BIA*KA - Blogi CEO

advertisement
BIAŁKA
BIAŁKA – WIELKOCZĄSTECZKOWE BIOPOLIMERY, ZBUDOWANE Z RESZT
AMINOKWASÓW POŁĄCZONYCH ZE SOBĄ WIĄZANIAMI. WYSTĘPUJĄ WE
WSZYSTKICH ŻYWYCH ORGANIZMACH ORAZ WIRUSACH. SYNTEZA BIAŁEK
ODBYWA SIĘ PRZY UDZIALE SPECJALNYCH ORGANELLI KOMÓRKOWYCH
ZWANYCH RYBOSOMAMI.
Budowa białek

Zsyntetyzowany w komórce łańcuch białkowy przypomina unoszącą się
swobodnie w roztworze "nitkę", która może przyjąć dowolny kształt, ale
ulega procesowi tzw. zwijania białka tworząc mniej lub bardziej sztywną
strukturę przestrzenną, zwaną strukturą lub konformacją białka "natywną".
Zwykle tylko cząsteczki, które uległy zwinięciu do takiej struktury, mogą
pełnić właściwą danemu białku rolę biochemiczną; istnieją jednak białka
pozbawione struktury trzeciorzędowej stanowiące wyjątek od tej reguły.
Skład pierwiastkowy
Najczęściej skład pierwiastkowy białek przedstawiany jest następująco:

Węgiel – 50%-55%

Tlen – 19%-24%

Azot – 15%-18%

Wodór – 6%-8%

Siarka – 0,3%-3%

Fosfor – 0%-0,5%.
Właściwości fizyczne i chemiczne

Białka są na ogół rozpuszczalne w wodzie. Do białek nierozpuszczalnych w
wodzie należą tzw. białka fibrylarne, występujące w skórze, ścięgnach,
włosach (kolagen, keratyna) lub mięśniach (miozyna).Na rozpuszczalność
białek ma wpływ stężenie soli nieorganicznych w roztworze, przy czym
małe stężenie soli wpływa dodatnio na rozpuszczalność białek.

Białka nie posiadają charakterystycznej dla siebie temperatury topnienia.
Przy ogrzewaniu w roztworze, a tym bardziej w stanie stałym, ulegają,
powyżej pewnej temperatury, nieodwracalnej denaturacji (ścinanie się
włókien białka).
Funkcja białek
Białka mają następujące funkcje:

kataliza enzymatyczna – od uwadniania dwutlenku węgla do replikacji chromosomów,

transport – hemoglobina, transferryna,

magazynowanie – ferrytyna,

kontrola przenikalności błon – regulacja stężenia metabolitów w komórce,

ruch uporządkowany – skurcz mięśnia, ruch – np. aktyna, miozyna,

wytwarzanie i przekazywanie impulsów nerwowych,

kontrola wzrostu i różnicowania,

budulcowa, strukturalna – np. &-keratyna, elastyna, kolagen,

przyleganie komórek,

regulatorowa (regulacja hormonalna i regulacja przebiegu procesów genetycznych) – reguluje przebieg
procesów biochemicznych – np. hormon wzrostu, insulina, czynniki transkrypcyjne i inne.
Białka rybosomalne

Białka rybosomalne – białka wchodzące, oprócz rybosomalnego RNA, w
skład rybosomów. Biorą udział w procesie translacji. Wśród białek
rybosomalnych możemy wyróżnić czynniki inicjacji translacji, czynniki
elongacyjne i czynniki uwalniające oraz inne białka, pełniące funkcje
regulacyjne.
Białka pełnowartościowe

Białka pełnowartościowe (doborowe) – białka zawierające wszystkie
aminokwasy egzogenne w odpowiednich ilościach oraz w odpowiednim
wzajemnym stosunku. Pełnowartościowe są białka zwierzęce (bogate są w
nie np. jajka, mięso, drób, ryby, ser i mleko) oraz niektóre białka roślinne.
Białka niepełnowartościowe

Białka niepełnowartościowe (niedoborowe) – białka pochodzenia
roślinnego, które zawierają mało lub nie zawierają wcale aminokwasów
egzogennych (w przeciwieństwie do białek pełnowartościowych,
doborowych). Białka takie występują m.in. w nasionach roślin
strączkowych, zbożach i orzechach. Mogą stanowić wystarczające źródło
białka w diecie (np. wegańskiej), pod warunkiem spożywania różnych
rodzajów takich białek, dzięki czemu dostarcza się wszystkich rodzajów
aminokwasów egzogennych na zasadzie komplementacji.
Białko zielonej fluorescencji

Białko zielonej fluorescencji (ang. green fluorescent protein, GFP) –
naturalnie występujące białko wykazujące fluorescencję.GFP jest małym
białkiem pochodzącym z meduzy Aequorea victoria, u której pełni nie do
końca zrozumiałą funkcję.

GFP znajduje zastosowanie w biologii molekularnej komórki. Jego łatwa
wizualizacja i brak toksyczności wobec organizmów żywych sprawia, że
znakomicie sprawdza się jako cząsteczka reporterowa, służąca do
badania np. aktywności promotorów lub wydajności transfekcji komórek.
Nobel z chemii za białko fluoryzujące
Nagrodę otrzymali wspólnie trzej pracujący w USA naukowcy - Japończyk Osamu
Shimomura i Amerykanie Martin Chalfie i Roger Y. Tsien.
Zielone białko fluoryzujące, w skrócie GFP, to naturalnie występujące białko, które
ma zdolność świecenia. Osamu Shimomura odkrył je w ciele meduzy już w latach
60. Z czasem okazało się, że świecące na zielono białko może pomóc w śledzeniu
wielu procesów biochemicznych, cennych zwłaszcza dla medycyny.
Dzięki szczegółowym obserwacjom dziś można dokładnie badać na przykład jak
powstają komórki nerwowe w mózgu, w jaki sposób wirus HIV atakuje ciało
człowieka, oraz jak rozwijają się nowotwory. To pomaga w leczeniu wielu groźnych
chorób.
Podział białek
Istnieje wiele kryteriów podziału białek.

Ze względu na budowę i skład, dzielimy białka na proste i złożone.
Białka dzielimy również ze względu na właściwości odżywcze – wyróżnia się białka
doborowe i niedoborowe.

Białka doborowe (Pełnowartościowe) – te które w swoim składzie zawierają
wszystkie aminokwasy egzogenne. Do takich białek zaliczamy np. albuminę,
białko jaja kurzego, białko mleka i mięsa.

Białka niedoborowe (Niepełnowartościowe) – te w których brakuje choćby
jednego aminokwasu egzogennego. Przykładem takiego białka jest kolagen,
żelatyna.
DENATURACJA BIAŁKA
Jest to nieodwracalny proces polegający na niszczeniu przestrzennej struktury białka pod
wpływem wysokiej temperatury, soli metali ciężkich, stężonych kwasów, wysokiego
ciśnienia, promieniowania ultrafioletowego. Czynniki te powodują rozerwanie wiązań
wodorowych, jonowych, czyli po prostu niszczą wiązania stabilizujące strukturę łańcuchów
polipeptydowych. Skutek – utrata właściwości biologicznych, fizycznych i chemicznych.
Download