr przemysłowych.
Ekonomia rozwoju – część ekonomii badająca warunki rozwoju ekonomicznego krajów
rozwijających się.
Czynniki mające wpływ na niekorzystne zmiany: działanie prawa Engla, syntetyczne substytuty,
naturalne ograniczenia wzrostu podaży /nieodnawialność/, mały wzrost wydajności produkcji.
Polityka handlowa krajów rozwijających się zmierzająca do zwiększenia korzyści z handlu
międzynarodowego:
 Próby stabilizacji cen eksportowanych surowców - międzynarodowe porozumienia towarowe
(umowy gospodarcze zawierane przez kraje-eksporterów określonych towarów z zamiarem
stabilizacji ich cen). Podstawowe narzędzia stosowane w międzynarodowych umowach
towarowych:
- Kwoty eksportowe (etapy: docelowy poziom ceny, prognozowanie wielkości popytu
światowego, wielkości podaży, podział podaży na kwoty/limity).
- System zapasów buforowych – istota tego systemu polega na utworzeniu funduszu
wyposażonego w środki finansowe oraz postawione im do dyspozycji zasoby określonego
surowca (odpowiednia polityka sprzedaży i zakupów).
- Kontrakty wielostronne – wspólne wyznaczanie przez eksporterów i importerów przedziału
cen.
- Mechanizm kompensacyjny – stworzenie funduszu, który w przypadku spadku cen
poszczególnych surowców rekompensowałby eksportującym je krajom poniesione straty.

Zmiana struktury produkcji – strategia antyimportowa i proeksportowa
Kryteria klasyfikacji poszczególnych strategii wg BŚ:
1. wysokość efektywnej stopy protekcji
3. stopień przewartościowania własnej waluty
2. zakres ograniczeń ilościowych w imporcie
4. stopień stosowania bodźców eksportowych
Podstawową przesłanką strategii jest chęć zmiany przez kraje rozwijające się swej roli w MPP.
Przedmiot: MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE - ćwiczenia, rok akademicki 2006/2007
Kierunek: EKONOMIA, III semestr, studia licencjacie
Opr. M. Jaworska
16
Strategia antyimportowa – jej głównym założeniem jest zmniejszenie uzależnienia kraju od
importu artykułów przemysłowych przez podjęcie ich produkcji na miejscu.
Strategia proeksportowa – popieranie rozwoju produkcji artykułów przemysłowych z
przeznaczeniem na eksport.
Kartel międzynarodowy jest porozumieniem producentów dotyczącym podziału rynku w celu
uzyskania zysku monopolistycznego oraz równomiernego rozłożenia strat pomiędzy producentami w
okresie spadku popytu [Budnikowski 2003, s. 242-246].
OPEC Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (Organization of Petroleum Exporting
Countries) – organizacja międzyrządowa grupująca kraje, których głównym towarem eksportowym jest
ropa naftowa. Obecnie do OPEC należy 11 krajów. Organizacja ta została powołana do życia w 1960
roku w Bagdadzie z zamiarem ujednolicenia polityki w dziedzinie produkcji i zbytu ropy naftowej.
Download