Rynek pieniężny, kursy walutowe i ceny w długim okresie 1. Pieniądz i poziom cen w długim okresie; 2. Model monetarystyczny zmienne kursy walutowe stałe kursy walutowe; 3. Parytet siły nabywczej, parytet stopy procentowej i zmiany zasobów pieniądza; efekt Balassy – Samuelsona; 4. Efekt Fishera 5. Zakłócenia realne i kurs walutowy: uogólniony model kursu walutowego; 6. Zmiany wydajności pracy i realny kurs walutowy; 7. Parytet realnej stopy procentowej. Ms / P = L (r,Y); P = Ms / L (r,Y). różne założenia dotyczące cen: względnie sztywne w krótkim okresie, elastyczne w długim Parytet siły nabywczej: Pi = E P*i P = E P* P, P* - ceny reprezentatywnego koszyka dóbr jeśli E = P/ P*, wówczas q = 1: ścisła zasada PPP q = E P*/ P q – const. względny parytet siły nabywczej: q / q = E E + * - q / q = 0 jeśli: E E = - * lub = E E + * Parytet siły nabywczej USA i Hong Kong Indeksy cen w USA i Hong Kongu (1991 = 100) 1,6 1,3 1 1991 1992 1993 1994 1995 1996 USA 1997 1998 1999 Hong Kong Źródło: IFS, CD-ROM, 2004 Kurs HKD/USD 1990 – 2005 = 7,79 2000 2001 2002 Empiryczne badania parytetu siły nabywczej: Bariery handlowe i dobra nie będące przedmiotem wymiany międzynarodowej; Brak spełnienia warunku wolnej konkurencji; Międzynarodowe różnice w miarach wskaźników cen; Tzw. „efekt Balassy i Samuelsona”(odchylenia nominalnego kursu walutowego od PPP wynikają z różnic w poziomach produktywności w sektorach dóbr handlowych, gdzie są większe między krajami, i niehandlowych, gdzie są mniejsze) . Efekt Balassy - Samuelsona = (1-) H + NH ( - udział dóbr i usług niehandlowych w „koszyku” cenowym) * = (1-* ) *H + * *NH q / q = E E + * - ; q / q = E E + [(1-*) *H + * *NH ] -[(1-) + NH ] jeśli: (1- ) H = E E + (1-*) *H to: q / q = * *NH - NH q / q=0 jeśli *H / H = const. oraz *NH = NH S – B ( *NH < NH) wobec tego: q / q < 0, czyli q Model monetarystyczny: Założenia: ceny elastyczne (pionowa krzywa podaży); spełniony parytet siły nabywczej. Md = P L(r,Y) Ms = Md Ms/ P = L(r,Y) ponieważ: E P* = P, to: Ms/ E P* = L(r,Y) MS E P * L(r, Y) model w układzie kraj – zagranica: M/ P = L(r,Y); m-=l M*/ P* = L*(r*,Y*); m* - * = l* (małe litery oznaczają tempa wzrostu) - * = (m – m*) – (l – l*) ponieważ: (E – E-1) E-1 = - *, to: (E – E-1 ) e-1 = (m – m*) – (l – l*) = (m – l) – (m* - l) E M L M* L* M M* L L* zmiany kursu walutowego są określone stosunkiem relatywnych stóp wzrostu podaży pieniądza do popytu na pieniądz w obu krajach Działanie modelu przy zmiennych kursach walutowych: zmienne wpływ na E wzrost (spadek) M + (-) wzrost (spadek) M* - (+) wzrost (spadek) Y - (+) wzrost (spadek) r + (-) wzrost (spadek) Y* + (-) wzrost (spadek) r* - (+) Zaskakujący wynik: wzrost r prowadzi do deprecjacji waluty krajowej (odmiennie niż w krótkim okresie biorąc spełnienie parytetu stopy procentowej) działanie modelu w warunkach stałych kursów walutowych: MS/ P = L (r, Y) P = E P* Ms = F* + A; Ms /E P* = L(r,Y) F* + A = E P*L(r,Y) F* = E P* L(r,Y) – A System stałych kursów: monetarystyczna interpretacja nierównowagi płatniczej: zmiany kredytu krajowego; dostosowania przez zmianę struktury pieniądza: M = F*+ A: A F*, [wzrost M -> spadek r oraz wzrost cen -> odpływ kapitału -> deficyt BP (podstawowego) -> spadek rezerw], co implikuje: M = 0; wniosek: kraj nie może prowadzić samodzielnej polityki pieniężnej (polityka pieniężna nieskuteczna); sprzeczność triady: stałego kursu walutowego, swobody przepływów kapitału i swobody polityki pieniężnej; interwencja sterylizowana nieskuteczna (deficyt BP -> spadek F* -> spadek M równoważony wzrostem A -> dalszy spadek F* przenoszenie zmian cen: wzrost P* -> wzrost konkurencyjności krajowego eksportu i spadek importu -> nadwyżka BP -> wzrost F* -> wzrost M -> wzrost P; skutki dewaluacji: poprawa konkurencyjności > nadwyżka BP -> wzrost F* i M -> wzrost P -> powrót do sytuacji wyjściowej (realne wielkości niezmienione); kryzysy bilansu płatniczego i ucieczka kapitału. zmiany wielkości makroekonomicznych i stałe kursy: F* = E P* L(r,Y) – A zmiana wpływ na F* wzrost (spadek) A - (+) wzrost (spadek) Y + (-) wzrost (spadek) r - (+) wzrost (spadek) P* + (-) Parytet stopy procentowej i parytet siły nabywczej w długim okresie: r – r* = (E – E) E 0 oczekiwania wynikające z względnego parytetu siły nabywczej: ponieważ: (E – E-1) E-1 = - * to: (E0 – E) E = 0 - *0 , a także: r – r* = 0 - *0 Wzrost oczekiwanej krajowej inflacji spowoduje taki sam wzrost krajowej stopy procentowej Efekt Fishera: rr = r - lub: rr0 = r - 0 zmiany stopy m oddziałują na stopę inflacji: m -> -> wzrost r Uogólniony model kursu walutowego w długim okresie: Wpływ zmian pieniężnych i niepieniężnych: q = E P*/ P q /q-1= E/ E-1 - ( - *) lub: E/ E-1 = q /q-1+ ( - *) Realny kurs walutowy a zmiany popytowe i podażowe E () - * () q 0 Wzrost (spadek) relatywnego popytu () 0 () Wzrost (spadek) relatywnej podaży ?(?) () () Wzrost (spadek) M/M* E/ E-1 = q /q -1 + ( - *); P = Ms / L (r,Y). Parytet realnej stopy procentowej: parytet nominalny: r – r* = (E0 – E) E (E0 – E) E = (q0 – q) q + ( 0 - *0) czyli: r – r* = (q0 – q) q + ( 0 - *0) Z równania Fishera wynika: 0 rr – 0 r*r 0 rr =r- 0 = (r - ) – (r* - * ) = (r – r*) – ( -* ) 0 0 0 rr0 – r*r0 = (q0 – q) q + ( 0 - *0) - (0 - *0) rr0 – r*r0 = (q0 – q) q; Jeśli zachowany jest PPP co oznacza stałość q, wówczas: rr0 = r*r0 0 Podsumowanie determinantów kursu walutowego 1. Zmiany relatywnej podaży pieniądza: wzrost prowadzi do nominalnej deprecjacji; kurs realny const. 2. Zmiany relatywnego tempa wzrostu podaży pieniądza: nominalna deprecjacja; kurs realny const. 3. Zmiany relatywnego popytu: zmiana kursu nominalnego; długookresowy poziom relatywnych cen niezmieniony; zmiana realnego kursu walutowego; 4. Zmiany relatywnej podaży: wzrost prowadzi do realnej deprecjacji (wzrost kursu realnego); jednoczesny wzrost popytu na pieniądz: spadek długookresowego poziomu cen co działa na realną aprecjację (ostateczny efekt niejasny). Podsumowanie: Podejście monetarne pokazuje wpływ zmian pieniądza i stopy procentowej na kurs walutowy; Teoria monetarna zakłada spełnienie parytetu siły nabywczej i wyjaśnia długookresowe kształtowanie się kursów walutowych. W długim okresie międzynarodowe różnice stóp procentowych wynikają z różnic stóp inflacji zgodnie z równaniem Fishera. Różnice w stopach wzrostu zasobów pieniądza powodują odpowiednio różne stopy inflacji. Teoria monetarna stwierdza, że wzrost krajowej stopy procentowej powoduje deprecjację waluty. W długim okresie nominalny kurs walutowy może być wyjaśniony przez połączenie dwóch teorii: teorię długookresowego realnego kursu walutowego i teorię przedstawiającą wpływy czynników pieniężnych na poziom cen. Z parytetu stóp procentowych wynika, że stopy różnią się o oczekiwane zmiany kursów walutowych; Podejście monetarne dodało, że jeśli zachowany jest PPP (er const.) to oczekiwane zmiany kursu walutowego zależą od różnic w oczekiwanych stopach inflacji Uogólniony model wychodząc z podejścia monetarnego dopuszcza zmiany realnego kursu walutowego, co pozwala uwzględnić zmiany niepieniężne; różnice w stopach procentowych obejmują obok różnic w oczekiwanych stopach inflacji także oczekiwane zmiany kursu realnego; Kiedy zakłócenia mają charakter wyłącznie pieniężny, wówczas oczekiwane realne stopy procentowe są jednakowe w skali międzynarodowej.