PORADNIE PSYCHOLOGICZNO -

PORADNIE
PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNE
Hanna Śniatała
Renata Scholtz
Początki poradnictwa
instytucjonalnego sięgają
przełomu XIX i XX w.
Podwaliny dzisiejszego poradnictwa
psychologiczno – pedagogicznego
stanowiły trzy jego piony:
• poradnictwo zawodowe,
• poradnictwo selekcyjne,
• poradnictwo wychowawcze.
Na początku XX wieku działały w Polsce poradnie
psychologiczno – zawodowe i poradnie społeczno –
wychowawcze Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
Na mocy zarządzenia Ministra Oświaty
z 1 sierpnia 1964 r. połączono w jednolitą sieć trzy
piony poradnictwa (zawodowe, selekcyjne i
wychowawcze), a w miejsce poradni
psychologiczno – zawodowych i poradni TPD
powołano poradnie wychowawczo – zawodowe.
Mocą rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej
z 11 czerwca 1993 r. (Dz.U. Nr 67 z 1993 r.),
nadano im nazwę
poradni psychologiczno – pedagogicznych.
Poradnie psychologiczno - pedagogiczne działają w oparciu o:
rozporządzenie MENiS z dnia 11.12.2002 roku w sprawie
szczegółowych zasad działania publicznych poradni
psychologiczno – pedagogicznych w tym poradni specjalistycznych
(Dz. Nr 5 z 2003 roku poz. 46),
rozporządzenie w sprawie ramowego statutu tych poradni z
11.12.2002 r. (Dz. U. Nr 223 z 2002 roku poz. 1869)
rozporządzenie MEN z dnia 12 lutego 2001r. w sprawie orzekania
o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania
dzieci i młodzieży oraz wydawania opinii o potrzebie wczesnego
wspomagania rozwoju dziecka, a także szczegółowych zasad
kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego
nauczania (Dz. U. Nr 13 z 2001r. poz. 114 z późn. zmianami).
Publiczne poradnie
psychologiczno-pedagogiczne,
w tym publiczne poradnie
specjalistyczne, zwane dalej "poradniami",
udzielają dzieciom i młodzieży pomocy
psychologiczno-pedagogicznej, w tym
pomocy logopedycznej,
pomocy w wyborze kierunku
kształcenia i zawodu,
a także udzielają rodzicom i nauczycielom
pomocy
psychologiczno-pedagogicznej
związanej z wychowywaniem i kształceniem
dzieci i młodzieży.
Do zadań
poradni psychologicznopedagogicznych
należy w szczególności:
wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży,
efektywności uczenia się, nabywania i rozwijania
umiejętności negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów
i problemów oraz innych umiejętności z zakresu
komunikacji społecznej,
profilaktyka uzależnień i innych problemów dzieci
i młodzieży, udzielanie pomocy psychologicznopedagogicznej dzieciom i młodzieży z grup ryzyka,
terapia zaburzeń rozwojowych i zachowań
dysfunkcyjnych,
pomoc uczniom w dokonywaniu wyboru kierunku
kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej,
prowadzenie edukacji prozdrowotnej wśród uczniów,
rodziców i nauczycieli,
pomoc rodzicom i nauczycielom w diagnozowaniu
i rozwijaniu potencjalnych możliwości oraz mocnych
stron uczniów,
wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji
rodziny,
wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji
szkoły.
Ważnym zadaniem poradni, jest
orzekanie w sprawie kształcenia
specjalnego oraz w sprawach
indywidualnego nauczania.
Ponadto poradnia wydaje opinie w
następujących sprawach:
wcześniejszego przyjęcia ucznia do szkoły lub
odroczenia go,
pozostawienia ucznia klas I-III drugi rok w tej
samej klasie,
objęcia ucznia nauką w klasie terapeutycznej,
dostosowania wymagań edukacyjnych
wynikających z programu nauczania do
indywidualnych potrzeb ucznia, u którego
stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się,
uniemożliwiające sprostanie wymaganiom
programowym,
zwolnienia ucznia z wadą słuchu lub dysleksją z
nauki drugiego języka obcego,
udzielania zezwolenia na indywidualny program lub
tok nauki,
przyjęcia ucznia gimnazjum do oddziału
przysposabiającego do pracy,
zatrudnienia w celu nauki zawodu osoby w wieku
powyżej 14 lat, a przed ukończeniem 15 lat, która
ukończyła szkołę podstawową,
przystąpienia ucznia z zaburzeniami lub
trudnościami w uczeniu do sprawdzianu po kolejnym
etapie nauki.
Powyższe zadania
są realizowane głównie przez:
diagnozę,
konsultację,
terapię,
psychoedukację,
rehabilitację,
doradztwo,
mediację,
interwencję w środowisku ucznia,
działalność profilaktyczną,
działalność informacyjną.
DIAGNOSTYKA W PORADNI
PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ
W pracy poradni psychologiczno – pedagogicznej
wykorzystuje się przede wszystkim diagnozę
psychologiczno – pedagogiczną.
Postępowanie diagnostyczne wyznacza następująca
struktura diagnozy:
ustalenia wstępne,
przebieg rozwoju dziecka,
funkcjonowanie dziecka w szkole,
relacje z rówieśnikami,
zainteresowania i pasje,
wydarzenia traumatyczne,
relacje w rodzinie,
zachowanie dziecka.
Po przeprowadzeniu badań
poradnia wydaje opinię zbiorczą
o dziecku, którą uzgadnia zespół specjalistyczny
składający się z pedagoga, lekarza, psychologa.
Zatwierdzeniem zajmuje się zespół orzekający
złożony z dyrektora poradni, kierownika poradni
medycyny szkolnej, lekarza neurologa, psychologa,
pedagoga i przedstawiciela administracji szkolnej.
Opinię wydaje się na pisemny wniosek rodziców
dziecka. Na wniosek lub za zgodą rodziców
poradnia przekazuje kopię opinii do placówki, do
której uczęszcza dziecko.
DZIĘKUJEMY