Edukacja tajemna cz.2: Daleki Wschód

Propozycja przedmiotu fakultatywnego
2014/2015
TYTUŁ PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO Edukacja tajemna cz. 2: Daleki Wschód
PROWADZĄCY dr Michał Nowicki.
ZAKŁAD/PRACOWNIA Zakład Historii Wychowania
LICZBA GODZIN 15 SEMESTR zimowy (II poł.)
Propozycja dla: studentów studiów I stopnia II i III rok, kierunek: pedagogika
Problematyka
Dzisiejsza edukacja w dużym stopniu koncentruje się na życiu doczesnym, zapominając
niemal całkowicie o duchowym potencjale człowieka, który, jak się utrzymuje, odróżnia
człowieka od zwierząt i daje mu ogromne możliwości. Okazuje się, że rozwój religijnofilozoficzny człowieka był głównym celem wychowania już w najdawniejszych czasach, a
szczyt zainteresowania osiągnął w epoce górnego paleolitu, po czym zaczął stopniowo
słabnąć. Wiąże się to m.in. z rozwojem cywilizacyjnym.
Cykl przedmiotów fakultatywnych, poświęconych „edukacji tajemnej” ma pokazać cenne
dziedzictwo kulturowe Dalekiego Wschodu, które miało znaczny wpływ także na cywilizację
europejską. Omówione zostaną m.in. struktury inicjacyjne o charakterze mistycznym, rozwój
myśli filozoficznej w Indiach od okresu wedyjskiego do rozwoju klasycznych darśan,
powstanie alchemii azjatyckiej, metody pracy indywidualnej mistrza z uczniem.
Zaliczenie:
obecność na zajęciach; ocena na podstawie aktywności i analizy tekstu źródłowego,
przeprowadzonej indywidualnie bądź w kilkuosobowej grupie podczas zajęć
Podstawowa literatura:
Albert, K. (2002). Wprowadzenie do filozoficznej mistyki. Kęty.
Balcerowicz, P. (2003). Historia klasycznej filozofii indyjskiej, cz. 1: początki, nurty
analityczne i filozofia przyrody. Warszawa.
Brockington, J. L. (1990). Święta nić hinduizmu. Hinduizm w jego ciągłości i różnorodności.
(J. Marzęcki, Trans.). Warszawa.
Brooks, D. R. (2001). Wiedza ezoteryczna i tradycja nauczycieli. In D. S. Lopez (Ed.),
Praktyki religijne w Indiach. Warszawa.
Czerniak-Drożdżowicz, M. (1999). Tantryczne tradycje Indii. Znak, 51(10).
Dmuchowska, M. (2011). Wartość wiedzy w adwaita-wedancie. Estetyka i krytyka, 22(3).
Eliade, M. (1988). Historia wierzeń i idei religijnych, t. I-III. (S. Tokarski, Trans.).
Warszawa.
Eliade, M. (2000). Alchemia azjatycka. (I. Kania, Trans.). Warszawa.
Eliade, M. (2007). Kowale i alchemicy. (A. Leder, Trans.). Warszawa.
Flood, G. (2008). Hinduizm. Wprowadzenie. (M. Ruchel, Trans.). Kraków.
Hamilton, S. (2010). Filozofia indyjska. Wprowadzenie. (M. Szkółka & M. Jakubczak,
Trans.). Kraków.
Jakubczak, M. (1999). Poznanie wyzwalające. Filozofia jogi klasycznej. Kraków.
Jakubczak, M. (2001). Elementy filozofii jogi. In B. Szymańska (Ed.), Filozofia Wschodu.
Kraków.
Kudelska, M. (2001). Filozofia Indii - kilka uwag wstępnych. In B. Szymańska (Ed.),
Filozofia Wschodu. Kraków.
Kudelska, M. (2006). Hinduizm. Kraków.
Sacha-Piekło, M. (1999). Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i
prraktykach siddhajogi. Kraków.
Sellmer, S. (2011). Indyjski schemat “celów człowieka.” Estetyka i krytyka, 22(3).
Stadnik, A. (Trans.). (2009). Bhagawadgita. Wrocław.
Trzciński, Ł. (2001). Tantra śiwaicka. In B. Szymańska (Ed.), Filozofia Wschodu. Kraków.