Ludowe zwyczaje wielkanocne 1. Cele lekcji a) Wiadomości Uczeń: wie, jakie zwyczaje ludowe związane są z Wielkanocą, zna wybrane wyrazy z ó niewymiennym. b) Umiejętności Uczeń: opowiada o wielkanocnych zwyczajach ludowych, swobodnie i na temat wypowiada się, tworzy zakończenie opowiadania, wyodrębnia przymiotniki i określa ich rodzaj, tworzy plakat wyrazów z u i ó, kojarzących się z Wielkanocą, korzysta ze słowniczka ortograficznego, redaguje i pisze odpowiedź na zadane pytanie. b) Postawy Uczeń wie, jak należy zachować się podczas śmigusa-dyngusa. 2. Metoda i forma pracy Metody: praktycznego działania, pokaz – prezentacja, drama. Formy: praca zbiorowa, praca grupowa, praca indywidualna. 3. Środki dydaktyczne Dobrowolska H., Konieczna A., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 2. Podręcznik. Część 3, WSiP, Warszawa 2000, (P.) Dobrowolska H., Konieczna A., Wasilewska K., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 2. Karty pracy ucznia. Część 3, WSiP, Warszawa 2000, (Kp) Gaik – maik z papierowymi jajkami na końcu wstążek Kartoniki na tablicę z wypisanymi zwyczajami ludowymi (śmigus-dyngus, kolędowanie, chodzenie z kogucikiem, topienie marzanny, puszczanie wianków na wodę, gaik – maik, smaganie brzózkami) Materiały związane z Wielkanocą zgromadzone w klasie Słowniczki ortograficzne Pojemniki po jajkach z niespodzianką z ukrytymi pytaniami dotyczącymi Wielkanocy Kartki z jednym zdaniem, opisującym krótko sytuację, przedstawiającą właściwe zachowanie się podczas dyngusa 4. Przebieg lekcji 1. Wprowadzenie w tematykę zajęć. Nauczyciel wnosi do klasy gaik – maik. Na końcu 10 wstążek różnej długości umieszczone są papierowe jajka z sylabami tworzącymi hasło: WIEL, KA, NOC, NE, ZWY, CZA, JE, LU, DO, WE. Dzieci odczepiają jajka począwszy od najkrótszej wstążki i układają je na tablicy w kierunku rosnącym. Odczytują hasło. 2. Ciche czytanie ze zrozumieniem opisów ludowych zwyczajów wielkanocnych i prezentacja różnymi środkami wyrazu danego zwyczaju (P. s. 32). Nauczyciel dzieli zespół klasowy na trzy grupy. Każda grupa ma za zadanie przeczytać informację o wylosowanym zwyczaju (śmigus – dyngus, chodzenie z kogucikiem lub gaik – maik), a następnie zaprezentować dany zwyczaj. Podczas prezentacji dzieci opierają się na tekście z podręcznika, własnych, zgromadzonych w domu informacjach, własnych doświadczeniach. Mogą też wykorzystać w tym celu zgromadzone w klasie rekwizyty i przedstawić scenkę dramową. 3. Opowiadanie nauczyciela o innych zwyczajach wielkanocnych, zwłaszcza charakterystycznych dla regionu, w którym znajduje się szkoła. 4. Wypisanie w zeszycie wielkanocnych zwyczajów ludowych. Dokończenie zdania wyrażeniami z tablicy. Na tablicy nauczyciel zapisuje początek zdania: Najpopularniejsze wielkanocne zwyczaje ludowe to:... Uczniowie kończą zdanie, wybierając zwyczaje spośród zgromadzonych na tablicy: śmigus-dyngus, kolędowanie, chodzenie z kogucikiem, topienie marzanny, puszczanie wianków na wodę, gaik – maik, smaganie brzózkami. Ustalenie i podkreślenie zwyczaju, który najbardziej cieszy dzieci i jest wśród nich najpopularniejszy. 5. Rozwiązanie rebusu (zadanie 2 Kp. 25) i eliminatki (zadanie 4 Kp. 24) w celu ustalenia zwyczaju, jaki króluje drugiego dnia świąt. 6. Pisemne odpowiedzi na pytania związane ze śmigusem-dyngusem (zadanie 2 Kp. 24). 7. Wypowiedzi dzieci na temat właściwego zachowania się podczas zabawy dyngusowej. Wyeliminowanie zachowań niewłaściwych poprzez skreślenie ilustracji w zadaniu 1 Kp. 24. 8. Oblewamy się w lany poniedziałek – drama. Scenki przedstawiające właściwe zachowanie się podczas dyngusa. Kilkoro dzieci losuje kartki z jednym zdaniem opisującym krótko sytuację. W parach, trójkach lub liczniejszych grupach przedstawiają scenki. 9. Ciche czytanie tekstu opowiadania Śmigus-dyngus (zadanie 1 Kp. 25). 10. Tworzenie twórczego zakończenia opowiadania przez chętne dzieci. 11. Układanie pisemnego zakończenia opowiadania z wykorzystaniem rozsypanki wyrazowej (zadanie 1, część druga, Kp. 25). 12. Wyszukiwanie w tekście przymiotników. Ustalenie ich rodzaju. Układanie i pisanie z wybranym zdania (zadanie 3 Kp. 25). Tworzenie wielkanocnego obrazu wyrazów z u i ó – praca w grupach. 13. Nauczyciel dzieli zespół klasowy na czteroosobowe grupy. Każda grupa tworzy plakat słowno – obrazkowy wyrazów z u i ó, kojarzących się z Wielkanocą. Grupy mają do dyspozycji oprócz materiałów do prac plastycznych również słowniczki ortograficzne. Po ewentualnej korekcie i prezentacji, nauczyciel umieszcza plakaty w widocznym miejscu. 14. Pisownia wyrazów z ó niewymiennym. Nauka rymowanki na pamięć (zadanie 4 Kp. 25). Podsumowanie zajęć dotyczących Wielkanocy – konkurs. 15. Każde dziecko losuje pojemnik z Kinder-niespodzianki, w którym ukryte jest pytanie. Dzieci czytają pytanie i odpowiadają na nie ustnie. 5. Bibliografia 1. Dobrowolska H., Konieczna A., Wasilewska K., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 2. Karty pracy ucznia. Część 3, WSiP, Warszawa 2000. 2. Dobrowolska H., Konieczna A., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 2. Podręcznik. Część 3, WSiP, Warszawa 2000. 6. Załączniki a) Zadanie domowe Ułóż kostki domina i odczytaj życzenia Sobieradzika (zadanie 3 Kp. 24). 7. Czas trwania lekcji 2 x 45 minut 8. Uwagi do scenariusza Scenariusz dotyczy edukacji polonistycznej realizowanej w klasie II w piątym dniu bloku tematycznego Święta wielkanocne.