Socjologia. Kluczowe pojęcia

Elementy Socjologii
Tomasz Ochinowski
Tomasz Ochinowski
dr psychologii, dr hab. zarządzania
pracownik Wydziału Zarządzania UW;
trener umiejętności społecznych („Trener roku 2006” zdaniem klientów
firmy Institute for International Research. Polska) i doradca biznesowy;
historyk historiografii oraz historyk biznesu, wykorzystujący
perspektywę historiograficzną do szukania odpowiedzi na pytania o to,
co przeszłość robi z organizacjami i ich otoczeniem oraz co organizacje i
ich otoczenie robią z przeszłością; poszukujący w tradycjach
biznesowych inspiracji dla innowacyjnych działań obecnych firm i
instytucji
członek redakcji rocznika „Polska Kilo”, Instytut Historii PAN,
także wykładowca w Instytucie Historycznym UW
serdecznie zapraszam na dyżur: Zakład Socjologii Organizacji i Historii
Biznesu, pt. 15.45- 19.15, WZ UW, pokój B533.
[email protected]
warunki zaliczenia (proste i łatwe jak…)
1) lektura tekstów zadawanych na poszczególne zajęcia; każdy ze
studentów ma obowiązek przygotować na zajęcia pisemną
odpowiedź na pytania do każdego z tekstów, zawarte w programie
zajęć
2) opracowanie studiów przypadków (czasem są to ćwiczenia o
charakterze badań terenowych) przewidzianych na poszczególne
zajęcia; opracowanie to musi być przygotowane pisemnie (według
wskazówek zawartych w programie) w grupach trzyosobowych
(zespoły te powinny być stałe na cały semestr)
3) opracowanie i przedstawienie zgodnie z metodyką tak zwanych
warsztatów przyszłości pojęć kluczowych dla danych zajęć z
podręcznika Anthony’ego Giddensa oraz Philipa W. Suttona
Socjologia. Kluczowe pojęcia. Warszawa 2014: PWN.
4) udział w projekcie badawczym, który zostanie zapoczątkowanych na
drugich zajęciach; myślę, że najlepiej byłoby, żeby uczestnicy
wykonywali zadania badawcze w zespołach trzyosobowych z punktu
2)
Tadeusz Kowalewski (2006). „ Zukunftswerkstätten” jako metoda
aktywizująca pracę ze studentami w procesie kształtowania jakości
pracy szkoły wyższej, Innowacje w edukacji akademickiej, nr 1, s. 3342, 37
Tadeusz Kowalewski (2006). „ Zukunftswerkstätten” jako metoda
aktywizująca pracę ze studentami w procesie kształtowania jakości
pracy szkoły wyższej, Innowacje w edukacji akademickiej, nr 1, s. 3342, 38.
Tadeusz Kowalewski (2006). „ Zukunftswerkstätten” jako metoda
aktywizująca pracę ze studentami w procesie kształtowania jakości
pracy szkoły wyższej, Innowacje w edukacji akademickiej, nr 1, s. 3342, 36.
I zależy, kto co chce…
• realizacja wspomnianych
form uczestnictwa w zajęciach,
monitorowane przez prowadzącego, daje 70% oceny przedmiotu.
Pozostałe 30% oceny można uzyskać po egzaminie ustnym z lektur
obowiązkowych (przewidzianych na poszczególne zajęcia) i
ewentualnie dodatkowych
minimum na ocenę dostateczną: pisemne odpowiedzi na pytania z pkt.
1 na przynajmniej 5 zajęć; udokumentowanie opracowania studium
przypadku na przynajmniej 5 zajęć; czynny udział w prezentacji
przynajmniej 2 różnych pojęć (na 2 różnych zajęciach); czynny udział w
programie badawczym; zdanie egzaminu ustnego na co najmniej
dostateczny
maksimum na ocenę bardzo dobrą: przygotowanie pisemne odpowiedzi
na pytania z pkt. 1 na przynajmniej 10 zajęć; udokumentowanie
opracowania studium przypadku na przynajmniej 10 zajęć; czynny
udział w prezentacji przynajmniej 4 różnych pojęć (na 4 różnych
zajęciach); czynny udział w programie badawczym; zdanie egzaminu
ustnego na co najmniej dobry z uwzględnieniem lektur dodatkowych;
spełnienie tych wymogów w standardzie bardzo dobrym (możliwe także
inne „zasługi naukowe”)
Dodatkowe lektury
(dodatkowo „punktują” na egzaminie… i to bardzo ! )
*Giddens, A. (2012). Socjologia. Wydanie nowe, tł. Siara, O. i in.
Warszawa: PWN, rozdz. 1: „Co to jest socjologia ?” (s. 3- 31), rozdz. 2:
„Socjologiczne pytania i odpowiedzi”(s. 33- 63); rozdz. 3: „Teorie i
perspektywy socjologiczne” (s. 65- 103); rozdz. 4: „Globalizacja i
zmieniający się świat”(s. 105- 149); rozdz. 5: „Środowisko”( s. 151201); rozdz. 6: „Miasta i życie miejskie” (s. 203- 245) rozdz. 7:
Interakcja społeczna i życie codzienne”, punkt „Interakcja w czasie i
przestrzeni” (s. 270-279); rozdz. 11: „Stratyfikacja i klasa społeczna”
(s. 431- 473), rozdz. 12: „Ubóstwo, wykluczenie społeczne…” (s. 475519); rozdz. 13: „Globalne nierówności” (s. 521- 57); rozdz. 18:
„Organizacje i sieci”, s. 779- 827.; rozdz. 20: „Praca i życie
gospodarcze” (s. 883- 935); punkt: „Teoria aktora- sieci”, s. 813- 815.
*Matejko, A. (1994). Socjotechnika zarządzania. Szczecin: Wyd. ZSB.
Aleksander Matejko
(1924- 1999)
in memoriam
socjologa interesuje funkcjonowanie
miejsca pracy „jako organizacji
techniczno- ekonomicznej i równocześnie
jako społeczności ludzkiej”
(wg. A. Matejki, Więź i konflikt w zakładzie pracy. Warszawa: 1969.
KiW, s. 210)
Na dzisiaj
Lektura: * Kostera, M. i Zawadzki, M. (2015). Zarządzanie dla ludzi, Dziennik
Opinii. Krytyka Polityczna, nr 105, 2015, dostępne w :
http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20150415/kostera-zawadzkizarzadzanie-dla-ludzi [pobrane 11.02. 2015].
Proszę scharakteryzować dwa ujęcia organizacji przedstawione w tym tekście.
*Kostera, M. (2012). Organizations and Archetypes. Chetltenham,
Northampton: Edward Elgar, chapter 1. “A humanistic manifesto for sustainable
management” , pp. 3- 15.
Proszę czytać ten tekst tak, by uzyskać odpowiedź na pytanie: do czego lektura
prac socjologicznych może się przydać praktykom zarządzania na przykładzie
myśli Zygmunta Baumana, Richarda Sennetta i Georga Ritzera ? Grupa
ćwiczeniowa zostanie podzielona na trzy podgrupy. Każda z podgrup zajmie się
jednym z wymienionych naukowców.
Studium przypadku: *Matejko, A. (1969). Więź i konflikt w zakładzie pracy.
Warszawa: KiW, rozdz. VIII: „Społeczny mechanizm zakładu pracy”, s. 210223 Proszę na podstawie tego tekstu ułożyć projekt analizy socjologicznej
Uniwersytetu Warszawskiego.
Pojęcia kluczowe: Organizacja (s. 116- 121), Biurokracja (s. 99- 103)
oraz Refleksyjność (s. 61- 65). W: Giddens, A. i Sutton, Ph. W. (2014).
Socjologia. Kluczowe pojęcia, tłum. Siara, O. i Tomanek, P. Warszawa: PWN.
T
Florian Znaniecki (1882- 1958)
polski socjolog, większość życia zawodowego
spędził w USA
William Thomas (1863- 1947),socjolog i psycholog
amerykański
współczynnik humanistyczny
- wszelkie fakty społeczne, w odróżnieniu od przyrodniczych zawsze wiążą
się z działalnością konkretnych ludzi
- są faktami „czyimiś, a nie niczyimi”
- mieszczą się w zakresie życiowych doświadczeń jednostek ludzkich lub
zbiorowości
- podmioty (jednostki lub zbiorowości) stykają się z faktami społecznymi,
postrzegają je, doznają, przeżywają, interpretują i oceniają = fakty
społeczne mają z natury zawarty w sobie „współczynnik humanistyczny”
- fakty społeczne można badać tylko z perspektywy ludzi, w których
doświadczeniu wspomniane fakty występują
- należy postawić się w położeniu wspomnianych ludzi, „patrząc na świat ich
oczami, rozszyfrowując ich hierarchie wartości, systemy reguł jakimi się
posługują” (P. Sztompka, Socjologia i Społeczeństwo. W: Szlachta, B.
[red.], Słownik społeczny. Kraków 2004, s. 1227)
- należy badać społeczeństwo zawsze z uwzględnieniem „współczynnika
humanistycznego”, „ a nie w drodze oderwanej, zewnętrznej obserwacji”
(jak wyżej).
co różni nauki społeczne od przyrodniczych?
(według P. Sztompki)
• Wilhelm Dilthey i Henrich Rickert: kultura
•
•
•
– rozumienie znaczeń
– hermeneutyka
asymetria wyjaśniania i przewidywania
– Anthony Giddens: „człowiek zawsze
może zachować się inaczej”
wiedza społeczna ludzi
„refleksyjny” charakter wiedzy społecznej
(Giddens)
Aleksander Hertz, (2004). O wielkości Miss Marple.
W: tenże, Późne listy z Ameryki. Warszawa: Wyd. IFiS PAN,
s.213-236.
„Jeżeli jednak będę tu pisał o sobie, o faktach mego życia,
to będę się starał traktować je jako obiekty obserwacji
i analizy (…) I na siebie, na swoje życie chciałbym patrzeć
oczyma socjologa, oczyma humanisty.” (A. Hertz)
główne podmioty otoczenia społecznego T. Ochinowskiego
trzy metafory społeczeństwa
trzy socjologie
(Piotr Sztompka)
1. Orientacja systemowa i rozwojowa
•
Auguste Comte (1798- 1857, Francja), Herbert
Specner (1820- 1903, Wlk. Brytania) , Talcott Parsons
(1902- 1979, USA)
– metafora biologiczna: społeczeństwo to swoisty
organizm, całość złożona z wielu elementów; coś
więcej niż cechy jej składników; wykazuje swoiste
cechy rozwoju
– dziś: w analizach i teoriach globalizacji, postępu
technologicznego i cywilizacyjnego, modernizacji
trzy metafory społeczeństwa
trzy socjologie
(Piotr Sztompka)
2. Orientacja indywidualistyczna
• Max Weber (1864- 1920, Niemcy), Anthony Giddens
(ur. 1938, Wlk. Brytania)
– metafora fizyczna (podejście atomistyczne):
społeczeństwo to konglomerat działań
jednostkowych; zadaniem socjologii jest ich wnikliwa
analiza i „rozumiejąca interpretacja”; prawidłowości i
prawa społeczne dotyczą ludzkich działań
– dziś: badanie zmian społecznych i historycznych,
„stawania się” społeczeństwa
Z warszawskich
„tradycji” organizacyjnych
Leopold Tyrmand
„Zły”
„Kup Pan cegłę”
 żródła siły Spółdzielni
„Woreczek”
Kultura organizacyjna według
Scheina
stanowi zbiór przekonań podzielanych przez większość
członków zespołu/ organizacji na temat tego, co
doprowadziło organizację do dotychczasowych sukcesów.
Dlatego bardzo trudno ją zmieniać.
3 zakresy
tematyczne
kultury organizacyjnej
 kwestie przetrwania organizacji i jej sukcesu
 kwestie sprawiające, że organizacja stanowi
środowisko, w którym ludzie chcą pracować
(kwestie integracji)
 przekonania przyniesione z zewnątrz
przetrwanie
Co, według przyjętych w Twojej firmie przekonań,
pozwala jej przetrwać i odnosić sukcesy ?
• misja, strategia i cele
• sposoby działania organizacji: struktura, systemy,
procesy
• systemy wykrywania i korekty błędów
da się tu pracować
Co, według przyjętych w Twojej firmie przekonań,
sprawia, iż stanowi ona środowisko, w którym
ludzie chcą pracować?
• wspólny język i sposób myślenia
• granice grupy: kto jest w grupie, a kto poza nią?
• jak definiowane są relacje?
• w jaki sposób przyznawane są nagrody
i stanowiska (status)?
przekonania
Jakie są przyjęte w Twojej firmie przekonania na temat
tego, czym jest rzeczywistość, czas, przestrzeń, prawda,
natura człowieka i relacje międzyludzkie?
• założenia na temat relacji firmy z otoczeniem
•
•
•
•
•
założenia na temat natury ludzkiej
założenia na temat stosunków międzyludzkich
jakie są związki międzyludzkie ?
założenia na temat czasu
założenia na temat przestrzeni
Kultura jako metafora rdzenna: ucząca się organizacja
Monika Kostera wg. Lindy Smircich i innych źródeł
badanie organizacji jako formy ludzkiej ekspresji
 Ludzie nie widzą "świata w ogóle", ale poznają i widzą "swój świat"
poprzez specyficzne kulturowo ramy odniesienia.
 Wszystkie ludzkie działania, choć wydawać się mogą konkretne i
realne, są stale kreowane poprzez tworzenie i nadawanie sensu.
 Symbole są w kulturze jakby najmniejszymi cząstkami, nośnikami
sensu w procesie nadawania życiu sensu. Symbole przyciągają
uwagę obserwatora i przez nie próbuje on czy ona odczytać
rzeczywistość, która sama w sobie jest pozbawiona sensu
http://www.kostera.pl/documents/kultura.pdf [26.02. 2016]
marzenie Maxa Webera
biurokracja = racjonalna organizacja
jej cele i reguły pomagają zwiększyć wydajność oraz
pozwalają uniknąć zła, jakie wynika z faworyzowani
pracowników na podstawie subiektywnych cech osobistych
(wg. R. Kocha)
biurokracja idealna
(http://www.netencyclo.com/pl/Biurokracja)
• „Zatrudnieni w urzędzie podlegają władzy jedynie w
•
•
•
•
zakresie swoich oficjalnych obowiązków o bezosobowym
charakterze. Posiadają więc wolność osobistą.
Hierarchia urzędów w jakich działają jest jasno
zdefiniowana.
Każdy urząd odznacza się jasno zdefiniwanym zakresem
kompetencji.
Sprawowanie urzędu powiązane jest z dobrowolnie
zawartą umową.
Bardzo istotną rolę przy wyborze kandydata odgrywają
jego kwalifikacje zawodowe.
biurokracja idealna
c.d.
(http://www.netencyclo.com/pl/Biurokracja)
• Pobory biurokratów odznaczają się ustaloną wysokością,
•
•
•
•
wypłacaną w gotówce, pracownicy nabywają
uprawnienia emerytalne. Jednak w niektórych
przypadkach organ ma prawo do odwołania
mianowanego urzędnika, natomiast ten ma zawsze
prawo do rezygnacji.
Sprawowany urząd jest traktowany jako jedyne lub
główne zatrudnienie danej osoby.
Zwierzchnicy mogą urzędnikowi przyznać awans
uwarunkowany stażem pracy, osiągnięciami.
Urzędnik pracuje w całkowitym oderwaniu od własności
środków administrowania i nie ma prawa do
"zawłaszczenia" swojego stanowiska.
Jest on poddany ścisłej, systematycznej dyscyplinie i
kontroli. ”
Prawo Parkinsona
Pracy przybywa tyle, ile potrzeba do zapełnienia
czasu przeznaczonego dla jej wykonania
Work expands so as to fill the time available for
its completion
Organizacja typu MP3 (Richard Sennett)
• Procesor (nowa jakość nadzoru)
• Liczy się wynik : wewnętrzna KONKURENCJA
• Celowe skrajne nierówności materialne („the
•
•
•
•
winner takes it all”)
Peryferia z procesorem łączą transakcje a nie
relacje (G.Soros)
„Wola korporacji jest realizowana” konsultanci
(np. Jeffrey Sachs w Polsce w 1989r.) –
unikanie odpowiedzialności
Brak więzi powodem trudności z utrzymanie
autorytetu nieformalnego (częste zmiany
kierownictwa, dystans, „zarządzanie e-mailem”)
Dystans : peryferia są „daleko” od centrum
Krzysztof Goś
Mateusz Sezonow
Trzy deficyty społeczne
I. Mała lojalność wobec organizacji
II. Zmniejszanie się zaufania między
pracownikami
III. Zubożenie wiedzy instytucjonalnej
Krzysztof Goś
Mateusz Sezonow
Jak w tym wszystkim znajduje się współczesny
człowiek?
Krzysztof Goś
Mateusz Sezonow
Nowa rzeczywistość...?
• brak stabilności
• rzetelny pracownik stracił swoją „widownię”
• ograniczenie długofalowego planowania na
•
•
•
•
rzecz teraźniejszości
„Chcę tu i teraz” - brak gotowości do
poświęceń
zwycięzca bierze wszystko
Lotus Notes – technologia a człowiek
zmiana oczekiwań wobec stanowiska
Może więc za szybko pogrzebano Webera?
Krzysztof Goś
Mateusz Sezonow
Kryzys giełdowy’ 2007 a kształt zasobów ludzkich organizacji
w (najbliższej) przyszłości
Richard Sennett „Kapitalizm pokazuje światu nową twarz”
(„Dziennik, 27-28/09/2008) z wykorzystaniem refleksji Leszka
Dubickiego
• gospodarka rynkowa ma charakter sinusoidalny i wszyscy
spodziewają się, że nadchodzi okres kryzysu, z czym będzie wiązało
się obniżenie popytu i bezrobocie
• nadchodzi brak miejsc pracy w sektorze bankowym
i informatycznym (dotyczy to wyłącznie krajów wysoko rozwiniętych)
• środowisko naturalne jest ważnym, ciągle niewystarczająco
docenianym i niedoinwestowanym obszarem, którym społeczeństwo
światowe musi zająć się dużo poważniej, niż robi to dotychczas; tu
szanse na miejsca pracy
Zdroworozsądkowa reakcja na kryzys:
redukcja kosztów + innowacja
a tymczasem…
• „Szczególnym problemem jest brak innowacyjności wielkich firm,
gdy chodzi o miejsca pracy. Przede wszystkim nie zależy im na tym,
by podnosić kwalifikacje swoich pracowników. Zatrudnia się byle
kogo, a jeśli już ktoś znajdzie się raz na danym stanowisku, firma
ani myśli w niego inwestować. 40-50 letni pracownicy odstawiani są
na boczny tor, nie korzysta się z ich bogatego doświadczenia”
(Sennett)
• komentarz L. Dubickiego: Owszem, innowacyjność banków była
olbrzymia, a nawet zbyt duża, bo pozbawiona refleksji i działająca
na zasadzie gry w „czarnego Piotrusia”: przegrywa ten, kto „zostanie
z ręką w nocniku”. Ale Sennettowi chodzi raczej o to, że
innowacyjnością powinny wykazywać się nie banki, sprzedające
spekulacyjne papiery lub złudne obietnice szybkiego awansu
społecznego, ale firmy produkujące rzeczywiste dobra. Czy jednak
ktoś oprócz rynku może być inicjatorem tej innowacyjności? Czy
można wskazywać na Państwo, jako inicjatora zmian?
„odkrywcy codzienności”
Georg Simmel (1858- 1918, Niemcy)
i
Michel de Certeau (1925- 1986, Francja)
socjologia życia codziennego:
praktyki codzienności
Co robią „zwykli ludzie” ?
No to co robią, ci „zwykli ludzie” ?
Michel de Certeau
(1990/ 2008):
strategie a taktyki
„strategia” = „rachunek sił
możliwy z chwilą, gdy w jakimś
‘środowisku’ można
wyodrębnić podmiot woli lub
władzy”
„taktyka” = „taki rachunek, który
nie może liczyć na to, co
własne”; dążenie do
„chwytania” możliwości zysku;
rozgrywanie zdarzeń tak, by
uczynić z nich „sposobności”
pracownicy jako „użytkownicy
społecznych kodów” zmieniają
je w „metafory i elipsy
własnych poszukiwań”
„Panujący porządek wspiera owe
niezliczone produkcje;
uniemożliwiając jednocześnie
dostrzeżenie tej twórczości
(tak na przykład dzieje się z
„szefami’, którzy nie potrafią
dostrzec, co innego powstaje
w ich przedsiębiorstwach)
perspektywa socjologii codzienności w badaniu
rzeczywistości organizacyjnej:
„zapis i refleksja”
identyfikacja faktu społecznego oraz „obarczenie
zbiorowości ludzkiej odpowiedzialnością za taki, a nie
inny kształt faktu w różnych jego fazach życiowych”
Kurczewski, J. (1988), Z pamiętnika życia codziennego, Res Publica,
nr 10, s, 7
- kanoniczne dla tej perspektywy badania w Polsce:
„Umowa o kartki”, Kurczewski, J. (red.) (1985/ 2004);
- 1984- 1986 seminarium „Pamiętnik życia codziennego”
w warszawskim środowisku socjologicznym
główne kategorie socjologii codzienności:
fakt społeczny,
odpowiedzialność zbiorowości ludzkiej
za kształt tego faktu w różnych jego fazach
życiowych
 przestrzeń międzyludzka
Perspektywa mająca na celu zaradzenie narzekaniu na
oderwanie się socjologii od życia. „Jest w tym (…)
oczywiście tendencja dialektyczna. Albo zarzuca się zbyt
wiele teorii i spekulacji, albo za dużo detalu bez uogólnień.
Tymczasem najlepiej jest dbać o jedno i drugie.”
Kurczewski, J. (1988). Z pamiętnika życia codziennego, Res Publica,
nr 10, s. 7.
metafora „przestrzeni międzyludzkiej”
(P. Sztompka, za J. Tischnerem)
1.
2.
3.
4.
ludzie zawsze żyją i działają w otoczeniu innych, pozostając z nimi
w relacjach (realnych/ wyobrażonych/ wirtualnych…)
nawet gdy człowiek jest sam, treścią jego życia pozostaje
odniesienie do innych (kieruje się „wewnętrzną konwersacją”,
Archer)
przestrzeń międzyludzka podlega procesowi ciągłego stawania się
dzięki coraz to innym konfiguracjom relacji międzyludzkich;
zbiorowości zmieniają się, bo sieci relacji w nich bogacą się lub
rozpadają, jednostki zmieniają się, bo ich „osobista” sieć włącza
nowe elementy, a pozbywa się innych
całości społeczne istnieją realnie tylko o tyle i dopóty, o ile
i dopóki wypełnia je jakaś przestrzeń międzyludzka
przestrzeń międzyludzka
istotne relacje i wzajemne odniesienia między członkami
całości społecznych (grup, wspólnot, stowarzyszeń,
instytucji, państw narodowych, społeczeństwa
globalnego)
Peter Worsley: dopiero w naszych czasach ludzkość istnieje
naprawdę, a nie tylko w fantazji poetów i filozofów;
proces globalizacji umożliwił wytworzenie rzeczywistych
relacji, zależności, powiązań między ludźmi ponad
wszystkimi granicami
„społeczeństwo jest wszystkim tym, co dzieje się pomiędzy
ludźmi”
(P. Sztompka)
Na następne zajęcia
3. Czy pamiętasz, jak ze mną…? Pamiętanie, zapominanie i
przypominanie organizacyjne a poczucie tożsamości
Lektura: * Ochinowski, T. (2013). Tradycje przedsiębiorczości w Polsce jako
źródło kapitału kulturowego organizacji. Warszawa: Wyd. Naukowe WZ UW,
podrozdział 3.1. Znaczenie kultury organizacyjnej i pamięci organizacyjnej dla
rozwoju nurtu historycznego w zarządzaniu, s. 86- 90.
Uwaga ! Tekst trudny. Proszę przeczytać wskazany podrozdział analitycznie,
zaznaczając fragmenty, zdania lub zwroty niezrozumiałe (proszę oznaczyć je
„?”), Państwa zdaniem interesujące („I”) oraz ważne dla praktyki zarządzania
(„P”).
Studium przypadku: *Sławecki, B. (2014). Zwalniać po ludzku: Opowieść o
polskiej organizacji, która przezwyciężyła kryzys i zawstydziła Amerykę. W:
Kostera, M. (red. nauk.). O przedsiębiorczości historie niezwykłe. Studia
przypadków z przedsiębiorczości humanistycznej. Warszawa: Difin, s. 86- 99.
Proszę odpowiedzieć na pytanie: czy i jeśli tak to na ile w tym studium
przypadku ujawniły się mity organizacyjne wyrosłe na ziemiach polskich (zob.
Ochinowski, T. [2013]. Tradycje przedsiębiorczości w Polsce jako źródło
kapitału kulturowego organizacji. Warszawa: WN WZUW, podrozdział 5.1.:
„Kulturowe wzorce przedsiębiorcy powstałe na ziemiach polskich”, s. 161- 181.)
?
Pojęcia kluczowe:
Dyskurs (s. 13- 17), Tożsamość (s. 211- 215), Interakcja (s.195198) oraz Konstruktywizm społeczny (s. 44- 48). W: Giddens, A. i
Sutton, Ph. W. (2014). Socjologia. Kluczowe pojęcia, tłum. Siara, O. i
Tomanek, P. Warszawa: PWN.