Behawioryzm

Arkadiusz Król
Grupa II a
 BEHAWIORYZM
=> (z ang. behavior – zachowanie
się). Jest to kierunek w psychologii zajmujący
się
naukowym
badaniem
obiektywnie
dostrzegalnych
zachowań
człowieka
i
zwierzęcia bez możliwości obserwacji zjawisk
psychicznych (np. świadomości).
W
myśl jej założeń człowiek jest układem
zewnątrz sterownym a jego zachowanie jest w
sposób całkowity sterowane przez środowisko
zewnętrzne.
 Behawioryzm
jest jednym z 4 głównych
nurtów psychologii obok psychoanalizy,
psychologii humanistycznej oraz psychologii
poznawczej.
 Początki tego nurtu sięgają lat dwudziestych
XX w.
 Głównymi przedstawicielami behawioryzmu
byli: John Watson, Burrhus Skinner i Iwan
Pawłow.
 Człowiek
wg behawiorystów działa w myśl
koncepcji: S – R (bodziec – reakcja = stimulation –
reaction). Oznacza to, że środowisko jest
układem aktywnym, człowiek zaś układem
reaktywnym, którym nie kierują wewnętrzne
motywy i dążenia.
 Uczenie
się
ma
charakter
uniwersalny,
pozwalający na wyjaśnienie złożonych procesów.
 Na te same bodźce ludzie różnie reagują.
 Ta sama reakcja pojawia się pod wpływem
różnych bodźców, co ułatwia manipulowanie
człowiekiem.
 Zachowanie
człowieka kierowane jest przez
system kar i nagród (wzmocnień
negatywnych i pozytywnych), które decydują
o tym, do czego człowiek dąży, a czego unika.
 Wzmocnienia
pozytywne
(nagrody)
–
doprowadzają do pożądanego i korzystnego
zachowania. Mogą nimi być: pokarm,
wynagrodzenie, uznanie społeczne, awans.
 Wzmocnienia negatywne (kary) – to bodźce
awersyjne, takie jak: zagrożenie, przymus,
dezaprobata grupy, degradacja zawodowa, złe
stopnie, pozbawienie pokarmu, kary pieniężne
itp.
 Szkolą
behawioralna należy do jednego z
nurtów w teorii organizacji i zarządzania nurtu psychosocjologicznego. Kładzie nacisk
na stosunki międzyludzkie, stworzenie takich
warunków, żeby każdy pracownik chciał
pracować, żeby się czuł członkiem zespołu.
 Szkoła
ta zajmuje się także problematyką
motywacji.
1)
Wybranie najodpowiedniejszej osoby do
wykonania danej pracy.
2)
Stworzenie możliwie najlepszych warunków
do pracy.
3)
Wywieranie wpływu psychologicznego,
który nazywa ”najlepszym możliwym
efektem” na motywacje pracowników.
 Według
definicji behawioralnej, władza to
możliwość modyfikowania zachowań innych
ludzi.
 Władza
wg M. Weber'aprawdopodobieństwo, że pewne lub
wszystkie polecenia pochodzące z danego
źródła, znajdą posłuch w danej grupie osób.
 Typ
charyzmatyczny- władza sprawowana jest
na zasadzie nadzwyczajnych cech przywódcy
(bohaterstwo, charyzma, wpływ na otoczenie).
Mniejsze znaczenie maja ich kwalifikacje.
 Typ
 Typ
tradycyjny- rodziny królewskie.
racjonalny(legalny). Pochodzi ona z
mianowania lub wyboru dokonanego na
podstawie usankcjonowanych prawnie
procedur.
 Doszedł
do wniosku, że największe znaczenie ma
to, jak kształtowane są stosunki w czasie pracy.
 Dbanie
o kondycje psychofizyczną pracownika jest
najistotniejszym czynnikiem pozwalającym na
zwiększenie wydajności wykonywanej przez niego
pracy.
 Pracownicy
będą usilniej pracować, jeśli uznają iż
kierownictwo troszczy się o ich dobrobyt i będzie
poświęcać im szczególną uwagę.
 Maslow
był twórcą teorii potrzeb.
 Skupiał się głównie na zjawiskach
interpersonalnych. Według niego człowiek jest
motywowany przez dążenie do zaspokajania
ludzkich potrzeb.
 Podstawowym założeniem tej teorii było
twierdzenie, iż troska menadżerów o pracowników
doprowadza do wzrostu zadowolenia, które z kolei
przyniesie wzrost wydajności.
 Teoria
X zakłada, że ludzie nie lubią
pracować, więc menedżerowie musza nimi
kierować, kontrolować ich, grozić karami.
 Według teorii Y „praca jest naturalną częścią
ludzkiego życia”, a „pracownicy są zdolni do
nowatorskiego podejścia do rozwiązywania
problemów”.
 McGregor
był przekonany, że teoria Y jest
najlepszym rozwiązaniem dla wszystkich
menedżerów.
 wprowadzili
do badań nad organizacjami i
zarządzaniem wiele nowych zmiennych, takich
jak indywidualne motywacje pozaekonomiczne,
 podważenie
poglądu, iż pracownicy są tylko
narzędziami i upowszechnienie przekonania, że
są „cennym zasobem”,
 skoncentrowanie
uwagi menedżerów na
poprawie warunków pracy