Przykłady instrumentów finansowych służących inwestowaniu w

advertisement
INSTRUMENTY SŁUŻĄCE DO INWESTOWANIA W
NIERUCHOMOŚCI:
 Instrumenty udziałowe rynku nieruchomości
 Instrumenty dłużne rynku nieruchomości
INSTRUMENTY SŁUŻĄCE DO INWESTOWANIA W TOWARY
GIEŁDOWE:
 akcje spółek funkcjonujących w sektorze
surowcowym
 tytuły uczestnictwa
 instrumenty pochodne (kontrakty terminowe i opcje)
 instrumenty oparte na towarach
INSTRUMENTY SŁUŻĄCE DO INWESTOWANIA W
WIERZYTELNOŚCI:
 Sekurytyzacja


Instrumenty finansowe rynku nieruchomości charakteryzują
się jedną z dwóch cech:
• Ich wartość zależy od wartości nieruchomości,
• Ich funkcjonowanie jest istotne dla rozwoju rynku
nieruchomości.
Nieruchomości należą do aktywów o ograniczonej płynności,
co dotyczy w szczególności nieruchomości o znacznej
wartości jednostkowej. Niska płynność nieruchomości
powodowana długim okresem ekspozycji, wysokimi kosztami
transakcji, koniecznością obsługi i trudnością w dostępie do
informacji powoduje, że możliwe jest zawarcie transakcji
przez jedną ze stron na niekorzystnych warunkach.
Instrumenty udziałowe rynku nieruchomości
obejmują:
 Udziały w funduszach inwestycyjnych, których
podstawowymi inwestycjami są inwestycje w
nieruchomości
 Zazwyczaj są to zamknięte fundusze inwestycyjne, których portfel
zawiera prawie wyłącznie nieruchomości. Fundusz taki emituje
certyfikaty inwestycyjne. Wartość certyfikatów występujących na
rynku zależy od wartości nieruchomości wchodzących w składa
portfela inwestycyjnego funduszu.

Akcje spółek, których zdecydowana większość
aktywów to nieruchomości
 inwestor jest udziałowcem (akcjonariuszem) spółki, której aktywa
stanowią w większości nieruchomości. Wartość udziałów (akcji)
jest ściśle powiązana z wartością samej spółki, a co za tym idzie z
wartością jej aktywów, na które składają się przede wszystkim jej
nieruchomości.

Instrumenty te pozwalają inwestować w nieruchomość
podmiotom, które nie mają wystarczającego kapitału własnego
do sfinansowania inwestycji. Ich obecność zasadniczo wpływa
na rynek nieruchomości ułatwiając transfer kapitału, bez
którego wiele inwestycji nie mogłoby być zrealizowanych.
Dodatkowo zabezpieczone są najczęściej hipotecznie
nieruchomościami.
Komisja Europejska pracuje nad przepisami, które mają
umożliwić obywatelom Unii korzystanie z usług banków z innych
państw. Będzie możliwe zaciąganie kredytów hipotecznych
poza Polską. Regulamin kredytu hipotecznego we wszystkich
krajach UE będzie podobny. Zdaniem ekspertów wprowadzenie
nowych rozwiązań nie sprawi, że np. Polacy nagle zaczną się
zadłużać w zagranicznych bankach. Nawet jeśli oferta
zagranicznych banków będzie lepsza, wiązać się to będzie też z
dodatkowymi kosztami takimi jak tłumaczenie dokumentów czy
weryfikowanie informacji o kredytowanej hipotece.

Dwie podstawowe cechy instrumentów finansowych rynku
nieruchomości:
 ich wartość zależy od wartości nieruchomości.
 ich funkcjonowanie jest istotne dla rozwoju rynku
nieruchomości

Dodatkowo możliwa jest inwestycja w spółki giełdowe
sektora nieruchomości emitujące akcje i obligacje.
Przykładem spółki akcyjnej jest:
Emmerson S.A. – jedna z najbardziej znanych firm
działających na rynku nieruchomości w Polsce –
zadebiutowała na rynku alternatywnym warszawskiej GPW.
Debiut poprzedziła prywatna emisja, z której Emmerson S.A.
pozyskała 1 mln złotych. Do obrotu w dniu debiutu zostało
wprowadzonych 173 393 praw do akcji serii C. Cena emisyjna
wynosiła 5,8 zł za akcję. O godzinie 13 wartość akcji
Emmersona wynosiła 4,98 zł i była o14,7% niższa od ceny
emisyjnej.
•
Akcje takich spółek są dostępne na rynku kapitałowym.
Wzrosty cen surowców przekładają się na wzrost sprzedaży
spółek surowcowych i ich zysków, co powoduje
aprecjację kursów giełdowych oraz zapewnia wypłaty
wysokich dywidend dla akcjonariuszy. Inwestując w akcje
takich spółek mamy możliwość zarabiania na wzrostach
ich kursów oraz otrzymywania dywidend. Musimy przy tym
poświęcić sporo czasu na prowadzenie analiz rynku
danego towaru, analiz makroekonomicznych, a także
sytuacji na świecie, z uwzględnieniem czynników
oddziałujących na rynek towarów. Inwestując w spółki
funkcjonujące w sektorze surowcowym, należy zdawać
sobie sprawę, że ostateczny wynik inwestycji jest również
uzależniony od jakości zarządzania takim
przedsiębiorstwem. Stanowi to dodatkowy czynnik ryzyka.

W dniu 10 lipca 1997 roku miało miejsce pierwsze notowanie
akcji Spółki na Giełdzie Papierów Wartościowych w
Warszawie. Tego dnia kurs akcji KGHM wyniósł 23,5 zł i był o
23,7% wyższy od ceny po jakiej nabywali akcje inwestorzy
indywidualni i 11,9% wyższy od ceny nabycia w transzy
inwestorów instytucjonalnych. W dniu debiutu obrót akcjami
KGHM wyniósł 115, 7 mln zł. W swej dotychczasowej historii
notowań giełdowych Spółka najwyższy kurs osiągnęła w dniu
15.10.2007 r. – 143 zł, a najniższy w dniu 08.10.1998 r. 9,65 zł.

KGHM wyemitował 200 000 000 akcji
Tytuły uczestnictwa dostępne są na rynku funduszy inwestycyjnych i
hedgingowych.
 Jednostki uczestnictwa są potwierdzeniem przyjęcia od inwestora
przez fundusz inwestycyjny określonej sumy środków , mają charakter
niezbywalny, ale podlegający dziedziczeniu i umarzany na życzenie
uczestnika. Nie są papierami wartościowymi. Są doskonale
podzielne i stosunkowo tanie w obsłudze, bo fundusze mogą je
tworzyć i umarzać na bieżąco. Cechują je niskie koszty wydawania
jednostek oraz łatwość pozyskiwania klientów. Wartość jednostki
określana jest przez wartość aktywów netto.
 Certyfikaty inwestycyjne są zbywalnym papierem wartościowym o
charakterze niepodzielnym, emitowanym przez zamknięte fundusze
inwestycyjne. Certyfikaty mają umożliwiać inwestycje
długoterminowe w bardziej ryzykowne aktywa oraz stosowanie
wyższych dźwigni finansowych, zwalniając fundusz z konieczności
utrzymywania rezerw środków płynnych. Wartość certyfikatu zależy
od popytu i podaży, czyli wyceny dokonanej przez rynek. W
przeciwieństwie do jednostek uczestnictwa są odporne na panikę
rynkowa.


FUNDUSZE INWESTYCYJNE pozwalają powierzyć zarządzanie specjalistom
od rynków towarowych. Ta wygodna forma inwestowania zyskuje na
popularności w ostatnich latach. Wiele z nich specjalizuje się w
inwestycjach na określonym towarze lub grupie kilku towarów. Coraz
szerszy strumień takich funduszy płynie do nas z zagranicy. Zaletą tej
formy inwestowania jest przeniesienie czynności związanych z
zarządzaniem portfelem na zespoły specjalistów będących w stanie
zbudować najbardziej optymalne portfele aktywów opartych na
towarach.
FUNDUSZE HEDGINGOWE coraz wyraźniej zaznaczają swoje miejsce na
rynku towarowym. Przypisuje się im znaczny wpływ na fluktuacje cen
surowców. Jest bowiem faktem, że niektóre ze strategii tych podmiotów
są wysoce spekulacyjne. Dysponując wysokimi kapitałami mogą
wpływać znacząco na niektóre rynki towarowe. Dostęp do tych
inwestycji jest jednak utrudniony. Większą możliwość dostępu do tego
rodzaju inwestycji zapewniają fundusze luksemburskie, dystrybuowane w
naszym kraju. Należy jednak sprawdzić, czy oferowany nam fundusz
posiada notyfikację Komisji Nadzoru Finansowego, a dystrybutor
posiada odpowiednie zezwolenie na prowadzenie takiej działalności.
Strategią inwestycyjną funduszu jest długoterminowy wzrost wartości kapitału
poprzez inwestowanie w instrumenty udziałowe i dłużne dowolnego
emitenta z kraju członkowskiego Europejskiej Unii Walutowej, w tym
korporacji i rządów .
Waluta podstawowa funduszu: euro
Aktywa: €241,41 mln
Początek działalności: 08.01.1999
 Alokacja aktywów na dzień 31.08.2008:
Akcje: 93,20%
Obligacje: 0,00% Gotówka: 6,80%
 Charakterystyka funduszu na dzień: 31.08.2008
 Statystyka
 Wskaźnik cena/zysk: 10,41
 Wskaźnik cena/wartość księgowa :1,54
 wskaźnik cena/cash flow: 4,53
 Roczne odchylenie standardowe za 3 lata – fundusz: 14,11%
 Roczne odchylenie standardowe za 3 lata – indeks:14,22%
 Liczba przedsiębiorstw: 57















Superfund Specjalistyczny Fundusz Inwestycyjny Otwarty jest pierwszym w Polsce
funduszem funduszy hedgingowych. Trzy subfundusze: Superfund A, Superfund B i
Superfund C inwestują w fundusze bazowe typu managed futures (luksemburskie
Quadriga Superfund SICAV). Zarządzane są według trzech sprawdzonych strategii
inwestycyjnych, różniących się profilem ryzyka i oczekiwaną stopą zwrotu –
strategia tradycyjna A, strategia dynamiczna B i strategia agresywna C.
Minimalna pierwsza wpłata do Superfund SFIO wynosi dla Klientów
indywidualnych 40 000 EUR lub równowartość tej kwoty w PLN lub w USD.
Strategia A - Tradycyjna:
Superfund SFIO subfundusz A
Inwestycje Subfunduszu: Do 100% środków inwestowane w Superfund SICAV A, a
do 20% w Superfund SICAV B i C
Wartość min. wpłaty kolejnej: 5 000 EUR lub równowartość w PLN lub USD
Opłata za nabycie: 4,5%
Opłata za zarządzanie: 1,2% w skali roku
Opłata za odkupienie: 2% (jedynie w pierwszych 12 miesiącach od otwarcia
rejestru)
Rachunki nabyć
PLN 41 1880 0009 0000 0013 0047 1001
EURO 44 1880 0009 0000 0013 0047 1044
USD 66 1880 0009 0000 0013 0047 1036
Rekomendacja:
Dla inwestorów wkraczających w świat funduszy managed futures. Atrakcyjny
potencjał zysku już przy średnim horyzoncie lokaty kapitału (przynajmniej 3 lata).
•
INSTRUMENTY POCHODNE dostępne są na towarowych
giełdach terminowych. Towarowe giełdy terminowe
tworzą wielki rynek, gdzie przeprowadzane są transakcje
na różnorodnych towarach z wykorzystaniem
instrumentów pochodnych (kontraktów terminowych i
opcji). Można więc zarabiać na wzrostach i na spadkach
cen surowców, kwestią pozostaje zajęcie odpowiedniej
pozycji. Wpłacając niewielką kwotę depozytu możemy
zawierać transakcje na kontrakty opiewające na duże
ilości towarów. Nie oznacza to, że kupujemy towar w
postaci fizycznej. Instrumenty pochodne w blisko 100%
transakcji podlegają rozliczeniu finansowemu w dniu ich
wygaśnięcia. Uczestnik rynku, który kupił lub sprzedał
instrument pochodny na dany towar może wcześniej
zamknąć pozycję, zawierając transakcję odwrotną.
Rozliczeniu podlega wówczas różnica wyceny tego
instrumentu, a ta zależy bezpośrednio od zmiany ceny
towaru, na który ten instrument opiewa.

INSTRUMENTY OPARTE NA TOWARACH wchodzą w
koszyk produktów strukturyzowanych. Rynek
towarów jest coraz częściej wykorzystywany przez
finansistów tworzących produkty strukturyzowane.
Wiele z nich zapewnia zwrot zainwestowanego
kapitału i pozwala czerpać korzyści z inwestycji w
instrumenty finansowe oparte na ropie naftowej,
żelazie, miedzi itp.


Sekurytyzacja polega – ogólnie mówiąc – na tym, że inwestorzy
nabywają, np. od banków, niespłacone kredyty, otrzymują odpowiednie
dyskonto i liczą na to, że uda im się uzyskać odsetki i kwotę główną.
W odróżnieniu od faktoringu i forfaitingu finansowanie w sekurytyzacji
zakłada wykorzystanie środków inwestorów, a nie banków. Jej skutkiem
jest przekształcenie niepłynnej wierzytelności w ABS(papier
zabezpieczony na aktywach). Na rynkach zagranicznych występuje
wiele różnych rodzajów papierów tego typu, np. MBS- papiery
zabezpieczone wierzytelnościami hipotecznymi, CARD- wierzytelnościami
z kart kredytowych.
Źródło: http://ceo.cxo.pl/artykuly/54361/Sekurytyzacja.w.Polsce.html
Maj 2005
 Inicjator - PKO BP
 Fundusz - S-Collect Fundusz Inwestycyjny
Zamknięty Niestandaryzowany
Sekurytyzacyjny
 Towarzystwo - TFI PKO/Credit Suisse TFI
 Portfel 73 tys. kredytów o wartości
660 mln zł został kupiony za 100 mln zł

Sekurytyzacja, choć nieuregulowana, była możliwa do przeprowadzenia na podstawie:
Ustawa o obligacjach
Prawo wekslowe
Kodeks cywilny (w szczególności przekaz)
Data emisji: 2002
Sekurytyzowane aktywa: należności handlowe
Inicjator: Greenhouse Capital management
SPV: Greenhouse Securitization
Rodzaje wyemitowanego papieru: obligacje
Wartość transakcji: 12 mln PLN
Administrator: Greenhouse Capital Management
Źródło: Bond Market Association w oparciu o dane publikowane przez U.S. Department of Treasury, Federal Reserve System, Federal Agencies, Thomson Financial, Bloomberg,
SIFMA. http://www.wsz-pou.edu.pl/biuletyn/?strona=biul_waszk14
Źródło: European Securitisation Forum, ESF Data Report, wyd. 2006
Download