wezwanie-instytucji-organu-lub-jednostki

3
Wezwanie instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej do działania: Warunkiem dopuszczalności
skargi jest „wezwanie do działania”. Wezwanie to musi mieć charakter wyraźny, a więc wzywający
musi określić, czego sobie życzy od adresata. Wzywający nie musi oczywiście zaproponować
adresatowi treści aktu ani tym bardziej przedstawić mu projektu tego aktu, niemniej jednak
wezwanie musi być wystarczająco jasne i dokładne, aby adresat dowiedział się, jakiej treści decyzji
się od niego oczekuje, a także jakie stanowisko w tym względzie zajął wzywający. Wzywający
wyznacza w swoim wezwaniu zakres ewentualnego przyszłego sporu o bezczynności, nie może się
zatem ograniczać do luźnych żądań pod adresatem adresata, których jedynym celem jest formalne
otwarcie drogi do wniesienia skargi. Z wezwania powinno ponadto wynikać, że ma ono swego
rodzaju charakter przedsądowy. Wezwaniem do działania nie są zatem różnego rodzaju informacje
nadsyłane na żądanie instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych UE, uwagi, skargi i wnioski
zainteresowanego, wreszcie petycje kierowane do innych podmiotów (np. do PE czy RPO),
wyróżniające niezadowolenie ze sposobu postępowania przyszłego pozwanego.
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału bezczynność kończy się nie tyle z dniem faktycznego zajęcia
stanowiska przez pozwanego, ile z dniem prawidłowego poinformowania o tym stanowisku
wzywającego, np. poprzez doręczenie mu odpisu rozstrzygnięcia.
Artykuł 265 TFUE stanowi ponadto, że skarga jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy instytucja, organ
lub jednostka organizacyjna UE „nie zajęły stanowiska” w terminie dwóch miesięcy od wezwania.
Zajęciem stanowiska jest takie zachowanie pozwanego, które w sposób wyraźny i rzeczywisty
ujawnia jej intencje - a więc pozwany albo przyjmie akt prawny, którego wydania domaga się
wzywający (choć niekoniecznie takiej treści, jakiej wzywający oczekuje), albo określi swoje
odmienne stanowisko w sposób wyraźny, w szczególności poprzez decyzję odmawiającą wydania
aktu prawnego. Zajęcia stanowiska nie stanowi natomiast odpowiedź wezwanego do działania, która
ani nie odmawia, ani też nie uwzględnia żądania wzywającego bądź w inny sposób ukrywa wolę
wezwanego przed wzywającym. Wreszcie, zajęciem stanowiska nie jest także wydanie decyzji o
charakterze ogólnym, ustalającym abstrakcyjne kryteria, które dopiero w przyszłości mogą zostać
zastosowane wobec żądania zgłoszonego przez wzywającego i stanowić „wolę działania instytucji w
odniesieniu do wniosku wzywającego, co w ocenie Trybunału jest niezbędne do zakończenia okresu
bezczynności. 12. Obowiązek wykonania wyroków Trybunału Sprawiedliwości stwierdzających
nieważność aktów instytucji Unii lub niezgodne z Traktatem zaniechanie działania przez instytucje
Unii (art. 266 TFUE):
(…)
… i 340 TFUE): Art. 268 TFUE: „Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do
orzekania w sporach dotyczących odszkodowań określonych w art. 340 akapit drugi i trzeci”.
Art. 340 TFUE: „ Odpowiedzialność umowna Unii podlega prawu właściwemu dla danej umowy.
W dziedzinie odpowiedzialności pozaumownej Unia powinna naprawić, zgodnie z zasadami
ogólnymi wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, szkody wyrządzone przez jej instytucje lub
jej pracowników przy wykonywaniu ich funkcji. Na zasadzie odstępstwa od akapitu drugiego,
Europejski Bank Centralny jest zobowiązany do naprawienia, zgodnie z ogólnymi zasadami
wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, szkód wyrządzonych przez Bank lub jego
pracowników przy wykonywaniu ich funkcji. Odpowiedzialność osobistą pracowników wobec Unii
określają…
… nie ma traktatowych podstaw do budowania systemu odpowiedzialności kontraktowej Unii odpowiednie normy są zawarte we właściwych regulacjach państw członkowskich. Należy ponadto
zauważyć, że zastosowanie prawa krajowego w zakresie odpowiedzialności umownej Unii nie może
naruszać zakresu i efektywności prawa Unii. Ustalenie prawa właściwego powinno odbywać się z
uwzględnieniem regulacji krajowego prawa prywatnego…
… organizacyjnej UE) z obrotu prawnego. Dlatego też skarga ta jest autonomiczna w stosunku do
skargi o stwierdzenie nieważności aktu prawa wtórnego UE i skargi na bezczynność instytucji,
organu lub jednostki organizacyjne Unii. Odpowiedzialność kontraktowa Unii Zgodnie z pierwszym
akapitem art. 340 TFUE odpowiedzialność kontraktowa (umowna) Unii podlega prawu właściwemu
dla danej umowy. Jak wynika z art. 274 TFUE, w zakresie odpowiedzialności kontraktowej Unii co
do zasady właściwe są sądy krajowe, chyba że strony umowy poddały ewentualne spory z niej
wynikające pod jurysdykcję TS, zgodnie z art. 272 TFUE. Zgodnie z art. 272 TFUE do oceny, czy
sprawa należy do jurysdykcji Trybunału, właściwe jest wyłącznie prawo Unii.
W przypadku umów zawieranych przez Unię (jej instytucje) standardem jest wprowadzenie
klauzul…
… powodujące szkody. 2. Legitymacja czynna: Nie istnieją ograniczenia legitymacji do wytoczenia
powództwa odszkodowawczego przeciwko Unii. Należy zatem uznać, że ustalenie zdolności
procesowej i legitymacji do wytoczenia powództwa powinno się opierać na zasadach ogólnych podmiot powodowy powinien mieć zdolność procesową, tj. zgodnie z przepisami (krajowymi)
określającymi jego pozycję procesową…
Skarga na bezczynność - omówienie
System skarg
Szkody wyrządzone przy kontroli koncentracji przedsiębiorstw
Przesłanki nieważności - wykład
Skarga odszkodowawcza - omówienie - odpowiedzialność deliktowa
Zadania i kompetencje Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Sądu
Reklama































Prawa autorskie
Reklama
Kontakt