Białka mleka w procesie regulacji masy ciała, sytości, spożycia
advertisement
Białka mleka w procesie regulacji masy ciała, sytości, spożycia pokarmu i glikemii G.H. Anderson, B. Luhovyy, T. Akhavan, S. Panahi Kilka epidemiologicznych badań wśród osób dorosłych wskazało na odwrotnie proporcjonalny związek, pomiędzy częstym spożywaniem produktów mlecznych a otyłością. Modele odżywcze z wyższą konsumpcją produktów nabiałowych zostały skojarzone z niższym występowaniem oporu insulinowego, ryzyka rozwinięcia cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia wśród osób dorosłych z nadwagą. Choć powody wystąpienia korzyści ze zwiększonych dawek produktów mlecznych i niższe występowanie otyłości i chorób chronicznych pozostają niejasne, fizjologiczna aktywność kazeiny i serwatki tych produktów, poza dostarczeniem aminokwasów egzogennych w celu syntetyzowania białek, została zaproponowana jako wyjaśnienie tej kwestii. Białka mleka są bardziej sycące niż każdy rodzaj węglowodanów lub tłuszczy. Może to być wyjaśnione poprzez wpływ wielokrotnych interakcji między białkami mleka i ich produktami w czasie trawienia na system regulacyjny, kontrolujący ilość spożywanego pokarmu i metabolizm. Te efekty wynikają z działań czystego białka, zakodowanych peptydów i aminokwasów oraz mogą być osiągnięte poprzez normalną konsumpcję produktów nabiałowych. Badania regulacji spożycia pokarmu oparte na systemach wykrywania aminokwasów w mózgu mają długa historię. Dodatkowo, w redukcji ilości pokarmu dostarczonego do organizmu swą rolę odgrywają bioaktywne peptydy (BAPs). BAPs stymulują receptory hormonu sytości w jelitach szczurów, gdy białka mleka umożliwiają wydzielanie wielu hormonów sytości. Ponadto, mieszaniny aminokwasów białek serwatki nie są w stanie reprodukować wpływu czystego białka na metabolizm i hormony sytości. Choć białka wykazują działanie insulinotropowe, niedawne badania wykazały, że kontrola metaboliczna nie jest zależna wyłacznie od działania insulinotropowego białek. Niewielkie ilości białek, 10g lub odpowiednio 2 filiżanki mleka wypite na krótko przed posiłkiem, zredukowały węglowodanów, białka reakcję glikemiczną na dostarczony posiłek w postaci i tłuszczu. Ze zwiększającymi się dawkami białka serwatki, pojawiło się podobne osłabienie reakcji glukozy po posiłku. To wszystko stało się w obecności niższego, poposiłkowego i insulinowego pola pod krzywą (AUC) wraz z podobną wartością łączną insuliny. Gdy łączne AUC dla glukozy we krwi zostało podzielone przez łączne AUC dla insuliny w celu ocenienia efektywności działania insuliny, stosunek był niższy o 50% po spożyciu 40g czystego białka serwatki przed posiłkiem. W przeciwieństwie do 10g czystego białka, 10g hydrolizatu białka serwatki nie dało podwyższenia poziomu glukozy we krwi w stosunku do wartości kontrolnej, mimo tego, ze podwyższyło to poposiłkowy i łączny poziom AUC, co równa się stwierdzeniu, iż nieinsulinotropowe mechanizmy wymagają stymulacji wynikających z trawienia czystych białek, być może z powodu wydzielania zakodowanych BAPs. Zatem, fizjologiczne reakcje na spożycie białka produktów nabiałowych potwierdzają epidemiologiczne obserwacje, które stwierdzają, że produkty mleczne i ich białka mają wpływ na kontrolowanie metabolicznych konsekwencji otyłości.
