Załącznik nr 5a do Zarządzenia nr 38a/2011/2012 z

Załącznik nr 5a do Zarządzenia nr 38a/2011/2012 z dnia 10 lipca 2012 r.
AKADEMIA IGNATIANUM W KRAKOWIE
SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
01. Kierunek studiów oraz jednostka prowadząca moduł
Rok akademicki:
Kierunek studiów:
Specjalność / specjalności:
Profil studiów:
Forma studiów:
Poziom studiów:
Wydział:
Instytut:
2013/2014
Filozofia
„-„
profil ogólnoakademicki
studia stacjonarne
studia pierwszego stopnia
Wydział Filozoficzny
Instytut Filozofii
02. Moduł Kształcenia
Nazwa modułu:
Język modułu:
Nazwa modułu:
w języku angielskim:
Uczelniany kod modułu:
Kategoria modułu:
(zaznaczyć właściwe)
Etyka I: Ogólna
Polski
Ethics I: General Ethics
X moduł obligatoryjny
 moduł fakultatywny
X nauki podstawowe
 nauki inne
Liczba punktów ECTS:
Kod dziedziny w systemie
ECTS:
Rok studiów:
Semestr studiów:
Sposób realizacji zajęć:
(zaznaczyć właściwe)
 moduły ogólnouczelniane
 moduł „Praca dyplomowa”
 moduły kierunkowe
 moduły specjalnościowe i specjalizacyjne
 moduły swobodnego wyboru
 moduł „Praktyka zawodowa”
 moduły uzupełniające
4
081
III
5
X zajęcia tradycyjne (np. audytoryjne, tablicowe, konwersatoryjne)
 zajęcia on-line (blended learning oraz e-learning, m-learning)
 zajęcia terenowe (np. praktyki, wizyty studyjne)
03. Koordynator modułu i osoby prowadzące kurs
Koordynator modułu
(osoba odpowiedzialna za
Kartę):
Ks. prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biesaga SDB
1z7
Osoby
prowadzące
moduł:
Ks. prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biesaga SDB
[email protected] www.biesaga.info
Dr Jarosław Kucharski
[email protected]
Wykład:
Ćwiczenia:
04. Rozliczenie godzinowo-punktowe
Forma zajęć:
Wykłady
(W)
Ćwiczenia,
Lektorat
(Ć)
Konwersatoriu
m
(K)
Seminariu
m
(S)
Zajecia
praktyczne
(warsztaty,
Trening,
Laboratorium
Komputerowe,
projekt, praktyka)
(P)
Liczba godzin
30
15
kontaktowych (a):
Liczba godzin kontaktowych w formie konsultacji (b):
Liczba godzin kontaktowych ogółem (c = a+b)
Liczba godzin bezkontaktowych (d):
Łączna liczba godzin (suma) (e = c + d):
Procentowy stosunek liczby godzin kontaktowych ogółem do łącznej liczby godzin
(f = c/e * 100 [%]):
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu:
(Uwaga: 1 punkt ECTS można przyznać za 25 h pracy przeciętnego studenta)
Razem
45
1
46
59
105
43%
4
05. Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS (tzw. Bilans ECTS)
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:
-udział w wykładach
-udział w ćwiczeniach, konwersatoriach, seminariach, laboratoriach
-konsultacje („przeciętnego” studenta z prowadzącym)
Samodzielna praca studenta (godziny bez udziału nauczyciela akademickiego), w
tym:
-przygotowanie się do zajęć (w tym studiowanie zalecanej literatury)
-przygotowanie się do egzaminu pisemnego/ustnego z przedmiotu
Łączna suma godzin kontaktowych oraz bezkontaktowych (pracy własnej
studenta):
Średnia liczba godzin
przeznaczona na
zrealizowane
aktywności
46
30
15
1
59
19
40
105
06. Opis modułu Kształcenia / kursu akademickiego
Skrócony opis
modułu / kursu:
W wykładzie przedstawia się podstawowe sposoby uzasadnień moralności:
utylitaryzm, deontonomizm i personalizm, oraz omawia się wybrane systemy
etyczne, czyli deontonomizm T. Hobbesa, formalizm etyczny I. Kanta, etykę
aksjologiczną fenomenologów M. Schelera i D. v. Hildebranda, etykę
2z7
egzystencjalistyczną F. Nietzschego, P. Sartre’a, G. Marcela), etykę czci dla życia A.
Schweitzera, etykę godności osoby K. Wojtyły.
Po historyczno-krytycznym przeglądzie różnych nurtów etycznych, wykłada się etykę
klasyczną, arystotelesowsko-tomistyczną w interpretacji personalistycznej. Omawia
się wybrane tematy z traktatów tej etyki, jakimi są: eudajmonologia - nauka o celu
ostatecznym i szczęściu, aksjologia - naukę o wartościowaniu czynów ludzkich,
deontologia - nauka o prawie naturalnym, synejdezjologia – nauka sumieniu oraz
aretologia – nauka o cnotach
Course summary:
The purpose of the course is to acquaint students with major normative ethical
theories such as utilitrianism, deontological ethics, personalism and its presence in
the history of philosophy, i.e. Hobbes' deontological ethics, Kant's ethical formalism,
M. Scheler and D. von Hildebrand's ethical a priori, existentialist ethics of F.Nietzsche,
J.-P. Sartre and G. Marcel, A. Schweitzer's 'reverence for life' concept, K. Wojtyła's
ethics of human dignity. The course will also familiarize students with personalist
interpretation of aristotelian-thomistic ethics and its major issues such as virtue
ethics, deontological ethics, eudemonism, axiology and issues concerning conscience.
07. Wymagania wstępne
Moduły wprowadzające
Inne wymagania:
Ogólna znajomość rozwoju filozofii (historia filozofii) oraz jej sposobów
wyjaśniania i rozumowania (metafizyka, logika)
08. Efekty Kształcenia
Wiedza:
Umiejętności:
Kompetencje
społeczne:
(Postawy)
EK1: Student zna podstawowe sposoby uzasadnień moralności.
EK2: Student zna różne sposoby uzasadniania powinności moralnej w
historycznie i systematycznie uporządkowanych nurtach filozoficznych.
EK3: Student potrafi wyróżnić i dokonać analizy metaetycznej nurtów etycznych
ze względu na podane przez nie kryterium dobra i zła, czyli ze względu na podaną
normę moralności.
EK4: Student potrafi powiązać różne sposoby uzasadnień moralności z
historycznymi systemami filozoficznymi oraz zestawiać i porównywać te systemy
pod względem pojawiających się w nich poglądów, terminów i kategorii
etycznych.
EK3: Student korzysta ze swojej wiedzy w rozstrzyganiu dylematów etycznych.
EK4: Student angażuje się w dyskusje i debaty wykorzystując swoją wiedzę na
temat etyki.
09. Treści kształcenia (treści programowe)
Lp.
T01
T02
T03
Tematyka zajęć i odpowiadająca im forma zajęć
Opis szczegółowy bloków tematycznych
Systemy etyczne w ujęciu J. Maritaina
Czytanie i analizowanie trzech pierwszych ksiąg Etyki
Nikomachejskiej Arystotelesa
Zasadnicze sposoby uzasadnia norm w etyce
3z7
(W
)
2
Liczba godzin
(Ć (K (S (P)
)
)
)
6
2
T04
T05
T06
T07
T08
T09
T10
T11
T12
T13
T14
T15
T16
T17
T18
Deontonomizm heteronomiczny Th. Hobbesa
Deontonomizm autonomiczny I. Kanta
Czytanie i analizowanie drugiego rozdziału Uzasadnienia metafizyki
moralności I. Kanta
Etyka aksjologiczna D. v. Hildebranda
Etyka egzystencjalistyczna (F. Nietzsche, J. P. Sartre)
Etyka czci dla życia Alberta Schweitzera
Dobro-cel racją moralnego działania
Czytanie i analizowanie kwestii 1-5, 12-21 część I-II Sumy
teologicznej św. Tomasza
Wyznaczniki moralnej wartości czynu
Prawo naturalne
Ogólne normy moralne
Sumienie norma normans i norma normata
Spory o sumienie i jego wolność
Nauka o cnotach
Bonum est faciendum czy persona est affirmanda ?
2
2
3
2
2
2
2
6
2
2
2
2
2
2
2
10. Metody i środki dydaktyczne
Metody nauczania:
Środki dydaktyczne:
wykład informacyjny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, analiza
tekstu z dyskusją
Podręczniki, teksty drukowane, teksty elektroniczne, ekran, autorskie
materiały dydaktyczne, projektor multimedialny, laptop, prezentacja
multimedialna
11. Sposoby oceny i kryteria zaliczenia modułu
Status formalny zaliczenia:
(zaznaczyć właściwe)
Oceny cząstkowe
(oceny formujące):
Zasady wyliczenia oceny
końcowej na podstawie
ocen cząstkowych
(ocena końcowa):
X ocena końcowa
 zaliczenie bez oceny
OC1: Aktywność na zajęciach
OC2: Egzamin końcowy pisemny w formie testowej
OCC1 podwyższa o pół stopnia ocenę OC2
Kryteria oceny końcowej
Student nie potrafi wymienić historycznych nurtów etycznych.
Student nie potrafi wymienić nurtów etycznych wyróżnionych ze względu na
Na ocenę 2.0
odmienne kryteria moralności.
Student nie potrafi wymienić podstawowych traktatów klasycznej etyki ogólnej
Student wymienia i opisuje historycznie różne nurty etyczne, ale nie potrafi opisać
sformułowanych w nich uzasadnień dobra czy powinności moralnej.
Na ocenę 3.0
Student wymienia systemy etyczne ze względu na kryterium moralności, ale nie
potrafi dokonać typologii owych kryteriów.
Student wymienia podstawowe traktaty etyki, ale nie potrafi powiązać ich ze sobą.
Plus za techniczny, teoretyczny język filozoficzny wypowiedzi.
Na ocenę 3.5
Student dostrzega różnice w poszczególnych systemach etycznych oraz potrafi
Na ocenę 4.0
4z7
Na ocenę 4.5
Na ocenę 5.0
przedstawić występujące w nich różne kryteria dobra i zła, powinności moralnej.
Student potrafi konfrontować ze sobą kryteria dobra i zła w poszczególnych
systemach etycznych.
Student potrafi analizować koncepcje dobra, normy moralności, ogólnych norm
moralnych, sumienia i cnót, krytycznie odnosząc się do poznanych systemów
etycznych.
Plus za precyzyjny, techniczny, teoretyczny język filozoficzny wypowiedzi.
Student potrafi opisać nurty etyczne zarówno od strony historycznej, jak też
metaetycznej i krytycznie ocenić zachodzące między nimi różnice.
Student potrafi krytycznie oceniać słabości i mocne strony kryteriów dobra i zła w
poszczególnych systemach etycznych.
Student potrafi zasadnie argumentować za określonymi koncepcjami dobra, normy
moralności, norm ogólnych, sumienia, cnoty) i łączyć je w uzasadnioną
metodologicznie i treściowo całość.
12. Macierz realizacji modułu
Efekt
Kształcenia
(dla modułu)
EK1
EK2
Siła, z jaką przyjęty efekt
kształcenia (modułowy)
realizuje efekty
zdefiniowane dla kierunku
(kierunkowe)
(+), (++), (+++)
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia
(należy uzupełnić w oparciu o
pkt. 11 „Sposoby oceny i
kryteria zaliczenia modułu)
K1_W04
K1_W05
K1_W07
K1_W09
K1_W11
K1_W12
K1_W13
+
+
+
++
++
+
++
++
+
++
Odpowiedzi na różne w formie
pytania testowe,
przedstawiane na ekranie w
audiowizualnym wykładzie, po
każdym wyłożonym problemie
danego nurtu etycznego, i na
końcu każdego wykładu
kończącego omówienie danego
nurtu etycznego.
K1_U01
K1_U02
K1_U05
K1_U06
K1_U07
K1_U08
+
+
+
+
+
+
Odniesienie danego
efektu Kształcenia
modułu do
szczegółowych efektów
zdefiniowanych dla
programu studiów (tzw.
efektów kierunkowych)
K1_W01
K1_W02
K1_W03
EK3
EK4
5z7
Odpowiedzi na pytania
sprawdzające zrozumienie i
zapamiętanie terminów
technicznych danego nurtu
etycznego zadane w teście
egzaminu końcowego.
Stawianie przez studenta
ważnych pytań względem
omawianego przez
wykładowcę nurtu etycznego.
Odpowiedzi na pytania testu
końcowego egzaminu, które
wymagają zarówno
poprawnego technicznie języka
opisującego dany nurt etyczny
jak też użycia własnych
EK5
EK6
+
+
+
+
+
+
+
+
K1_K01
K1_K02
K1_K03
K1_K04
K1_K05
K1_K06
K1_K07
K1_K08
teoretycznie krytycznych i
uzasadnionych określeń,
porównujących dane nurty
etyczne.
Aktywność dyskusyjna,
problematyzująca studenta na
wykładzie.
Odpowiedzi na te pytana testu
końcowego, które wymagają
twórczej wyobraźni, i
pomysłowości w konfrontacji
ze sobą nurtów etycznych.
13. Literatura przedmiotu
Literatura
podstawowa:
J. Maritain, Dziewięć wykładów o podstawowych pojęciach filozofii moralnej,
tłum. J. Merecki, Lublin 2001.
T. Styczeń, Zarys etyki, KUL, Lublin 1974
T. Styczeń, Etyka niezależna, Lublin 1980
T. Biesaga Zarys metaetyki, Kraków 1996
T. Ślipko SJ, Zarys etyki ogólnej, wyd. 4, WAM, Kraków 2004
K. Wojtyła, Człowiek w polu odpowiedzialności, Rzym - Lublin 1991
T. Biesaga, Spór o normę moralności, Kraków 1998
A. Szostek, Wokół godności, prawdy i miłości, Lublin 1998
K. Paczos, Podstawy teorii moralności. Zagadnienia podstawowe z etyki
filozoficznej i teologicznej. Perspektywa Arystotelesa i św. Tomasza,
Uniwersum, Gostynin 2011
Literatura
uzupełniająca:
J. Bourke, Historia etyki, tłum. A. Białek, Toruń 1994
D. v. Hildebrand, J. Tischner, Wobec wartości, Poznań 1984
Etyka. Zarys, J. Pawlica (red.), UJ, Kraków 1992
A. Szostek, Pogadanki z etyki, Częstochowa 1993
M. A. Krąpiec OP, Człowiek i prawo naturalne, Lublin 1975
R. Spaemann, Granice. O etycznym wymiarze działania, tlum. J. Merecki,
Warszawa 2006
P. Vardy, P. Grosch, Etyka, tlum. J. Łoziński, Poznań 1995
Zatwierdzenie Karty Modułu Kształcenia do realizacji:
6z7
Kraków, dnia
(miejscowość, data)
(podpis koordynatora modułu)
(podpis dziekana)
Przyjmuję do realizacji:
(data i podpisy wszystkich prowadzących moduł w danym roku akademickim)
7z7