Semestr Przedmiot Punkty ECTS Kod przedmiotu Forma zajęć/ Liczba godzin Skrócony opis przedmiotu III Zaburzenia mowy u osób niedowidzących i niewidomych 2 0100-LMA300 Wykład/ 15h Wymagania wstępne Efekty kształcenia Wiedza Podstawowa wiedza z zakresu rozwoju mowy i jej zaburzeń. Umiejętności Kompetencje społeczne Treści kształcenia Przedmiot ma zapoznać słuchaczy z podstawowymi zagadnieniami tyflopedagogiki, specyfiką rozwoju procesów językowych i ich zaburzeniami u słabo widzących i niewidomych oraz przygotować do prowadzenia terapii logopedycznej z osobami z problemami wzrokowymi. Student: Q1 - opisuje rozwój widzenia i zaburzenia wzrokowe u dzieci (01L-2A_W11); Q2 - definiuje grupy osób z uszkodzonym wzrokiem i ocenia poziom ich funkcjonowania (01L-2A_W04, 01L-2A_W11); Q3 – zna pomoce optyczne i nieoptyczne potrzebne w pracy z dziećmi słabo widzącymi (01L-2A_W04); Q4 - wyjaśnia zasady pracy tyflologopedy (01L-2A_W03); Q5 – zna narzędzia diagnostyczne wykorzystywane w pracy z dzieckiem niewidomym i słabo widzącym (01L-2A_W01, 01L-2A_W03); Q6 - zna metody pracy z dziećmi niewidomymi i słabo widzącymi (01L-2A_W03, 01L-2A_W05 ); Student: Q7 -zestawia i porównuje ze sobą procesy językowe i umiejętności wzrokowe w rozwoju dzieci (01L-2A_U04, 01L-2A_U05)); Q8 - interpretuje i rozpoznaje zaburzenia wzrokowe w oparciu o przedstawiony materiał o dziecku (01L-2A_U01); Q9 - stosuje odpowiednie metody pracy logopedycznej w zależności od zaburzeń wzrokowych (01L-2A_U04); Student: Q10 - zna placówki w których osoba słabo widząca i niewidoma otrzyma pomoc (01L-2A_K06); Q11 - prawidłowo ocenia poziom funkcjonowania dziecka niewidomego (01L2A_K06); Q12 - jest wrażliwy na problemy dotykające osoby słabo widzące i niewidome (01L-2A_K03); 1. Rozwój widzenia u dzieci i zaburzenia rozwoju widzenia; 2. Schorzenia wzrokowe; 3. Procesy językowe a umiejętności wzrokowe; 4. Grupy osób z uszkodzonym wzrokiem; 5. Funkcjonalna definicja dziecka niewidomego i słabo widzącego z punktu widzenia logopedy; 6. Dotyk jako podstawowy zmysł służący poznawaniu rzeczywistości; 7. Kompensacyjna rola zmysłu słuchu; 8. Specyfika rozwoju mowy u dzieci niewidomych i słabo widzących; 9. Zasady pracy tyflologopedy; 10.Pomoce optyczne i nieoptyczne w pracy logopedy z dziećmi z dysfunkcją Metody i kryteria oceniania Metody dydaktyczne Literatura wzroku; 11. Podstawowe zasady diagnozy logopedycznej u słabo widzących i niewidomych; 12. Metody terapii podstawowych zaburzeń logopedycznych stosowane u słabo widzących i niewidomych; 13. Specyfika ćwiczeń logopedycznych w pracy z dzieckiem niewidomym; 14. Specyfika ćwiczeń logopedycznych w pracy z dzieckiem słabo widzącym; Studenci są oceniani w sposób ciągły na podstawie uczestnictwa i aktywności na wykładach. Dodatkowymi kryteriami oceny są: wykonanie zadań oraz dostosowanie się do wymagań dotyczących sposobu ich wykonania, określonych przez prowadzącego zajęcia. Metody: - bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć; - ostateczna, końcowa ocena na podstawie przygotowanego przez studenta scenariusza zajęć logopedycznych z dzieckiem słabo widzącym lub niewidomym Wykład problemowy z elementami wykładu konwersatoryjnego, wykorzystanie metod eksponujących w postaci pokazu. Literatura podstawowa: E. Sękowska (red), Jak pomóc dzieciom słabowidzącym, Lublin 1995; E. Bendych (red), Rewalidacja dzieci i młodzieży z uszkodzonym wzrokiem. Wybrane zagadniennia; T. Majewski, Tyflopsychologia rozwojowa, Warszawa 2002; Z. Sękowska, Tyflopedagogika, Warszawa, PWN R. Walthes, Tyflopedagogika, GWP Gdańsk 2007; M. Kalbarczyk, Świat otwarty dla niewidomych – szanse i możliwości – Warszawa: Wydaw. Szk. i Pedagogiczne 2004; J. Kuczyńska-Kwapisz, Dzieci niewidome i słabo widzące – Warszawa: Cen. Metod. Pomocy Psychol.-Pedagogicznej 2004; E. Łobacz, Współczesne tendencje w edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnych wzrokowo, Szkoła Specjalna nr 5 2006; S. Kotowski, Przewodnik po problematyce osób niewidomych i słabowidzących, W-wa 2008; M. Walkiewicz, Funkcjonalna ocena wzroku i proces wspomagania rozwoju widzenia u dzieci słabo widzących z niesprawnością złożoną, WSPS Warszawa 2000; J. Rutkowska, Deficyty w rozwoju somatycznym i motorycznym dzieci i młodzieży z dysfunkcją wzroku, AWF warszawa 2013; Literatura uzupełniająca: E. M. Skorek, Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001; J. Cieszyńska, Metody wywoływania głosek, Kraków 2003; E. Wianecka, Manualne torowanie głosek, Kraków 2008; H. Rodak, Terapia dziecka z wadą wymowy, Warszawa 1994; D. Pluta – Wojciechowska, Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji, Bytom 2013; S. Milewski (red), Biomedyczne podstawy logopedii, Gdańsk 2014; B. Winczura (red), Dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych, Kraków 2014; Z.M. Kurkowski, Stymulacja audio-psycho-lingwistyczna, Audiofonologia, 2001; Z.M. Kurkowski, Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej, Lublin UMCS 2013; Informacje dodatkowe Oświadczenie autora programu: Oświadczam, że przygotowany sylabus jest moim autorskim opracowaniem w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podpis: Agnieszka Zarzycka