Filozofia Leszka Kołakowskiego Dr Magdalena Płotka Urodził się w Radomie 12 października 1927r. Wychował go ojciec Julian Jerzy, wnuk powstańca styczniowego, zesłanego po 1963r. Od 1937 Leszek mieszkał w Łodzi, gdzie zdobył wykształcenie na tajnych kompletach „Prawdą jest, że byłem aktywny w latach stalinowskich, tj. między rokiem 1950 a 1953, w zwalczaniu doktryn katolickich (…) Pisałem na ten temat niejednokrotnie; to wywodziło się z fałszywie pojętej tradycji antyklerykalnej, której sens całkowicie się zmienił w międzyczasie. Pisałem w tym czasie wiele rzeczy niemądrych (…) ale społecznie (…) szkodliwych”. Kołakowski powoływał się na pisma młodego Marska („Ideologię niemiecką”, „Świętą rodzinę”, „Rękopisy ekonomiczno filozoficzne z 1844r”. Przeciwstawiał jego poglądy poglądom Lenina i Engelsa. Dowodził, że człowiek posiada w poznawaniu świata swój twórczy wkład. Filozofia jako ideologia, nie nauka. „Nie mam żadnej swojej filozofii. Interesuje się, oczywiście, filozofią i czasem o niej piszę, ale nigdy nie miałem ambicji, by mieć jakąś własną filozofię, różną od wszystkich innych. Podejrzewam także, że wszystko, co w tej dziedzinie ważne, dawno zostało powiedziane. Nie mam zatem żadnej filozofii i nie mam wrażenia, bym jej potrzebował” jest ideologią, nieweryfikowalną wiedzą o znaczeniu głównie moralnym. „Filozofia jest wysiłkiem dyskursywnego wyrażania tych samych treści, które innymi środkami wyrażane są w sztuce, literaturze, w religii, po części w wiedzy naukowej, po części w myśleniu politycznym”. Filozofia