Nazwa Wydziału: Wydział Nauk o Zdrowiu

Sylabus
Wydział / Kierunek / Specjalność
WYDZIAŁ NAUK o ZDROWIU
KIERUNEK TERAPIA ZAJĘCIOWA
INFORMACJE OGÓLNE
Studia (odpowiednie podkreślić)
I stopnia - stacjonarne
I stopnia - niestacjonarne
I stopnia - pomostowe: poziom AB/ C/ D
II stopnia - stacjonarne
II stopnia - niestacjonarne
Podyplomowe
Profil kształcenia (odpowiednie podkreślić): ogólnoakademicki, praktyczny, praktyczno-ogólnoakademicki
Nazwa przedmiotu (zgodnie z obowiązującym
LUDOTERAPIA 1
standardem kształcenia i/lub programem nauczania
zatwierdzonym przez Radę WNoZ).
TZ68
Kod przedmiotu
Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia
Katedra Geriatrii i Gerontologii
Wykaz osób prowadzących zajęcia:
prof. dr hab. Dorota Żołądź-Strzelczyk
dr Mirosława Cylkowska-Nowak
mgr Anna Klatkiewicz
Stopień/tytuł/nazwisko i imię osób realizujących
przedmiot
Osoba odpowiedzialna za przedmiot:
dr hab. Mariola Pawlaczyk
Przedmioty wprowadzające. Wymagania
wstępne
Punkty ECTS
Forma zajęć
Wprowadzenie do pedagogiki
Wprowadzenie do komunikacji interpersonalnej
2
Liczba godzin
Warunki zaliczenia przedmiotu
dydaktycznych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Ogółem
Wykłady
Seminaria
Ćwiczenia
Zajęcia praktyczne
Praktyki zawodowe
Samokształcenie
E-learning
40
10
1.
20(A)
2.
10
3.
4.
Aktywny udział w zajęciach,
przygotowanie na zajęcia –
przeczytanie wskazanej
literatury,
Przygotowanie prezentacji
multimedialnej,
Przygotowanie projektu terapii
zabawą,
Uzyskanie pozytywnej oceny z
zaliczenia.
Forma zaliczenia
przedmiotu
(odpowiednie
podkreślić)
Egzamin
Zaliczenie z oceną
Zaliczenie
INFORMACJE SZCZEGÓŁOWE
Cele kształcenia przedmiotu (C) wynikowe: wiedza (W), umiejętności (U), kompetencje społeczne (K)
Symbol
Cele kształcenia
C(W)1
Poznanie podstawowej terminologii ludoterapii.
C(W)2
Poznanie wybranych teorii zabaw i klasyfikacji zabawek.
C(W)3
Poznanie wiedzy na temat zabaw w ludoterapii dzieci i dorosłych.
C(U)1
Rozwijanie umiejętności analizy wybranych teorii zabaw i klasyfikacji zabawek.
C(U)2
Rozwijanie umiejętności analizy zachowań trudnych dla terapeuty.
C(U)3
Rozwijanie umiejętności przedstawienia zabaw wykorzystywanych do poprawienia
samopoczucia chorego i jego lepszego funkcjonowania w otaczającej go rzeczywistości
społecznej.
C(K)1
Rozwijanie kompetencji w zakresie przeprowadzenia zajęć z terapii zabawą.
Rozwijanie kompetencji przejawiania postawy szacunku, empatii i rozumienia trudności
podopiecznego.
Przewidywane efekty kształcenia studenta w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U), kompetencji społecznych (K).
C(K)2
EK (W)1
Przewidywane efekty kształcenia studenta (EK): wiedza (W),
umiejętności (U), kompetencje społeczne (K).
Zna podstawową terminologię ludoterapii.
Odniesienie do celów
kształcenia (symbol)
C(W)1
EK (W)2
Zna wybrane teorie zabaw i klasyfikację zabawek.
C(W)2
EK (W)3
EK (U)1
Zna zabawy wykorzystywane w ludoterapii dzieci i dorosłych.
Potrafi poddać analizie wybrane teorie zabaw i sklasyfikować
zabawki.
Potrafi poddać analizie zachowania trudne dla terapeuty.
Potrafi zaprezentować zabawy wykorzystywane do poprawienia
samopoczucia chorego i jego lepszego funkcjonowania w
otaczającej go rzeczywistości społecznej.
C(W)3, C(W)2
C(W)3, C(W)2,
C(U)1
C(U)2, C(K)1, C(K)2
C(U)3, C(K)1, C(K)2
Symbol
EK (U)2
EK (U)3
1
Posiada kompetencje w zakresie przeprowadzenia zajęć z
terapii zabawą.
EK (K)1
C(K)1, C(K)2, C(U)3
Posiada kompetencję przejawiania postawy szacunku, empatii i
C(K)1, C(K)2,
rozumienia trudności podopiecznego.
Treści programowe (TP): opis przedmiotu wynikający z obowiązującego standardu kształcenia i/lub programu nauczania
zatwierdzonego przez Radę WNoZ)
Symbol
Treści kształcenia i forma realizacji treści kształcenia: np.
Odniesienie do
wykład, seminaria, ćwiczenia, zajęcia praktyczne, praktyki
efektów kształcenia
zawodowe, samokształcenie, e- learning
(symbol)
EK (K)2
TP1
TP2
TP3
TP4
TP5
Metody dydaktyczne (sposób pracy nauczyciela,
umożliwiający osiągnięcie celów kształcenia)
Środki dydaktyczne wykorzystywane w
procesie kształcenia
Wykaz literatury dla studenta
Literatura podstawowa
do 4 pozycji
Literatura uzupełniająca
do 4 pozycji
Sposób oceny pracy studenta
Typ oceny: diagnostyczne (D), formujące (F),
podsumowujące (P)
Historyczne wprowadzenie do przedmiotu terapia zabawą.
EK (W)1
(Wykład)
Przegląd wybranych teorii zabaw i klasyfikacji zabawek.
EK (W)2, EK(U)1
(Wykład)
Ludoterapia dla dzieci i dorosłych. Przykłady zabaw
EK (W)3, EK (K)1
wykorzystywanych do poprawienia samopoczucia chorego i
jego lepszego funkcjonowania w otaczającej go rzeczywistości
społecznej. (Ćwiczenia, samokształcenie)
Charakterystyka zachowań trudnych dla terapeuty. Wymagane EK (U)2, EK (K)2
cechy terapeuty. (Ćwiczenia, samokształcenie)
Grupowe prezentacje zajęć z zakresu terapii zabawą.
EK (U)3, EK (K)1,
(Ćwiczenia, samokształcenie)
EK (K)2
Wykład, dyskusja, pogadanka, sesja plakatowa, praca grupowa, praca z tekstem,
edukacyjna gra planszowa, pokaz filmów
Rzutnik multimedialny, laptop, prezentacje multimedialne, fragmenty filmów, papier
pakowy, flamastry, kartki, kostki, pionki
Dziecko w zabawie i świecie języka, Red. A. Brzezińska, T. Czuba, G. Lutomski, B.
Smykowski, Poznań 1995.
Kielar-Turska M., Muchacka B., Stymulująca i terapeutyczna funkcja zabawy, Kraków
1999.
Piszczek M., Terapia zabawą, Warszawa 2002.
Kabacińska K., Zabawy i zabawki dziecięce w osiemnastowiecznej Polsce, Poznań 2007.
Żołądź-Strzelczyk D., Dziecko w dawnej Polsce, Poznań 2002.
Ocena formująca – dyskusja podczas ćwiczeń, przygotowanie prezentacji
multimedialnej, przygotowanie projektu terapii zabawą
Ocena podsumowująca – zaliczenie pisemne
Test wiedzy, projekt
Metody oceny np. test wiedzy, test umiejętności,
studium przypadku, proces pielęgnowania, projekt
Kryteria oceny
Ocena
Definicja lokalna
lokalna
5
Bardzo dobry – znakomita wiedza, umiejętności, kompetencje
4,5
Ponad dobry – bardzo dobra wiedza, umiejętności, kompetencje
Ocena
ECTS
A
B
Dobry – dobra wiedza, umiejętności, kompetencje
C
4
Definicja ECTS
Celujący – wybitne osiągnięcia
Bardzo dobry – powyżej średniego standardu, z
pewnymi błędami
Dobry – generalnie solidna praca z szeregiem
zauważalnych błędów
Zadowalający – zadowalający, ale ze znaczącymi
błędami
Dostateczny – wyniki spełniają minimalne kryteria
Dość dobry – zadowalająca wiedza, umiejętności, kompetencje,
D
ale ze znacznymi niedociągnięciami
3
Dostateczny – zadowalająca wiedza, umiejętności, kompetencje,
E
z licznymi błędami (próg 60% opanowania W,U,K)
2
Niedostateczny – niezadowalająca wiedza, umiejętności,
FX, F
Niedostateczny – podstawowe braki w opanowaniu
kompetencje (poniżej 60% opanowania W,U,K)
materiału
INFORMACJE DODATKOWE
Odniesienie efektów kształcenia i treści kształcenia do sposobów prowadzenia zajęć i metod oceniania
Symbol efektu kształcenia dla przedmiotu
Numery symboli treści
Sposoby prowadzenia zajęć
Typy (D,F,P) i metody
kształcenia realizowanych w
umożliwiające osiągnięcie
oceniania stopnia
trakcie zajęć
założonych efektów
osiągnięcia założonego
kształcenia
efektu kształcenia
EK (W)1
TP1
Wykład
P – zaliczenie pisemne
EK (W)2
TP2
Wykład
P – zaliczenie pisemne
EK (W)3
TP3
Ćwiczenia, Samokształcenie
F- dyskusja podczas
ćwiczeń
P – zaliczenie pisemne
EK (U)1
TP2
Wykład
P – zaliczenie pisemne
EK (U)2
TP4
Ćwiczenia, Samokształcenie
F- dyskusja podczas
ćwiczeń
P – zaliczenie pisemne
EK (U)3
TP5
Ćwiczenia, Samokształcenie
F- dyskusja podczas
ćwiczeń
P – zaliczenie pisemne
3,5
2
EK (K)1
TP3, TP5
Ćwiczenia, Samokształcenie
F- dyskusja podczas
ćwiczeń
P – zaliczenie pisemne
EK (K)2
TP4, TP5
Ćwiczenia, Samokształcenie
F- dyskusja podczas
ćwiczeń
P – zaliczenie pisemne
Zestawienie przewidywanych efektów kształcenia przedmiotu do efektów kształcenia dla programu studiów tzw. programowych
efektów kształcenia (PEK) oraz efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia (wyłącznie symbolami)
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EK)
Odniesienie efektu kształcenia dla przedmiotu do efektów
zdefiniowanych dla obszaru kształcenia
EK (W)1 Student zna podstawową terminologię w ludoterapii.
S1A_W01
EK (W)2 Student zna wybrane teorie zabaw i klasyfikację zabawek.
S1A_W02
EK (W)3 Student zna zabawy wykorzystywane w ludoterapii dzieci i dorosłych.
EK (U)1 Student potrafi poddać analizie wybrane teorie zabaw i sklasyfikować
zabawki.
EK (U)2 Student potrafi poddać analizie zachowania trudne dla terapeuty.
EK (U)3 Student potrafi zaprezentować zabawy wykorzystywane do
poprawienia samopoczucia chorego i jego lepszego funkcjonowania w
otaczającej go rzeczywistości społecznej.
EK (K)1 Student posiada kompetencje w zakresie przeprowadzenia zajęć z
terapii zabawą.
EK (K)2 Student posiada kompetencję przejawiania postawy szacunku, empatii
i rozumienia trudności podopiecznego.
S1A_W03
S1A_U07
S1A_06, M1_U04, M1_U05
M1_U09, M1_U11
S1A_K01, S1A_K02, S1A_K06, M1_K07,M1_K04
M1_K03
3