biznes międzynarodowy

BIZNES MIĘDZYNARODOWY
Prowadzenie interesów, w ramach których następuje przekraczanie granic narodowych i
kulturowych.
FRAGMENTARYZACJA
Rozbudowa i specjalizacja ogniw łańcucha wartości, a jednocześnie ich wyodrębnienie i
przemieszczenie.
GOSPODARKA NARODOWA
Stanowi strukturę, w której sumuje się działalność gospodarczą przedsiębiorstw krajowych, a
także tych korporacji międzynarodowych, które włączyły daną gospodarkę narodową bądź jej
oddziały w sferę swego działania, instytucje gospodarcze i ich działalność – inflacja, polityka
podatkowa itd. Oraz instrumenty ściśle wiązane z międzynarodowymi stosunkami
gospodarczymi.
GOSPODARKA ŚWIATOWA
Zespół powiązań ekonomicznych między podmiotami uczestniczącymi w międzynarodowym
podziale pracy. (powiązania handlowe, surowcowe, produkcyjne, technologiczne, finansowe,
walutowe).Definicje wg dwóch kryteriów:
- funkcjonalne – historycznie ukształtowany i zmieniający się w czasie system powiązań
produkcyjnych, technologicznych, handlowych, finansowych i instytucjonalnych między
gospodarkami narodowymi różnych krajów, o różnych poziomach rozwoju społeczno –
gospodarczego, włączający je w ogólnoświatowy proces produkcji i wymiany.
- instytucjonalne – zbiorowość różnorodnych organizmów i instytucji funkcjonujących
zarówno na poziomach krajowych, jak i na szczeblu międzynarodowym., bezpośrednio lub
pośrednio zajmujących się działalnością gospodarczą oraz powiązanych ze sobą w pewien
całościowy system, poprzez sieć międzynarodowych stosunków ekonomicznych.
HANDEL ZAGRANICZNY
Odpłatna wymiana towarów i usług z partnerami mającymi stała siedzibę poza granica
państwa. Odnosi się do dóbr materialnych. Formy to eksport i import. Import polega na
przywozie towarów z zagranicy w celu wykorzystania ich na rynku wewnętrznym oraz na
przyjęciu usług od cudzoziemców. Eksport to wywóz za granicę towarów pochodzenia
krajowego lub w znacznym stopniu przetworzonych w kraju w celu ich sprzedaży oraz
świadczenie usług cudzoziemcom.
INSTRUMENTY KONKUROWANIA
To sposoby i narzędzia pozyskiwania klientów czy dostawców na warunkach akceptowalnych
przez przedsiębiorstwo i służących osiągnięciu długofalowych celów.
KONKURENCJA
Zjawisko , w którym uczestnicy dążą do zdobywania przewagi nad innymi.
KONKURENCYJNOŚĆ
Zdolność danego podmiotu (gospodarki, przedsiębiorstwa) do sprostania konkurencji, a zatem
zdolność do przystosowania i rozwoju, wykorzystania zagrożeń, jako rozwojowych wyzwań,
jest procesem mierzalnym i zarządzalnym.
KORPORACJE TRANSNARODOWE
Można określić jako przedsiębiorstwa prowadzące działalność produkcyjną, usługową w co
najmniej 2 krajach oraz posiadające również co najmniej w 2 krajach swoje filie lub oddziały
będące w całości lub w części własnością przedsiębiorstwa macierzystego, lecz zlokalizowane
w tych innych krajach. Powstają i rozwijają się przez inwestycje zagraniczne, przejęcia, fuzje,
poddostawy, tworzenie zakładów produkcyjnych, spółek córek. Koordynują działalność
produkcyjno – handlową różnych jednostek, w różnych krajach z jednego ośrodka
podejmującego decyzje strategiczne.
KORPORACJE WIELONARODOWE
Przedsiębiorstwo macierzyste jest właścicielem tylko części aktywów korporacji, reszta
należy do innych przedsiębiorstw zagranicznych.
ŁAŃCUCH WARTOŚCI
Jest to sekwencja powiązanych ze sobą czynności, w efekcie których dochodzi do
wytworzenia przez firmę pewnej wartość, nabywanej przez klienta. Strategia ta związana jest
z tworzeniem specyficznych powiązań między czynnościami podstawowymi oraz
pomocniczymi, czyli w celu maksymalizacji zysku na arenie międzynarodowej.
MECHANIZM INTEGRACJI GOSPODARCZEJ
Jest pojęciem węższym od modelu i obejmuje zasady funkcjonowania rynku
międzynarodowego oraz jego związki z rynkami poszczególnych państw członkowskich.
MIĘDZYNARODOWA INTEGRACJA GOSPODARCZA
Proces obejmujący odpowiednie zmiany w strukturach gospodarczych poszczególnych
krajów, we wzajemnych stosunkach w kierunku wytworzenia jednolitej struktury
ekonomicznej i w oparciu o nią jednolitego organizmu gospodarczego. W integracji istnieje
wspólny cel, czyli wyrównanie poziomu gospodarczego państw członkowskich.
MIĘDZYNARODOWA KOMPLEMENTARNOŚĆ STRUKTUR GOSPODARCZYCH
Wzajemne dopasowanie się tych struktur gospodarczych, w obrębie dwóch lub większej
liczby krajów. O komplementarności tej mówimy wtedy, gdy gałęzie lub dziedziny produkcji,
w których odbywa się specjalizacja w kraju nie są rozwijane lub nie istnieją w drugim kraju.
MIĘDZYNARODOWA KONFIGURACJA
Rozmieszczenie różnych elementów łańcucha wartości firmy w różnych krajach i na różnych
rynkach.
MIĘDZYNARODOWA KOORDYNACJA
Polega na takim doborze sieci powiązań, współpracy i uzgodnień pomiędzy jednostkami
wewnętrznymi firmy i jej zewnętrznymi partnerami w różnych krajach, by zmaksymalizować
przewagę konkurencyjną firmy na określonym rynku.
MIĘDZYNARODOWA ZDOLNOŚĆ KONKURENCYJNA
Wg Bossaka to zdolność rywalizacji o korzyści związane z udziałem kraju w
międzynarodowym podziale pracy. Może być ona analizowana dynamicznie bądź statycznie.
MIĘDZYNARODOWE UGRUPOWANIA INTEGRACYJNE
Łączenie kilku gospodarek narodowych w jedną całość. Mają najczęściej charakter
regionalny. Są to wyraźnie wyróżniające się na tle otoczenia jednolite, nowe organizmy
gospodarcze, obejmujące 2 lub więcej krajów powstałych w wyniku procesów
dostosowawczych.
- formalne – porozumienie międzynarodowe ze strukturą organizacyjną i określonymi
celami.
- nieformalne – nie są wynikiem porozumienia, ale powiązane stosunkami gospodarczymi,
bez rozwiniętej struktury organizacyjnej.
MIĘDZYNARODOWY PODZIAŁ PRACY
Proces kształtowania się gospodarczych struktur w poszczególnych krajach na skutek
określonych warunków naturalnych lub poziomu rozwoju techniki, w rezultacie czego
określone gałęzie gospodarki uczestniczą w wymianie międzynarodowej. Proces obejmujący
specjalizację produkcji w wybranych dziedzinach przetwarzania, ograniczenie lub rezygnację
z produkcji w innych i wymianę handlową. Istotnym jego warunkiem jest wymiana towarów i
usług. Czynniki – strukturalne, techniczne, instytucjonalne i koniunkturalne.
MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI GOSPODARCZE
Stosunki między podmiotami gospodarki światowej, między krajami o różnych ustrojach, o
różnym stopniu rozwoju. Ogólne rozmiary eksportu i importu krajów świata łącznie.
Powiązania gospodarcze krajów z zagranicą, miejsce kraju w produkcji i dochodzie
narodowym. Stosunki ekonomiczne nawiązywane miedzy różnymi podmiotami gospodarki
świata.
MODEL INTEGRACJI GOSPODARCZEJ
Całościowy obraz układu integracyjnego obejmujący zespół jego głównych właściwości, w
tym zwłaszcza podział kompetencji między organami narodowymi, a rządami państw
członkowskich oraz między centralnymi ośrodkami władzy gospodarczej w poszczególnych
krajach, a przedsiębiorstwami.
OTOCZENIE
Oddziałuje na przedsiębiorstwo i kraj, jest to zespół wszystkich czynników, wpływających na
przetwarzanie i rozwój przedsiębiorstwa.
PODMIOTY GOSPODARKI ŚWIATOWEJ
- przedsiębiorstwa krajowe (narodowe)
- przedsiębiorstwa międzynarodowe (korporacje transnarodowe)
- gospodarki narodowe poszczególnych krajów wraz z instytucją państwa
- międzynarodowe (regionalne) ugrupowania integracyjne
- międzynarodowe organizacje gospodarcze
POZYCJA KONKURENCYJNA
Dotyczy z reguły udziału danego kraju w międzynarodowym podziale pracy i obrocie
gospodarczym. Wynik oceny przez rynek tego, co przedsiębiorstwo na nim oferuje, mierzone
najczęściej udziałem w rynku oraz osiągniętymi wynikami finansowymi..
PRZEDSIĘBIORSTWA KRAJOWE
Działają w ramach określonej gospodarki narodowej, na terenie danego kraju, nawiązuje
międzynarodowe stosunki gospodarcze, nie może całkiem odizolować się od gospodarki
światowej.
SPECJALIZACJA PRODUKCJI
- międzygałęziowa – oznacza koncentrację produkcji w całych gałęziach lub działach
gospodarki narodowej z jednoczesną rezygnacją lub ograniczeniem produkcji w innych
gałęziach lub działach.
- wewnątrzgałęziowa - oznacza koncentrację produkcji w pewnych dziedzinach danej gałęzi
oraz rezygnację z produkcji lub jej ograniczenie w innych dziedzinach tej samej gałęzi.
STRATEGIE PONADGRANICZNE
Polegają na optymalnym lokowaniu poszczególnych funkcji operacji i realizujących je
jednostek, ich specjalizacji w integrowaniu oraz koordynowaniu w taki sposób, aby
następowało podnoszenie międzynarodowej przewagi konkurencyjnej oraz ogólnej
efektywności korporacji.
TRANSNACJONALIZACJA (KORPORACJI)
Zwiększenie międzynarodowej aktywności. Wskaźnik ten wyraża intensywność lokowania za
granicą funkcji operacji realizowanych przez przedsiębiorstwo.