Katarzyna Pikusa Specjalność: administracja publiczna Rok akademicki: 2001/2002 Rok studiów: I Grupa: I KONSTYTUCJA JAKO ŹRÓDŁO PRAWA ADMINISTRACYJNEGO Prawo administracyjne to ogół zasad i norm prawnych regulujących pozycję prawną administracji publicznej, jej strukturę organizacyjną, jej kompetencje, a także charakter 1 stosunków z podmiotami, które są adresatami jej działania. Owy „ ogół zasad i norm prawnych” wynika z szeregu aktów normatywnych, które składają się na źródła prawa administracyjnego i które kształtują „ pozycję prawną administracji publicznej”. Źródła te są uporządkowane, tworzą pewna hierarchię. Konstytucja jest w hierarchii źródeł prawa administracyjnego aktem normatywnym najwyższej rangi. Źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Posiada szczególną moc prawną, która oznacza , że wszystkie inne akty prawne muszą być z nią zgodne , bowiem jako ustawa zasadnicza jest nadrzędnym aktem prawnym . Obecnie w Polsce obowiązuje Konstytucja uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe 2 kwietnia 1997r. (Dz.U.Nr 78) i przyjęta przez obywateli w referendum konstytucyjnym 25 maja 1997r. . Jest ona najwyższym prawem Rzeczpospolitej Polskiej. Stanowi podstawę działania wszelkich organów państwowych. Działanie każdego organu można pośrednio lub bezpośrednio wyprowadzić z Konstytucji . Konstytucja określa podstawowe zasady ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego państwa . Ustala strukturę i kompetencje naczelnych , centralnych i lokalnych organów państwa : kompetencje Prezydenta RP , Prezesa Rady Ministrów , Rady Ministrów i innych członków rządu , a także wojewodów . Akt ten daje także podstawy prawne dla organizacji i funkcjonowania samorządu terytorialnego , w tym konstytucyjne gwarancje dla gmin jako podstawowych jednostek samorządu terytorialnego i ogólne normy dla pozostały jednostek , a więc powiatów i województw . W Konstytucji czytamy , że naród (w sensie konstytucyjnym, a nie etnicznym ) sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio . Warto zwrócić uwagę na art. 7 Konstytucji . Zgodnie z nim organy władzy publicznej działają na podstawie prawa i w granicach prawa . Działania organów władzy publicznej są wyznaczone przez prawo , w którym powinna być zawarta podstawa działania i które zakreśla granice działania . Jest to bardzo dobitny wyraz związania administracji prawem - jako najbardziej aktywnej w stosunkach społecznych i działającej bezpośrednio . Związanie administracji daje obywatelom poczucie bezpieczeństwa ze strony państwa i jego organów . Konstytucja reguluje zasady kontroli administracji publicznej. Określa podstawowe wolności i prawa człowieka i obywatela wskazując granice dopuszczalnej ingerencji administracji publicznej w owe wolności prawa , ale tylko w wyjątkowych przypadkach. Zgodnie z obowiązującą Konstytucją może to nastąpić , gdy jest to konieczne dla 2 bezpieczeństwa lub porządku publicznego , dla ochrony środowiska , zdrowia , moralności publicznej , a także gdy zagraża wolności i prawom innych osób. Ograniczenia te nie mogą jednak naruszać istoty wolności i praw człowieka i obywatela. To właśnie konstytucyjne uregulowanie wolności i praw człowieka i obywatela wyznacza granice prawnej ingerencji administracji publicznej, ale jednocześnie daje jej możliwość owego ingerowania. Konstytucja stanowi, że każdy, kogo prawo lub wolność zostały naruszone przez orzeczenie sądu lub organu administracji publicznej ma możliwość wniesienia skargi do Trybunału Konstytucyjnego, celem zgodności aktu normatywnego (który był podstawą orzeczenia) z Konstytucją. Konstytucja RP zawiera ogólną systematykę źródeł prawa. Sama w sobie jest źródłem prawa o mocy powszechnie obowiązującej. Ponad to wśród takich przepisów klasyfikuje ona ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia (jedyne akty wykonawcze o mocy powszechnie obowiązującej , które mogą wydawać na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie, jedynie organy wymienione w Konstytucji m. in. Prezes Rady Ministrów, Rada Ministrów, ministrowie kierujący działami administracji rządowej), a także akty prawa miejscowego (na danym obszarze). Wśród aktów o charakterze wewnętrznym Konstytucja wymienia: uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia naczelnych i centralnych organów administracji publicznej i zarządzenia Prezydenta RP. Powyższe akty normatywne są źródłami prawa , których hierarchię kreuje właśnie Konstytucja RP. Składają się one na owy „zespół zasad i norm prawnych”, który jest podstawą i gwarancją prawidłowości działań administracji publicznej, a więc i prawa administracyjnego. Ogólne zasady konstytucyjne, o których mówi ustawa zasadnicza, związane są z uwzględnianiem trójpodziału prawa administracyjnego na: a) prawo materialne - regulujące zachowanie organów administracji i stron przy rozstrzyganiu indywidualnych spraw , np.: zasada ochrony własności (art.21ust.1i art.64ust.1), czy zapewniania obywatelom równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (art.68 ust.2). Konstytucja porusza także problem stanów zagrożenia np.: stanu klęski żywiołowej, przewidując regulacje ustawowe i określone zachowania organów administracyjnych; b) prawo ustrojowe – oparcie administracji publicznej na zasadzie decentralizacji ma znaczenie dla całego obszaru ustrojowego prawa administracyjnego . Art.15 ust.1 stanowi , że: „Ustrój terytorialny RP zapewnia decentralizację władzy publicznej”. Decentralizację zapewnia Konstytucja przez tworzenie samorządu terytorialnego 3 nadając mu istotną część zadań publicznych (art.16). W terenie mają działać organy mające charakter zdecentralizowany. W art.17 ustawodawca konstytucyjny stwierdza, że decentralizacja ma się odbywać także przez samorządy zawodowe i inne. „Zasadniczy podział terytorialny państwa uwzględniający więzi społeczne, gospodarcze lub kulturowe i zapewniający jednostkom terytorialnym zdolność wykonywania zadań publicznych określa ustawa” (art.15 ust.2 ; art.164). Art.61 porusza problem informacji o działalności organów władzy publicznej; c) prawo formalne (proceduralne) – postanowienia Konstytucji odnośnie zasad ogólnych, ważnych dla procesu administracyjnego ujęte są w m.in. w art.78 (prawo do dwuinstancyjnego postępowania; art. 79 (prawo wniesienia skargi do Trybunału Konstytucyjnego). x60 4