Zawód: bankowiec Bank analizuje ryzyko branż i działalności swoich klientów, ryzyko długoterminowe, średnioterminowe, analizuje ryzyka krajów, do których firmy eksportują, albo z których importują. Zawód bankowca w ogóle polega na zarządzaniu ryzykiem, a nie na unikaniu go. Unikanie ryzyka oznacza nie czynienie niczego. Czym innym jest wstrzymanie się od jakiegoś ryzyka. To już decyzja. Współczesny bank zorganizowany jest w formie macierzowej, czyli w piony i powiązania pionów ze strukturami regionalnymi. Dzisiejszy oddział to skomplikowana struktura, w której grupy zadaniowe, grupy rynkowe, specjalizacje mieszają się w grupach zadaniowych i kompetencyjnych. W bankowości mówi się, że bank to ludzie, procedury i pieniądze. Pieniądze albo się ma w formie kapitału banku, albo nie. Procedury, komputery, techniki zarządcze, regulaminy itp. można kupić, skopiować. Dlatego najbardziej się liczy kapitał ludzki. Istotnym elementem jest, oczywiście, wiarygodność banku, jego wizerunek i zaufanie, jakie wzbudza ta instytucja, ale to także zależy od ludzi. Etykę bankowca najlepiej charakteryzują, a zarazem określają zasady jego postępowania trzy pojęcia: sprawność, dyskrecja, poufność. Nic nie zwalnia od odstąpienia od tych zasad; ani informatyka, ani technika, ani aspekty organizacyjne. Związek Banków Polskich przyjął Kodeks Dobrej Praktyki Bankowej. Ma ona charakter deklaracji woli a nie dokumentu prawnego, choć, oczywiście, prawo bankowe i szereg innych ustaw nakładają na banki oraz ich pracowników szczególne obowiązki. Nierzetelność wobec klienta i swojej instytucji, drobne zaniechania, niedbałość czy wręcz szwindle szybko wychodzą na jaw i taki człowiek w tym zawodzie się nie utrzyma. Są też przyjemności, które wynikają z różnorodnej i nieszablonowej pracy. Tu strasznie trudno wpaść w rutynę. Choć nowe banki powstają jak grzyby po deszczu, złudne jest przeświadczenie, że czekają tam na pracowników. Coraz więcej stanowisk wypiera technika i dzisiaj bardziej liczy się fachowość niż chęć szczera. Kto więc nie inwestuje systematycznie w swoją wiedzę o rynku, o konkurencji, klientach, technikach, nie chce albo nie umie się uczyć odpada. Nie ma tu też miejsca dla indywidualistów, to jest praca zespołowa. Kto nie umie negocjować, komunikować się, ustępować, będzie biedny, bo albo stanie w miejscu, albo odejdzie. To miejsce dla gwiazd, ale w konstelacji. Bardzo ważna jest umiejętność radzenia sobie ze stresem, wynikającym z ogromnej odpowiedzialności. Przecież przez ręce bankowca przepływają miliony złotych, dolarów, euro... No i trzeba ujarzmić pazerność, nawet jeśli wysokie apanaże i stanowiska mogą oznaczać samochody, telefony, bajery... To nie ta firma. W banku cnotą jest ciągłe inwestowanie w siebie, samokontrola, umiejętność podejmowania decyzji, ryzyka i samoorganizacja swojej pracy. Słowniczek Bank Centralny - nazywany bankiem banków; odpowiada za politykę pieniężną i nadzór bankowy; kontroluje w imieniu rządu system kredytowy; kontroluje również rozmiary emisji nowych banknotów, udziela pożyczek bankom komercyjnym, ustala stopy procentowe kredytów i pożyczek; przeprowadza operacje transferu pieniędzy, złota i innych walorów do banków centralnych innych krajów; w Polsce to Narodowy Bank Polski. Bankowość - działalność związana z przyjmowaniem depozytów i udzielaniem pożyczek; obejmuje również oferowanie usług finansowych dotyczących ubezpieczeń, kart kredytowych, operacji dewizowych, tworzenia depozytów. Czek - udzielone bankowi pisemne zlecenie bezwzględnego wypłacenia okazicielowi podanej w nim sumy pieniężnej z rachunku wystawcy. Depozyt - przedmiotem depozytu bankowego są wkłady pieniężne na rachunku bieżącym lub na rachunku terminowym, papiery wartościowe i kruszce szlachetne. Kapitalizacja - naliczanie odsetek od zdeponowanej (złożonej) na rachunku bankowym sumy po określonym czasie, np.: kapitalizacja miesięczna, kwartalna. Konsorcjum bankowe - zawarta na pewien okres spółka (umowa) między dwoma bankami w sprawie udzielenia oraz zabezpieczenia kredytu; wg prawa bankowego jeden bank może udzielić kredytu tylko do pewnej wysokości swoich zasobów, więc w przypadku dużych kredytów gospodarczych banki, szczególnie małe, łączą jednorazowo swoje siły. Kredyt a pożyczka - kredyt jest przyznawany przez bank na konkretny cel (np.: kredyt konsumpcyjny, budowlany, studencki) po spełnieniu przez kredytobiorcę odpowiednich warunków m.in. wykazaniu się zdolnością do spłaty kredytu, może być udzielony nawet na bardzo długi okres; pożyczka udzielana jest przez bank bez konkretnego przeznaczenia, ale zwykle na krótki okres i na mniej korzystnych warunkach (spłaty, oprocentowania) niż kredyt. Kurs walutowy - cena waluty danego kraju wyrażona w walucie innego kraju lub cena waluty obcej w pieniądzu krajowym. Pieniądz - ogólny ekwiwalent powszechnie i trwale wyrażający wartość wszystkich towarów i bezpośrednio na nie wymienialny. ROR (rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy) rachunek bankowy, na którym gromadzi się środki pieniężne i przeprowadza rozliczenia finansowe; rachunek jest odpowiednio oprocentowany i w określonym czasie dokonywana jest kapitalizacja. Weksel - dokument zobowiązujący wystawcę lub wskazaną przez niego osobę do bezwarunkowego zapłacenia w oznaczonym czasie do rąk wymienionej w dokumencie podanej w nim sumy pieniężnej; jest ściśle sformalizowany przez prawo wekslowe; pełni funkcję obiegową jako papier wartościowy.