Parki narodowe

nazwa Parku
Lp. Narodowego
1. Poleski Park
Narodowy
powierz.
(ha)
9762 ha
rok
utworzenia
1990 r
lokalizacja
(gminy)
Poleski Park
Narodowy leży w
Polsce
środkowowschodniej na
terenie
województwa
lubelskiego.Park
położony jest w
zachodniej
części Polesia
graniczącego od
południa z
Wyżyną
Lubelską, od
północy z
Podlasiem i od
zachodu z
Mazowszem.
Charakterystyka
Park powstał na bazie rezerwatów torfowiskowych:
Durne Bagno, Jezioro Moszne, Jezioro Długie,
Torfowisko Orłowskie. Bagno Bubnów zostało włączone
do PPN w 1994 r.
Park w całości leży w obrębie Pojezierza ŁęczyńskoWłodawskiego, stanowiącego południową część Polesia
Lubelskiego. Jest to obszar strefy kontaktowej dwóch
wielkich jednostek strukturalnych Europy: Niżu
Środkowoeuropejskiego i Niżu Wschodniobałtyckiego.
Teren parku to namiastka tundry bądź lasotundry,
wysunięta najdalej na południowy-zachód Europy.
Rzeźba
parku
jest
równinna.
Po
ustąpieniu
zlodowacenia środkowopolskiego na obszarze tym było
olbrzymie jezioro. Spływały do niego wody z wolnej od
lodu Wyżyny Lubelskiej i następowało jego wypłycanie.
Na terenie parku dominują równiny akumulacji
organicznej powstałe w holocenie. Osobliwością parku
jest kompleks węglanowych torfowisk niskich Bagno
Bubnów, Bagno Staw i część Torfowiska Orłowskiego. W
parku występuje 928 gatunków roślin naczyniowych, z
których 170 to gatunki rzadkie, a 60 podlega ochronie
gatunkowej. Znaczną ich część stanowią rośliny
północne (140 gatunków), wśród których są m.in. takie
jak: brzoza niska, wierzby (lapońska i borówkolistna),
turzyce (strunowa, torfowa i bagienna), gnidosz
królewski, rosiczka długolistna, bagnica torfowa i lepnica
litewska. Florę atlantycką reprezentuje 25 gatunków, z
których najciekawszymi są: wywłócznik skrętoległy,
wąkrota
zwyczajna
i
mięsożerna
aldrowanda
pęcherzykowata. Przez park przebiega granica zasięgu
150 gatunków roślin. Ogólem na obszarze parku
wyróżniono 208 zespołów roślinnych, z których
większość to nieleśne. Licznie występują gatunki roślin
borealnych: brzoza niska, wierzba lapońska i
borówkolistna, rosiczki. Na Bagnie Bubnów i Staw
występuje wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin,
spotykanych w znacznych ilościach, a niekiedy nawet
masowo. Należą do nich m.in: goździk pyszny, goryczka
wąskolistna i gorzkawa, kosatka kielichowata, kosaciec
syberyjski, storczyki, nasięźrzał pospolity, grzybień
północny, groszek błotny, pływacz średni, tłustosz
dwubarwny, dzwonecznik wonny.Zwierzęta Na obszarze
parku żyje 21 gatunków ryb, w tym głównie: karp, lin,
karaś, płoć, wzdręga, szczupak, okoń, węgorz oraz
niezwykle rzadka, chroniona - strzebla przekopowa.
Spotkać można tam 12 gatunków płazów. Z 6 gatunków
gadów na szczególną uwagę zasługuje żółw błotny,
mający jedno z większych stanowisk w Europie.Najlepiej
poznane są ptaki. Spośród 146 lęgowych gatunków 17
jest silnie zagrożonych. Większość ptaków spotykanych
w parku związana jest z siedliskami podmokłymi i
wodnymi. Najcenniejsze gatunki to: zalatujące - orzeł
przedni, orzeł bielik i orlik grubodzioby oraz lęgowe orlik krzykliwy, żuraw, brodźce (krzykliwy i samotny), gęś
gęgawa, puchacz i bocian czarny. Z 35 gatunków
ssaków na uwagę zasługują: smużka, nietoperz - karlik
większy, gronostaj, wydra, łoś, wilk oraz niedawno
reintrodukowany bóbr.W kompleksie Bagno Bubnów i
Staw występuje 87 gatunków ptaków, z których 40 to
lęgowe, 10 prawdopodobnie gniazdujące, a pozostałe to
zalatujące. Spośród wszystkich gatunków lęgowych
Bagna Bubnów i Staw na szczególną uwagę zasługuje
wodniczka. Jej liczebność oszacowano na 239
śpiewających samców. Czyni to z omawianego obiektu
2. Roztoczański 8483 ha
Park
Narodowy
1974
jedno z najbogatszych stanowisk tego gatunku w Polsce.
Do osobliwości ornitologicznych omawianych torfowisk
należą także m.in: kulik wielki i dubelt. Najliczniejszym
zaś ptakiem drapieżnym jest coraz rzadszy w Polsce
błotniak popielaty. Na omawianych bagnach gnieżdżą
się także: sowa błotna, brodziec krwawodzioby, rycyk,
cietrzew, wodnik, kropiatka, błotniak stawowy, błotniak
zbożowy, pustułka, brzęczak, świerszczak, remiz,
dziwonia i inne. Omawiane torfowiska odgrywają dużą
rolę w okresie przelotów ptaków, zwłaszcza wiosną są
miejscem odpoczynku i żerowania wielu gatunków
kaczek, łysek i łabędzi oraz licznych żurawi i ptaków
siewkowatych.
Roztoczański
Flora naczyniowa Parku liczy około 750 gatunków, w tym
Park Narodowy liczne górskie (m.in. tojad dzióbaty, widłak wroniec,
leży w
czosnek siatkowaty), północne (zimoziół północny,
środkowobagnica torfowa, brzoza niska), pontyjskie (pluskawica
wschodniej
europejska) oraz atlantyckie (rosiczka pośrednia, widłak
części kraju, w
torfowy itd.). Na terenie parku występuje około 400
województwie
drzew pomnikowych. W parku wyróżniono 21 zespołów
lubelskim.Obsza leśnych i szereg zbiorowisk niższej rangi, z których
r Roztocza
najcenniejsze to wyżynny bór jodłowy i buczyna
Środkowego.
karpacka zajmujące ok. 45% powierzchni leśnej. Jodły
Park powstał na osiągają w nich najwyższe wymiary w Polsce (50 m
terenie Lasów
wysokości, 470 cm obwodu i do 20 m3 masy drzewnej).
Państwowych
Spośród innych na uwagę zasługują: świetlista dąbrowa,
Nadleśnictw
grąd
subkontynentalny,
łęg
jesionowo-olchowy,
Kosobudy i
kontynentalne torfowisko wysokie, ols porzeczkowy, a
Zwierzyniec,
także różne typy borów sosnowych. Na roślinność
będących
nieleśną składa się 28 zespołów i 12 zbiorowisk.
wcześniej lasami Zwierzęta
Ordynacji
Z dużych ssaków na terenie parku występują: jelenie,
Zamojskiej.
sarny, dziki, lisy, kuny, borsuki i wilki. W 1979 roku
reintrodukowano bobry, które zadomowiły się w dolinie
rzeki Wieprz. W 1982 roku do parku sprowadzone
zostały koniki polskie będące potomkami dawnych
dzikich koni leśnych - tarpanów. Drobne ssaki
reprezentują chronione gatunki owadożernych: ryjówka
aksamitna i mała, zębiełek białawy oraz liczne gatunki
nietoperzy. Żyją tu także: orzesznica, popielica,
koszatka.
Spośród około 190 gatunków ptaków spotykanych na
terenie parku na uwagę zasługują: orlik krzykliwy,
trzmielojad, bocian czarny, liczne dzięcioły (w tym rzadko
występujący dzięcioł białogrzbiety), muchówka mała i
białoszyja, gołąb siniak, czyż oraz pliszka górska. Gady
reprezentują jaszczurki (zwinka, żyworodna i padalec dość często odmiany turkusowej), żmija zygakowata i
zaskroniec oraz rzadko spotykany żółw błotny. Z płazów
warto wymienić traszkę grzebieniastą, rzekotkę drzewną,
grzebiuszkę ziemną, ropuchę zieloną i kumaka
nizinnego oraz żabę śmieszkę. Interesująca jest także
fauna bezkręgowców parku, a szczególnie świat
owadów, spośród których tylko samych chrząszczy jest
ponad 2000 gatunków. Zagrożenia, kultura materialna i
turystyka
Kompleksy leśne parku podzielone są licznymi, głęboko
wcinającymi się enklawami i półenklawami gruntów
nieleśnych, których łączna powierzchnia przekracza 600
ha. Grunty te w połączeniu z obszarami zajętymi przez
fragmenty lasów państwowych i prywatnych powodują
silne rozczłonkowanie terenu parku oraz znacznie
utrudniają prowadzenie skutecznej ochrony. Przez park
przebiegają 2 linie kolejowe i kilka szos. Największe
zagrożenie stanowią linia kolejowa Zwierzyniec - Biłgoraj
(stanowiąca fragment szerokotorowej linii hutniczosiarkowej), przecinająca park na długości 1,5 km oraz
normalnotorowa linia Zwierzyniec - Józefów, której
długość na obszarze parku wynosi 5 km.