Filozofia odrodzenia
advertisement
Filozofia odrodzenia Trzy okresy filozofii nowożytnej Filozofia odrodzenia (XV-XVI w.); Wiek systemów nowożytnych (XVII w.); Wiek oświecenia i krytyki (koniec wieku XVII i wiek XVIII); Filozofia odrodzenia (XV i XVI w.) Zerwanie z przeszłością, potępienie scholastyki; Podstawowe hasło – wolność; człowiek jako jednostka ma możność i prawo rozstrzygania o prawdzie; Brak dogmatów i prawd objawionych, kryzys szkół filozoficznych; Prostota myśli, naturalność rozumowania, uznanie zdrowego rozsądku; Dążenie do wiedzy praktycznej; Myśliciele epoki Mikołaj z Kuzy (1401–1464) czynna rola umysłu należy dążyć do ścisłości poznania zastosowanie matematyki Leonardo da Vinci (1452–1529) malarz, architekt, rzeźbiarz, filozof, konstruktor maszyn trzeźwy, empiryczny, naukowy stosunek do przyrody Dorobek filozoficzny odrodzenia Odrzucenie dogmatycznych kryteriów prawdy Przyroda i człowiek jako główne przedmioty zainteresowania filozofów Nowa koncepcja przyrody według Giordano Bruno Nowa metodologia przyrodoznawstwa – Franciszek Bacon Giordano Bruno (1548 lub 1550 – 1600) Czerpał z Kopernika, wywnioskował nieskończoność świata – wszechświat jest jednorodny i zbudowany z jednej materii; Odwoływał się do poglądów panteistycznych – duch jest rozproszony we wszechświecie; Uważał, że wszystko, co żyje, jest wolne od przymusów (także religijnych); Niejasny stosunek do Boga, mało ścisła filozofia Franciszek Bacon (1561–1626) Rozwinął metodologię empiryzmu; Dokonał klasyfikacji nauk (historia jako dziedzina pamięci, poezja – dziedzina wyobrażeń, filozofia i nauka – dziedzina rozumu); Uważał, że filozofia ma wpływać na nasze życie, rozwiązywać nie tylko problemy myślowe; Twierdził, że należy być podejrzliwym w stosunku do języka (może nas wprowadzać w błąd); Odwoływał się do filozofii przyrody = poznawanie i stosowanie praw przyrody; filozofia człowieka = antropologia i socjologia; Polska filozofia odrodzenia Mikołaj Kopernik (1473–1543) – przyrodnik i filozof; krytyk dotychczasowych teorii astronomicznych – wyznawca heliocentryzmu; Jakub Górski (ok. 1525–1583) – liczne dzieła z zakresu gramatyki, retoryki, teologii; przedstawiciel „nowego stoicyzmu”; Adam Burski (ok. 1560–1611) – przedstawiciel stoicyzmu; profesor filozofii moralnej w Zamościu; głosił stoicki sensualizm oraz empiryzm Dziękuję za uwagę ;)
