Załącznik nr 5a do Zarządzenia nr 38a/2011/2012 z dnia 10 lipca 2012 r. AKADEMIA IGNATIANUM W KRAKOWIE SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA 01. Kierunek studiów oraz jednostka prowadząca moduł Rok akademicki: Kierunek studiów: Specjalność / specjalności: Profil studiów: Forma studiów: Poziom studiów: Wydział: Instytut: 2013/2014 Filozofia „-„ profil ogólnoakademicki studia stacjonarne studia pierwszego stopnia Wydział Filozoficzny Instytut Filozofii 02. Moduł Kształcenia Nazwa modułu: Język modułu: Nazwa modułu: w języku angielskim: Uczelniany kod modułu: Kategoria modułu: (zaznaczyć właściwe) Etyka I: Ogólna Polski Ethics I: General Ethics X moduł obligatoryjny moduł fakultatywny X nauki podstawowe nauki inne Liczba punktów ECTS: Kod dziedziny w systemie ECTS: Rok studiów: Semestr studiów: Sposób realizacji zajęć: (zaznaczyć właściwe) moduły ogólnouczelniane moduł „Praca dyplomowa” moduły kierunkowe moduły specjalnościowe i specjalizacyjne moduły swobodnego wyboru moduł „Praktyka zawodowa” moduły uzupełniające 4 081 III 5 X zajęcia tradycyjne (np. audytoryjne, tablicowe, konwersatoryjne) zajęcia on-line (blended learning oraz e-learning, m-learning) zajęcia terenowe (np. praktyki, wizyty studyjne) 03. Koordynator modułu i osoby prowadzące kurs Koordynator modułu (osoba odpowiedzialna za Kartę): Ks. prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biesaga SDB 1z7 Osoby prowadzące moduł: Ks. prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biesaga SDB [email protected] www.biesaga.info Dr Jarosław Kucharski [email protected] Wykład: Ćwiczenia: 04. Rozliczenie godzinowo-punktowe Forma zajęć: Wykłady (W) Ćwiczenia, Lektorat (Ć) Konwersatoriu m (K) Seminariu m (S) Zajecia praktyczne (warsztaty, Trening, Laboratorium Komputerowe, projekt, praktyka) (P) Liczba godzin 30 15 kontaktowych (a): Liczba godzin kontaktowych w formie konsultacji (b): Liczba godzin kontaktowych ogółem (c = a+b) Liczba godzin bezkontaktowych (d): Łączna liczba godzin (suma) (e = c + d): Procentowy stosunek liczby godzin kontaktowych ogółem do łącznej liczby godzin (f = c/e * 100 [%]): Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu: (Uwaga: 1 punkt ECTS można przyznać za 25 h pracy przeciętnego studenta) Razem 45 1 46 59 105 43% 4 05. Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS (tzw. Bilans ECTS) Forma aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: -udział w wykładach -udział w ćwiczeniach, konwersatoriach, seminariach, laboratoriach -konsultacje („przeciętnego” studenta z prowadzącym) Samodzielna praca studenta (godziny bez udziału nauczyciela akademickiego), w tym: -przygotowanie się do zajęć (w tym studiowanie zalecanej literatury) -przygotowanie się do egzaminu pisemnego/ustnego z przedmiotu Łączna suma godzin kontaktowych oraz bezkontaktowych (pracy własnej studenta): Średnia liczba godzin przeznaczona na zrealizowane aktywności 46 30 15 1 59 19 40 105 06. Opis modułu Kształcenia / kursu akademickiego Skrócony opis modułu / kursu: W wykładzie przedstawia się podstawowe sposoby uzasadnień moralności: utylitaryzm, deontonomizm i personalizm, oraz omawia się wybrane systemy etyczne, czyli deontonomizm T. Hobbesa, formalizm etyczny I. Kanta, etykę aksjologiczną fenomenologów M. Schelera i D. v. Hildebranda, etykę 2z7 egzystencjalistyczną F. Nietzschego, P. Sartre’a, G. Marcela), etykę czci dla życia A. Schweitzera, etykę godności osoby K. Wojtyły. Po historyczno-krytycznym przeglądzie różnych nurtów etycznych, wykłada się etykę klasyczną, arystotelesowsko-tomistyczną w interpretacji personalistycznej. Omawia się wybrane tematy z traktatów tej etyki, jakimi są: eudajmonologia - nauka o celu ostatecznym i szczęściu, aksjologia - naukę o wartościowaniu czynów ludzkich, deontologia - nauka o prawie naturalnym, synejdezjologia – nauka sumieniu oraz aretologia – nauka o cnotach Course summary: The purpose of the course is to acquaint students with major normative ethical theories such as utilitrianism, deontological ethics, personalism and its presence in the history of philosophy, i.e. Hobbes' deontological ethics, Kant's ethical formalism, M. Scheler and D. von Hildebrand's ethical a priori, existentialist ethics of F.Nietzsche, J.-P. Sartre and G. Marcel, A. Schweitzer's 'reverence for life' concept, K. Wojtyła's ethics of human dignity. The course will also familiarize students with personalist interpretation of aristotelian-thomistic ethics and its major issues such as virtue ethics, deontological ethics, eudemonism, axiology and issues concerning conscience. 07. Wymagania wstępne Moduły wprowadzające Inne wymagania: Ogólna znajomość rozwoju filozofii (historia filozofii) oraz jej sposobów wyjaśniania i rozumowania (metafizyka, logika) 08. Efekty Kształcenia Wiedza: Umiejętności: Kompetencje społeczne: (Postawy) EK1: Student zna podstawowe sposoby uzasadnień moralności. EK2: Student zna różne sposoby uzasadniania powinności moralnej w historycznie i systematycznie uporządkowanych nurtach filozoficznych. EK3: Student potrafi wyróżnić i dokonać analizy metaetycznej nurtów etycznych ze względu na podane przez nie kryterium dobra i zła, czyli ze względu na podaną normę moralności. EK4: Student potrafi powiązać różne sposoby uzasadnień moralności z historycznymi systemami filozoficznymi oraz zestawiać i porównywać te systemy pod względem pojawiających się w nich poglądów, terminów i kategorii etycznych. EK3: Student korzysta ze swojej wiedzy w rozstrzyganiu dylematów etycznych. EK4: Student angażuje się w dyskusje i debaty wykorzystując swoją wiedzę na temat etyki. 09. Treści kształcenia (treści programowe) Lp. T01 T02 T03 Tematyka zajęć i odpowiadająca im forma zajęć Opis szczegółowy bloków tematycznych Systemy etyczne w ujęciu J. Maritaina Czytanie i analizowanie trzech pierwszych ksiąg Etyki Nikomachejskiej Arystotelesa Zasadnicze sposoby uzasadnia norm w etyce 3z7 (W ) 2 Liczba godzin (Ć (K (S (P) ) ) ) 6 2 T04 T05 T06 T07 T08 T09 T10 T11 T12 T13 T14 T15 T16 T17 T18 Deontonomizm heteronomiczny Th. Hobbesa Deontonomizm autonomiczny I. Kanta Czytanie i analizowanie drugiego rozdziału Uzasadnienia metafizyki moralności I. Kanta Etyka aksjologiczna D. v. Hildebranda Etyka egzystencjalistyczna (F. Nietzsche, J. P. Sartre) Etyka czci dla życia Alberta Schweitzera Dobro-cel racją moralnego działania Czytanie i analizowanie kwestii 1-5, 12-21 część I-II Sumy teologicznej św. Tomasza Wyznaczniki moralnej wartości czynu Prawo naturalne Ogólne normy moralne Sumienie norma normans i norma normata Spory o sumienie i jego wolność Nauka o cnotach Bonum est faciendum czy persona est affirmanda ? 2 2 3 2 2 2 2 6 2 2 2 2 2 2 2 10. Metody i środki dydaktyczne Metody nauczania: Środki dydaktyczne: wykład informacyjny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, analiza tekstu z dyskusją Podręczniki, teksty drukowane, teksty elektroniczne, ekran, autorskie materiały dydaktyczne, projektor multimedialny, laptop, prezentacja multimedialna 11. Sposoby oceny i kryteria zaliczenia modułu Status formalny zaliczenia: (zaznaczyć właściwe) Oceny cząstkowe (oceny formujące): Zasady wyliczenia oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych (ocena końcowa): X ocena końcowa zaliczenie bez oceny OC1: Aktywność na zajęciach OC2: Egzamin końcowy pisemny w formie testowej OCC1 podwyższa o pół stopnia ocenę OC2 Kryteria oceny końcowej Student nie potrafi wymienić historycznych nurtów etycznych. Student nie potrafi wymienić nurtów etycznych wyróżnionych ze względu na Na ocenę 2.0 odmienne kryteria moralności. Student nie potrafi wymienić podstawowych traktatów klasycznej etyki ogólnej Student wymienia i opisuje historycznie różne nurty etyczne, ale nie potrafi opisać sformułowanych w nich uzasadnień dobra czy powinności moralnej. Na ocenę 3.0 Student wymienia systemy etyczne ze względu na kryterium moralności, ale nie potrafi dokonać typologii owych kryteriów. Student wymienia podstawowe traktaty etyki, ale nie potrafi powiązać ich ze sobą. Plus za techniczny, teoretyczny język filozoficzny wypowiedzi. Na ocenę 3.5 Student dostrzega różnice w poszczególnych systemach etycznych oraz potrafi Na ocenę 4.0 4z7 Na ocenę 4.5 Na ocenę 5.0 przedstawić występujące w nich różne kryteria dobra i zła, powinności moralnej. Student potrafi konfrontować ze sobą kryteria dobra i zła w poszczególnych systemach etycznych. Student potrafi analizować koncepcje dobra, normy moralności, ogólnych norm moralnych, sumienia i cnót, krytycznie odnosząc się do poznanych systemów etycznych. Plus za precyzyjny, techniczny, teoretyczny język filozoficzny wypowiedzi. Student potrafi opisać nurty etyczne zarówno od strony historycznej, jak też metaetycznej i krytycznie ocenić zachodzące między nimi różnice. Student potrafi krytycznie oceniać słabości i mocne strony kryteriów dobra i zła w poszczególnych systemach etycznych. Student potrafi zasadnie argumentować za określonymi koncepcjami dobra, normy moralności, norm ogólnych, sumienia, cnoty) i łączyć je w uzasadnioną metodologicznie i treściowo całość. 12. Macierz realizacji modułu Efekt Kształcenia (dla modułu) EK1 EK2 Siła, z jaką przyjęty efekt kształcenia (modułowy) realizuje efekty zdefiniowane dla kierunku (kierunkowe) (+), (++), (+++) Sposób weryfikacji efektów kształcenia (należy uzupełnić w oparciu o pkt. 11 „Sposoby oceny i kryteria zaliczenia modułu) K1_W04 K1_W05 K1_W07 K1_W09 K1_W11 K1_W12 K1_W13 + + + ++ ++ + ++ ++ + ++ Odpowiedzi na różne w formie pytania testowe, przedstawiane na ekranie w audiowizualnym wykładzie, po każdym wyłożonym problemie danego nurtu etycznego, i na końcu każdego wykładu kończącego omówienie danego nurtu etycznego. K1_U01 K1_U02 K1_U05 K1_U06 K1_U07 K1_U08 + + + + + + Odniesienie danego efektu Kształcenia modułu do szczegółowych efektów zdefiniowanych dla programu studiów (tzw. efektów kierunkowych) K1_W01 K1_W02 K1_W03 EK3 EK4 5z7 Odpowiedzi na pytania sprawdzające zrozumienie i zapamiętanie terminów technicznych danego nurtu etycznego zadane w teście egzaminu końcowego. Stawianie przez studenta ważnych pytań względem omawianego przez wykładowcę nurtu etycznego. Odpowiedzi na pytania testu końcowego egzaminu, które wymagają zarówno poprawnego technicznie języka opisującego dany nurt etyczny jak też użycia własnych EK5 EK6 + + + + + + + + K1_K01 K1_K02 K1_K03 K1_K04 K1_K05 K1_K06 K1_K07 K1_K08 teoretycznie krytycznych i uzasadnionych określeń, porównujących dane nurty etyczne. Aktywność dyskusyjna, problematyzująca studenta na wykładzie. Odpowiedzi na te pytana testu końcowego, które wymagają twórczej wyobraźni, i pomysłowości w konfrontacji ze sobą nurtów etycznych. 13. Literatura przedmiotu Literatura podstawowa: J. Maritain, Dziewięć wykładów o podstawowych pojęciach filozofii moralnej, tłum. J. Merecki, Lublin 2001. T. Styczeń, Zarys etyki, KUL, Lublin 1974 T. Styczeń, Etyka niezależna, Lublin 1980 T. Biesaga Zarys metaetyki, Kraków 1996 T. Ślipko SJ, Zarys etyki ogólnej, wyd. 4, WAM, Kraków 2004 K. Wojtyła, Człowiek w polu odpowiedzialności, Rzym - Lublin 1991 T. Biesaga, Spór o normę moralności, Kraków 1998 A. Szostek, Wokół godności, prawdy i miłości, Lublin 1998 K. Paczos, Podstawy teorii moralności. Zagadnienia podstawowe z etyki filozoficznej i teologicznej. Perspektywa Arystotelesa i św. Tomasza, Uniwersum, Gostynin 2011 Literatura uzupełniająca: J. Bourke, Historia etyki, tłum. A. Białek, Toruń 1994 D. v. Hildebrand, J. Tischner, Wobec wartości, Poznań 1984 Etyka. Zarys, J. Pawlica (red.), UJ, Kraków 1992 A. Szostek, Pogadanki z etyki, Częstochowa 1993 M. A. Krąpiec OP, Człowiek i prawo naturalne, Lublin 1975 R. Spaemann, Granice. O etycznym wymiarze działania, tlum. J. Merecki, Warszawa 2006 P. Vardy, P. Grosch, Etyka, tlum. J. Łoziński, Poznań 1995 Zatwierdzenie Karty Modułu Kształcenia do realizacji: 6z7 Kraków, dnia (miejscowość, data) (podpis koordynatora modułu) (podpis dziekana) Przyjmuję do realizacji: (data i podpisy wszystkich prowadzących moduł w danym roku akademickim) 7z7