Planowanie finansowe

Planowanie
finansowe
Celem planowania finansowego jest stworzenie warunków dla obserwacji bieżącej sytuacji
finansowej oraz dla podejmowania jak najlepszych decyzji dotyczących przyszłości firmy.
Planowanie finansowe jest procesem ciągłym, w którym następuje badanie konsekwencji
finansowych różnych scenariuszy rozwoju wydarzeń, wprowadzanie danych rzeczywistych,
porównanie ich z wielkościami planowanymi, co może prowadzić do zmiany uprzednio
przyjętych założeń co do polityki finansowej, inwestycyjnej, czy nawet celów strategicznych.
Plan finansowy stanowi centralną część każdego biznes planu. Nie może być on traktowany
tylko jako proste złożenie planu produkcji, planu sprzedaży, planu kosztów, czy też planu
inwestycji. Powstaje on na ich podstawie, lecz informacje jakie z niego uzyskujemy wpływają
na kształt szczegółowych, wspomnianych wcześniej planów (sprzężenie zwrotne). Powinna
zatem mieć miejsce ścisła koordynacja prac i planów poszczególnych komórek (np.
marketing, produkcja, księgowość) z komórką finansów.
Ogólne zasady konstrukcji planu finansowego1 :

Plan finansowy tworzą zestawienia finansowe pro forma
-
w pierwszej kolejności konstruowany jest rachunek zysków i strat
-
następnie tworzy się zestawienie przepływów pieniężnych
-
ostatnim zestawieniem jest bilans
W przypadku kiedy rozważana jest decyzja o podjęciu projektu inwestycyjnego, powinno się
najpierw stworzyć zestawienia dla tego projektu, a następnie pokazać go na tle całej firmy.

Należy dostosować dobór horyzontu prognozy oraz kroku czasowego do celu jakiemu
plan ma służyć (plan długo–, średnio-, krótko- terminowy)

Plany finansowe mogą być sporządzane w cenach stałych (pociąga to za sobą konieczność
wyeliminowania inflacji ze stóp %) lub w cenach zmiennych (konieczność przyjęcia
założeń dotyczących wskaźników wzrostu cen poszczególnych pozycji zestawień).
Realna stopa procentowa może być obliczona w oparciu o następującą formułę:
1 + rnom = (1 + rreal) * (1 + inf)
gdzie:
rnom - nominalna roczna stopa procentowa,
rreal - realna roczna stopa procentowa,
inf - roczna stopa inflacji.
Stąd:
rreal 
1  rnom
1
1  inf

Plan powinien być konstruowany w formie skomputeryzowanego modelu symulacyjnego.

Podsumowaniem planu powinna być analiza wrażliwości na zmiany przyjętych założeń
Metody konstruowania zestawień finansowych pro forma
1. Rachunek zysków i strat
-
krok 1 . Przyjęcie ogólnych założeń dotyczących parametrów finansowych (stopa
inflacji, wskaźniki wzrostu cen (przy założeniu analizy w cenach zmiennych), stopy
% kredytów, stawki podatków, kursy walut obcych, itp.)
Opracowano na podstawie : J. Mizerka „Planowanie finansowe w przedsiębiorstwie” w „Studia z finansów
przedsiębiorstwa” Zeszyty naukowe Seria I, Zeszyt 264 ,Wydawnictwo AE w Poznaniu, Poznań 1998, s 9 i nast.
1
Obliczając wskaźnik wzrostu przychodów należy wziąć pod uwagę zarówno wzrost cen, jak i
wzrost ilości sprzedawanych dóbr, czy usług.
Wskaźnik wzrostu przychodów= (1+wsk. wzrostu cen)*(1+wsk. wzrostu ilości)-1
-
krok 2 . Szacowanie przychodów ze sprzedaży (najlepiej na podstawie zaplanowanej
ilości sprzedawanych wyrobów
-
krok 3 . Szacowanie zmiennych kosztów operacyjnych. (dobrze jest posługiwać się
wskaźnikami materiało- i energochłonności; przy braku możliwości planowania za
pomocą ilości produkowanych i sprzedawanych wyrobów, można zaplanować te
koszty na podstawie historycznych wskaźników udziału tych kosztów w przychodach
ze sprzedaży)
-
krok 4. Szacowanie innych kosztów operacyjnych.: wynagrodzenia ( parametry :ilość
pracowników, średnia płaca, obciążenia ZUS) , amortyzacji (konieczny plan
wycofywania i nabywania składników majątku trwałego podlegających amortyzacji;
amortyzacja nie podlega przeliczaniu o wskaźnik inflacji), inne koszty operacyjne
(poprzez przeliczenie o odpowiedni wskaźnik danej pozycji kosztów).
-
krok 5. Szacowanie przychodów i kosztów finansowych. Konieczny jest
harmonogram zaciągania i spłaty kredytu długoterminowego (krótkoterminowego po
oszacowaniu przepływów pieniężnych), oraz przyjęcie założenia co do stopy zwrotu z
inwestycji finansowych.
-
krok 6. Obliczenie wyniku brutto, podatku, wyniku netto .
Przepływy pieniężne
krok 7. Zaplanowanie poziomów poszczególnych elementów kapitału obrotowego netto
Wartości zapasów można szacować w oparciu o formuły:
Koszt materiałówt x okres magazynowania materiałówt
Zapasy materiałówt =
liczba dni w okresie
Techniczny koszt wytworzeniat x długść cyklu produkcjit
Zapasy produkcji w tokut =
liczba dni w okresie
Techniczny koszt wytworzeniat x okres magazynowania produktówt
Zapasy wyrobów gotowycht=
liczba dni w okresie
Wartość należności można szacować w oparciu o formułę:
Przychody ze sprzedażyt x okres spływu należnościt
Należnościt =
liczba dni w okresie
Wartość zobowiązań bieżących można szacować w oparciu o formułę:
Odpowiedni kosztt x okres regulowania zobowiązańt
Zobowiązaniat =
liczba dni w okresie
Określenie odpowiedni koszt oznacza koszt w związku z którym powstaje zobowiązanie
krok 8. Oszacowanie przepływów z działalności operacyjnej
krok 9. Oszacowanie przepływów z działalności inwestycyjnej
krok 10. Oszacowanie przepływów z działalności finansowej
krok 11. Skonstruowanie bilansu na koniec każdego z okresów horyzontu prognozy (funkcja
kontrolna)
Procedura konstruowania zestawień finansowych pro forma zawiera sprzężenia zwrotne:
Stany środków pieniężnych mogą powodować konieczność zmiany założeń dla rachunku
zysków i strat. (np. uzyskany w planie ujemny stan środków pieniężnych jest niedopuszczalny
i może skłonić np. do zaplanowania dodatkowego kredytu krótkoterminowego).