Formacja dla Ruchu 2011/2012 OSOBA I MISJA JEZUSA CHRYSTUSA Konferencja nr 0 – wprowadzenie Głębsze poznanie Boga Flp.3.8 „…. wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego”. Kol 1:10 "abyście już postępowali w sposób godny Pana, w pełni Mu się podobając, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i rosnąc przez głębsze poznanie Boga." Mamy rosnąć poprzez głębsze poznanie Boga, poznanie Jezusa ma być dla nas najwyższą wartością. Pragniemy przyjrzeć się dziełu zbawienia przygotowanemu i wykonanemu dla nas. Przyjrzeć się ewangelii, którąś my przyjęli i która dała nam życie. Nic nowego, ale jeszcze raz istota ewangelii, ale w szerszy i bardziej pogłębiony sposób. Temat: Osoba i misja J.CH. Nauczanie chrystocentryczne, skoncentrowane na osobie i dziele Jezusa Chrystusa. Bóg wyraził się poprzez Syna, objawił się w Chrystusie. Jaką J.CH miał misję? Po co przyszedł na świat? W jaki sposób wykonał wole Ojca?. Jaki jest główny przekaz. Pokazać główne dzieła, filary zbawienia. J 14:9 "Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?"" Cel: Wzbudzić miłość do J.CH, zachwyt, pogłębić poznanie, wskazać na najwyższą wartość, najpiękniejszą perłę. Jeszcze bardziej poznać aby jeszcze bardziej kochać. Nie dla wiedzy która wbija w pychę ale dla miłości, aby wypełniać ideał kochania Boga z całego serca, umysłu, duszy. Miłość sprawia że robimy rzeczy na które na co dzień nas nie stać. Ma przyczynić się do uświęcenia i dzielenia się ewangelia z tymi, którzy Jezusa jeszcze nie znają. Przerwany odpoczynek Boga Rdz 2:2 "A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął." Hb.4.4-5 Powiedział bowiem [Bóg] na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich. Boży szabat został przerwany przez grzech człowieka. Bóg w osobie Jezusa podejmuje się trudu dzieła zbawienia. Na czym to dzieło polegało? Co Jezus Chrystus musiał dla nas uczynić? Jaki był Boży plan zbawienia? W jaki sposób Bóg zamierzał zbawić człowieka, okazać mu swoją miłość. 1 Dzieło do wykonania: J.17.4 Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. Wcielenie Śmierć Zmartwychwstanie Wniebowstąpienie Wywyższenie Wstawiennictwo Boży odpoczynek został przerwany, Syn otrzymał zadanie, miał wypełnić wolę Ojca, miał odkupić człowieka. Konstrukcja konferencji: Nauczanie ma zawierać pewien zakres biblijnej wiedzy, jednak to nie ona ma być najważniejsza w tym procesie. Choć trochę teologi biblijnej uporządkuje spostrzeganie osoby Jezusa i Jego misji. Konferencje składały by się z dwóch części: Biblijne wyjaśnienie doktryny Zastosowanie praktyczne tej prawdy w naszym życiu Przykład do naśladowania – królowa z Saby jako wzór dla nas Tak jak królowa Makeda, która odbyła podroż z krańców ziemi, my podobnie chcemy włożyć wysiłek w duchowa podróż aby poznać i zachwycić się „kimś większym od Salomon” - Salomon jest typem Chrystusa, Makeda obraz chrześcijan, którzy chcą głębiej poznać Chrystusa, nie wystarcza im to co jest, chcą ujrzeć całą chwałę, modrość, bóstwo oraz dzieło zbawienia, aby się osobiście przekonać, zachwycić i oddać chwałę (wonności, drogocenne kamienie) i zostać obdarowanym. Królowa Makeda osobiście podjęła trud podróży aby poznać króla Salomona, zachwyciła się jego osobowością, jego królestwem – tak my chcemy lepiej poznać Chrystusa i przyjrzeć się jego dziełu zbawienia, w jaki sposób nas zbawił, aby w pełniejszy sposób Go wielbić i zostać obdarowanymi darami Ducha Świętego. Ogromna odległość jak na tamte czasy. Prawdopodobnie istniała droga handlowa w X w p.n.e. Poprzez wymianę handlową za pośrednictwem kupców królowa usłyszała o Salomonie. Dz.Ap. 8.26-27 Filip spotyka urzędnika etiopskiego eunucha królowej Etiopii Kandaki, może on podróżował tym szlakiem. Królestwo Saby oraz południowa Arabia słynęły z aromatycznych żywic , kadzideł, przypraw. Do Jerozolimy jest ok 2500 km podróży przez piaski Arabii, wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego, cała podróż trwała co najmniej 6 miesięcy w jedną stronę drogą lądową. Ofiarowała Salomonowi fortunę 120 talentów złota – wartość ok 4 mln dolarów, 4, 5 tony. Roztrząsała trudne zagadnienia – trochę teologii biblijnej, główne doktryny: praegzystencja Chrystusa, bóstwo Chrystusa, wcielenie, narodziny, śmierć, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, uwielbienie, wstawiennictwo Oby Duch Święty dał nam zobaczyć jak ona zobaczyła: 2Krn 9:3 "Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował," abyśmy zobaczyli osobę Chrystusa króla i jego dzieło. Została obezwładniona świetnością i bogactwem dworu Salomona. 2 1. Zachwyt Bogiem. Po co? Aby nim żyć, aby wypełniać przykazanie: Będziesz miłował Pana Boga, z całego serca, z całej duszy, ze wszystkich sił. Amen. 2. Aby Go lepiej poznać i odpowiedzieć wielkim uwielbieniem na modlitwie osobistej i naszych wspólnych spotkaniach. Złożyć dar naszych warg i serc, aby po naszej modlitwie tu ludzie powtarzali słowa Pisma „prawdziwie Bóg jest między wami”. 3. Aby przyjąć dary Ducha Świętego. Te Pawłowe i te Izajaszowe. 4. Aby rozpowiadać dzieła Pańskie, tym którzy nie słyszeli Czy chcę podjąć wysiłek, podróż z krańców ziemi, czy chcę wysilić mój umysł aby rozważać trudne zagadnienia, czy dam Bogu 7 wieczorów środowych, czy będę się dzielił z braćmi i siostrami moim osobistym świeżym poznaniem Boga? Cy wystarczy mi dotychczasowe poznanie, czy uwielbienie jest takie jak powinno w twoim życiu? Chcemy odbyć pielgrzymkę do Jerozolimy, idziesz z nami? Czy zostajesz? Czy wystarczą ci informacje z drugiej ręki, czy osobiście zaryzykujesz i głębiej poznasz Chrystusa Zachwyt Saby to nie pogoń za miłymi uczuciami ..wszystkie widzenia, objawienia, niebiańskie odczucia i cokolwiek w tym rodzaju można jeszcze wymyśleć, nie są warte nawet tyle co najmniejszy akt pokory - św. Jan od Krzyża Saba i Salomon Mt 12:42 bt "Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon." Łk 11:31 bt "Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon." 1Krl 10:1 bt "Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos [mądrości] Salomona, przybyła, aby osobiście się o niej przekonać." 1Krl 10:4 bt "Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował," 1Krl 10:10 bt "Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie przyniesiono więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi." 2Krn 9:1 bt "Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos o Salomonie, przybyła, aby przez roztrząsanie trudnych zagadnień osobiście …" "Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos o Salomonie, przybyła, aby przez roztrząsanie trudnych zagadnień osobiście przekonać się w Jerozolimie o [mądrości] Salomona. [Przybyła] ze świetnym orszakiem i wielbłądami dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co postanowiła." 2Krn 9:3 bt "Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował," 2Krn 9:9 bt "Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie było więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi." 3 Informacje o królowej z Saby Makeda - pierwsza znana królowa Saby. Makeda to imię wywodzące się z tradycji etiopskiej; w islamskich przekazach nazywana była Bilkis ( بببببBilqīs). Inne wersje jej imienia to Nikaule oraz Nicaula. Biblijna Pierwsza Księga Królewska oraz Druga Księga Kronik (por. 1 Krl 10,1-13 oraz 2 Krn 9,112) informują, że Makeda złożyła wizytę królowi izraelskiemu Salomonowi, słysząc o jego mądrości i bogactwach. Wizyta ta miała prawdopodobnie miejsce w połowie wieku X p.n.e. Jej celem było najprawdopodobniej pogłębienie dwustronnej wymiany handlowej. Stary Testament kilkakrotnie mówi o Królestwie Saby. Dwukrotnie w odniesieniu do królowej tego królestwa, która złożyła wizytę Salomonowi: w Pierwszej Księdze Królewskiej oraz w Drugiej Księdze Kronik (por. 1 Krl 10,1-13 oraz 2 Krn 9,1-12). Mądrościowa Księga Hioba wspomina o napaści mieszkańców Saby – Sabejczyków – na dom sprawiedliwego męża Hioba (por. Hi 1,15). W psalmie 72 odnaleźć można proroctwo dotyczące nadchodzącego królestwa mesjańskiego, którego władca otrzyma dar złota z Saby (por. Ps 72,15). Również Księga Izajasza w 60 rozdziale przepowiada dary kadzidła i złota, które ofiarują w Jerozolimie przybywający z Saby – liturgia chrześcijańska upatruje w tym tekście zapowiedź wizyty Mędrców przy narodzinach Chrystusa. W 6 rozdziale prorockiej Księgi Jeremiasza Bóg odrzuca niegodny dar kadzidła przywiezionego ze Saby (por. Jr 6,20). Ostatni raz w Biblii odnaleźć można nazwę Królestwa Saby w lamencie nad upadkiem Tyru proroka Ezechiela (por. Ez 27,20). Królestwo Saby Saba, bibl. Szeba (hebr. ששש, arab. )ששש, jedno z największych królestw przedmuzułmańskich, które znajdowało się w południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego (obecny Jemen). Stolicą Saby było miasto Marib. Rozwinięte rolnictwo i handel (gł.z Indiami i Afryką Wschodnią), własne pismo południowoarabskie. Wznoszono również zamki i świątynie na terenach znanych w starożytności z produkcji wartościowego kadzidła i mirry. Jego początki sięgają wieku XI p.n.e. Pierwszą znaną królową Saby była Bilkis (w tradycji etiopskiej – Makeda), która złożyła wizytę królowi Izraela Salomonowi (połowa wieku X p.n.e.), słysząc o jego mądrości i bogactwach. Wizyta ta miała zapewne na celu pogłębienie dwustronnej wymiany handlowej. Według tradycji etiopskiej Salomon i Makeda spłodzili Menelika I, który jest uważany za pierwszego cesarza Etiopii i założyciela jej starożytnej stolicy – Aksum. W wieku IV p.n.e. Królestwo Saby zostało podbite przez arabski lud Himjarytów. Teksty biblijne dotyczące odwiedzin królowej u Salomona 1 Król.10 1 Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos [mądrości] Salomona, przybyła, aby osobiście się o niej przekonać. 2 Przyjechała więc do Jerozolimy ze świetnym orszakiem i wielbłądami, dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co ją nurtowało. 3 Salomon zaś udzielił jej wyjaśnień we wszystkich zagadnieniach przez nią poruszonych. Nie było zagadnienia, nieznanego królowi, którego by jej nie wyjaśnił. 4 Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował, 5 jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, i mieszkanie jego dworu, stanowiska usługujących jemu, jego szaty, jego podczaszych, jego całopalenia, które składał w świątyni Pańskiej, wówczas wpadła w zachwyt. 6 Dlatego przemówiła do króla: «Prawdziwa była wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dziełach i o twej mądrości. 7 Jednak nie dowierzałam tym wieściom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie powiedziano. Przewyższyłeś mądrością i powodzeniem wszelkie pogłoski, które usłyszałam. 8 Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni stale znajdują się przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość! 4 9 Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg twój, za to, że ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na tronie Izraela; z miłości, jaką żywi Pan względem Izraela, ustanowił ciebie królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości». 10 Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie przyniesiono więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi. 11 Flota Hirama, która dostarczyła złoto z Ofiru, przywiozła również drewno sandałowe i wielką ilość drogocennych kamieni. 12 Z drzewa sandałowego król zrobił chodnik do świątyni Pańskiej i do pałacu królewskiego oraz cytry i harfy dla śpiewaków. Tyle drzewa sandałowego nie sprowadzono i nie widziano aż do dnia dzisiejszego. 13 Król Salomon zaś podarował królowej Saby wszystko, w czym okazała swe upodobanie i czego pragnęła, prócz tego, czym ją Salomon obdarzył z królewską hojnością. Niebawem wyruszyła w drogę powrotną do swego kraju wraz ze swymi sługami. 2 Krn.9 1 Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos o Salomonie, przybyła, aby przez roztrząsanie trudnych zagadnień osobiście przekonać się w Jerozolimie o [mądrości] Salomona. [Przybyła] ze świetnym orszakiem i wielbłądami dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co postanowiła. 2 Salomon zaś udzielił jej wyjaśnień dotyczących wszystkich zagadnień, przez nią poruszonych. Nie było zagadnienia nieznanego Salomonowi, którego by jej nie wyjaśnił. 3 Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował, 4 jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, i mieszkanie jego dworu, stanowiska usługujących mu, jego szaty, jego podczaszych i ich ubiory, i jego całopalenia, które składał w świątyni Pańskiej - wówczas wpadła w zachwyt. 5 Dlatego przemówiła do króla: «Prawdziwa była wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dziełach i o twej mądrości. 6 Jednak nie dowierzałam ich słowom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie opowiedziano o ogromie twej mądrości. Przewyższyłeś pogłoski, które usłyszałam. 7 Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni wciąż stoją przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość. 8 Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg twój, który ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na swoim tronie jako króla, [oddanego] dla Pana, Boga swego. Z miłości, jaką twój Bóg żywi względem Izraela, [chcąc] zapewnić mu trwanie na wieki ustanowił cię nad nim królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości». 9 Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie było więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi. 10 Także słudzy Hurama i słudzy Salomona, którzy przywozili złoto z Ofiru, sprowadzali drewno sandałowe i drogocenne kamienie. 11 Z tego drewna sandałowego król zrobił podłogi do świątyni Pańskiej i do pałacu królewskiego oraz cytry i harfy dla śpiewaków. Takich, jak te, nie widziano przedtem w ziemi judzkiej. 12 Król Salomon zaś podarował królowej Saby wszystko to, w czym okazała swe upodobanie i czego pragnęła, więcej niż to, co sama przywiozła królowi. Niebawem wyruszyła w drogę powrotną do swego kraju wraz ze swą świtą. 13 Waga złota, które co rok dostarczano Salomonowi, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota, 14 oprócz opłat handlarzy i kupców wędrownych, którzy je wnosili. Wszyscy królowie arabscy i namiestnicy krajowi wnosili złoto i srebro Salomonowi. 15 Sporządził zatem król Salomon dwieście tarcz z kutego złota, a na każdą tarczę wychodziło sześćset [syklów] kutego złota. 16 Ponadto trzysta puklerzy z kutego złota, na każdy puklerz wychodziło trzysta [syklów] złota. Umieścił je król w "Domu Lasu Libanu"*. 17 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem. 18 Tron miał sześć stopni i podnóżek* ze złota oraz poręcze po obu stronach siedzenia, a przy poręczach stały dwa lwy. 19 Na sześciu stopniach stało tam po obu stronach dwanaście lwów. Czegoś takiego nie uczyniono w żadnym królestwie. 20 Wszystkie też naczynia, z których pił król Salomon, były złote, również szczerozłote były wszelkie naczynia "Domu Lasu Libanu". Nie było srebra: nie ceniono go w czasach Salomona. 5 21 Król bowiem posiadał okręty, które ze sługami Hurama pływały do Tarszisz. Co trzy lata przybywały okręty z Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową oraz małpy i pawie. 22 Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi. 23 Wszyscy więc królowie ziemi udawali się do Salomona, by posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce. 24 Każdy zaś z nich składał corocznie swój dar: naczynia srebrne i naczynia złote, szaty czy też zbroje lub wonności, konie albo muły. 25 Miał więc Salomon cztery tysiące przegród dla koni i rydwanów oraz dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie. 26 Panował on wówczas nad wszystkimi królami od Rzeki aż do ziemi filistyńskiej i aż do granicy Egiptu. 27 Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli. 28 Przywożono też dla Salomona konie z Musri i ze wszystkich krajów. 6