Charakterystyka wybranych instytucji

Charakterystyka
wybranych instytucji
Marta Milewska
Paulina Wrona
Finanse, Rachunkowość i Ubezpieczenia
Grupa 6
Plan prezentacji
Charakterystyka następujących instytucji:
1. Rzecznik Finansowy (Ubezpieczonych)
2. PIU
3. EIOPA
4. IAIS
5. FSB (Financial Stability Board)
1. Rzecznik Finansowy (Ubezpieczonych)
Rzecznik Ubezpieczonych (RU) – polski urząd państwowy, którego zadaniem
było reprezentowanie interesów ubezpieczających, ubezpieczonych,
uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków otwartych
funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów
emerytalnych (PPE).
Rzecznik Finansowy jest instytucją ustawowo powołaną do reprezentowania
klientów instytucji finansowych. Podstawowym zadaniem Rzecznika jest
rozpatrywanie wniosków, skarg i zażaleń oraz udzielanie porad w sprawach
wynikających z pomiędzy klientem a instytucją finansową.
RU z dniem 11.10.2015 przekształcił się w Rzecznika Finansowego.
Rzecznik Ubezpieczonych
Rzecznik Finansowy
1. Obowiązki Rzecznika Finansowego
Obecnie Rzecznik Finansowy przejął obowiązki Rzecznika Ubezpieczonych, czyli:
•
•
•
•
•
•
•
•
udzielanie opinii, konsultacji i informacji prawno-ubezpieczeniowych oraz wyjaśnień w zakresie prawa;
rozpatrywanie skarg i wniosków indywidualnie kierowanych przez klientów do Rzecznika, związanych z niesłuszną
w opinii klienta odmową uznania reklamacji przez podmiot z rynku finansowego;
występowanie z wnioskiem o udzielenie informacji do wspomnianych instytucji i ubezpieczycieli;
występowanie z wnioskiem o zmianę stanowiska wspomnianych instytucji i ubezpieczycieli, jeśli w opinii Rzecznika
jest ono niekorzystne dla ubezpieczonego;
wydawanie opinii dla projektów aktów prawnych dotyczących organizacji rynku finansowego;
badania rynku ubezpieczeniowego i emerytalnego;
edukowanie i informowanie ubezpieczonych, podnoszenie świadomości ubezpieczeniowej;
sporządzanie sprawozdań statystycznych dotyczących skarg na ubezpieczycieli.
Ponadto uzyskał nowe obowiązki, takie jak:
•
•
•
•
prowadzenie mediacji pomiędzy klientem a podmiotem rynku finansowego;
wydawanie opinii dla projektów aktów prawnych dotyczących organizacji rynku finansowego;
na towarzystwo które nie wywiązuje się należycie z obowiązków, będzie mógł nałożyć karę finansową do 100 000
tys. złotych,
za zgodą osoby poszkodowanej i w jej imieniu postawi przed sądem ubezpieczyciela, który dopuszcza się
niedozwolonych działań.
1. Kto został pierwszym Rzecznikiem Finansowym?
Rzecznik jest powoływany na wniosek ministra finansów, na 4-letnią kadencję
i na nie więcej niż dwie następujące po sobie kadencje. Stanowisko Rzecznika
Finansowego może piastować osoba obywatelstwa polskiego, posiadająca
wykształcenie wyższe, "wyróżniająca się wiedzą i doświadczeniem w
zakresie funkcjonowania rynku finansowego i regulacji prawnych
tworzących jego otoczenie". Rzecznik Finansowy nie może należeć do partii
politycznej, być akcjonariuszem czy członkiem władz podmiotów rynku
finansowego.
W pierwszej kadencji funkcję Rzecznika Finansowego pełni Aleksandra
Wiktorow, poprzedni Rzecznik Ubezpieczonych.
2. PIU – Polska Izba Ubezpieczeń
Polska Izba Ubezpieczeń - (PIU) – organizacja samorządu gospodarczego,
działająca od od 1990 r. Skupia ona działających w Polsce ubezpieczycieli
(zrzesza 77 członków: 55 spółek akcyjnych, 13 oddziałów zagranicznych oraz 9
towarzystw ubezpieczeń wzajemnych).
2. Główne cele PIU
Do głównych celów Polskiej Izby Ubezpieczeń należą:
•
•
•
•
•
•
•
Budowanie silnego samorządu ubezpieczeniowego;
Wspieranie budowania racjonalnego systemu prawnego regulującego usługi
ubezpieczeniowe w Polsce;
Działanie w ramach międzynarodowych struktur samorządu ubezpieczeniowego;
Wymiana informacji i integrowanie środowiska ubezpieczeniowego;
Współpraca z nadzorem finansowym, instytucjami ubezpieczeniowymi i
finansowymi;
Edukacja w zakresie ubezpieczeń;
Budowanie prestiżu i zaufania wobec usług ubezpieczeniowych w Polsce.
3. EIOPA
European Insurance and Occupational Pensions Authority
EIOPA to Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych
Programów Emerytalnych.
EIOPA został utworzony w 2011 r., w ramach Europejskiego Systemu Nadzoru
Finansowego (ESNF), jako Europejski Urząd Nadzoru mający wzmacniać
europejskie mechanizmy nadzorcze w celu lepszej ochrony właścicieli polis,
członków programów emerytalnych i uposażonych oraz w celu przywrócenia
zaufania do systemu finansowego.
3. Główne cele EIOPA
Do głównych celów Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych
Programów Emerytalnych należą:
•
•
•
•
•
zapewnienie konsumentom przejrzystości, prostoty, dostępności i uczciwości na
rynku wewnętrznym;
odgrywanie wiodącej roli w opracowywaniu prawidłowych i rozważnych przepisów
regulujących rynek wewnętrzny UE;
poprawa jakości, efektywności i spójności nadzoru nad ubezpieczycielami i
pracowniczymi programami emerytalnymi w UE;
identyfikacja, ocena i minimalizacja ryzyka oraz zagrożeń i zarządzanie nimi w
odniesieniu do stabilności finansowej sektora ubezpieczeń i sektora pracowniczych
programów emerytalnych;
EIOPA działający jako nowoczesna, kompetentna i profesjonalna organizacja,
zarządzana w skuteczny sposób, cechująca się efektywnymi procesami oraz dobrą
reputacją.
4. IAIS
International Association of Insurance Supervisors
Jest to Międzynarodowe Stowarzyszenie Nadzorców Ubezpieczeniowych,
które utworzone zostało w 1994 roku.
Zrzesza organy nadzorcze i regulacyjne ze 140 państw oraz organizacje
międzynarodowe, w tym:
• Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (EIOPA),
• Bank Światowy,
• Międzynarodowy Fundusz Walutowy.
4. Główne cele IAIS
Do głównych celów Międzynarodowego Stowarzyszenia Nadzorców
Ubezpieczeniowych należą:
• opracowywanie standardów w dziedzinie nadzoru ubezpieczeniowego,
• ich implementacja oraz
• wspieranie rozwoju rynków ubezpieczeń krajów członkowskich.
4. FSB
Financial Stability Board
Komitet Stabilności Finansowej opiera się na istniejących instytucjach i jest dla
nich forum wymiany opinii i ocen sytuacji w sektorze finansowym na
podstawie wszelkich dostępnych informacji, analiz itp. Jest to też płaszczyzna
współpracy i wspólnego podejmowania działań mających na celu utrzymanie
stabilności krajowego systemu finansowego.
Komitet ma dbać o stabilność finansową zarówno w czasie spokoju, jak i
niepokoju na rynkach finansowych.
4. Główne cele FSB
Do głównych celów Komitetu Stabilności Finansowej należą:
•
•
•
•
prewencja, czyli działania zapobiegawcze (monitorowanie sytuacji, regulacje
ostrożnościowe, nadzór nad instytucjami finansowymi itd.), które mają wymusić
odpowiedzialne i nienadmiernie ryzykowne zachowanie uczestników rynku, a tym
samym nie dopuścić do powstania sytuacji kryzysowej,
dbanie o stabilność finansową zarówno w czasie spokoju, jak i niepokoju na
rynkach finansowych,
zarządzanie kryzysowe, czyli sprawna koordynacja działań właściwych instytucji,
aby w pierwszej kolejności nie dopuścić do eskalacji kryzysu w krajowym systemie
finansowym (np. paniki w systemie bankowym czy na giełdzie), a następnie
opanować sytuację i stopniowo powrócić do stanu sprzed kryzysu,
użycie wszelkich dostępnych środków, aby jak najbardziej zminimalizować koszty
kryzysu, w tym zwłaszcza ewentualne straty klientów instytucji finansowych i
koszty podatników.
Źródła
•
•
•
•
•
•
•
http://rf.gov.pl/
http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/rzecznik-finansowy-ubezpieczenizyskaja-na,204,0,1994700.html
http://m.bankier.pl/wiadomosc/Nowe-urzednicze-stanowisko-Czym-zajmie-sie-RzecznikFinansowy-7270212.html
https://www.piu.org.pl/slownik-pojec
http://iaisweb.org/index.cfm?event=showHomePage&persistId=FB946555155D89A406F3E
E665292CE2D
https://www.knf.gov.pl/o_nas/wspolpraca_miedzynarodowa/organizacje/iais.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99dzynarodowe_Stowarzyszenie_Nadzor%C3%B3w
_Ubezpieczeniowych
Dziękujemy za uwagę