Krzysztof Gergelewicz Lekcja 21., 23. Temat: Stabilizowanie wartości pieniądza Temat w podręczniku: Pieniądz Pieniądz jest to powszechnie akceptowany ekwiwalent (równowartość) towarów i usług, wyrażający ich wartość oraz bezpośrednio na nie wymienialny. Ewolucja form pieniądza: pieniądz towarowy (zboże, skóry, sól, zwierzęta), pieniądz kruszcowy (bryłki a potem monety głównie z metali szlachetnych), pieniądz papierowy (wartość nominalna nie zależy od wartości materiału), pieniądz elektroniczny (występuje w postaci elektronicznych zapisów na rachunku bankowym). Barter jest to wymiana bezgotówkowa, czyli towar (lub usługa) za towar (lub usługę). Płacidło jest to towar (mający lub nie mający wartość użytkową) pełniący funkcje pieniądza. Obecnie wyróżnia się dwie formy pieniądza: pieniądz gotówkowy – znaki pieniężne występujące w postaci papierowych biletów banknotowych i metalowego bilonu, pieniądz bezgotówkowy – zapisy, wkłady na rachunkach bankowych uruchamiane przy użyciu np. czeków, karty czy komputera. Właściwości pieniądza: stabilność – wartość nie podlega dużym wahaniu w czasie; poręczność – łatwość użytkowania, przenoszenia, przechowywania; trwałość – trwałość materiału; jednolitość – te same nominały mają jednakową wartość; podzielność – podzielność na mniejsze jednostki; rozpoznawalność - łatwość rozpoznawania trudność podrabiania. Funkcje pieniądza: miernik wartości – wartość towarów i usług wyrażana jest w pieniądzu w celu umożliwienia ich porównywalności w czasie i przestrzeni; środek wymiany – pośredniczy w transakcji kupna-sprzedaży; środek płatniczy – służy do regulacji zobowiązań (np. opłat za telefon), dzięki pieniądzu możliwe jest odroczenie płatności w czasie; środek tezauryzacji (środek przechowywania wartości, bogactwa) – umożliwia gromadzenie bogactwa w formie pieniędzy, co jest wygodniejsze niż przechowywanie np. dzieł sztuki czy sztabek złota; w warunkach inflacji pieniądz „papierowy” funkcji tej nie spełnia, gdyż jego siła nabywcza spada. Obieg okrężny (obieg okrężny dóbr, usług i płatności) jest to system zależności, przepływów strumieni dóbr, usług, czynników produkcji i płatności za nie między wszystkimi uczestnikami życia gospodarczego. Pokazuje on, w jaki sposób funkcjonuje proces wymiany, w którym uczestniczą: rząd, przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe. Należy pamiętać, że wzrost ilości pieniądza wcale nie musi zamienić się we wzrost ilości produktów albo w zwyżkę cen. Pieniądz może być przechowywany. Jego przechowywanie może przyjąć postać tezauryzacyjną (np. obligacji oszczędnościowych, funduszy emerytalnych 1 Krzysztof Gergelewicz i zasobów szlachetnych kruszców) lub inwestycyjną (instrumenty giełdowe, obligacje państwowe, bony skarbowe). Analiza poniższego Równania obiegu pieniądza prowadzi więc do wniosku, że zwiększane ilości pieniądza tylko w części lokowane są na rynku. MV=PY+H+S gdzie: M – podaż pieniądza, V – prędkość jego obiegu, P – ceny, Y – produkt, H – pieniądz tezauryzacyjny, S – pieniądz inwestycyjny (spekulacyjny) Siła nabywcza waluty jest to ilość dóbr i usług, jaką można kupić za określoną liczbę jednostek danej waluty. Inflacja jest to ogólny trwały wzrost średniego poziomu cen w gospodarce w danym czasie. Stopa inflacji jest to procentowy wzrost ogólnego poziomu cen w gospodarce w ciągu roku. Kurs walutowy jest to cena jednostki monetarnej danego kraju wyrażona w jednostkach pieniężnych innych krajów. Klasyfikacja inflacji ze względu na wartość stopy inflacji: inflacja pełzająca – stopa inflacji na poziomie kilku procent; inflacja krocząca – stopa inflacji na poziomie kilkunastu procent; inflacja galopująca (superinflacja) – stopa inflacji na poziomie kilkudziesięciu procent; inflacja szalejąca (hiperinflacja) stopa inflacji na poziomie kilkuset procent. Klasyfikacja ze względu na przyczyny: inflacja popytowa, inflacja podażowa (kosztowa). Inflacja popytowa jest to inflacja, która występuje gdy podaż pieniędzy na rynku przekroczy wartość towarów i usług. Inflacja podażowa jest to inflacja, która występuje gdy popyt w całej gospodarce przekracza zdolności produkcyjne, spowodowana ograniczeniem zasobów lub wzrostem ich ceny, co powoduje wzrost kosztów wytworzenia. Przyczyny inflacji popytowej: zmniejszenie obciążeń podatkowych, zmniejszenie oprocentowania kredytu w bankach, dodatkowa emisja pieniądza (tzw. dodruk „pustego pieniądza”, który występuje najczęściej w przypadku deficytu budżetowego, gdy w ten sposób rząd zdobywa pieniądze na pokrycie swoich wydatków). Przyczyny inflacji podażowej: wzrost cen kluczowych surowców i materiałów (np. ropy naftowej na rynkach światowych, co spowoduje wzrost kosztów wytwarzania – energii, transportu, a zatem i cen większości dóbr i usług), wzrost płac nie związany ze wzrostem wydajności pracy (rosną koszty wytworzenia), zmonopolizowanie gospodarki (monopolista dyktuje warunki sprzedaży, często podwyższa ceny, gdyż nabywca i tak musi skorzystać; łatwiej jest mu podnieść ceny niż zredukować koszty). 2 Krzysztof Gergelewicz Sposoby ograniczania inflacji: podwyższanie oprocentowania w bankach, co zachęca do oszczędza, a jednocześnie utrudnia dostęp do tanich kredytów, utrzymywanie stabilnego kursu walutowego, aby bezpieczne było lokowanie oszczędności w złotówkach, a nie w walutach obcych, ograniczanie deficytu budżetowego (zwiększenie podatków i ograniczenie wydatków rządowych, co zmniejsza ogólną podaż pieniądza). Ćwiczenia 1. Zdefiniuj pojęcia: pieniądz, inflacja, stopa inflacji, kurs walutowy. 2. Wyjaśnij, czym jest barter. Opisz, w jakiej sytuacji może on być stosowany współcześnie. 3. Wyjaśnij, na czym polega siła nabywcza waluty. 4. Wymień dwie współcześnie występujące formy pieniądza. 5. Wymień właściwości pieniądza. 6. Wyjaśnij, na czym polega stabilność i podzielność pieniądza. 7. Wymień funkcje pieniądza. 8. Omów poszczególne funkcje pieniądza. 9. Sklasyfikuj inflację ze względu na wartość stopy inflacji. 10. Wyjaśnij, na czym polega inflacja popytowa. 11. Wyjaśnij, na czym polega inflacja podażowa. 12. Wymień przyczyny inflacji popytowej. 13. Wymień przyczyny inflacji podażowej. 14. Omów poszczególne sposoby ograniczania inflacji. 15. Wstaw znak „X” wskazując, jakiego rodzaju inflacji (ze względu na przyczyny) dotyczą opisane poniżej sytuacje. Przyczyny inflacji Inflacja popytowa Opis sytuacji Inflacja podażowa Mieszkańcy w kraju A otrzymali zaległe wyrównania wynagrodzeń W kraju B, którego gospodarka opiera się na rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym wystąpił nieurodzaj owoców W kraju A rząd zdecydował o pobieraniu dodatkowych wpłat za samochody dostawcze i ciężarowe Rząd w kraju B zdecydował o obniżeniu wysokości podatków od osób fizycznych Zadania testowe 1. Inflacją kroczącą nazywamy inflacją, przy której stopa inflacji wynosi A. kilka %. B. kilkanaście %. C. kilkadziesiąt %. D. kilkaset %. 2. Przyczyną inflacji popytowej może być A. wzrost cen kluczowych surowców i materiałów. B. wzrost płac nie związany ze wzrostem wydajności pracy. C. zmniejszenie obciążeń podatkowych. D. zmonopolizowanie gospodarki. 3 Krzysztof Gergelewicz 3. Przyczyny inflacji podażowej może być A. wzrost płac nie związany ze wzrostem wydajności pracy. B. zmniejszenie obciążeń podatkowych. C. zmniejszenie oprocentowania kredytu w bankach. D. dodruk „pustego pieniądza”. 4. Ilość dóbr i usług, jaką można kupić za określoną liczbę jednostek danej waluty nazywamy A. inflacją. B. stopą inflacji. C. siłą nabywczą. D. kursem walutowym. 4