prezentacja pptx
advertisement
Państwo federacyjne w Europie Zachodniej. Jest jednym z niewielu państw, w których obowiązują tak szeroko stosowane formy demokracji bezpośredniej. Szwajcaria od kongresu wiedeńskiego w 1815 roku jest państwem neutralnym. Do Organizacji Narodów Zjednoczonych przystąpiła dopiero 10 września 2002. Nie jest częścią Unii Europejskiej. Szwajcarzy w referendum zdecydowanie odrzucili nawet samą koncepcję rozpoczęcia rozmów o akcesji. Szwajcaria jest konfederacją państw, wchodzących w jej skład jako kantony o bardzo dużej autonomii. Związek niektórych z nich trwa nieprzerwanie 700 lat, co stawia je wśród najstarszych republik na świecie. W 1291 kanton Schwyz, Uri i Unterwalden sygnowały akt utworzenia związku wieczystego. Głównym celem była chęć uwolnienia się spod wpływu Habsburgów. Przełomem było zwycięstwo nad armią Habsburgów w bitwie pod Morgarten 15 listopada 1315. Zwycięstwo to przyczyniło się do późniejszych akcesji. 1/3 Do 1353 trzy założycielskie kantony zostały połączone z kantonami Glarus i Zug oraz miastami Lucerna, Zurych i Berno, tworząc tzw. „Starą Konfederację”, która rosła w siłę i bogactwo przez cały XV wiek. Dzięki pokonaniu Karola Zuchwałego w latach 70. XV wieku i najemnym wojskom szwajcarskim została utrzymana niezależność federacji. Pogrom armii Habsburgów oraz śmierć księcia Leopolda w bitwie pod Sempach 9 lipca 1386 zapewnił Szwajcarii faktyczną niezależność. W bitwie tej ponoć legendarnego czynu dokonał Arnold Winkelried, który rzucając się na lance habsburskiej piechoty, umożliwił przełamanie ich szyków i osiągnięcie zwycięstwa. 2/3 Juliusz II Gwardia Szwajcarska W 1506 roku papież Juliusz II najął wojska szwajcarskie do ochrony osobistej, tworząc Gwardię Szwajcarską, która po dziś dzień pełni tę funkcję W XVI wieku Szwajcaria stała się jednym z głównych ośrodków reformacji w Europie. Objęła ona jednak głównie bogatsze i bardziej rozwinięte kantony miejskie. W 1531, po wojnie kantonów protestanckich z katolickimi, w wyniku tzw. drugiego pokoju kappelskiego nastąpiło ustalenie podziału wyznaniowego kantonów. Na mocy postanowień pokoju westfalskiego z 1648 r., kończącego wojnę trzydziestoletnią, cesarz rzymsko-niemiecki uznał oficjalnie niepodległość Szwajcarii i jej formalne wyodrębnienie z Rzeszy Niemieckiej. Od tego czasu Szwajcarię zaczęto nazywać Związkiem Szwajcarskim. 3/3 W 1847 wybuchła wojna domowa pomiędzy kantonami katolickimi i protestanckimi. Katolicy starali się nie dopuścić do wzmocnienia władzy centralnej, do czego dążyli rządzący wówczas przedstawiciele Partii Radykalnej. W wyniku miesięcznych walk zginęło około 100 osób i był to ostatni poważniejszy konflikt zbrojny na terytorium Szwajcarii. W wyniku tego w 1848 stworzono konstytucję federalną oraz system oparty na referendach, pozostawiając kwestie lokalne w gestii kantonów. W 1874 wniesiono poprawki, uwzględniające wprowadzenie wspólnej waluty oraz zmiany wymuszone przez rozwój populacji i rewolucję przemysłową. W 1891 konstytucja została ponownie poprawiona, utworzono unikatowy system, silnie oparty na demokracji bezpośredniej. W 1920 Szwajcaria została członkiem Ligi Narodów, a w 1963 Rady Europy. Podczas I wojny światowej proklamowała neutralność, podobnie zresztą w czasie II wojny światowej. Mimo tego Niemcy planowali zajęcie Szwajcarii co wydawało się wówczas nieuniknione. Do dzisiaj trudno rozstrzygnąć, czy do zachowania suwerenności bardziej przyczyniła się sprawnie przeprowadzona mobilizacja pod dowództwem gen. Henriego Guisana, czy też może ścisłe związki banków szwajcarskich z gospodarką nazistowską. Od 12 grudnia 2008 Szwajcaria jest członkiem układu z Schengen. W Szwajcarii są cztery języki urzędowe: niemiecki, francuski, włoski oraz romansz (retoromański). Nauczanie w szkołach podstawowych, gimnazjach i liceach odbywa się w jednym z tych języków, w zależności od kantonu. Na uniwersytecie studiuje się po francusku bądź niemiecku. Absolwent wyższej uczelni powinien móc porozumiewać się przynajmniej w trzech językach. Język angielski, mimo że nie należy do języków urzędowych, staje się coraz bardziej popularny w środowisku przemysłowym i świecie reklamy. Największe miasta Szwajcarii: Zurych – 371 767 mieszk. Genewa – 185 524 mieszk. Bazylea – 165 847 mieszk. Lozanna – 129 000 mieszk. Berno – 128 041 mieszk. Muzeum Sztuki i Historii w Genewie Berno kaplica św.Meinrada w Etzel Zamek Oberhafen Szwajcarzy to nacja, w której mądre głowy nie należą do rzadkości. Nie ma takiego państwa, które miałoby więcej niż Szwajcaria patentów i laureatów Nagrody Nobla, oczywiście w przeliczeniu na głowę mieszkańca. Mleczna czekolada, środek DDT, witaminy, polisa ubezpieczeniowa - oto przykłady Szwajcarskich wynalazków. Mieszkańcy niektórych rejonów górskich nadal noszą tradycyjne stroje, ale na ogół ubierają się w nie tylko z okazji swoich świąt. Alphorn – Róg Alpejski Święto Konfederacji • Dobry, choć nie tylko szwajcarski obyczaj każe pozdrowić właściciela po wejściu do sklepu, baru czy kawiarni, a wychodząc, wypada się pożegnać. • Również w miastach organizowane są święta i uroczyste jarmarki. W istocie niektórych obchodów tkwią dawne zwyczaje i tradycje. Szwajcarzy to naród o wpojonym szacunku do prawa. W dolinach południowo - wschodniej Szwajcarii można spotkać wielu mieszńców, którzy nadal mówią po retoromańsku i prowadzą tradycyjny, wiejski tryb życia. • Większość Szwajcarów chodzi wcześnie spać, więc nie wypada przedłużać wieczornych wizyt. Nie wskazane jest także telefonować po 22.00. Przychodząc w odwiedziny, powinno się przynieść jakiś upominek. • Za tradycję w Szwajcarii uznać można produkcję sera i czekolady, zresztą produkcja serów jest narodowym przemysłem tego kraju. Dwie najbardziej znane tradycyjne potrawy szwajcarskie z sera to raclette i fondue. Alpy w Szwajcarii Wykonał: Oskar Nieszporek
