ROLA BANKU CENTRALNEGO W SYSTEMIE FINANSOWYM I GOSPODARCE: SYSTEM FINANSOWY A GOSPODARKA.; BANK CENTRALNY W ROLI INSTYTUCJI SYSTEMU FINANSOWEGO.; INSTYTUCJONALNO – PRAWNE WARUNKI FUNKCJONOWANIA BANKU CENTRALNEGO.; FUNKCJE I ZADANIA BANKU CENTRALNEGO SYSTEM FINANSOWY: MECHANIZM WSPÓŁTWORZENIA I PRZEPŁYWU SIŁY NABYWCZEJ MIĘDZY NIE FINANSOWYMI PODMIOTAMI GOSPODARCZYMI, TO ORGANIZACJA WYKORZYSTANIA PIENIĄDZA W GOSPODARCE. SYSTEM FINANSOWY W GOSPODARCE - MA CHARAKTER PODSYSTEMU GOSPODARCZEGO; ZAOPATRUJE PODMIOTY GOSPODARCZE W PIENIĄDZ GOTÓWKOWY I BEZGOTÓWKOWY; ODDZIAŁUJE NA GOSPODARKĘ: AKTYWNIE, NEUTRALNIE STRUKTURA SYSTEMU FINANSOWEGO - UPORZĄDKOWANY ZBIÓR ORGANIZACJI FINANSOWYCH (INSTYTUCJI FINANSOWYCH ORAZ RYNKÓW FINANSOWYCH), ZASAD ICH FUNKCJONOWANIA, A TAKŻE INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH, KREOWANYCH PRZEZ ORGANIZACJE FINANSOWE. SYSTEM FINANSOWY - SKŁADA SIĘ Z RÓŻNYCH PODSYSTEMÓW; ISTOTNYM JEGO PODSYSTEMEM JEST SYSTEM PIENIĘŻNY SYSTEM PIENIĘŻNY - ZESPÓŁ NORM PRAWNYCH REGULUJĄCYCH ZASADY, ORGANIZACJĘ I TRYB EMISJI ORAZ OBIEGU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH, CZĘŚĆ SYSTEMU FINANSOWEGO KRAJU ZAKRES REGULACJI W SYSTEMIE PIENIĘŻNYM – PODMIOTOWY: O CHARAKTERZE BEZPOŚREDNIM; DOTYCZĄCY WPROST I WYŁĄCZNIE JEDNOSTEK UCZESTNICZĄCYCH W DANEJ, KONKRETNEJ OPERACJI PIENIĘŻNYCH, NP. NABYCIE OBLIGACJI SKARBOWEJ, O CHARAKTERZE POŚREDNIM; OBEJMUJE ZESPÓŁ NORM SŁUŻĄCYCH REALIZACJI PODSTAWOWYCH ZASAD GOSPODARKI PIENIĘŻNEJ- BANK CENTRALNY- BANKI KOMERCYJNE, O CHARAKTERZE INDYWIDUALNYM LUB POWSZECHNYM. PRZEDMIOTOWY: DOTYCZY EMISJI ZNAKÓW PIENIĘŻNYCH, OBIEGU PIENIĘŻNEGO, STOSUNKÓW PIENIĘŻNYCH Z ZAGRANICĄ. PRZESŁANKI REGULACJI GOSPODARKI PIENIĘŻNEJ - GOSPODARKA PIENIĘŻNA: ZESPÓŁ ZASAD, CZYNNIKÓW I CZYNNOŚCI KSZTAŁTUJĄCYCH EMISJĘ I OBRÓT ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH. CEL REGULACJI GOSPODARKI PIENIĘŻNEJ: WIARYGODNY I STABILNY PIENIĄDZ, KTÓRY ZAPEWNIA PODMIOTOM KRAJOWYM I ZAGRANICZNYM WYSOKĄ SPRAWNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO PROWADZONEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ. INSTYTUCJE SYSTEMU PIENIĘŻNEGO - KONTROLUJĄCE I NADZORUJĄCE; W POLSCE: PARLAMENT, MF, NBP, KNB, KPWIG, UNUIFE; INSTYTUCJE KREDYTOWE; INSTYTUCJE UBEZPIECZENIOWE; INSTYTUCJE INWESTYCYJNE BANK CENTRALNY - JEST JEDNĄ Z INSTYTUCJI SYSTEMU PIENIĘŻNEGO; BEZPOŚREDNIO ODDZIAŁUJE NA SYSTEM BANKOWY, POPRZEZ KSZTAŁTOWANIE WARUNKÓW FUNKCJONOWANIA SYSTEMU BANKOWEGO WPŁYWA NA SPRAWNOŚĆ I EFEKTYWNOŚĆ SYSTEMU FINANSOWEGO ORAZ GOSPODARKĘ. W SYSTEMIE BANKOWYM - FUNKCJONUJĄ RÓŻNE INSTYTUCJE; ICH CHARAKTER I SPOSÓB POWIĄZAŃ ZALEŻY OD STANU ROZWOJU GOSPODARKI ORAZ MODELU SYSTEMU FINANSOWEGO; W SYSTEMIE FINANSOWYM O RYNKOWEJ ORIENTACJI WPŁYW BANKU CENTRALNEGO NA GOSPODARKĘ JEST INNY NIŻ W SYSTEMIE FINANSOWYM BANKOWO ZORIENTOWANYM. W GOSPODARKACH RYNKOWYCH O WYSOKIM POZIOMIE ROZWOJU - SYSTEM BANKOWY JEST DWUPOZIOMOWY; EWOLUUJE W KIERUNKU RYNKOWYM; SYSTEM BANKOWY PODLEGA GLOBALIZACJI; BANK CENTRALNY NIE ZAWSZE JEST W STANIE STABILIZOWAĆ GOSPODARKĘ, GDYŻ STAJE SIĘ ONA ZALEŻNA OD GLOBALNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH I KAPITAŁOWYCH I PODLEGA SZOKOM POPYTOWO PODAŻOWYM BANK CENTRALNY - W GOSPODARCE I SYSTEMIE PIENIĘŻNYM FUNKCJONUJE ZGODNIE Z PRZYJĘTYMI ROZWIĄZANIAMI PRAWNYMI I TRADYCJĄ; POWSTAŁ GŁÓWNIE W EFEKCIE POJAWIENIA SIĘ BANKNOTÓW, CZYLI NOT BANKOWYCH ŻYRUJĄCYCH ZŁOŻONY DEPOZYT; ROZWINĄŁ SWĄ DZIAŁALNOŚĆ WSKUTEK UKSZTAŁTOWANIA SIĘ W GOSPODARKACH SYSTEMU PIENIĄDZA PAPIEROWEGO. TRADYCYJNIE BANK CENTRALNY PEŁNI FUNKCJE - BANK BANKÓW: ORGANIZUJE I WSPÓŁUCZESTNICZY W SYSTEMIE ROZLICZEŃ PIENIĘŻNYCH, REGULUJE DZIAŁALNOŚĆ BANKÓW KOMERCYJNYCH, WSPIERA SYSTEM ROZLICZEŃ BANKOWYCH W KRAJU I W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ; BANK EMISYJNY: EMITUJE PIENIĄDZ GOTÓWKOWY I KREDYTOWY, ODDZIAŁUJE NA ILOŚĆ TEGO PIENIĄDZA W OBIEGU, OKREŚLA JEGO WARTOŚĆ POPRZEZ KSZTAŁTOWANIE: PODAŻY PIENIĄDZA, STOPY PROCENTOWEJ, KURSU WALUTOWEGO; BANK PAŃSTWA: OBSŁUGA BUDŻETU PAŃSTWA, PROWADZENIE RACHUNKÓW BANKOWYCH BANK CENTRALNY W SYSTEMIE PIENIĘŻNYM - EMITUJE PIENIĄDZ GOTÓWKOWY I KREUJE PIENIĄDZ BEZGOTÓWKOWY, ZARZĄDZA REZERWAMI WALUTOWYMI, Z RZĄDEM WSPÓŁZARZĄDZA KURSEM WALUTOWYM, REALIZUJE POLITYKĘ DEWIZOWA PAŃSTWA, ZAPEWNIA BEZPIECZEŃSTWO OBIEGU PIENIĄDZA BANKOWEGO, ZAPEWNIA BEZPIECZEŃSTWO I STABILNOŚĆ SYSTEMU FINANSOWEGO, PROWADZI USŁUGI BANKOWE WOBEC RZĄDU I JEGO INSTYTUCJI. PODAŻ PIENIĄDZA JEST FUNKCJĄ WIELU ZMIENNYCH M=(BG+ D/R+BG )X B ZALEŻY OD EMISJI, OD TZW. BAZY MONETARNEJ GDZIE: BG- GOTÓWKA W OBIEGU; D- DEPOZYTY NA ŻĄDANIE; R- REZERWY BANKOWE; B- BAZA MONETARNA LUB M=(K+1/R+K)X B K- STOPA UTRZYMANIA GOTÓWKI BG/D; R- PRZECIĘTNA STOPA REZERW OBOWIĄZKOWYCH –R/D M=[K+1/R(1+K+S)+K]X B GDZIE: N-T/D – STOPA DEPOZYTÓW TERMINOWYCH; T- WKŁADY TERMINOWE OBJĘTE OBOWIĄZKOWĄ REZERWĄ; S-S/D –STOPA WKŁADÓW OSZCZĘDNOŚCIOWYCH; SWKŁADY OSZCZĘDNOŚCIOWE OBJĘTE OBOWIĄZKOWĄ REZERWĄ. TEORIA MNOŻNIKA - KLASYCZNA TEORIA MNOŻNIKA ZAKŁADA, ŻE NA PROCES KREACJI PIENIĄDZA ODDZIAŁYWAJĄ WYŁĄCZNIE CZYNNIKI INSTYTUCJONALNE, TECHNICZNE BĄDŹ LOSOWE ZMIANY W ZACHOWANIACH BANKÓW. BANK CENTRALNY MOŻE ZATEM WPŁYWAĆ NA PODAŻ PIENIĄDZA POPRZEZ: STOPĘ REZERW OBOWIĄZKOWYCH, MANIPULOWANIE SŁUŻĄCYCH BANKOM DO PRZECHOWYWANIA REZERW (INNE NIŻ DEPOZYT W BANKU CENTRALNYM), OPERACJE OTWARTEGO RYNKU SKIEROWANE NA ZMIANY STRUKTURY ZASOBÓW BANKÓW (SPRZEDAŻ BONÓW PIENIĘŻNYCH CZY BONÓW SKARBOWYCH). PODAŻ PIENIĄDZA- ILOŚĆ PIENIĄDZA STAWIANEGO PRZEZ BC DO DYSPOZYCJI DO OBIEGU. PODEJŚCIE STRUKTURALNE DO KREACJI PODAŻY PIENIĄDZA (PODMIOTOWE) M= G + BPR + BPF GDZIE: G- DEPOZYTY BANKOWE; BPR- KREDYTY DLA SEKTORA RZĄDOWEGO; BPFKREDYTY DLA INNYCH PODMIOTÓW FINANSOWYCH; STĄD ∆M = ZRK - ∆BPR + ∆BPF + ∆ZSB – ZAR GDZIE: ZRK- ZAPOTRZEBOWANIE SEKTORA RZĄDOWEGO NA NOWE KREDYTY; ZSBAKTYWA ZAGRANICZNE SEKTORA BANKOWEGO; ZAR- AKTYWA ZAGRANICZNE SEKTORA RZĄDOWEGO. O PODAŻY DECYDUJE PRZYROST AKTYWÓW SEKTORA RZĄDOWEGO. PRZYROST PODAŻY PIENIĄDZA- GDY ROŚNIE ZAPOTRZEBOWANIE NA KREDYTY RZĄDOWE MUSI EMITOWAĆ PIENIĄDZ (POKRYCIE GOTÓWKĄ)- EKSPANSJA KREDYTOWA GDY BRAKUJE PIENIĄDZA- BC POŻYCZA BANKOM KOMERCYJNYM GOTÓWKĘ. REZERWA WALUTOWA - (W POSTACI AKTYWÓW FINANSOWYCH; SĄ NA ŚWIECIE AKCEPTOWANE DO REGULACJI ZAGRANICZNYCH DO OCHRONY KURSU WALUTOWEGO). AKCEPTOWANE NA ŚWIECIE AKTYWA O CHARAKTERZE PIENIĘŻNYM, KTÓRYMI DYSPONUJE WŁADZA MONETARNA KRAJU W CELU REGULACJI DŁUGU. ZE WZGLĘDU NA CHARAKTER DŁUGU MUSZĄ TO BYĆ ŚRODKI PIENIĘŻNE LUB PŁYNNE AKTYWA AKCEPTOWANE W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ; OFICJALNA REZERWA WALUTOWA (DEWIZOWA) MFW DEFINIUJE REZERWY WALUTOWE JAKO - CHRONIĄCA WALUTĘ W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ DLA UTRZYMANIA KURSU WALUT DLA OCHRONY WALUTY; ZŁOTO, POSIADANE SDR- PRAWO CIĄGNIENIA DLA REGULOWANIA NALEŻNOŚCI I ZOBOWIĄZAŃ; POZYCJA REZERWOWA W MFW, ZASOBY DEWIZ (DEPOZYTY BANKOWE, WEKSLE SKARBOWE, KRÓTKO- I DŁUGOTERMINOWE RZĄDOWE PAPIERY WARTOŚCIOWE) OD NIE REZYDENTÓW WYRAŻONE W RÓŻNYCH WALUTACH. (BEZPIECZNE DEWIZY) REZERWA WALUTOWA + REZERWA TOWAROWA (ZBOŻA, PALIWA) = OGÓLNE REZERWY KRAJOWE = DYSPONUJE NIMI PAŃSTWO MAJĄC NA UWADZE BEZPIECZEŃSTWO. ROŚNIE ROLA I ZNACZENIE REZERWY WALUTOWEJ W STRUKTURZE REZERW KRAJOWYCH. REZERWA WALUTOWA JEST UTRZYMYWANA W CELU ZABEZPIECZENIA WARTOŚCI PIENIĄDZA PAPIEROWEGO. ZASADNICZYM SKŁADNIKIEM REZERWY WALUTOWEJ BYŁO ZŁOTO MONETARNE – OSTATECZNY AKTYW REZERWOWY. DO POCZĄTKU LAT SZEŚĆDZIESIĄTYCH OBOWIĄZYWAŁA REGUŁA 2/3 REZERW W ZŁOCIE A 1/3 W DEWIZACH. BANKI CENTRALNE POSIADAJĄ STABILNE ZASOBY ZŁOTA CHOCIAŻ ICH UDZIAŁ W REZERWACH WALUTOWYCH JEST MOCNO ZRÓŻNICOWANY. REZERWY WALUTOWE POZA ZŁOTEM UTRZYMYWANE SĄ W DOLARACH, W TYM RÓWNIEŻ DEWIZACH JAKO KRÓTKOTERMINOWYCH ŚRODKACH PŁATNICZYCH I WALUTACH WYMIENIALNYCH. WALUTA REZERWOWA TO PIENIĄDZ - STABILNY = SILNEJ GOSPODARKI, W PEŁNI ZEWNĘTRZNIE WYMIENIALNY; ZAPEWNIAJĄCY REALIZACJĘ FUNKCJI BEZPIECZEŃSTWA I CELÓW GOSPODARCZYCH.;GOSPODARKA W POLSCE JEST W CIĄGŁYM ROZWOJU. USD WALUTA REZERWOWA NIERÓWNA POLSKI ZŁOTY WALUTA WYMIENIALNA WYBÓR STRUKTURY KOSZYKA REZERW WALUTOWYCH ZALEŻY OD CELÓW DLA JAKICH REZERWY SĄ UTZYMYWANE - REZERWA UTRZYMYWANA JEST DLA CELÓW: INTERWENCYJNYCH (OCHRONA KURSU WALUT DLA REGULACJI DŁUGÓW WYNIKAJĄCYCH Z KONTRA. GOSP.); GŁÓWNE UTRZYMANIE KURSU WALUTOWEGO NA ZAKŁADANYM POZIOMIE, GOSPODARCZYCH: TRANSAKCYJNYCH (BANKI KOMERCYJNE DOKONUJĄCE DUŻYCH TRANSAKCJI WALUTOWYCH POWINNY W RAZIE KONIECZNOŚCI ZASPOKOIĆ WŁASNE POTRZEBY NA WALUTĘ TRANSAKCYJNA. UNIKA SIĘ KOSZTOWNEJ WYMIANY JEDNEJ WALUTY NA DRUGĄ. OBSŁUGI DŁUGU ZAGRANICZNEGO, TRYNIDAD I TOBAGO: DOMINUJĄ DOLARY AMERYKAŃSKIE Z EKSPORTU ROPY NAFTOWEJ A ZADŁUŻENIE JEST W JENACH JAPOŃSKICH. BANK CENTRALNY STOSUJE TRANSAKCJE SWAPOWE: ZWROTNEJ ZMIANY WALUT DOLARA NA JENA TAK ABY ZABEZPIECZYĆ SIĘ PRZED NIEKORZYSTNYMI ZMIANAMI KURSU DOLARA I JENA. DOCHODOWOŚCI I RYZYKA: BUDOWY KOSZYKA WALUT, KTÓRY JEST OPTYMALNY POD WZGLĘDEM REALIZOWANYCH CELÓW. WIELKOŚĆ REZERW DEWIZOWYCH ZALEŻY OD: SYSTEMU KURSOWEGO; POWIĄZAŃ GOSPODARKI Z ZAGRANICĄ; IM WIĘKSZE ROZMIARY OTWARTOŚCI TYM WIĘKSZE REZERWY; OGRANICZENIA W ODNIESIENIU DO HANDLU ZAGRANICZNEGO I OBROTÓW KAPITAŁOWYCH; KOSZT UTRZYMANIA REZERW: RÓŻNICE MIĘDZY ALTERNATYWNYMI LOKATAMI REZERW A STOPĄ ZWROTU Z FAKTYCZNYCH TRANSAKCJI REZERWAMI (ZBLIŻONA JEST DO LIBID I KRÓTKOTERMINOWYCH LOKAT EUROWALUTOWYCH); RYZYKO TRUDNOŚCI PŁATNICZYCH W KRAJU/ UTRATA WIARYGODNOŚCI; POZIOM DOCHODU NARODOWEGO. EBC - UTRZYMUJE WYSOKI POZIOM REZERW WALUTOWYCH ZE WZGLĘDU NA WIARYGODNOŚĆ EURO; DOCELOWO ZMNIEJSZY ICH WIELKOŚĆ, NADWYŻKA REZERW TO NIEGOSPODARNOŚĆ. REZERWY WALUTOWE W POLSCE - TO AKTYWA REZERWOWE WYKORZYSTYWANE BEZPOŚREDNIO DO CELÓW FINANSOWANIA NIERÓWNOWAGI BILANSU PŁATNICZEGO I INNYCH DZIAŁAŃ SŁUŻĄCYCH ZACHOWANIU TEJ RÓWNOWAGI. W WARUNKACH GOSPODARKI POLSKIEJ OFICJALNE AKTYWA REZERWOWE OBEJMUJĄ: ZŁOTO MONETARNE; SPECJALNE PRAWA CIĄGNIENIA (SDR), POZYCJĘ REZERWOWĄ W MIĘDZYNARODOWYM FUNDUSZU WALUTOWYM, GOTÓWKĘ I LOKATY W WALUTACH WYMIENIALNYCH, W TYM: RACHUNKI BIEŻĄCE I TERMINOWE W BANKACH ZAGRANICZNYCH, PAPIERY WARTOŚCIOWE EMISJI ZAGRANICZNYCH PODMIOTÓW, PIENIĄDZE ZAGRANICZNE POSIADANE PRZEZ NBP W KASACH WALUTOWYCH, INNE NALEŻNOŚCI, KTÓRE ZAWIERAJĄ STAN NALEŻNOŚCI Z TYTUŁU AKTYWNYCH TRANSAKCJI REPO (ZAKUP PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH Z OTRZYMANYM PRZYRZECZENIEM ODKUPU). OGÓLNE ZASADY ZARZĄDZANIA REZERWAMI DEWIZOWYMI - PODSTAWOWYMI ZASADAMI, KTÓRYMI KIERUJE SIĘ NARODOWY BANK POLSKI ZARZĄDZAJĄC REZERWAMI DEWIZOWYMI SĄ: OSIĄGNIĘCIA NAJWYŻSZEGO STOPNIA BEZPIECZEŃSTWA INWESTOWANYCH ŚRODKÓW, ZAPEWNIENIA ODPOWIEDNIEGO STOPNIA PŁYNNOŚCI, MAKSYMALIZACJA DOCHODU Z INWESTYCJI, KTÓRA ZALEŻY OD PRZYJĘTEGO POZIOMU RYZYKA INWESTYCYJNEGO I MOŻE BYĆ OSIĄGNIĘTA PRZY SPEŁNIENIU WARUNKÓW DOTYCZĄCYCH BEZPIECZEŃSTWA I PŁYNNOŚCI REZERW. Z POWYŻSZYMI ZASADAMI WIĄŻE SIĘ FUNDAMENTALNA FUNKCJA REZERW DEWIZOWYCH PAŃSTWA, TJ. ZAPEWNIENIE STABILNOŚCI MAKROEKONOMICZNEJ, WIARYGODNOŚCI FINANSOWEJ KRAJU I WYMIENIALNOŚCI WALUTY NARODOWEJ. BANK CENTRALNY WYKORZYSTUJE REZERWY WALUTOWE DO: PROWADZENIA INTERWENCJI WALUTOWYCH, SPEKULACYJNYCH TRANSAKCJI WALUTOWYCH, DEWIZOWYCH OOR, OBSŁUGI DEWIZOWEJ BUDŻETU (SPŁATA DŁUGU ZAGRANICZNEGO DOKONYWANA JEST PRZEZ BUDŻET, ALE NAJCZĘŚCIEJ Z REZERW; BANK CENTRALNY MA OBOWIĄZEK DOSTOSOWAĆ STRUKTURĘ REZERW DO TYCH PŁATNOŚCI), TRANSAKCJI MIĘDZYNARODOWYMI JEDNOSTKAMI PŁATNOŚCI, OBSŁUGI ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH I INNYCH BANKÓW CENTRALNYCH, UDZIELANIA I ZACIĄGANIA KREDYTÓW ZAGRANICZNYCH. INTERWENCJE WALUTOWE - TRANSAKCJE LUB ENUNCJACJE ZE STRONY RZĄDU LUB WŁADZY MONETARNEJ, KTÓRYCH CELEM JEST KSZTAŁTOWANIE KURSU WALUTOWEGO LUB ZASOBÓW OFICJALNYCH REZERW ZAGRANICZNYCH KRAJU; LUB OFICJALNA SPRZEDAŻ LUB KUPNO NA RYNKU WALUTOWYM AKTYWÓW ZAGRANICZNYCH ZA KRAJOWE; ŹRÓDŁA FINANSOWANIA INTERWENCJI: REZERWY WALUTOWE, SWAP WALUTOWY, KREDYTY ZAGRANICZNE. CEL INTERWENCJI W WARUNKACH PŁYNNEGO KURSU WALUTOWEGO KSZTAŁTOWANIE POPYTU I PODAŻY NA WALUTĘ, TRWAŁE OBNIŻENIE LUB PODNIESIENIE KURSU, TŁUMIENIE ROZMIARÓW I CZASU TRWANIA NADMIERNYCH WAHAŃ KURSÓW, REGULACJA ZOBOWIĄZAŃ WOBEC INNYCH KRAJÓW. INTERWENCJE - STERYLIZOWANE: ZAKUP LUB SPRZEDAŻ DEWIZ MA NA CELU ZAMIANĘ ILOŚCI PIENIĄDZA W OBIEGU, NIE STERYLIZOWANE: TRWAŁY WPŁYW NA PODAŻ PIENIĄDZA I STOPY PROCENTOWE (INSTRUMENT POLITYKI MONETARNEJ BANKU CENTRALNEGO), JAWNE: EX ANTE, NIEJAWNE: EX POST, JEDNOSTRONNE – POJEDYNCZE; KOORDYNOWANE – WSPÓLNE W SKALI MIĘDZYNARODOWEJ; PRZECIWDZIAŁAJĄCE TRENDOWI – CEL ODWRÓCIĆ TREND KURSU WALUTOWEGO, WZMACNIAJĄCE TREND. INTERWENCJE MOGĄ BYĆ KRAJOWE I NA RYNKACH ZAGRANICZNYCH TJ. REGULACYJNE (SPOT) I SPEKULACYJNE - SPEKULACYJNE TRANSAKCJE WALUTOWE PROWADZONE PRZEZ BANKI CENTRALNE W IMIENIU WŁASNYM I NA WŁASNY RACHUNEK W CELU OSIĄGNIĘCIA DORAŹNYCH KORZYŚCI, REALIZOWANYCH ZWYKLE W CIĄGU 1 DNIA. MOTYWY: DUŻE REZERWY WALUTOWE KRAJU, WIĘKSZY ZYSK DLA BUDŻETU (SZCZEGÓLNIE DALEKI WSCHÓD – BANK MALEZJI). BANK CENTRALNY – POLITYKA MONETARNA W STREFIE EURO RYS HISTORYCZNY - STREFA EURO, OBSZAR EURO, EUROLAND – OBEJMUJE KRAJE, KTÓRE SĄ PEŁNYMI CZŁONKAMI UGW; UGW ZOSTAŁA USTANOWIONA W RAMACH UNII EUROPEJSKIEJ Z DNIEM 1.01.1999R. Z TĄ DATĄ UE STAŁA SIĘ OBSZAREM WSPÓLNEJ WALUTY EURO. HISTORIA EURO - 1 STYCZNIA 1999R. EURO STAŁO SIĘ PRAWNIE UZNANĄ WALUTA AUSTRII, BELGII, FINLANDII, FRANCJI, HISZPANII, HOLANDII, LUKSEMBURGA, NIEMIEC, PORTUGALII I WŁOCH. PIENIĄDZ WYŁĄCZNIE BEZGOTÓWKOWY; STYCZEŃ 2002R. – WPROWADZENIE EURO DO OBIEGU, LIPIEC 2002 R. – CAŁKOWITE WYCOFANIE WALUT NARODOWYCH Z OBIEGU.POWSTANIE WSPÓLNEGO OBSZARU PŁATNICZEGO - 1952 – USTANOWIENIE EWWIS; 1958 – EWG; DĄŻENIE DO SWOBODY PRZEPŁYWU TOWARÓW, SIŁY ROBOCZEJ I KAPITAŁU WYWOŁAŁO KONIECZNOŚĆ WPROWADZENIA WSPÓLNEJ WALUTY PRZYGOTOWANIE FUNDAMENTÓW FUNKCJONOWANIA UNII WALUTOWEJ - 1 LIPCA 1987 – JEDNOLITY AKT EUROPEJSKI, KTÓRY ZAKŁADAŁ STWORZENIE DO KOŃCA 1992 STWORZENIE SWOBODY GOSPODARCZEJ W RAMACH EWG; 1988 – RADA EUROPY W HANOWERZE PODEJMUJE DECYZJĘ O STWORZENIU UNII GOSPODARCZEJ I WALUTOWEJ; KWIECIEŃ 1989 – RAPORT DELORSA – O UNII GOSPODARCZEJ I WALUTOWEJ; 7 LUTY 1992 – TRAKTAT O UE Z MAASTRICHT KRYTERIA Z MAASTRICHT - DEFICYT BUDŻETOWY NIE PRZEKRACZA 3% PKB, CHYBA ŻE PRZEKROCZENIE JEST NIEWIELKIE I PRZEJŚCIOWE, ZADŁUŻENIE RZĄDU NIE PRZEKRACZA 60% PKB, CHYBA ŻE DO POZIOMU 60% PODĄŻA SIĘ ZADAWALAJĄCYM TEMPIE, INFLACJA NIE PRZEKRACZA O WIĘCEJ NIŻ 1,5 PUNKTU PROCENTOWEGO POZIOMU Z TRZECH KRAJÓW O NAJNIŻSZEJ INFLACJI, DOCHÓD Z OBLIGACJI – STOPA OD DŁUGOTERMINOWYCH OBLIGACJI RZĄDOWYCH NIE PRZEKRACZA POZIOMU Z TRZECH KRAJÓW O NAJNIŻSZEJ INFLACJI, KURS WALUTOWY MUSI, BEZ DUŻYCH NAPIĘĆ, MIEŚCIĆ SIĘ W ZAKRESIE NORMALNYCH WAHAŃ ERM PRZEZ DWA LATA. NIE JEST DOPUSZCZALNA JAKAKOLWIEK JEDNOSTRONNA DEWALUACJA CENTRALNEGO KURSU WALUTOWEGO W TYM OKRESIE. EUROPEJSKI SYSTEM BANKOWY - SYSTEM NOWEJ WALUTY EURO; OBEJMUJE: EUROPEJSKI SYSTEM BANKÓW CENTRALNYCH I BANKI KOMERCYJNE PAŃSTW STREFY EURO EUROPEJSKI SYSTEM BANKÓW CENTRALNYCH - ORGAN WSPÓLNEJ POLITYKI MONETARNEJ WOBEC EURO, NIE POSIADA OSOBOWOŚCI PRAWNEJ, ORGAN UCHWAŁODAWCZY, ORGAN NIEZALEŻNY. EBC - EURO WYKONAWCZY ESBC; NBC – NARODOWE BANKI CENTRALNE: DZIAŁAJĄ ZGODNIE Z UCHWAŁAMI RADY ESB I INSTRUKCJAMI EBC, ŚCISŁA KONTROLA ESBC – BRAK NIEZALEŻNOŚCI POLITYKI MONETARNEJ. ESSBC – FUNKCJE I ZADANIA: KSZTAŁTOWANIE I REALIZACJA POLITYKI PIENIĘŻNEJ W STREFIE EURO; PROWADZENIE POLITYKI EMISYJNEJ W ODNIESIENIU DO STREFY EURO; DOKONYWANIE OPERACJI WALUTOWYCH ZGODNIE Z ZASADAMI WSPÓLNEJ POLITYKI PIENIĘŻNEJ; ZARZĄDZANIE OFICJALNYMI REZERWAMI DEWIZOWYMI W STREFIE EURO; ZAPEWNIENIE SPRAWNEJ ORGANIZACJI I FUNKCJONOWANIA ROZLICZEŃ PIENIĘŻNYCH W SYSTEMU PŁATNOŚCI; GROMADZENIE INFORMACJI STATYSTYCZNEJ SEKTORA FINANSOWEGO I GOSPODARCZEGO CAŁEJ UGW CEL GŁÓWNY ESBC - OSIĄGNIĘCIE I UTRZYMANIE STABILNOŚCI CEN; NIE MOŻE ON JEDNAK POZOSTAWAĆ W SPRZECZNOŚCI Z GŁÓWNYMI CELAMI GOSPODARCZYMI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH STREFY EURO NIEZALEZNOŚĆ ESBC - TRAKTAT STANOWI, ŻE W DZIEDZINIE POLITYKI PIENIĘŻNEJ EBC I NBC NIE MOGĄ ULEGAĆ NACISKOM I WPŁYWOM ZE STRONY WŁADZ UNII, RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I INNYCH ORGANÓW PAŃSTWOWYCH; RODZAJE: INSTYTUCJONALNA, PERSONALNA, FUNKCJONALNA, FINANSOWA. ZADANIA EBC - TWORZENIE PRAWA STREFY EURO; WYDAWANIE AKTÓW PRAWNYCH; ROZPORZĄDZENIA, DECYZJE, ZALECENIA, OPINIE; WYKORZYSTUJE INSTRUMENTY PRAWNE WSKAZÓWKI I INSTRUKCJE STRUKTURA ORGANIZACYJNA EBC - RADA ZARZĄDZAJĄCA; ZARZĄD EBC; RADA GŁÓWNA EBC POLITYKA MONETARNA W STREFIE EURO - STABILNOŚĆ CEN ZOSTAŁA ZDEFINIOWANA JAKO SYTUACJA, KIEDY W ŚREDNIM OKRESIE CZASU PRZECIĘTNY ROCZNY WZROST CEN WYRAŻONY W POSTACI ZARMONIZOWANEGO INDEKSU CEN KONSUMPCYJNYCH /HICP/ KSZTAŁTUJE SIĘ PONIŻEJ 2%. BANK CENTRALNY- CELE I STRATEGIE POLITYKI MONETARNEJ POLITYKA PIENIĘŻNA - POLEGA NA KSZTAŁTOWANIU PODAŻY PIENIĄDZA PRZEZ BANK CENTRALNY; TO PROWADZONY W IMIENIU PAŃSTWA PRZEZ BANK CENTRALNY WYBÓR CELÓW GOSPODARCZYCH A POTEM ICH REALIZACJA ZA POMOCĄ DOSTĘPNYCH INSTRUMENTÓW. RODZAJE POLITYKI MONETARNEJ - POLITYKA TANIEGO I DROGIEGO PIENIĄDZA; POLITYKA KRÓTKO, ŚREDNIO I DŁUGOOKRESOWA; POLITYKA RESTRYKCYJNA, EKSPANSYWNA I NEUTRALNA; POLITYKA USTROJOWA I PROCESOWA KLASYFIKACJA CELÓW POLITYKI PIENIĘŻNEJ – KRYTERIA PODZIAŁU - SKALA ODDZIAŁYWANIA: MAKROEKONOMICZNE – WZROST GOSPODARCZY, INFLACJA, STABILNOŚĆ CEN, ITP.; MIKROEKONOMICZNE – PODAŻ PIENIĄDZA KREDYTOWEGO, ITP.; PRZEDMIOT I PODMIOT POLITYKI: CELE PIENIĘŻNE: STOPA PROCENTOWA, INFLACJA, STABILNOŚĆ CEN; CELE GOSPODARCZE: ZATRUDNIENIE, WZROST PKB; CELE WŁASNE BANKU CENTRALNEGO; CELE SYSTEMU FINANSOWEGO; CELE SEKTORA BANKOWEGO DALSZE KRYTERIA PODZIAŁU CELÓW - HORYZONT CZASOWY: KRÓTKOOKRESOWE, ŚREDNIOOKRESOWE, DŁUGOOKRESOWE; SPOSÓB OKREŚLANIA I REALIZACJI: CELE FINALNE – TO CELE OSTATECZNE, CELE GOSPODARCZE, CELE MAKROEKONOMICZNE, NISKA INFLACJA, ZATRUDNIENIE, PRZYROST PKB; CELE POŚREDNIE – PODAŻ PIENIĄDZA, KURS WALUTOWY, STOPY PROCENTOWE; CELE OPERACYJNE – PŁYNNE REZERWY BANKÓW, INTERWENCJE WALUTOWE, STOPY PROCENTOWE RYNKU MIĘDZYBANKOWEGO. STRATEGIE POLITYKI PIENIĘŻNEJ - SPOSÓB POSTĘPOWANIA BANKU CENTRALNEGO W OSIĄGANIU CELÓW POLITYKI MONETARNEJ POPRZEZ DOBÓR I ZASTOSOWANIE DOSTĘPNYCH INSTRUMENTÓW. STRATEGIA POLITYKI PIENIĘŻNEJ W UJĘCIU TRADYCYJNYM - PRZYJĘCIE CELU POŚREDNIEGO, BRAK CELU BEZPOŚREDNIEGO, WYBÓR CELU OPERACYJNEGO, CEL OPERACYJNY NA ZAKŁADANYM POZIOMIE, ABY KONTROLOWAĆ CEL POŚREDNI NP. STABILIZACJA STÓP PROCENTOWYCH W UJĘCIU POLITYKI PIENIĘZNEJ WYKORZYSTUJE SIĘ - KONTROLĘ AGREGATÓW MONETARNYCH, KONTROLĘ KURSU WALUTOWEGO, KONTROLĘ STÓP PROCENTOWYCH STRATEGIA POLITYKI MONETARNEJ W UJĘCIU WIELOPARAMETRYCZNYM 1)STRATEGIA BEZPOŚREDNIEGO CELU INFLACYJNEGO – OGŁOSZENIE PRZEZ BANK CENTRALNY OFICJALNEGO CELU INFLACYJNEGO; NISKA INFLACJA – CEL ZASADNICZY; UTRZYMANIE PRZEZ BANK CENTRALNY WYBRANEJ STOPY PROCENTOWEJ RYNKU MIĘDZYBANKOWEGO NA POZIOMIE ZAPEWNIAJĄCYM OSIĄGANIE PRZYJĘTEGO CELU INFLACYJNEGO; BANK CENTRALNY ZARZĄDZA PŁYNNOŚCIĄ POPRZEZ OPERACJE OTWARTEGO RYNKU; KRÓTKOTERMINOWA STOPA PROCENTOWA JEST NIEOFICJALNYM CELEM OPERACYJNYM A ZATEM PARAMETREM KONTROLOWANYM PRZEZ BANK CENTRALNY. 2)STRATEGIA EKLEKTYCZNA – REALIZACJA NIE JEDNEGO LECZ WIĄZKI CELÓW POLITYKI MONETARNEJ. BANK CENTRALNY – INSTRUMENTY POLITYKI MONETARNEJ BEZPOŚREDNIE a)ILOŚCIOWE – LIMITY KREDYTU, KONTROLA KREDYTU, KONTROLA EMISJI PIENIĄDZA KREDYTOWEGO I PUŁAPY EMISJI, KONTROLA DEWIZOWA, OGRANICZENIA W OBROCIE PIENIĄDZEM I KAPITAŁEM ZAGRANICĄ, OBLIGATORYJNY ZAKUP PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH; b)JAKOŚCIOWE – STAŁA STOPA PROCENTOWA, MAX LUB MIN STOPA %, MARŻA %, WYZNACZENIE SELEKTYWNE STOPY OPROCENTOWANIA, INDEKSACJA STOPY %, WARUNKI UDZIELENIA KREDYTU. POŚREDNIE – ZGODNE Z RYNKIEM a)ILOŚCIOWE – REZERWA OBOWIĄZKOWA/ STOPA REZERWY OBOWIĄZKOWEJ, DEPOZYT GOTÓWKOWY, KONTYNGENTY REDYSKONTA I LOMBARDU, WYZNACZANIE WOLUMENU SWAP (WALUTY LUB STOPA %), OPERACJE OTWARTEGO RYNKU, OGRANICZANIE W ZACIĄGANIU KREDYTÓW (PRZEZ PAŃSTWO, INSTYTUCJE PUBLICZNE) b)JAKOŚCIOWE – STOPA DYSKONTOWA I LOMBARDOWA, OOR, POLITYKA KURSU WALUTOWEGO, OGRANICZANIE W OPROCENTOWANIU WKŁADÓW NP. DEWIZOWYCH. REZERWA OBOWIĄZKOWA BANK CENTRALNY NAKŁADA NA BANKI OBOWIĄZEK UTRZYMYWANIA REZERWY OBOWIĄZKOWEJ. REZERWA MA NA CELU ŁAGODZENIE WPŁYWU BIEŻĄCYCH ZMIAN PŁYNNOŚCI SYSTEMU BANKOWEGO NA STOPY PROCENTOWE RYNKU MIĘDZYBANKOWEGO. ODGRYWA ONA RÓWNIEŻ ROLĘ W OGRANICZANIU NADPŁYNNOŚCI SEKTORA BANKOWEGO. REZERWĘ OBOWIĄZKOWĄ STANOWI WYRAŻONA W ZŁOTYCH CZĘŚĆ ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH ZGROMADZONYCH NA RACHUNKACH BANKOWYCH, ŚRODKÓW UZYSKANYCH ZE SPRZEDAŻY PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH ORAZ INNYCH ŚRODKÓW PRZYJĘTYCH PRZEZ BANK, PODLEGAJĄCYCH ZWROTOWI, Z WYJĄTKIEM ŚRODKÓW PRZYJĘTYCH OD INNEGO BANKU KRAJOWEGO, A TAKŻE POZYSKANYCH Z ZAGRANICY NA CO NAJMNIEJ 2 LATA. REZERWA OBOWIĄZKOWA JEST INSTRUMENTEM, KTÓRY BEZPOŚREDNIO ODDZIAŁUJE NA KOSZT PIENIĄDZA W SEKTORZE BANKOWYM. ZMIANY STOPY REZERWY WPŁYWAJĄ NA WYSOKOŚĆ OPROCENTOWANIA KREDYTÓW UDZIELANYCH PRZEZ BANKI, PONIEWAŻ POŚREDNIO ZMIENIAJĄ KOSZT POZYSKANIA ŚRODKÓW. KREDYT REFINANSOWY: PRZEZNACZONY NA UTRZYMANIE PŁYNNOŚCI BANKÓW KOMERCYJNYCH W POLSCE KREDYT REFINANSOWY PROSTY – DO ROKU 1995, KREDYT LOMBARDOWY, KREDYT REDYSKONTOWY, KREDYT REFINANSOWY NA FINANSOWANIE INWESTYCJI CENTRALNYCH OBJĘTYCH PORĘCZENIEM SKARBU PAŃSTWA, KREDYT AUKCYJNY. KREDYT LOMBARDOWY UMOZLIWIA ELASTYCZNE POKRYWANIE KRÓTKOOKRESOWYCH NIEDOBORÓW PŁYNNOŚCI W BANKACH KOMERCYJNYCH. UDZIELANY JEST PRZEZ NBP NA PODSTAWIE ZAWARTEJ Z BANKAMI UMOWY RAMOWEJ NA NASTĘPUJĄCYCH ZASADACH: *ZASTAWEM SĄ SKARBOWE PAPIERY WARTOSCIOWE A WYSOKOŚĆ KREDYTU NIE MOŻE PRZEKROCZYĆ 80% ICH WARTOŚCI NOMINALNEJ, *TERMIN SPŁATY KREDYTU PRZYPADA W NASTĘPNYM DNIU OPERACYJNYM PO DNIU JEGO UDZIELENIA, *WARUNKIEM UDZIELENIA KREDYTU JEST UPRZEDNIA SPŁATA KREDYTU ZACIĄGNIĘTEGO W POPRZEDNIM DNIU OPERACYJNYM. GÓRNĄ GRANICĄ ZADŁUŻENIA BANKÓW W NBP Z TYTUŁU KREDYTU LOMBARDOWEGO WYZNACZA ZASÓB MOŻLIWYCH DO ZASTAWIENIA SKARBOWYCH PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH BĘDACYCH W POSIADANIU BANKÓW. STOPA KREDYTU LOMBARDOWEGO (STOPA LOMBARDOWA) JAKO PODSTAWOWA STOPA BANKU CENTRALNEGO ZREGUŁY PEŁNI FUNKCJĘ STOPY MAKSYMALNEJ OKREŚLAJĄCEJ KRAŃCOWY KOSZT POZYSKANIA PIENIĄDZA NA RYNKU MIĘDZYBANKOWYM. OPERACJE DEPOZYTOWO – KREDYTOWE DOKONYWANE SĄ Z INICJATYWY BANKÓW KOMERCYJNYCH; MAJĄ NA CELU KRÓTKOTERMINOWE UZUPEŁNIENIE PŁYNNOŚCI SYSTEMU BANKOWEGO PRZY NADMIARZE ŚRODKÓW ZDEPONOWANYCH W NBP; POWINNY ZAPOBIEGAĆ WAHANIOM STÓP PROCENTOWYCH NA RYNKU MIĘDZYBANKOWYM; ROLĘ AKTYWNĄ ODGRYWAJĄ W NICH KREDYT LOMBARDOWY I DEPOZYT NA KONIEC DNIA; STOPA PROCENTOWA KREDYTU LOMBARDOWEGO OKRESLAJĄCA KRAŃCOWY KOSZT POZYSKANIA PIENIĄDZA NA RYNKU MIĘDZYBANKOWYM PEŁNI FUNKCJĘ STOPY MAKSYMALNEJ. LOKATA TERMINOWA BANKÓW W NBP (DEPOZYT NA KONIEC DNIA) NARODOWY BANK POLSKI OFERUJE BANKOM KOMERCYJNYM MOŻŚLIWOŚĆ SKŁADANIA PRZEZ NIE KRÓTKOOKRESOWEGO (JEDNODNIOWEGO) DEPOZYTU W BANKU CENTRALNYM. LOKATY PRZYJMOWANE SĄ PRZEZ BANK CENTRALNY DO KOŃCA DNIA OPERACYJNEGO A ZWROT KWOTY DEPOZYTU WRAZ Z NALEŻYMI ODSETKAMI MA MIEJSCE W NASTĘPNYM DNIU OPERACYJNYM. OPROCENTOWANIE LOKAT (STOPA DEPOZYTOWA) BĘDZIE NIŻSZA OD INIMALNEGO OPROCENTOWANIA OPERACJI OTWARTEGO RYNKU Z 28-DNIOWYM TERMINEM ZAPADALNOŚCI (STOPY REFERENCYJNEJ). LOKATY TERMINOWE W NBP POZWALAJĄ BANKOM KOMERCYJNYM NA ZAGOSPODAROWANIE NADWYŻEK PŁYNNYCH ŚRODKÓW. W EFEKCIE PRZECIWDZIAŁAJĄ SPADKOWI KRÓTKOOKRESOWYCH STÓP NA RYNKU MIĘDZYBANKOWYM PONIZEJ STOPY DEPOZYTOWEJ. LOKATY OPROCENTOWANE SĄ WEDŁUG STOPY ZMIENNEJ USTALONEJ PRZEZ RADĘ POLITYKI PIENIĘŻNEJ. OPERACJE OTWARTEGO RYNKU INSTRUMENT POLITYKI MONETARNEJ; NIE JEST SRODKIEM PRZYMUSU – SUBTELNE STEROWANIE; SKIEROWANIE NA RYNEK MIĘDZYBANKOWY; ADRESOWANE NIE RAZ DO RÓŻNYCH PODMIOTÓW SEKTORA POZABANKOWEGO – ZAKRES PODMIOTOWY OKREŚLA BANK CENTRALNY; TWORZYĆ MOGĄ GRUPĘ INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH RYNKU PIENIĘZNEGO I KAPITAŁOWEGO. ZAKRES PRZEDMIOTOWY OOR: PAPIERY WARTOŚCIOWE, TRANSAKCJE SWAPOWE, WALUTY I DEWIZY, INNE INSTRUMENTY FINANSOWE. OOR WYKORZYSTUJE SIĘ DO (CELE OOR): KSZTAŁTOWANIA PŁYNNOŚCI SYSTEMU BANKOWEGO – CEL MONETARNY; OKRESLANIA ZDOLNOŚCI KREACJI PIENIĄDZA KREDYTOWEGO – CEL SYSTEMOWY; POŚREDNIEGO LUB BEZPOŚREDNIEGO WPŁYWANIA NA POZIOM STÓP PROCENTOWYCH – CEL MONETARNY; ZWIEKSZENIA EFEKTYWNOŚCI DZIAŁANIA RYNKU PIENIĘZNEGO – CEL SYSTEMOWY; OPERACJE OTWARTEGO RYNKU ODNOSZĄCE SIĘ DO KUPNA I SPRZEDAŻY PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH WYSTEPUJĄ W POSTACI: WARUNKOWEJ SPRZEDAZY PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH – REVERSE REPO, WARUNKOWEGO ZAKUPU PAPIERÓW WARTOSCIOWYCH – REPO, BEZWARUNKOWEJ SPRZEDAŻY/ ZAKUPU PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH W OBROCIE WTÓRNYM. BANK CENTRALNY PRZYSTĘPUJĄC DO OOR OKRESLA: ILOŚĆ, CHARAKTER PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH; ORGANIZUJE SYSTEM OBROTU NA ZASADACH PRZETARGU LUB W FORMIE BEZPOŚREDNIEJ; PRZETARGI: KWOTOWE, PROCENTOWE. SZCZEGÓLNE FORMY OOR: BEZPOŚREDNIE FINANSOWANIE RZADU/ DEFICYTU BUDŻETOWEGO; SELL – BUY – BACK DWIE ODRĘBNE UMOWY KUPNA I SPRZEDAZY. W TRANSAKCJACH SELL – BUY – BACK INWESTOR KTÓRY NABYWA OD BANKU JAKIKOLWIEK PAPIER WARTOŚCIOWY ZWIĘKSZAJAC JEGO PŁYNNOŚĆ NIE KREUJE DEPOZYTU WCHODZI TYM SAMYM W BARDZO KORZYSTNE TRANSAKCJE RYNKU MIĘDZYBANKOWEGO Z JEDNEJ STRONY Z DRUGIEJ UMOZLIWIAJĄC ZMNIEJSZENIE REZEWRY OBOWIAZKOWEJ PŁACONEJ PRZEZ BANK (TAKA JEST PŁACONA WYŁĄCZNIE OD DEPOZYTÓW A NIE AKTYWÓW). W PROCESIE TYM PAPIER ZMIENIA WŁAŚCICIELA I CHOCIAŻ W UMOWIE „GENTELMAN’S AGREEMENT” NIEZALEŻNIE OD PRZYCHODOWOŚCI TRANSAKCJI MOŻE BYĆ ODKUPIONY TO Z UWAGI NA SAM SPOSÓB JEJ REALIZACJI NIE DAJE UPRAWNIEŃ DO OBCIĄŻENIA BANKU REZERWĄ OBOWIĄZKOWĄ. KORZYŚCI WYKONANIA TEJ TRANSAKCJI SĄ ZATEM ODOPÓLNE. 29 STYCZNIA 2002R. – ZMIANA SYSTEMU PROWADZENIA OOR PRZEZ NBP: PODSTAWOWE: ABSORBUJĄCE NADPŁYNNOŚĆ SEKTORA BANKOWEGO POPRZEZ EMISJĘ BONÓW PIENIĘŻNYCH NBP Z 28 – TYGODNIOWYM TERMINEM ZAPADALNOŚCI, OPARTE NA ZASADZIE EMISJI BONÓW PIENIĘŻNYCH RAZ W TYGODNIU – KAŻDY PIĄTEK, MINIMALNĄ RENTOWOŚĆ BP WYZNACZA POZIOM STOPY REFERENCYJNEJ NBP – INFORMUJE O KIERUNKU PROWADZONEJ POLITYKI PIENIĘŻNEJ; DOSTRAJAJĄCE: STOSOWANE NA RYNKU W SYTUACJI NIEOCZEKIWANEJ ZMIANY PŁYNNOŚCI SKUTKUJĄCEJ ZMIANĄ STÓP RYNKOWYCH NIEZGODNYCH Z CELAMI PROWADZONEJ POLITYKI MONETARNEJ. DO OPERACJI DOSTRAJAJACYCH KTÓRE W 2002 R. MÓGŁ WYKORZYSTAĆ NBP NALEŻAŁY – EMISJA BONÓW PIENIĘŻNYCH NBP Z TERMINEM ZAPADALNOŚCI OD 1 DO 7 DNI, WARUNKOWY ZAKUP OD BANKÓW W RYBIE PRZETARGOWYM BONÓW SKARBOWYCH NA OKRESY WYNOSZACE OD 1 DO 7 DNI, PRZEDTERMINOWY WYKUP BONÓW PIENIĘŻNYCH NBP; STRUKTURALNE: W RAMACH OPERACJI STRUKTURALNYCH NBP SPRZEDAWAŁ W TRYBIE BEZWARUNKOWYM SKONWERTOWANE OBLIGACJE SKARBOWE. SPRZEDAŻ BYŁA PROWADZONA STOPNIOWO TAK BY JEJ WPŁYW NA KSZTAŁTOWANIE SIĘ KRZYWEJ DOCHODOWOŚCI BYŁ MOZLIWIE OGRANICZONY. RENTOWNOŚĆ SPRZEDAWANYCH PAPIERÓW BYŁA WYZNACZANA W TRYBIE PRZETARGOWYM NA POZIOMIE ZBLIŻONYM DO RYNKOWEGO.