Oświecenie i romantyzm, ćwiczenia - B. Dopart - Wydział

SYLABUS PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Opis
l.
Nazwa przedmiotu
Literatura oświecenia i romantyzmu
2.
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
3.
Kod przedmiotu
WF.IP.n/2/1
4.
Język przedmiotu
Polski
5.
Grupa treści kształcenia,
w ramach której przedmiot
jest
realizowany
Grupa treści kierunkowych
6.
Typ przedmiotu
Przedmiot
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
obowiązkowy do ukończenia całego toku studiów,
7.
Rok studiów, semestr
I i II semestr II roku filologii polskiej; studia pierwszego stopnia;
wszystkie specjalności
8.
Imię i nazwisko osoby
(osób)
prowadzącej przedmiot
Prof. dr hab. Bogusław Dopart
9.
Imię i nazwisko osoby
(osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie
jest nim osoba prowadząca
dany
przedmiot
Prof. dr hab. Bogusław Dopart
10. Formuła przedmiotu
11.
Wymagania wstępne
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
13.
Wydział Polonistyki
Katedra Historii Literatury Polskiej Oświecenia i Romantyzmu
Liczba punktów ECTS
przypisana przedmiotowi
Ćwiczenia
60 godzin
6 ECTS
14.
15.
16.
17.
18.
Tak
Czy podstawa obliczenia
średniej ważonej?
Ćwiczenia, pozostające w łączności z wykładem, mają zaznajomić
studentów z różnorodnością konwencji i estetyk literackich, typów
formy wypowiedzi literackiej, tradycji piśmienniczych i kulturalnych,
obecnych w praktyce twórczej oświecenia i romantyzmu. Celem
ćwiczeń jest kształtowanie umiejętności interpretowania tekstów
poetyckich i prozatorskich (integralna interpretacja literacka, analiza
„sztuki poetyckiej”, eksplikacja tekstu, interpretacja estetycznogenologiczna,
fenomenologia
wyobraźni,
hermeneutyka)
i
doskonalenie dyskursu literaturoznawczego uczestników zajęć.
Założenia i cele
przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu, w
tym zasady dopuszczenia
do egzaminu, zaliczenia z
przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących w
zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
.
Ćwiczenia o charakterze konwersatoryjnym, 60 godzin rocznie (2
godziny tygodniowo), możliwość korzystania z konsultacji podczas
dyżurów. Studenci uczestniczą w wyborze tekstów interpretowanych i
literatury przedmiotu. Wykonują pracę roczną.
Systematyczny i aktywny udział w zajęciach, znajomość tekstów
obowiązkowych, przygotowanie pracy rocznej i wywiązanie się z
innych ustalonych z grupą obowiązków (np. notatki, referaty).
Zajęcia kończą się egzaminem ustnym po rocznym kursie. Warunkiem
dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie przdmiotu.
1. Mała prozatorska forma narracyjna (np.„Ad leones” Cypriana
Norwida) – wzorcowa interpretacja integralna. Zagadnienie
interpretacji semantycznej wypowiedzi literackiej.
2. Liryka oświecenia, liryka romantyzmu. Czym jest analiza „sztuki
poetyckiej” (metoda Czesława Zgorzelskiego)? Style literackie
oświecenia a różnorodność ówczesnej liryki. Romantyczna
estetyka liryczności. Liryk, cykl.
3. Poezja dydaktyczna: jej swoistość, przegląd gatunków. Bajka
stanisławowska: Krasicki, Trembecki, Niemcewicz. Późniejsze
losy bajki: Mickiewicz i Fredro.
4. Poemat narracyjny (oświecenie – romantyzm). Wybrany poemat
heroikomiczny, dzieje gatunku. Romantyczny poemat narracyjny:
Mickiewicz – Słowacki – Norwid. Zagadnienia do wyboru: a. „Pan
Tadeusz” – tok narracyjny, synkretyzm gatunkowy; b. Przemiany
„Beniowskiego” (pięć pierwszych pieśni a kontynuacje utworu); c.
„Assunta” – lektura genologiczna i intertekstualna.
5. Dramat w czasach oświecenia i romantyzmu. Zróżnicowanie
tematyczne i formalne komedii/tragedii oświeceniowej (np.:
„Fircyk w zalotach” a „Krakowiacy i Górale”; tragedie o Barbarze
Radziwiłłównej). Wzorcowa eksplikacja tekstu (np, fragment
komedii Fredrowskiej); interpretacja estetyczno-genologiczna (np.
synkretyzm „Irydiona”).
6. Romantyczny poemat profetyczny: estetyka i symbolika (np.:
„Śniła się zima...”, „Widzenia Księdza Piotra”, „Anhelli”, „Trzy
myśli Ligenzy”, „Przedświt”).
7. Poezja opisowa i traktatowa („Sofiówka”, „Promethidion” i in.).
8. Proza narracyjna: zapisy idei, opisy obyczajów (np.: „Dwaj
panowie Sieciechowie”, „Grenadier filozof”, „Ulana”, „Pamiętniki
kwestarza”).
9. Wybrany gatunek prozy faktograficznej: podróżopisarstwo, list,
esej krytyczny.
10. Dzieło poetyckie a romantyczna korespondencja sztuk. Estetyka
wyobraźni. Czytanie tekstu plastycznego i muzycznego.
Romantyczni poeci i „sztukmistrzowie”, krytyka literacka a
krytyka artystyczna. Wizerunki artysty romantycznego.
Spis lektur jest można pobrać ze strony internetowej Wydziału
Polonistyki UJ.