Żołądek ść3 - histologia - que-hiciste

Żołądek ść3.doc
(37 KB) Pobierz
Żołądek – narząd workowaty, składający się z : trzonu, dna, części wpustowej, części odźwiernikowej. Ściana żołądka:
błona śluzowa, błona podśluzowa, błona mięśniowa, błona surowicza. Błona śluzowa: liczne pola żołądkowe o średnicy
do 5 mm, dołki żołądkowe – około 4 mln, uchodzą do nich gruczoły – 15 mln. Błona śluzowa pól i dołków – nabłonkiem
jednowarstwowym walcowatym. W błonie śluzowej żołądka wyróżniamy 3 typy gruczołów: właściwe, wpustowe i
odźwiernikowe. Otoczone tkanką łączną właściwą luźną – liczne włókna siateczkowe i kolagenowe, fibroblasty, nerwy,
naczynia krwionośne, pojedyncze miocyty gładkie i limfocyty. Gruczoły żołądkowe właściwe: trzonu i dna żołądka.
Składają się z dnia, szyjki i ujścia. W skład gruczołu właściwego wchodzą: komórki główne, okładzinowe, śluzowe
ujścia i szyjki, endokrynowe (enteroendokrynowe, gastroendokrynowe), macierzyste. Komórki główne: najliczniejsze,
przede wszystkim występują w szyjce i dnie gruczołów, mają zasadochłonną cytoplazmę, owalne jądra, liczne
pęcherzyki wydzielnicze w części wierzchołkowej cytoplazmy – ziarna zymogenu. Wydzielają: - pepsynogen – pod
wpływem niskiego pH przekształca sie w pepsynę, - lipazę (niewiele) U niemowląt wydzielają: podpuszczkę czyli
chymozynę Komórki okładzinowe: głównie w górnej części szyjki gruczołu, duże, piramidowe komórki o
kwasochłonnej cytoplaźmie, na wolnej powierzchni komórki występują wpuklenia, powierzchnia wpukleń daje liczne
wypustki cytoplazmatyczne – podobne do mikrokosmków. Komórki okładzinowe wydzielają do światła żołądka: kwas solny (kwaśne pH soku żołądkowego) - czynnik wewnętrzny (Castle’a) – glikoproteina niezbędny do wchłaniania
witaminy B12 w jelicie krętym. Komórki śluzowe ujścia i szyjki: syntetyzują i wydzielają śluz, syntetyzują w
nadmierze histon H2, nadmiar histonu H2 – wydzielany do światła żołądka – cięty na krótkie peptydy – buforynę II.
Buforyna jest rodzajem peptydowego antybiotyku (defensyny) – zabija drobnoustroje. Śluz zawiera O-glikany działające
antybakteryjnie (komórki śluzowe szyjki i głębszych fragmentów gruczołów) – uśmiercają szczególnie Helicobacter
pylorii. Komórki śluzowe ujścia – śluz obojętny (komórki śluzowe ujścia) – chroni nabłonek żołądka przed
szkodliwym działaniem kwasu solnego. Komórki śluzowe szyjki – kwaśny śluz bogaty w glikozoaminoglikany (kom.
śluzowe szyjki występujące w grupach pomiędzy innymi komórkami gruczołów). Komórki endokrynowe (jasne):
pojedyncze komórki, rozproszone wśród nabłonka wyścielającego lub gruczołowego, wydzielają hormony peptydowe i
czynne biologicznie związki (histaminę serotoninę), posiadają właściwości pobierania z otoczenia prekursorów amin:
tryptofanu lub histydyny i ich tlenowej dekarboksylacji do serotoniny lub histaminy zalicza się je do układu APUD –
układ rozproszonych komórek neuroendokrynowych. Niektóre z komórek redukują sole srebra i chromu – nazywane są:
argento (srebrno) lub chromofilnymi(chromochłonnymi) – feochromocytami, charakteryzują się dwubiegunowością,
wielkość pęcherzyków wydzielniczych : kryterium klasyfikacji i identyfikacji komórek. Rozróżnia się 20 rodzajów
komórek endokrynowych w układzie trawiennym i innych układach m.in.: - komórki S – wydzielają sekretynę,- komórki
G – gastrynę – regulacja wydzielania soku trzustkowego, ruchy jelita,- komórki A – grelinę – łaknienie,- komórki L –
oksyntomodulinę, peptyd YY i peptyd podobny do glukagonu 1 (GLP1)- komórki I – cholecystokininę – m. in.
wydzielanie soku trzustkowego, insuliny. Hormony układu pokarmowego dzieli się na regulujące: masę wprowadzanego
pokarmu, ruchy przewodu pokarmowego oraz trawienie, homeostazę glukozy i wytwarzanie tkanki tłuszczowej. Do
pierwszej grupy zaliczmy: gastrynę, peptyd uwalniający gastrynę (GRP), cholecystokininę, motylinę. Do drugiej
grupy: grelinę, peptyd hamujący gastrynę, peptyd YY, neuropeptyd (NPY), leptynę. Czynność nabłonka żołądka:
gruczoły błony śluzowej – sok żołądkowy o pH około 1 zawierający enzymy trawienne, śluz – bariera dla soku
żołądkowego, wewnętrzna powierzchnia – gruba warstwa glikokaliksu z śluzem przesyconym jonami węglanowymi,
jony węglanowe – neutralizują sok przedostający się do glikokaliksu. Komórki macierzyste: w szyjce gruczołów,
komórkami pluripotencjalnymi – dzielą się i różnicują w wyspecjalizowane komórki gruczołowe oraz komórki nabłonka
wyścielającego żołądek. Gruczoły wpustowe: są gruczołami cewkowatymi o krętym przebiegu, niekiedy rozgałęziają
się, produkują głównie śluz oraz lizozym (rozkłada składniki ścian bakterii), zawierają głównie komórki śluzowe,
nieliczne komórki endokrynowe, okładzinowe. Gruczoły odźwiernikowe: rozgałęzione gruczoły cewkowe
umiejscowione pomiędzy powierzchnią żołądka a blaszką mięśniową błony śluzowej. Skład gruczołów: komórki
wydzielające śluz zasadowy, komórki endokrynowe G i D. Blaszka mięśniowa błony śluzowej: leży pod gruczołami
błony śluzowe, dwie warstwy miocytów gładkich: wewnętrzna – o okrężnym przebiegu komórek, zewnętrzna o
przebiegu podłużnym. Błona podśluzowa: składa się z tkanki łącznej właściwej zbitej, zawiera liczne włókna
kolagenowe, limfocyty, granulocyty kwasochłonne, komórki tuczne, występuje w niej: tętniczki, sploty żylne, gęsta sieć
naczyń limfatycznych. Błona mięśniowa: składa sie z 3 grubych warstw miocytów gładkich o przebiegu: skośnym,
okrężnym, podłużnym. Warstwa o skośnym przebiegu miocytów występuje w: wpuście, wzdłuż krawędzi większej
żołądka, nie ma jej w okolicy krzywizny mniejszej. Warstwa o okrężnym przebiegu miocytów znajduje się w całej
ścianie żołądka – szczególnie gruba jest w okolicy odźwiernika gdzie tworzy mięsień zwieracz odźwiernika, zewnętrzna
warstwa o podłużnym przebiegu miocytów jest gruba we wpuście – skąd rozchodzi się na trzon i dno żołądka – nie ma
jej w odźwierniku. Funkcje błony mięśniowej ściany żołądka: pozwala po rozkurczenie na wypełnianie żołądka
pokarmem, zapewnia mieszanie pokarmu z sokiem żołądkowym, co usprawnia trawienie, przesuwa trawioną część
pokarmową do dwunastnicy. Błona surowicza – otrzewna: pokrywa mięsnie gładkie żołądka, składa się z tkanki
łącznej luźniej pokrytej od strony zewnętrznej nabłonkiem surowiczym (mesothelium), przechodzi w sieć mniejszą i
większą. Jelito: przewód o długości około 5,5m, rozciąga się między odźwiernikiem a odbytem, dzieli się na: jelito
cienkie: długość około 4m, jelito grube – długość około 1,5 m. Jelito cienkie: występuje między odźwiernikiem a
kątnicą, składa się z 3 odcinków: dwunastnicy, jelita czczego i jelita krętego. Odbywa sie w nim trawienie pokarmu,
wchłanianie strawiony składników pokarmowych oraz wydzielanie wielu miejscowych hormonów. Wydzielaną są w
nim śluz i immunoglobuliny klasy A – chronią przed szkodliwym działaniem składników pokarmu i antygenami światła
jelita. Ściana jelita cienkiego składa się z: błony śluzowej, błony podśluzowej, błony mięśniowej, błony surowiczej –
wyjątek – dwunastnica leży poza otrzewną i okryta jest błoną dodatkową. Błona śluzowa i podśluzowa tworzą okrężne
uwypuklenia – fałdy Kerkinga – zwiększają one powierzchnię chłonną jelita mniej więcej 2-krotnie. Błona śluzowa jelita
cienkiego: kosmki jelitowa – uwypuklenia błony śluzowej, krypty jelitowe – wgłębienia nabłonka do błony śluzowej
właściwej (gruczoły Liberkuhna). Kosmki jelitowe: kształt liściasty lub palczasty, zwiększają powierzchnię chłonną
jelita 8-krotnie.
Plik z chomika:
que-hiciste
Inne pliki z tego folderu:
 17281308,zalacznik.pdf (722 KB)
fizjologia ukl pokarmowy cw.doc (46 KB)
 Histologia wykład 3 2011-10-18 - Kopia.doc (43 KB)
 Histologia wykład 3 2011-10-18.doc (43 KB)
 Histologia ćwiczenia 3 2011-10-19.doc (38 KB)

Inne foldery tego chomika:




Zgłoś jeśli naruszono regulamin





Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dział Pomocy
Opinie


Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
angielski
biochemia
embriologia
 fizjo
giełdy 2 rok zima 2012