Zdrowie i bezpieczeństwo psychiczne dzieci Bezpieczeństwo odgrywa fundamentalną rolę w życiu człowieka. O tym, jak ono jest ważne traktuje myśl K. Neymana: „Bezpieczeństwo nie jest wszystkim, lecz bez bezpieczeństwa wszystko jest niczym”. Dla dziecka poczucie bezpieczeństwa jest ściśle związane z niezakłóconym porządkiem i rytmem. Dla harmonijnego rozwoju niezwykle istotne jest zapewnienie mu spokoju, opieki i ciepła rodzinnego. Każdy z nas, a w szczególności dziecko preferuje bezpieczny, przewidywalny i sprawiedliwy otaczający świat. Tuż obok życia rodzinnego, równie istotną rolę odgrywa właściwe funkcjonowanie w bezpiecznym środowisku szkolnym. We współczesnym społeczeństwie coraz częściej pojawiały się problemy psychiczne, choroby, nerwice. Udowodniono, że w dużej mierze o charakterze człowieka decyduje środowisko, w którym się wychowuje. Pierwszy i rozstrzygający wpływ na dziecko ma rodzina. Jest ona podstawą, na której wyrasta dziecko. Wzory czerpane od matki, ojca, rodzeństwa i innych członków rodziny, grupy rówieśniczej, z którymi dziecko się styka – decyduje o tym, jak będzie się rozwijać jego osobowość i jakim człowiekiem stanie się w przyszłości. Zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa psychicznego dziecka spoczywa w początkowej fazie w jego rozwoju na członkach rodziny. Z chwilą przyjęcia dziecka do szkoły również na wszystkich osobach, z którymi dziecko się spotyka w nowym środowisku wychowawczym, zwłaszcza na nauczycielach i innych pracownikach szkoły. Do najczęściej spotykanych błędów wychowawczych, popełnianych przez rodziców wpływających na zdrowie i bezpieczeństwo psychiczne dzieci zaliczyć można: nadmierne uleganie życzeniom dziecka, stosowanie zbyt surowych metody wychowawczych. niestałość, brak konsekwencji, chwiejność postawy, wymagań oraz wyrażanych uczuć, przesadne wychowanie. Z danych statystycznych gromadzonych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wynika, że do 50% wszystkich zaburzeń zdrowia psychicznego - prowadzących do nadużywania środków psychoaktywnych, agresji i przemocy oraz innych zachowań antyspołecznych, rozmaitych wykroczeń i ogólnego zaniedbania - ma swój początek w okresie dojrzewania. Co robić, aby nie łamać prawa do bezpieczeństwa i zdrowia psychicznego naszych dzieci?: Uważnie i spokojnie słuchajcie tego, co dziecko do was mówi. Unikajcie krytyki, bowiem dziecko krytykowane traci poczucie własnej wartości. Nie krzyczcie, ponieważ dziecko ciągle żyjące w strachu uczy się lękliwości. Nie chowajcie dziecka pod kloszem, ponieważ dziecko nadmiernie chronione traci wiarę w siebie. Nigdy nie wyśmiewajcie, gdyż dziecko wyśmiane staje się nieśmiałe. Motywujcie swoje dzieci, gdyż dziecko mądrze zachęcane do działania uczy się wiary w siebie. Chwalcie mądrze, gdyż dziecko chwalone umacnia swoje poczucie własnej wartości. Dajcie dziecku odczuć konsekwencje swoich działań, dlatego, że dziecko musi wiedzieć, gdzie przebiega granica między tym, co wolno, a tym, co jest zabronione. Opracowała Joanna Stuła Styczeń 2014