Umiejętność obserwacji.

Umiejętność obserwacji.
Umiejętności terapeuty
Obserwacja
• Umiejętność obserwacji pozwala od pierwszego do
ostatniego spotkania na optymalne wykorzystanie
wiedzy i doświadczenia.
• Pozwala na gromadzenie informacji potrzebnych do
zrozumienia klienta i jego problemów oraz znalezienie
sposobów wyjścia z trudnej sytuacji..
• Nasz sukces czy porażka zależą od tego jak sprawnie
potrafimy przetwarzać informacje pozyskiwane za
pośrednictwem oczu i uszu.
• Obserwując, czynimy pewne założenia, które mogą
pomagać albo wprowadzają w błąd, jeśli zawężają
perspektywę.
Obserwując rzeczywistość należy wziąć pod uwagę cztery
zasadnicze czynniki:
1.
2.
3.
4.
•
Przekaz niewerbalny /wygląd, wyraz twarzy, kontakt
wzrokowy, łzy, mowa ciała, przestrzeń sobista/.
Ekspresja werbalna /sposób mówienia, płynność,
znaczenie i dobór słów, śmiech, krótkie przerwy i
chwile milczenia/.
Zależność między przekazem werbalnym a mową
ciała /niezgodność, sygnały zmiany, harmonia ruchów,
inne interpretacje/.
Reakcje terapeuty.
Szukamy potwierdzenia tego w co wierzymy, taka
postawa ma wpływ na to, co widzimy.
cd.
• Przeciwprzeniesienie „wpływ pacjenta na nieświadomość
terapeuty”. Osobiste reakcje terapeuty mogą albo przeszkadzać w
terapii, albo działać leczniczo.
• Nasza przeszłość i klient maja wpływ .Musimy rozumieć, jakie są
nasze wrażenia i jak oddziałują one na decyzje
podejmowane w terapii.
• Głównym celem terapii jest pomóc klientowi, dlatego zwracamy
uwagę na to czy:
- Problem, z którym zwrócił się klient, nam sprawia w kontakcie z nim
sporą trudność.
- Klient nas irytuje.
- Klient nas pociąga.
- Jesteśmy znudzeni, zmęczeni albo chce nam się spać.
- Czujemy zaniepokojenie.
cd.
• Osobiste filtry:
- wyznawane teorie kierują naszą uwagę na konkretne
zjawiska. Mogą stać się wskazówką, ale mogą stać się
źródłem pomyłek „jeśli mamy w ręce młotek, wszystko
będzie przypominało gwóźdź”.
- obowiązki zawodowe.
• Skutki naszych zachowań.
Podstawowe założenia i oceny.
•
1.
2.
3.
4.
•
Podczas każdej sesji musimy być przygotowani do
oceny i do sformułowania założeń w następujących
sferach:
Aktualne problemy klienta.
Stan psychiczny klienta.
Ewentualne zażywanie narkotyków,
Zagrożenie, jakie klient stanowi dla siebie i dla innych.
Podstawowym zadaniem terapeuty jest praca z
klientem w celu rozwiązania problemu, z którym klient
się zgłosił. Jak rozumie on swoje problemy oraz jak je
ocenia po kolejnych sesjach i jakie widzi postępy.
Aktualne problemy
• Dlaczego teraz?” Co kieruje jego psychiczną i
emocjonalną energią. Co go martwi, co absorbuje jego
uwagę i porusza emocje. „Co sprawiło, że akurat teraz
zdecydowałeś się na terapię?”
• Przyczyną zgłoszenia się na terapię nie musi być to, co
stanowi problem.
• Musimy starać się zrozumieć, jak problemy klienta
wpływają na jego umiejętności radzenia sobie z
codziennymi obowiązkami.
cd.
• Jakie są objawy?
- Jaki mają wpływ na codzienne życie
- W jaki sposób problem daje o sobie znać,
- Co się dzieje, kiedy problemy klienta mu nie dokuczają,
- Nad czym klient chce pracować.
- Gotowość klienta na zmiany. W jakim etapie zmiany się
znajduje.
Pomocne pytania.
• W jaki sposób problem dokucza ci teraz?
• Jak się z tym czujesz? Jak opisałbyś te uczucia?
• Czy ten problem przeszkadza ci w codziennym życiu? W
jaki sposób?
• Jak ten problem objawia się w codziennych sytuacjach?
• Czym się martwisz?
• Czy zdarza ci się płakać? Jak często?
• Czy cierpisz na zaburzenia snu? Jakiego rodzaju?
Etapy zmiany J.Prochaska, C.Di Clemente
1.
2.
3.
4.
5.
•
Pierwsze myśli- zaczyna myśleć o zmianie. Możliwe,że
problemu nie nazwałby jeszcze problemem.Musimy
ocenić , czy klient widzi problem, który dla nas jest
oczywist. Klient może sobie nie uświadamiać, że ma
problem, któremu powinien stawić czolo
Rozmyślanie- czy warto się zmienić.
Przygotowanie.
Działanie.
Utrzymanie zmian.
Gotowość do wprowadzenia zmian może być różna, w
zależności od problemu.