KOBALT PIERWIASTEK CHEMICZNY COBALTUM Kobalt Co – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Posiada 26 izotopów z przedziału mas 50-75. Trwały jest tylko izotop 59, który stanowi 100% składu izotopowego naturalnego kobaltu. Został odkryty w roku 1735 przez Georga Brandta. Nazwa wywodzi się od kobolda, złego ducha, krasnala lub gnoma, rzekomo podrzucającego rudy bezwartościowego wówczas kobaltu w miejsce skradzionych kruszców żelaza. KOBALT OGÓLNE INFORMACJE Nazwa, symbol, l.a. kobalt, Co, 27 (łac. cobaltum) Grupa, okres, blok 9, 4, d Stopień utlenienia II, III Właściwości metaliczne metal przejściowy Właściwości tlenków amfoteryczne Masa atomowa 58,9332 u Stan skupienia stały Gęstość 8900 kg/m³ Temperatura topnienia 1495 °C Temperatura wrzenia 2927 °C Numer CAS 7440-48-4 PubChem 104730[3] WYSTĘPOWANIE Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 20 ppm, w postaci dwóch minerałów: smaltyn i kobaltyn, które występują zwykle przy złożach siarki. Najbogatsze poznane złoża znajdują się w Afryce. Zambia i Demokratyczna Republika Kongo ,pokrywają łącznie połowę zapotrzebowania światowego na kobalt. Pozostała część światowego wydobycia pochodzi z takich krajów jak: Kanada, Kuba, Brazylia, Maroko, Botswana, Zimbabwe, Republika Południowej Afryki, Rosja, Chińska Republika Ludowa, Indonezja, Australia, Vanuatu. ZASTOSOWANIE Metaliczny kobalt jest składnikiem niektórych stopów o wysokich parametrach (tzw. nadstopy). W postaci metalicznej lub jako tlenek jest składnikiem elektrod akumulatorów litowo-jonowych, niklowo-kadmowych i niklowo-metalowo-wodorkowych. Niesymetryczne sole kobaltu np. K3CoO4 mają silne własności ferromagnetyczne i piezoelektryczne i są wykorzystywane w elektronice. Kompleksy karbonylkowe i fosfinowe są stosowane jako katalizatory wielu reakcji organicznych. Roztwory soli kobaltu (II) i (III) mają intensywną krwisto-czerwoną i niebieską barwę i są używane jako pigmenty farb oraz służą do barwienia ceramiki. Kobalt jako magnes Czysty kobalt stosowany jest jako dodatek do stopów magnetycznych. Jest jednym z najsilniejszych postaci magnetyzmu w przyrodzie. Wśród pierwiastków, podobne właściwości wykazują również: żelazo i nikiel. JEST RÓWNIEŻ STOSOWANY W JUBILERSTWIE Izotop kobaltu - bomba kobaltowa Izotop kobaltu - kobalt-60 - emituje promieniowanie gamma i jest wykorzystywany między innymi do napromieniowania komórek nowotworowych (urządzenie do napromieniania zmian nowotworowych z użyciem radioaktywnego kobaltu, nazywa się bombą kobaltową), a także np. do prześwietleń elementów metalowych w celu wykrycia w nich uszkodzeń, wad produkcyjnych lub defektów spawów. W taki sposób sprawdza się np. konstrukcje mostów i szyn. Czas rozpadu wynosi 5,3 roku. Izotop ten odgrywa on ważną rolę w technice i medycynie. Stosuje się go również w innych dziedzinach, m.in. do sterylizacji żywności. KOBALT W JEDZENIU Kobalt to metal, którego niewiele potrzebujemy by funkcjonować, bo zaledwie ziarnko pisaku kobaltu wystarczy nam na całe życie, a jednak bez kobaltu to całe nasze długie życie byłoby niemożliwe. Jego ilość w organizmie u dorosłej osoby wynosi około 1,1 miligrama. Kobalt obecny jest w większości tkanek, ale największe jego stężenie znajduje się w wątrobie, nerkach i kościach. Kobalt w organizmie występuje przede wszystkim pod postacią witaminy B12, której funkcja jest mocno powiązana jest z syntezą kwasów nukleinowych i otoczki mielinowej komórek nerwowych. Jony kobaltu pobudzają dodatkowo biosyntezę erytrocytów – glikoproteiny wpływającej u człowieka na produkcję czerwonych krwinek. Izotop kobaltu- zagrożenie Izotop przechowuję się w ołowianych beczkach, które osłaniają środowisko zewnętrzne przed promieniowaniem. Po wydostaniu się na zewnątrz może dojść do skażenia środowiska i napromieniowania organizmu. To z kolei powoduje choroby skóry, raka, wymioty, a nawet śmierć. ZNACZENIE BIOLOGICZNE Kobalt jest jednym z mikroelementów i jest obecny w centrach reaktywności kilku enzymów. Zapotrzebowanie dobowe na ten pierwiastek jest jednak bardzo małe – 0,05 ppm. Wchodzi również w skład kobalaminy (witaminy B12). Jest konieczny dla roślin motylkowych żyjących w symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Niedobór u ludzi i zwierząt: Zaburzenia procesu krzepnięcia krwi. Niedobór u roślin: Zahamowanie procesu wiązania azotu przez rośliny motylkowe. KONIEC Damian Góralik klasa 1 „ c ”