Negocjacje i mediacje w administracji

Dominik Garbal
Katedra Negocjacji i Mediacji KUL
A.D. 2016
 I. NEGOCJACJE W SFERZE PUBLICZNEJ – wybrane
zagadnienia
 II. MEDIACJE W SFERZE PUBLICZNEJ - wybrane
zagadnienia
 III. MEDIACJA – nowe uregulowania prawne
1. Negocjacje na szczeblu państwowym i międzynarodowym
2. Umowy podmiot publiczny-podmiot publiczny
3. Umowy podmiot publiczny-podmiot prywatny
4. Negocjacje w strukturach administracji publicznej
5. Negocjacje w stosunkach z obywatelami i adresatami działań
administracji
1. Negocjacje na szczeblu państwowym
i międzynarodowym
Negocjacje policyjne i kryzysowe – mają
one z reguły charakter interwencyjny, najczęściej przebiegają w
warunkach zagrożenia jakiegoś dobra (zdrowia, życia pewnych osób lub też w warunkach zagrożenia jakiegoś mienia); są
alternatywą dla użycia siły fizycznej, a ponieważ zastosowanie środków przymusu jest w wielu sytuacjach zbyt ryzykowne to
wysyła się negocjatora by zyskać trochę czasu na opracowanie planu użycia siły
Negocjacje międzynarodowe – prowadzone
w zakresie podejmowania współpracy, a także wspólnego
podejmowania działań w kwestiach istotnych dla danego państwa, mogą być prowadzone na szczeblu rządowym lub
państwowym oraz samorządowym, odbywają się w zakresie stosunków gospodarczych, kulturalnych, naukowych, społecznych;
mogą być prowadzone w strukturach doraźnych lub stałych (np. Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie –
OBWE, Porozumienie Ogólne w Sprawie Taryf i Handlu); służą również do pokojowego rozwiązywania sporów (konwencje haskie z
1899 r. i 1907 r. oraz art. 2 ust. 3 Karty Narodów Zjednoczonych – wszyscy członkowie ONZ powinni załatwiać swe spory
międzynarodowe przy pomocy środków pokojowych, czyli negocjacji)
Negocjacje akcesyjne –
są prowadzone w celu ustalenia warunków przystąpienia państwa do organizacji
międzynarodowej, są to negocjacje wielo- bądź dwustronne, gdyż formalnie odbywają się pomiędzy krajem kandydującym a
Unią Europejską, a nieformalnie między krajem kandydującym a wszystkimi krajami Unii (wspólny interes Unii i interesy
poszczególnych krajów), celem nie jest rozwiązanie danego konfliktu lecz znalezienie wspólnych warunków współpracy i
zdefiniowanie wzajemnych zależności; termin głównie używany w odniesieniu do negocjacji państw z Unią Europejską.
2. Umowy podmiot publiczny-podmiot publiczny
Podmiot o statusie publicznoprawnym – organ administracji publicznej, jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe lub
państwowe osoby prawne (dysponują środkami publicznymi)
Przedmiot umowy – sprawy z zakresu administracji publicznej, związane z wykonywaniem zadań publicznych, a ściślej określenie
wspólnego sposobu wykonywania zadań publicznych, który może mieć postać współpracy, albo też określenie warunków
powierzenia wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej jednej ze stron negocjacji; wszystkie strony mają ten sam cel,
jakim jest interes publiczny (nie powinny mieć natomiast celów prywatnych, indywidualnych, dotyczy to zarówno organów jak i
osób występujących w ich imieniu, mimo że organy stoją po przeciwnych stronach boiska to nadal grają w jednej drużynie);
A. Przez JST (Jednostki Samorządu Terytorialnego)
1.
2.
3.
Tworzenie stowarzyszeń
Tworzenie związków międzygminnych i związków powiatów
Tworzenie porozumień komunalnych
B. Negocjowanie kontraktów wojewódzkich (zarząd województwa a minister)
C. Negocjowanie porozumień administracyjnych (wojewoda a inne organy administracji lub JST)
 Art. 84. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
1.W celu wspierania idei samorządu terytorialnego oraz obrony wspólnych interesów, gminy mogą tworzyć
stowarzyszenia, w tym również z powiatami i województwami.
2. Organizację, zadania oraz tryb pracy stowarzyszenia określa jego statut.
3. Do stowarzyszeń gmin stosuje się odpowiednio przepisy Prawa o stowarzyszeniach, z tym że dla założenia
stowarzyszenia wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.
_______
 Art. 75. ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym
1. Powiaty mogą tworzyć stowarzyszenia, w tym również z gminami i województwami.
2. Do stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989
r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 1393 z późn. zm.), z tym że dla założenia stowarzyszenia
wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.
_______
 Art. 8b. Ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa
1.Województwa mogą tworzyć stowarzyszenia, w tym również z gminami i powiatami.
2. Do stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989
r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.), z tym że dla założenia
stowarzyszenia wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.
Do tych stowarzyszeń stosuje się ustawę z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach, która określa przedmiot negocjacji. Przedmiotem tym jest
przede wszystkim:

cel stowarzyszenia i sposób jego realizacji,

treść statutu,

nazwa,

teren działania,

siedziba,

sposób nabycia i utraty członkostwa,

prawa i obowiązki członków,

władze stowarzyszenia,

sposób ich wyboru,

ich kompetencje
Czyli co do zasady przedmiotem negocjacji są kwestie związane z samą organizacją stowarzyszenia.
Stowarzyszenia takie mogą być zakładane przez jednostki tego samego stopnia jak i różnych stopni, ale zawsze musi być co najmniej 3 założycieli.
Negocjowanie kontraktów wojewódzkich (zarząd województwa a
minister)
Kontrakt jest to narzędzie pozwalające zapewnić finansowanie przedsięwzięć i zadań
samorządowych z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub ze źródeł zagranicznych.
Dotyczy to zadań które z jakichś względów nie są lub nie mogą być finansowane w inny sposób;
W negocjacjach przy zawieraniu kontraktu wojewódzkiego uczestniczą: minister właściwy do spraw
rozwoju regionalnego i zarząd województwa, które zamierza zostać strona takiego kontraktu;
przedmiot jest ograniczony (głównie przepisami ust. z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju, ale także warunkami określonymi przez Radę Ministrów, która określa
zakres przyszłego kontraktu podejmując uchwałę (np. uchwała nr 25 z dnia 5 lutego 2008 r. w sprawie
zakresu i warunków dofinansowania Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa
Pomorskiego na lata 2007 – 2013, taka uchwała determinuje bardzo mocno przedmiot negocjacji, więc
bardzo ważna jest tutaj faza przedwstępna negocjacji, prowadzona jeszcze przed podjęciem tej
uchwały);
Negocjowanie porozumień administracyjnych (wojewoda a inne
organy administracji lub JST)
Podstawa prawna to art.
województwie
20
ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w
1.
Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej
właściwości jednostkom samorządu terytorialnego lub organom innych samorządów działających na obszarze
województwa, kierownikom państwowych i samorządowych osób prawnych oraz innych państwowych
jednostek organizacyjnych funkcjonujących w województwie.
2.
Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody odpowiednio z organem wykonawczym
jednostki samorządu terytorialnego, właściwym organem innego samorządu lub kierownikiem
państwowej i samorządowej osoby prawnej albo innej państwowej jednostki organizacyjnej, o których
mowa w ust. 1. Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w
wojewódzkim dzienniku urzędowym.
3.
W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się zasady sprawowania przez wojewodę kontroli
nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań.
Porozumienie to służy zlecaniu zadań publicznych jednostkom samorządu terytorialnego przez zawarcie umowy
publicznoprawnej pomiędzy wojewodą i organem wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego,
innego samorządu lub kierownikiem państwowej osoby prawnej albo innej państwowej jednostki
organizacyjnej (to nie jest działanie władcze poprzez akt jednostronny, takie byłoby zlecenie ustawą);
przedmiotem negocjacji jest także nadzór wojewody (sposób jego sprawowania);