fazy rozwoj. rysunku dzieciecego.doc (57 KB) Pobierz V. Lowenfeld i W.D. Brittain w książce pt. "Twórczość a rozwój umysłowy dziecka" wyróżniają następujące fazy rozwojowe twórczości rysunkowej dzieci: • początki autoekspresji - stadium bazgrot (2 - 4 r. ż.), • pierwsze próby przedstawieniowe - stadium przedschematyczne (4 - 7 r. ż.), • opanowanie kształtu - stadium schematyczne (7 - 9 r. ż.), • początki realizmu - okres grup rówieśniczych (9 - 12 r ż.), • wiek rozumowania - stadium pseudonaturalistyczne (12 - 14 r. ż.), • okres decyzji - sztuka w okresie dojrzewania (14 - 17 r. ż.). Stadium bazgrot Kolejność rozwoju bazgrot jest dość stała. Rozpoczynają się one od stawiania przypadkowych znaków na kartce, a następnie przybierają postać rysunków rozpoznawalnych przez dorosłych. Cechy charakterystyczne tego stadium: - nieświadome działanie dziecka; nabieranie doświadczeń kinestetycznych; - zjawianie się koordynacji wzrokowo – ruchowej; wypowiadanie się plamą barwną i kreską, a także formowanie przestrzenne dające dziecku dużą przyjemność. Lowenfeld i Brittain bazgroty dzielą na następujące fazy: • bazgroty bezładne • bazgroty kontrolowane, • bazgroty nazywane. Bazgroty bezładne Są to pierwsze znaki przypadkowo stawiane przez dziecko. Dziecko w czasie rysowania często odwraca głowę i rysuje nadal. Dziecko w tym wieku nie posiada precyzyjnej kontroli nad mięśniami. Powtarza szerokie, zamaszyste ruchy. W bardzo różny sposób trzyma kredkę bokiem, w zaciśniętych palcach, całą pięścią. Bazgroty, które wykonuje dziecko nie są próbą odtworzenia realnego świata, ale wyrazem fizycznego i psychicznego rozwoju dziecka. Dziecko fascynuje sama czynność rysowania jako ruchu, a zapytane o temat swojej pracy plastycznej często go zmienia. Raz jest to mamusia, a za chwilę piesek, czy kotek. Bazgroty kontrolowane Dzieci po około 6 miesiącach od chwili rozpoczęcia bazgrot zaczynają odkrywać związek pomiędzy swoimi ruchami, a tym, co powstaje na kartce papieru. Właśnie od tej chwili dziecko stosuje kontrolę wzrokową nad znakami, które rysuje. Powtarza ono pewne linie, rysuje je energicznie, a linie są pionowe, poziome, koliste. Około 3 roku życia dziecko zaczyna trzymać kredkę w podobny sposób jak osoba dorosła. Umie skopiować koło, krzyż. Trzylatek interesuje się też kolorami, żywo na nie reaguje. Najczęściej posługuje się kolorem czerwonym, żółtym, zielonym, niebieskim i czarnym. Dziecko dostrzega również w tym okresie podobieństwo pomiędzy tym, co narysowało, a rzeczywistością. Bazgroty nazywane Dziecko zaczyna nazywać to co narysowało, czyli zmienił się sposób myślenia dziecka przeszło ono od myślenia kinestetycznego do wyobrażeniowego. Dziecko rysuje z pewnym określonym zamiarem, choć jego praca nadal wygląda jak poprzednio. To co narysuje na kartce jest odzwierciedleniem wrażeń wzrokowych i innych odczuć - np. linia z boku to drzewo, linia falista to kotek itp. Pierwsze bazgroty przedmiotowe są zbudowane z okręgu i linii krzywych. Powstaje tzw. forma "głowonoga" - bez oczu, uszu, nosa, ust i włosów. Stadium przedschematyczne Cechy charakterystyczne tego stadium: - odkrycie zależności między przedmiotem przedmiotem a rysunkiem; zmiana znaczeń form symbolicznych; - zarysowanie płaszczyzny w sposób nieuporządkowany; zjawienie się postaci ludzkiej; - rysunki konturowe i płaszczyznowe pozbawione proporcji, złożone z kół i linii oraz planu. W tym okresie rozpoczyna się świadome tworzenie kształtu, które jest następstwem ostatniego okresu bazgrot. W pracach plastycznych jest zapis procesów myślowych dziecka, łatwo z nich odczytać to, co jest dla niego ważne i jaki ma stosunek do otoczenia. Prace dzieci 4-letnich są jeszcze trudne w interpretacji. 5-latki dobrze radzą sobie w rozróżnianiu np. kształtów domów, drzew, a w pracach 6-latków kształty przeistaczają się w obrazki o określonej tematyce. Treścią obrazków jest zazwyczaj najbliższe otoczenie dziecka. W tym przedziale wiekowym wspominany wcześniej "głowonóg" zawiera już elementy, które pozwalają na jego identyfikację - np. głowa zawiera elementy włosów w postaci spiralek czy kresek, oczy przedstawione za pomocą kresek lub kropek, nos przedstawiony jako pionowa kreska i usta w formie linii poziomej. Z głową łączy się bezpośrednio tułów utworzony przez odrastające kończyny dolne i połączenie kończyn linią poziomą. Dzieci 6-letnie przedstawiają postać ludzką w proporcjach już zbliżonych do naturalnych. W wielu pracach pojawia się szyja łącząca głowę z tułowiem. Początkowo cała postać przedstawiona jest najczęściej w pozycji frontalnej. Dzieci 5, 6-letnie rozpoczynają przedstawiać postać w ruchu /kończyny górne skierowane do przodu lub na boki/. Między 6 a 7 rokiem życia można zaobserwować zginanie korpusu ciała. Stadium schematyczne Cechy charakterystyczne tego stadium: - formowanie się pojęć w zależności od rozwoju osobowości dziecka; - próba wyrażania tych pojęć w scenach ilustracyjnych; - duże, emocjonalne nastawienie do twórczości; - zjawienie się szczegółów w sztywnych schematach; - subiektywne traktowanie koloru w wytworach plastycznych. Około 7 roku życia dziecko ustala sobie pewien schemat. Łatwo to rozpoznać, ponieważ dany przedmiot rysuje zawsze w taki sam charakterystyczny sposób. Twórczość plastyczna tego okresu nie ogranicza się tylko do rysowania postaci ludzkiej. Dzieci w tym wieku chętnie rysują zwierzęta, ptaki drzewa czy pojazdy mechaniczne. Forma postaci ludzkiej, zwierząt czy ptaków jest jednak taka sama - głowa, kończyny są przedstawione w taki sam sposób. Warto również zwrócić uwagę jak w tym przedziale wiekowym zmienia się np. drzewa. Pień drzewa przechodzi od jednoliniowej, konturowej do szeroko rozbudowanej sylwetki. Najbardziej rozbudowaną formą schematu jest korona drzewa. Początkowo zbudowana jest ona z kilku kresek odchodzących od pnia. Później ma formę koła, owalu i zaczyna być ozdabiana np. listkami, kwiatkami. Analizując ten okres wiekowy należy też zwrócić uwagę na barwę i przestrzeń. Znaczenie barw u dzieci w tym wieku jest ważne o tyle, o ile wyraża emocje dziecka. Dzieci chętnie używają barwy żółtej, pomarańczowej rysując wesoły obrazek, a barwy czarnej i brązowej rysując obrazek smutny. Rysunki dzieci w tym okresie wskazują, że pojęcie przestrzeni jest inne niż u osób dorosłych. Pojmują one przestrzeń jako coś, co je otacza. Przedmioty na rysunku umieszczane są więc u góry, na dole, obok siebie, czy z boku, w zależności od tego jak dziecko uświadamia sobie ich obecność. Początki realizmu - okres grup rówieśniczych Cechy charakterystyczne tego stadium: odchodzenie od wyrażania się za pomocą linii do przedstawiania płaszczyznowego; - krycie elementów – zjawienie się planów przestrzennych w obrazie; - odchodzenie od schematu do formy realistycznej; - wypowiadanie własnych emocji za pomocą koloru i ekspresyjnej linii ujmowanej subiektywnie; - zjawianie się odrębności płci w wypowiedziach plastycznych chłopców i dziewcząt. - Jednym z okresów twórczości plastycznej dzieci jest początek realizmu – okres grup rówieśniczych. W stadium tym znajdują się dzieci w wieku 9-12 lat a więc uczęszczające do kl. III-VI szkoły podstawowej. Charakterystyczne dla tej fazy rozwoju dzieci jest rozwijanie się świadomości otoczenia i większa wrażliwość na nie, jak również ciekawość wszystkiego co dzieje się dookoła i samego siebie. Dzieci w tym wieku cechuje intensywność emocji, poczucie sprawiedliwości, krytycyzm, zainteresowanie różnicami płci a przede wszystkim świadomość niezależności społecznej. W pracach tworzonych w tym okresie zauważa się odejście od schematu, który przestał być wystarczający. Stopień odejścia od schematu, umiejętność rozpoznawania i uwzględniania w swoich pracach specyficznych szczegółów u siebie samego i w swym otoczeniu oraz stosowanie indywidualizacji postaci czy przedmiotów świadczy o poziomie rozwoju intelektualnego dziecka i jest charakterystyczne dla tego wieku. Chociaż, w dzieciach rozwinęła się ciekawość dotycząca własnej osoby i otoczenia nie dochodzi jeszcze do obiektywnego i naturalistycznego spojrzenia na świat. Obserwacje dziecka mają charakter subiektywny. To, co widzą postrzegają przez pryzmat własnego doświadczenia a ocenę podporządkowują całkowicie swojej interpretacji rzeczywistości. Jest to więc jeszcze twórczość spontaniczna, wynikająca z wewnętrznej potrzeby wyrażania przeżyć, twórczość naiwna ale szczera, przy czym niejednokrotnie posiadająca duże wartości plastyczne. Inną charakterystyczną cechą dla tego stadium jest to, że w pracach dzieci poszczególne części rysunku po oddzieleniu ich od całości nie tracą swojego znaczenia. Mali artyści odchodzą także od stosowania linii podstawy, mają wyraźne poczucie płaszczyzny i uwzględniają w swoich pracach wiele szczegółów świadczących np. o rozwoju estetycznym. Nie stosują już tylu wyolbrzymień, co we wcześniejszych okresach rozwoju. Proporcje rysowanych obiektów są bardziej naturalistyczne. Rozwinęła się również percepcja wzrokowa. Świadczy o tym świadome przesłanianie, różnice barw. Na rysunkach nie tylko ludzie, ale i przedmioty zasłaniają się częściowo. Wzrasta świadomość wizualna i wrażliwość na otoczenie. Dzieci rysują linię horyzontu, malują niebo do tej linii. Spontaniczność zatracają jednak uczniowie klas V, VI. Dzieci w tym wieku mają znacznie bogatszą wiedzę o świecie, postrzegają świat coraz bardziej zgodny z rzeczywistością. Dostrzegają, jak bardzo ich dotychczasowa twórczość odbiega od rzeczywistości. Chciałyby rysować i malować zgodnie z naturą, realistycznie ale brakuje im umiejętności. Wszystko to rodzi wspomniany już kryzys, zniechęcenie. Rysują i malują niechętnie w sposób nieudolny. Jedynym sposobem aby uniknąć załamań, i zniechęcenia się dzieci do rysowania jest dostosowanie formy i treści zajęć plastycznych do ich właściwości rozwojowych. Właściwie prowadzone zajęcia będą miały charakter twórczy, będą wyrazem przeżyć i wiedzy o świecie, dzięki czemu mogą stać się wspaniałym czynnikiem wychowania. Najistotniejszą jednak potrzebą dzieci w tym okresie jest odnalezienie samego siebie, zdanie sobie sprawy z własnych możliwości i rozbudowanie kontaktów z grupą rówieśniczą . To czy dziecko identyfikuje się z grupą czy też nie, można rozpoznać na podstawie dwóch aspektów jego pracy twórczej: treści pracy i uczestnictwa w aktywności twórczej grupy. Umiejętność uczestniczenia w czynnościach grupowych daje się łatwo zauważyć przy wspólnie wykonywanych pracach (np. malowidłach ściennych ). Etap ten jest "okresem bardzo dużych wysiłków, w tych nowych obrazach widać jeszcze spojrzenie dziecka – istoty z osobnego świata, wspólnego wszystkim małym dzieciom, ale coraz bardziej widać usiłowania, by ten dotychczasowy świat opuścić. Odtąd świadomość wzrokowa dziecka i jego malarstwo będą coraz bardziej kształtowane przez estetyczne otoczenie." Stadium pseudonaturalistyczne (12 – 14 r.ż.) Cechy charakterystyczne tego stadium: - - stopniowe naturalistyczne podchodzenie do otaczającego świata; różnicowanie się dzieci, wzrokowe i niewzrokowe podejście do otoczenia (praca z wyobraźni); - właściwe ujmowanie „typu” i proporcji; - akcentowanie przeżyć osobistych – dramatyzacja. Stadium decyzji i kryzysu w okresie adolescencji (14 – 17 r.ż.) Cechy charakterystyczne tego stadium: - krytyczne ustosunkowanie się do środowiska i własnych wytworów; - naturalistyczna interpretacja obiektywnych wartości; - naturalność proporcji, lokalność koloru; - reagowanie na wartości; próby świadomej interpretacji estetycznej formy, równowagi rytmu, koloru, wprowadzenie przekształceń dekoracyjnych i kompozycyjnych; - posługiwanie się przestrzenią trójwymiarową; - zjawianie się trzech typów twórczych: wzrokowego, kinestetycznego, pośredniego; - znikanie szczerości wypowiedzi - zjawianie się wyraźnych zachowań: kryzysów w działalności własnej; - stopniowy zanik zainteresowań plastyką. - Plik z chomika: monisia987654 Inne pliki z tego folderu: 2II konw._poród, niemowlęctwo.ppt (4936 KB) Lowenfeld Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. str5-34,55-126.pdf (5288 KB) poród.zip (4001 KB) Psychologia rozwojowa w zarysie A.Birch,T.Malin.doc (2082 KB) prezentacja - teorie umsyłu.ppt (487 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl