MSM WZ UW Warszawa, sem. letni 2014 r. T. Skoczny, Polska w Unii Europejskiej Procesy integracji europejskiej Struktura wykładu: Historia i dzień dzisiejszy integracji europejskiej Istota Unii Europejskiej System instytucjonalny UE Główne problemy współpracy instytucjonalnej UE a RP I – Historia integracji europejskiej i Polska droga do UE A. Rozwój integracji europejskiej - od Deklaracji Schumana (1950) do wejścia w życie TL (1.12.2009 r.) a. Deklaracja Schumana (9.5.1950) i Traktat Paryski o EWWiS (1951), dwa Traktaty Rzymskie: o EWG i EWEA(1957) b. 1. wielka reforma: Traktat z Maastricht (1991) – „nibyutworzenie” UE; Unia „trzech filarów” c. Mała reforma UE: Traktat z Nicei (2000) d. nieudana próba przyjęcia Traktatu Konstytucyjnego UE (2004) e. 2. wielka reforma: Traktat z Lizbony (2007); wejście w życie (1.12.2009) po ciężkim procesie ratyfikacyjnym – Irlandia, Polska, Czechy B. TL jako tradycyjny traktat rewizyjny – Traktat o UE (TUE) i Traktat o Funkcjonowaniu UE (TFUE) I – Historia integracji europejskiej i Polska droga do UE Historia terytorialnego poszerzenia integracji europejskiej: 1.1.1973 - przystąpienie WB, I i D do WE, N – mówi nie; 1.1.1981 - przystąpienie G do WE; 1.1.1986 - przystąpienie H i P do WE; 1.1.1995 - przystąpienie Sz, F i A do UE, N – mówi nie TA 1977(1999), Konferencja Międzyrządowa 2000 i TN 2001(2003) – reforma instytucjonalna w kontekście wschodniego rozszerzenia 1.5.2004 - przystąpienie do UE 10 krajów (P, W, Cz, S, L, Ł, E, C, M i S) Ostatnie rozszerzania – B, R 1.1.2007; Ch 1.1.2012 Dalsze rozszerzenia - Bałkany Zachodnie ?; Turcja ?; Nowe kraje stowarzyszone – Mołdawia, Gruzja, Ukraina II – Istota Unii Europejskiej (od 1.12.2009 r.) A. Podstawowe reformy UE wg TL: a. Przekształcenie Unii ze struktury 3-filarowej w jedną (jednolitą) organizację międzynarodową b. Umocnienie wspólnej aksjologii UE: nadanie mocy prawnej Karcie Praw Podstawowych i przystąpienie UE do EKPCz c. Sprecyzowanie podziału kompetencji między UE a jej państwa członkowskie (PC) d. Umocnienie procesu decyzyjnego przez zmodyfikowaną regułę podwójnej większości kwalifikowanej (od 2014 r.) e. Reforma katalogu aktów prawa pochodnego f. Reformy instytucjonalne g. Niewielkie zmiany prawa rynku wewnętrznego II – Istota Unii Europejskiej (od 1.12.2009 r.) B. Zasady integracji wg TUE i TFUE Zasada subsydiarności (art. 5 TUE) a) Kompetencje wyłączne – nie b) Kompetencje konkurencyjne - tak: test I i II c) Zasada proporcjonalności (test III) Zasada lojalności i odpowiedzialność PCz za naruszenie prawa wspólnotowego (art. 4 ust. 3 TUE) Zasada niedyskryminacji ze względów przynależności państwowej (art. 18 TFUE) Zasada ściślejszej współpracy (art. 20 TUE i art. 326334 TFUE); TL – pełny zakres i podwyższenie progu do 9 państw członkowskich II – Istota Unii Europejskiej (od 1.12.2009 r.) C. Podział kompetencji między WE a PCz wg TWE i TL Suwerenność PCz; transfer kompetencji (art. 90 Konstytucji RP) Kompetencje: a) Nadane/przyznane/wyraźnie powierzone b) dorozumiane ? c) subsydiarne (art. 352 TFUE) – klauzula elastyczności Kompetencje: a) wyłączne b) konkurencyjne c) wspierające, koordynujące i uzupełniające II – Istota Unii Europejskiej (od 1.12.2009 r.) D. Prawo UE/WE a prawo międzynarodowe i krajowe (polskie) wg orzecznictwa sądów wspólnotowych, TL i Konstytucji RP Zasada autonomiczności prawa wspólnotowego Zasada bezpośrednie stosowania i bezpośredniego skutku prawa wspólnotowego w prawie krajowym- art. 91 ust. 1 i 3 w zw. z art. 90 Konstytucji RP Zasada prymatu prawa wspólnotowego nad prawem krajowym - art. 91 ust. 2 i 3 w zw. z art. 90 Konstytucji RP; w dalszym ciągu tylko orzecznicza System źródeł prawa wspólnotowego – prawo wtórne dalej: rozporządzenia, dyrektywy i decyzje III - System instytucjonalny Unii Europejskiej A. Instytucje UE; instytucje podstawowe i pomocnicze; EBC B. Zasady ustrojowe systemu instytucjonalnego UE wg TUE i TFUE a) nie wg zasady podziału władz b) zasada jednolitych ram instytucjonalnych (art. 13 ust. 1 TUE) c) zasady równowagi i autonomii instytucjonalnej (art. 13 ust. 2 TUE) d) zasada subsydiarności (art. 5 TUE) C. Ogólna charakterystyka zmian dokonanych TL – 7 instytucji, instytucjonalizacja RE, zmiany ewolucyjne, umocnienie roli parlamentów narodowych III - System instytucjonalny Unii Europejskiej A. Katalog instytucji i organów doradczych jednolitej UE (art. 13 ust. 1 TUE): a. Parlament Europejski b. Rada Europejska (dot. instytucja UE „trójfilarowej”) c. Rada (w praktyce: Rada UE) d. Komisja Europejska (dot. Komisja) e. Trybunał Sprawiedliwości UE (dot. TS WE) f. Trybunał Obrachunkowy g. instytucje doradcze Rady, KE i PE (oba do max. 350 członków) - Komitet Ekonomiczno-Społeczny - Komitet Regionów h. Europejski Bank Centralny/EBC (dot. nie był instytucją główną) (1994, 1999) (art. 308-309 TFUE) - istota, organizacja, funkcje; polski członek po wejściu do UGW (art. 227 Konstytucji RP) III - System instytucjonalny Unii Europejskiej RADA EUROPEJSKA (1961, 1974, 1977, 1983, 1986) – jako instytucja UE RE – istota, skład, tryb działania (szczyty), funkcje (art. 15 TUE; art. 235-236 TFUE) Prezydent czy Premier RP ? RE po rządami TL: instytucja główna; „przywództwo polityczne” w UE – stały Przewodniczący RE („Prezydent UE”) – Van Roumpay III - System instytucjonalny Unii Europejskiej RADA UNII EUROPEJSKIEJ (1957, 1965/1967) – instytucja WE Rada UE - istota, skład, organizacja i tryb działania, funkcje, rodzaje głosowań (art. 16 TUE; art. 237-243 TFUE); polscy ministrowie w składzie RUE Podział głosów ważonych przed TN, w tym tzw. mechanizm z Joaniny (1994 r.), i wg TN - próg większości kwalifikowanej i tzw. mniejszość blokująca rozszerzenie zakresu głosowań większością kwalifikowaną System wg TL: - utrzymanie systemu wg TN do 30.10.2014, okres przejściowy do 30.03.2017 r., możliwość odwołania się do formuły z Joaniny po 1.04.2017 r. Prezydencja zbiorowa (3 państwa przez 18 mies.) III - System instytucjonalny Unii Europejskiej PARALAMENT EUROPEJSKI (1957, 1962, 1976, 1979) – instytucja wspólnotowa PE - istota, skład i powoływanie, organizacja (komisje i frakcje), tryb działania, funkcje (art. 14 TUE; art. 223-234 TFUE); polscy posłowie w składzie PE Wzmocnienie pozycji PE wg JAE i TM; powołanie Rzecznika Praw Obywatelskich (TM) Realokacja miejsc w PE przed i wg TN; reforma PE wg TN Wzrost znaczenia wg TL: max. 750 + przew.; od min. 6 do max. 96 posłów; degresywna proporcjonalność III - System instytucjonalny Unii Europejskiej KOMISJA EUROPEJSKA (1951 /Wysoka Władza w EWWiS/, 1965/1967) – instytucja wspólnotowa KE – istota, skład i powoływanie, organizacja, tryb działania, funkcje (art. 17-18 TUE; art. 244-250 TFUE) Reformy KE wg TA i po 2000 r. Zmiany w składzie KE: wg protokołu do TA, TN; „polski komisarz”; stała współpraca administracji rządowej z dyrekcjami generalnymi KE KE wg TL – 1 członek na 1 państwo do 1.11.2014 r.; potem nowe rozwiązanie III - System instytucjonalny Unii Europejskiej SĄDY UNIJNE Jeden sąd do JAE; dwie postacie jednego sądu wg JAE; reformy wg TA i po 2000 r.; dwa sądy wg TN Trybunał Sprawiedliwości WE (1951, 1957, 1988; ETS) – instytucja wspólnotowa (art. 19 TUE; 251-281 TFUE i Statut ETS); polski sędzia Sąd Pierwszej Instancji (SPI) wg JAE 1986 (1988, 1989, 1990, 1993, 1994) – instytucja wspólnotowa; SPI wg TN – odrębny sąd wspólnotowy; polska sędzina Izby /panele/ sądowe przy SPI; Sąd Służby Cywilnej; polska sędzina Rzecznicy generalnie – dziś 8, wg TL może być 11 III - System instytucjonalny Unii Europejskiej TRYBUNAŁ OBRACHUNKOWY (1975, 1977) – wspólnotowa instytucja główna wg TWE (art. 285-287 TFUE) TO – istota, skład, organizacja, tryb działania, funkcje Realokacja miejsc w TO wg TN Utrzymanie TO na liście instytucji głównych przez Traktat Lizboński Polski członek TO III - System instytucjonalny Unii Europejskiej ORGANY DORADCZE (POMOCNICZE) (Europejski) Komitet Gospodarczy i Społeczny (1957, 1998) (art. 300-304 TFUE) a) EKGiS – istota, skład, powoływanie, organizacja, tryb działania, funkcje; realokacja miejsc wg TN b) polscy członkowie Komitet Regionów (TM) (art. 305-307 TUE) a) KR – istota, skład, organizacja, tryb działania, funkcje; realokacja miejsc wg TN c) polscy członkowie IV – Unia Europejska w Polsce Współpraca rządu, parlamentu i prezydenta RP Ustawa z 2004 r.; brak prezydenta RP Planowana zmiana ustawy w związku z ratyfikacją Traktatu Lizbońskiego Współpraca w zakresie stanowienia prawa Współpraca w zakresie tworzenia prawa polskiego wykonującego prawo UE Współpraca w zakresie opiniowania kandydatów na stanowiska w UE IV – Unia Europejska w Polsce „Specjalistyczna administracja europejska” „Ogólna” administracja europejska – RM, MON, inni ministrowie MSZ – Departament UE „Europejskie komórki” w centralnej i wojewódzkiej administracji rządowej „Europejskie komórki” w administracji samorządowej